Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 935/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 26 lipca 2021 roku - sygn. akt III K 1181/20

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Rażąca niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu, polegająca na bezzasadnym uznaniu, iż bezwzględna kara pozbawienia wolności jest konieczna do osiągnięcia celów zapobiegawczych i wychowawczych względem Ł. Z., to jest na bezzasadnym uznaniu, iż wobec oskarżonego nie zachodzą przesłanki do wymierzenia łagodniejszej kary w minimalnych granicach za każdy z czynów, tak by kara łączna mogła zostać orzeczona z warunkowym jej zawieszeniem na stosowny okres próby, bądź też, by kara ta mogła być karą mieszaną kary pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności, by skazany mógł odbywać karę w systemie dozoru elektronicznego, pracując i naprawiać wyrządzoną szkodę i spłacać świadczenie pieniężne.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy w prawidłowy sposób ustalił, wskazał oraz ocenił wszystkie okoliczności mające wpływ na wybór rodzaju i rozmiaru jednostkowych kar pozbawienia wolności oraz kary łącznej wspomnianego rodzaju. Kary cząstkowe zostały w należytym stopniu dostosowane do stopnia zawinienia oskarżonego oraz stopnia szkodliwości społecznej popełnionych występków. Kara łączna trafnie odzwierciedla zakres przedmiotowych i podmiotowych zbieżności pomiędzy obu występkami Ł. Z. i realizuje dyrektywy z art. 85 a kk. Żadna z orzeczonych kar nie nosi cech rażącej i niewspółmiernej surowości

Brak tym samym podstaw do ich łagodzenia, jak również stosowania kar mieszanych.

Bliżej w tych wszystkich materiach w tytule : "Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji" ( punkt 5.1.1. ).

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku w zakresie kary poprzez wymierzenie kary pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem bądź też kary mieszanej - to jest kary pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do modyfikacji rozstrzygnięcia o karach.

Bliżej w tych wszystkich materiach w tytule : "Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji" ( punkt 5.1.1. ).

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

1. wymierzenie oskarżonemu Ł. Z. za przypisany mu czyn z art. 177 § 1 kk w zw. z art. 178 kk polegający na tym, że w dniu 27 czerwca 2020 roku w G. w okolicy skrzyżowania ulicy (...) z ulicą (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym i nieumyślnie spowodował nieumyślnie wypadek drogowy w ten sposób, iż będąc w stanie nietrzeźwości 1,46 promila alkoholu we krwi oraz będąc pod wpływem środków odurzających delta 9 - tetrahydrokannabinol ( delta 9 - THC ) w stężeniu 9,6 ng/ml oraz 11 - nor - 9 - karboksy - delta 9 - THC ( THCCOOH ) w stężeniu 47,6 ng/ml działających podobnie do alkoholu w stężeniu powyżej stężenia 0,5 promila kierował samochodem marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) jadąc ulicą (...) w kierunku ulicy (...) z prędkością niezapewniającą panowania nad pojazdem i nie uwzględniając warunków w jakich odbywał się ruch, widoczności drogi oraz własnych umiejętności, utracił panowanie nad pojazdem i zjechał na przeciwległy pas ruchu uderzając w prawidłowo jadący pojazd osobowy marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...), skutkiem czego kierująca tym pojazdem K. W. doznała obrażeń w postaci zwichnięcia stawu skokowego, złamania końca bliższego V kości śródstopia, kości skokowej, kości łódkowatej i kości sześciennej kończyny dolnej prawej, rany kolana lewego i innych powierzchownych obrażeń, urazy grzbietu nosa z otarciem naskórka, urazu wargi górnej, otarcia powłok jamy brzusznej i stłuczenia lewego barku, które to obrażenia naruszyły czynności narządu jej ciała i spowodowały rozstrój zdrowia na okres powyżej 7 dni, natomiast pasażerka M. B. doznała stłuczenia prawego podudzia i powierzchownego urazu powłok klatki piersiowej, które to obrażenia naruszyły czynności narządu jej ciała i spowodowały rozstrój zdrowia na kres poniżej 7 dni, a następnie nie udzielając pomocy zbiegł z miejsca zdarzenia - na mocy art. 178 § 1 kk - kary 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności;

2. wymierzenie oskarżonemu Ł. Z. za przypisany mu czyn z art. 178 a § 1 kk polegający na tym, że w dniu 27 czerwca 2020 roku w G. w okolicy skrzyżowania ulicy (...) z ulicą (...) kierował samochodem marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...) będąc w stanie nietrzeźwości 1,46 promila alkoholu we krwi oraz będąc pod wpływem środków odurzających delta 9 - tetrahydrokannabinol ( delta 9 - THC ) w stężeniu 9,6 ng/ml oraz 11 - nor - 9 - karboksy - delta 9 - THC ( THCCOOH ) w stężeniu 47,6 ng/ml działających podobnie do alkoholu w stężeniu powyżej stężenia 0,5 promila - na mocy art. 178 a § 1 kk - kary 10 miesięcy pozbawienia wolności;

3. połączenie - na mocy art. 85 kk, art. 85 a kk i art. 86 § 1 kk - kar pozbawienia wolności wymierzonych w punktach : 1 i 2 i orzeczenie oskarżonemu Ł. Z. kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Apelacja obrońcy nie jest zasadna i na uwzględnienie nie zasługuje. Sąd I instancji prawidłowo bowiem ustalił, wskazał oraz ocenił wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiar kar cząstkowych i kary łącznej - pozbawienia wolności. Żadna z tych kar nie nosi cech rażącej i niewspółmiernej surowości, zaś realia rozpatrywanego przypadku nie dostarczyły najmniejszych podstaw faktycznych, by łagodzić kary "cząstkowe" do pułapu umożliwiającego ukształtowanie kary łącznej w wysokości, jaka nie stanowiłaby przeszkody do zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia jej wykonania, ani też do modyfikacji rozstrzygnięć o karach w kierunku kar mieszanych - jak postuluje autor środka odwoławczego.

Niezależnie od powyższego probacja łącznej kary pozbawienia wolności w odniesieniu do Ł. Z. nie wchodziła również w rachubę z uwagi na fakt, iż na moment popełnienia przedmiotowych przestępstw był on już karany prawomocnie karą tego rodzaju. Chodziło tu o niezatarte do chwili obecnej skazanie na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 10 października 2012 roku w sprawie o sygnaturze akt III K 399/12 za czyn z art. 278 § 1 kk.

Wymierzono wówczas, co prawda karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, okres trzech lat próby upłynął z datą 18 października 2015r ( zaś okres dalszych sześciu miesięcy z datą 18 kwietnia 2016 r ) i nie doszło do wdrożenia jej do efektywnego odbycia, zaś dalsze kary wolnościowe - samoistnych grzywien i ograniczenia wolności orzekane kolejnymi wyrokami zostały w całości wykonane. Ostatnia z nich - kara grzywny z wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 25 maja 2018 r - sygnatura akt III K 330/19 - dopiero w dacie 3 lutego 2021 roku. Zatarcie tego skazania nastąpi zatem wraz z upływem okresu rocznego, licząc od tego dnia, czyli 3 lutego 2022 roku ( vide : art. 107 § 4 a kk ), a co za tym idzie - wszystkich wcześniejszych skazań na zasadzie wynikającej z uregulowania art. 108 kk ( jednoczesne zatarcie wszystkich skazań w wypadku ich zbiegu ).

Wobec Ł. Z. zapadł ponadto w Sądzie Rejonowym w Gliwicach w dniu 6 września 2021 roku - sygnatura akt III K 892/20 ( data prawomocności : 14 września 2021 r ), gdzie orzeczono łączne kary hybrydowe Pozbawienia wolności i ograniczenia wolności za występki z art. 59 ust. 1 i art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Skazanie to tym bardziej wydłużyło w czasie zatarcie uprzednich skazań. W konsekwencji nie doszło jak dotąd do zatarcia skazania z 2012 roku. Tym samym pełne zastosowanie znajdowała reguła z art. 69 § 1 kk in fine zabraniająca warunkowego zawieszenia wykonania aktualnej kary izolacyjnej i to bez względu na jej wymiar.

Gdy z kolei chodziło o wnioskowane również złagodzenie wysokości kar jednostkowych i w efekcie łącznej kary pozbawienia wolności, bądź też wymierzenie kary mieszanej, potrzeba z naciskiem zwrócić uwagę na fakt, iż praktycznie w zakresie każdego z dwóch przestępstw, jakich dopuścił się oskarżony okoliczności obciążające przeważały w sposób wręcz przytłaczający nad okolicznościami łagodzącymi.

W odniesieniu do pierwszego z tych występków ( a i w rzeczywistości również i drugiego ) potrzeba zwrócić - już na wstępie - uwagę na wysoki stopień stężenia alkoholu i środków odurzających w organizmie oskarżonego tempore criminis, a następnie na bardzo głębokie upośledzenie zdolności psychomotorycznych. W takich okolicznościach Z. świadomie zdecydował się na kierowanie pojazdem mechanicznym z powodu wyjątkowo błahego, a mianowicie na tle problematyki zaginięcia psa w trakcie "imprezy" na działce. W obliczu powyższego już potencjalne zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym ze strony oskarżonego jawiło się jako bardzo wysokie. Retoryczne wręcz pozostaje w omówionych warunkach stwierdzenie, że Ł. Z. sprzeniewierzył się podstawowej zasadzie wynikającej z Prawa o ruchu drogowym - a to zasadzie trzeźwości przy kierowaniu pojazdem po drodze publicznej.

Po wtóre, na niekorzyść oskarżonego przemawiał również niezwykle niebezpieczny przebieg wypadku komunikacyjnego. Z. bowiem, utraciwszy panowanie na pojazdem - pomimo dobrej pogody i widoczności - i zjechawszy na przeciwległy pas ruchu doprowadził, poruszając się ze sporą prędkością - do w praktyce czołowego zderzenia z prawidłowo jadącym tymże pasem pojazdem pokrzywdzonej.

Wśród okoliczności obciążających potrzeba ponadto wymienić nader poważne następstwa wypadku w postaci poważnych obrażeń ciała doznanych aż przez dwie osoby - kierującą i pasażerkę, przy czym K. W., co podkreślała na rozprawie - stała się de facto kaleką w wyniku uszkodzenia obu kolan. Wreszcie zachowanie po zdarzeniu polegające na ucieczce z miejsca zajścia.

Dość jeszcze przypomnieć - wielokrotną uprzednią i następczą karalność Ł. Z., w tym zwłaszcza za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, także za granicą na terenie Republiki Czeskiej. Wreszcie, potrzeba zwrócić uwagę, że wymieniony w chwili zdarzenia nie posiadał prawa jazdy, będąc - jak sam podnosił - "w trakcie jego wyrabiania".

Na tle okoliczności obciążających, okoliczności typu łagodzącego przedstawiały się w sposób nikły. A to przyznanie się do postawionych zarzutów, szczere przedstawienie okoliczności inkryminowanych zdarzeń. Postawy tej nie można było jednak przeceniać. Realia faktyczne rozpatrywanych czynów kształtowały się bowiem tak, iż trudno było czemukolwiek racjonalnie zaprzeczać, przykładowo, że nie pozostawało się pod wpływem alkoholu i środków odurzających lub nie zawiniło się zaistnieniu wypadku drogowego. W dalszej kolejności na korzyść oskarżonego poczytać należało także wyrażaną przed Sądem i instancji skruchę i żal.

Okoliczności łagodzące nie "równoważyły" nawet tych, które przemawiały na niekorzyść oskarżonego. W świetle dyrektyw zapobiegawczego oraz wychowawczego oddziaływania kary nie do przyjęcia pozostawało przeto wnioskowanie o wydatne złagodzenie kar cząstkowych i łącznej kary pozbawienia wolności, jak również postulowanie zastosowanie mieszanej sankcji karnej. Wymierzone kary jednostkowe w pełni odpowiadają znacznemu stopniowi zawinienia oskarżonego oraz znacznemu stopniowi szkodliwości społecznej popełnionych występków. O rażącej, "bijącej w oczy" surowości nie może być zatem mowy.

Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy ukształtował też karę łączną stosując metodę asperacji zbliżonej do najsurowszej spośród kar jednostkowych i biorąc pod uwagę stopień przedmiotowych i podmiotowych zbieżności pomiędzy obu przestępstwami, które były jednak znaczące i zostały należycie odczytane. Kara ta odpowiada wszelkim dyrektywom wynikającym z uregulowania art. 85 a kk.

Sąd odwoławczy utrzymał zatem zaskarżony wyrok w mocy.

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

W obliczu nieuwzględnienia apelacji wywiedzionej wyłącznie na korzyść oskarżonego i utrzymania zaskarżonego wyroku w mocy, zasądzono od Ł. Z. na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione w postępowaniu odwoławczym w kwocie 20 złotych oraz wymierzono mu opłatę za drugą instancję w kwocie 300 złotych.

1.PODPIS

sędzia Arkadiusz Łata

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1. wymierzenie oskarżonemu Ł. Z. za przypisany mu czyn z art. 177 § 1 kk w zw. z art. 178 kk polegający na tym, że w dniu 27 czerwca 2020 roku w G. w okolicy skrzyżowania ulicy (...) z ulicą (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym i nieumyślnie spowodował nieumyślnie wypadek drogowy w ten sposób, iż będąc w stanie nietrzeźwości 1,46 promila alkoholu we krwi oraz będąc pod wpływem środków odurzających delta 9 - tetrahydrokannabinol ( delta 9 - THC ) w stężeniu 9,6 ng/ml oraz 11 - nor - 9 - karboksy - delta 9 - THC ( THCCOOH ) w stężeniu 47,6 ng/ml działających podobnie do alkoholu w stężeniu powyżej stężenia 0,5 promila kierował samochodem marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) jadąc ulicą (...) w kierunku ulicy (...) z prędkością niezapewniającą panowania nad pojazdem i nie uwzględniając warunków w jakich odbywał się ruch, widoczności drogi oraz własnych umiejętności, utracił panowanie nad pojazdem i zjechał na przeciwległy pas ruchu uderzając w prawidłowo jadący pojazd osobowy marki V. (...) o numerach rejestracyjnych(...), skutkiem czego kierująca tym pojazdem K. W. doznała obrażeń w postaci zwichnięcia stawu skokowego, złamania końca bliższego V kości śródstopia, kości skokowej, kości łódkowatej i kości sześciennej kończyny dolnej prawej, rany kolana lewego i innych powierzchownych obrażeń, urazy grzbietu nosa z otarciem naskórka, urazu wargi górnej, otarcia powłok jamy brzusznej i stłuczenia lewego barku, które to obrażenia naruszyły czynności narządu jej ciała i spowodowały rozstrój zdrowia na okres powyżej 7 dni, natomiast pasażerka M. B. doznała stłuczenia prawego podudzia i powierzchownego urazu powłok klatki piersiowej, które to obrażenia naruszyły czynności narządu jej ciała i spowodowały rozstrój zdrowia na kres poniżej 7 dni, a następnie nie udzielając pomocy zbiegł z miejsca zdarzenia - na mocy art. 178 § 1 kk - kary 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności;

2. wymierzenie oskarżonemu Ł. Z. za przypisany mu czyn z art. 178 a § 1 kk polegający na tym, że w dniu 27 czerwca 2020 roku w G. w okolicy skrzyżowania ulicy (...) z ulicą (...) kierował samochodem marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...) będąc w stanie nietrzeźwości 1,46 promila alkoholu we krwi oraz będąc pod wpływem środków odurzających delta 9 - tetrahydrokannabinol ( delta 9 - THC ) w stężeniu 9,6 ng/ml oraz 11 - nor - 9 - karboksy - delta 9 - THC ( THCCOOH ) w stężeniu 47,6 ng/ml działających podobnie do alkoholu w stężeniu powyżej stężenia 0,5 promila - na mocy art. 178 a § 1 kk - kary 10 miesięcy pozbawienia wolności;

3. połączenie - na mocy art. 85 kk, art. 85 a kk i art. 86 § 1 kk - kar pozbawienia wolności wymierzonych w punktach : 1 i 2 i orzeczenie oskarżonemu Ł. Z. kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana