Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód P. G. (1) wniósł 7 grudnia 2020 r. pozew przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. o zapłatę 203.097,60 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi w następujący sposób:

-

od 67.699,20 zł od 26 maja 2020 r.,

-

od 35.203,58 zł od 9 czerwca 2020 r.,

-

od 100.194,82 zł od 23 czerwca 2020 r.,

nadto domagając się zasądzenia zwrotu kosztów postępowania. Wnosił przy tym o rozpoznanie sprawy z pominięciem przepisów o postępowaniu w sprawach gospodarczych.

Uzasadniając powództwo wskazywał, że nabył dochodzone wierzytelności od S. K., natomiast ich źródłem jest wykonywanie przez cedenta przewozu na rzecz pozwanej, na który to wystawione zostały faktury nr (...) płatna do 26 maja 2020 r., nr (...) płatna do 9 czerwca 2020 r. oraz nr (...) płatna do 23 czerwca 2020 r. Pozwana w reakcji na wezwania do zapłaty miała z kolei zarzucać braki materiałowe przewożonych towarów oraz wykonanie mniejszej liczby przewozów niż wynikająca z faktur, zaś pismem z 11 sierpnia 2020 r. pozwana podjęła próbę potrącenia z dochodzonymi wierzytelnościami własnych wierzytelności w łącznej kwocie 83.726,51 zł.

Pozwana złożyła odpowiedź na pozew, w której domagała się oddalenia powództwa w części ponad kwotę 119.371,09 zł, nadto domagając się zasądzenia od powoda na swoją rzecz kosztów postępowania, jak też nieobciążania pozwanej obowiązkiem zwrotu kosztów postępowania przeciwnikowi co do kwoty bezspornej. Pozwana nie podnosiła jednocześnie w niniejszym postępowaniu zarzutu potrącenia, na które zwracał uwagę powód w uzasadnieniu pozwu.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwana przyznała, że łączyło ją zlecenie transportowe z S. K., ale nie zostało ono należycie przezeń wykonane, gdyż deklarowano wykonanie przewozu w większym zakresie niż w rzeczywistości, stąd też pozwana odmówiła zapłaty i zażądała korekty dokumentów księgowych zgodnie ze stanem faktycznym wykonanych kursów. Pozwana kwestionowała jednocześnie istnienie legitymacji czynnej powoda zarzucając nieważność umowy przelewu wierzytelności zawartej z S. K..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na stacji kolejowej S. (...) prowadzona była przebudowa infrastruktury kolejowej realizowana przez (...) S.A. jako generalnego wykonawcę, natomiast jednym z jego podwykonawców była (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.. Kierownikiem robót ze strony spółki (...) był z kolei od początku realizacji tej inwestycji A. W.. Pracownikami spółki byli również J. K. (1), P. T., M. P. (1), J. S., a także D. M..

dowody: zeznania świadka M. Z. (k. 122-1223, 1226);

zeznania świadka A. W. (k. 1223-1224, 1226);

zeznania świadka J. K. (1) (k. 1218-1220, 1226);

zeznania świadka M. P. (1) (k. 1221-1222, 1226);

zeznania świadka P. T. (k. 1220-1221, 1226);

zeznania świadka J. S. (k. 1223, 1226);

przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej Ł. R. (k. 1251-1254, 1256).

S. K. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu pod firmą Przedsiębiorstwo Handlu i Usług (...) (...) S. K.”. W przedsiębiorstwie (...) zatrudniony był jako kierownik ds. logistyki i transportu począwszy od listopada 2018 r. T. W., do którego obowiązków należało rozliczanie transportów, negocjowanie stawek, czy uzgadnianie innych warunków umów zawieranych z kontrahentami. Przy kontakcie z kontrahentami obaj posługiwali się adresem poczty elektronicznej (...), do którego obaj mieli dostęp.

dowody: wydruk z (...) z 27.10.2020 r. (k. 24);

zeznania świadka S. K. (k. 1213-1214, 1226);

zeznania świadka T. W. (k. 1214-1217, 1226).

T. W. jako pracownik S. K. oraz J. K. (1) jako zatrudniony przez spółkę (...) specjalista ds. logistyki prowadzili negocjacje w zakresie nawiązania współpracy między spółką (...) a S. K. dotyczącej świadczenia przez przedsiębiorstwo (...) na rzecz spółki (...) usług przewozowych. Przedmiotem przewozu miał być piasek ze żwirowni w M. na plac budowy na terenie budowy na stacji kolejowej S. (...). Uzgodnili wówczas, że przewóz wykonywany będzie określoną liczbą samochodów-wanien, załadowanych co najmniej 25 tonami ładunku (piasku), wykonujących w sposób ciągły maksymalną możliwą liczbę kursów danego dnia. Rozliczenie za tą usługę miało następować za wykonane w okresie rozliczeniowym kursy według z góry określonej stawki za jeden kurs. Potwierdzenie wykonania kursu miały stanowić wystawiane przez Ż. M. dokumenty WZ.

dowody: zeznania świadka T. W. (k. 1214-1217, 1226);

zeznania świadka J. K. (1) (k. 1218-1220, 1226);

zeznania świadka S. K. (k. 1213-1214, 1226);

przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej Ł. R. (k. 1251-1254, 1256).

W związku z uzgodnieniem przez strony warunków zlecenia J. K. (1) ze strony spółki (...) wystawił S. K. zlecenie transportowe nr (...) z 25 marca 2020 r. dotyczące transportu piasku pojazdami typu wanna o ładowności minimum 25 ton na potrzeby kontraktu „Poprawa dostępu kolejowego do portów morskich w S. i Ś.”. Liczbę pojazdów potrzebnych do wykonania zadania określono na 6 sztuk (zastrzegając, iż liczba ta będzie zwiększana lub zmniejszana w zależności od potrzeb budowy). Termin realizacji wyznaczał okres od 26 marca 2020 r. do 31 czerwca 2020 r., załadunek miał się odbywać w Ż. M., a rozładunek na stacji S. (...) w miejscu o współrzędnych geograficznych (...) 53. (...), 14. (...). W miejscu rozładunku osobą kontaktową miał być A. W.. Uzgodniona cena za świadczenie usługi została określona w zleceniu na netto 550 zł/kurs (którym przewiezione zostanie minimum 25 ton ładunku), natomiast rozliczenie miało następować dwa razy w miesiącu (za okresy od 1 do 15 dnia oraz od 16 do 31 dnia miesiąca), termin płatności uzgodniono na 30 dni od daty poprawnie wystawionej faktury VAT z załączonymi potwierdzonymi dokumentami WZ. W zleceniu wskazano też, że oryginał faktury należy wysyłać wraz z listami przewozowymi pocztą na adres spółki (...) w P., natomiast skany faktur i dokumentów WZ miały być wysyłane na adres poczty elektronicznej „sprzet@polkol.eu”. Jako osobę kontaktową ze strony spółki (...) wskazano J. K. (1).

Dowód: zlecenie transportowe nr (...) z 25.03.2020 r. (k. 25, 228).

W zleceniu transportowym nr (...) (jak również w jego późniejszym uzupełnieniu) zastrzeżono, że Zlecający (tj. spółka (...)) nie ponosi odpowiedzialności za ilość załadowanego materiału. W umieszczeniu w zleceniu tej klauzuli chodziło spółce (...) o wyłączenie jej odpowiedzialności za ewentualne wykonywanie przewozu z przekroczeniem maksymalnej ładowności pojazdów w razie kontroli przez Inspekcję Transportu Drogowego.

Dowody: zlecenie transportowe nr (...) z 25.03.2020 r. (k. 25);

zlecenie transportowe nr (...) – uzupełnienie 1 z 22.05.2020 r. (k. 26);

zeznania świadka T. W. (k. 1214-1217, 1226);

zeznania świadka J. K. (1) (k. 1218-1220, 1226).

W realizacji zlecenia transportowego nr (...) S. K. posługiwał się podwykonawcą – przedsiębiorcą działającym pod firmą (...); jedynie wyjątkowo kursy wykonywane były przez R. W. – kierowcę zatrudnianego przez S. K..

Dowody: zeznania świadka S. K. (k. 1213-1214, 1226);

zeznania świadka T. W. (k. 1214-1217, 1226);

zeznania świadka J. K. (1) (k. 1218-1220, 1226).

Usługi transportowe na potrzeby budowy, na której pracowała spółka (...) na terenie stacji S. (...), świadczone były oprócz S. K. równolegle również przez dwa inne podmioty działające pod firmami (...) oraz (...).

Dowód: zeznania świadka J. K. (1) (k. 1218-1220, 1226).

Poszczególne kursy przebiegały w ten sposób, że samochód po wjeździe na teren Ż. M. wjeżdżał na wagę i był „tarowany”, następnie był załadowywany przez pracowników żwirowni i jeszcze raz wjeżdżał na wagę, kiedy określano wagę brutto. Wówczas też wagowy z Ż. M. wystawiał (zwykle w 3 egzemplarzach) dokument WZ, w którym podawano datę i godzinę załadunku oraz ilość wydanego piasku. Następnie kierowca wykonywał kurs na budowę w S. na terenie stacji S. (...), gdzie pojazd był wyładowywany już bez ważenia ilości dostarczonego towaru, a towar pozostawiano na hałdzie, razem z ładunkiem dostarczanym także przez innych przewoźników. Na miejscu pracownicy spółki (...) m.in. M. P. (1) oraz J. S. potwierdzali odbiór pasku swoim podpisem w dokumencie WZ; jeden egzemplarz WZ pozostawiano osobie odbierającej piasek, drugi zaś przekazywany był wraz z fakturą spółce (...). Osoby odbierające piasek podpisywały także raporty dzienne pracy transportu wprowadzone na potrzeby rozliczania kierowców z S. K.. Po pierwszym rozładunku dany pojazd wracał do Ż. M. i wykonywał kolejny kurs z ładunkiem.

Zdarzały się sytuacje, że kierowcy rozładowywali piasek pod nieobecność pracowników pozwanej. Wówczas przy kolejnym kursie zwracali się do pracownika pozwanej z prośbą o pokwitowanie jednocześnie 2 dostaw; pracownicy pozwanej składali wówczas podpisy potwierdzające odbiór zarówno bieżącej dostawy, jak i tej, na którą wskazywali kierowcy.

Dowody: zeznania świadka T. W. (k. 1214-1217, 1226);

zeznania świadka J. K. (1) (k. 1218-1220, 1226).

zeznania świadka M. P. (1) (k. 1221-1222, 1226);

zeznania świadka J. S. (k. 1223, 1226);

zeznania świadka A. W. (k. 1223- 1224)

zeznania świadka P. K. (k. 1233-1235, 1241);

zeznania świadka T. N. (k. 1235-1238, 1241);

zeznania świadka K. K. (k. 1238-1240, 1241);

dokumenty WZ (k. 242-446, 551-1211).

3 kwietnia 2020 r. geodeta K. C. ze spółki (...) Sp. z o.o. sporządził operat pomiarowy (...) obejmujący inwentaryzację warstwy transmisyjnej po wykonaniu stabilizacji oraz sprawdzenia wysokościowego warstwy na grupie przyjazdowej (...) (tory 509 i 510).

Dowód: operat pomiarowy (...) (k. 200-203).

E-mailem z 13 kwietnia 2020 r. S. K. poinformował spółkę (...) o wystawieniu faktury VAT nr (...) za transport piasku z M. do (...) w okresie od 1 do 10 kwietnia 2020 r., na kwotę 102.902,78 zł brutto.

J. K. (1) ze spółki (...) z kolei e-mailem z 15 kwietnia 2020 r. zwrócił się do S. K. o przesłanie arkuszy kalkulacyjnych, na podstawie których wylicza transporty, ponieważ ułatwi to weryfikację dotrzymywanych przez spółkę faktur, w tym analizowaną wówczas przez J. K. (1) fakturę nr (...).

Dowody: e-mail z 13.04.2020 r. (k. 79);

e-mail z 15.04.2020 r. (k. 80).

15 kwietnia 2020 r. geodeta K. C. ze spółki (...) Sp. z o.o. sporządził operat pomiarowy (...) obejmujący inwentaryzację warstwy transmisyjnej po wykonaniu stabilizacji oraz sprawdzenia wysokościowego warstwy na grupie przyjazdowej (...) (tory 509 i 510), z kolei 16 kwietnia 2020 r. operat pomiarowy (...) sporządzono dla torów 507 i 508, zaś 17 kwietnia 2020 r. operat pomiarowy (...) dotyczący torów 505 i 506.

Dowody: operat pomiarowy (...) (k. 186-189);

operat pomiarowy (...) (k. 190-192);

operat pomiarowy (...) (k. 196-199).

E-mailem z 19 kwietnia 2020 r. S. K. poinformował spółkę (...) o wystawieniu faktury VAT nr (...) na kwotę 58.898,30 zł brutto za transport piasku z M. do (...) w okresie od 14 do 17 kwietnia 2020 r., załączając do e-maila arkusz kalkulacyjny z rozliczeniem

Dowód: e-mail z 19.04.2020 r. (k. 81).

23 kwietnia geodeta K. C. ze spółki (...) Sp. z o.o. sporządził operat pomiarowy (...) dotyczący toru 1 linii kolejowej 273

Dowód: operat pomiarowy (...) (k. 193-195).

24 kwietnia 2020 r. S. K. wystawił spółce (...) fakturę VAT nr (...) na łącznie 67.699,20 zł brutto (55.040 zł netto) za usługę transportową polegającą na transporcie piasku z M. na (...) w okresie od 20 do 24 kwietnia 2020 r. z terminem zapłaty 30 dni, tj. do 24 maja 2020 r. Fakturę przesłał również e-mailem razem ze stanowiącymi podstawę jej wystawienia 8 dokumentami zatytułowanymi „Raport dzienny pracy transportu. Dokument Materiałowy”. W przypadku każdego kursu wskazywano ilość przewiezionego materiału, nr dokumentu WZ oraz podpis osoby odbierającej materiał. Łącznie Raporty dzienne stanowiące podstawę wystawienia faktury obejmowały wykonanie 100 kursów, przy czym łączna kwota netto za usługę wskazana w fakturze stanowiła iloczyn liczby kursów oraz stawki netto 550,40 zł/kurs.

Dowody: faktura nr (...) z e-mailem oraz 8 raportami dziennymi, wydrukami z arkusza kalkulacyjnego (k. 28-37, 230-233).

E-mailem z 27 kwietnia 2020 r. J. K. (1) ze spółki (...) zwrócił się do S. K. wskazując, że są nieścisłości w fakturach, podając konkretne elementy przesłanych arkuszy kalkulacyjnych i przesyłając także arkusz kalkulacyjny z naniesionymi dokumentami WZ ze żwirowni. W odpowiedzi S. K. przesłał spółce (...) kolejny arkusz kalkulacyjny dotyczący rozliczenia; J. K. (2) ze spółki (...) e-mailem z 28 kwietnia 2020 r. odpowiedział, że wszystko się zgadza, zastrzegając jednocześnie, iż spółka na przyszłość nie będzie przyjmowała faktur VAT bez dokumentów do niej załączonych.

Dowody: e-maile z 27.04.2020 r. i 28.04.2020 r. (k. 82083).

Pod koniec kwietnia 2020 r. po raz pierwszy przedstawiciele spółki (...) poinformowali, że zachodzą nieprawidłowości w transportach i niektóre kursy nie docierają na budowę.

Dowód: zeznania świadka T. W. (k. 1214-1217, 1226).

Pracownicy pozwanej powzięli wątpliwości co do prawidłowości rozliczania się z tytułu wykonanych kursów stwierdzając, że liczba 4 lub 5 kursów deklarowanych czasami przez zleceniobiorcę, z uwagi na dystans dzielący Ż. w M. i plac budowy w istocie jest niemożliwa do wykonania w ciągu jednego dnia. Ilość piasku znajdującego się na budowie odbiegała przy tym, w ocenie pozwanej, od tej, jaka winna być przy uwzględnieniu wszystkich kursów. W celu sprawdzenia rzetelności rozliczeń kierownik robót A. W. po zgłoszeniu przez jednego z kierowców, że przyjedzie o godz. 5.00 rano rozładować piasek, czekał na niego w ukryciu, lecz faktycznie kierowca pojawił się dopiero w późniejszym czasie przedkładając do podpisu 2 dokumenty WZ. Ponadto pracownicy pozwanej analizowali zapisy (...) z niektórych samochodów stwierdzając, że zdarzały się dokumenty WZ, z których wynikało, że jeden samochód ładowany był po 20 minutach lub po godzinie.

Dowód : zeznania świadka J. K. (1) (k. 1218-1220, 1226).

zeznania świadka P. T. (k. 1220 – 1222)

zeznania świadka M. Z. (k. 1222 – 1223)

zeznania świadka A. W. k. 1223 – 1224)

przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej Ł. R. (k. 1251-1254, 1256)

wydruk trasy z Map G. (k. 27),

zestawienie śledzenia pojazdów nr rej. (...) oraz nr rej. (...) z okresie od 26.03.2020 r. do 31.05.2020 r. (k. 147-185).

8 maja 2020 r. S. K. wystawił spółce (...) fakturę VAT nr (...) na łącznie 35.203,58 zł brutto za usługę transportową polegającą na transporcie piasku z M. na (...) w okresie od 4 do 8 maja 2020 r. z terminem zapłaty 30 dni, tj. do 7 czerwca 2020 r. Fakturę przesłał również e-mailem razem ze stanowiącymi podstawę jej wystawienia 6 dokumentami zatytułowanymi „Raport dzienny pracy transportu. Dokument Materiałowy”. W przypadku każdego kursu wskazywano ilość przewiezionego materiału, nr dokumentu WZ oraz podpis osoby odbierającej materiał. Łącznie Raporty dzienne stanowiące podstawę wystawienia faktury obejmowały wykonanie 52 kursów, przy czym łączna kwota netto za usługę wskazana w fakturze stanowiła iloczyn liczby kursów oraz stawki netto 550,40 zł/kurs.

Dowody: faktura nr (...) z e-mailem oraz 6 raportami dziennymi, wydrukami z arkusza kalkulacyjnego (k. 38-46, 234-236).

15 maja 2020 r. geodeta K. C. ze spółki (...) Sp. z o.o. sporządził operat pomiarowy (...) obejmujący inwentaryzację warstwy transmisyjnej po wykonaniu stabilizacji oraz sprawdzenia wysokościowego warstwy na grupie przyjazdowej (...) dla torów 505 i 506. Z kolei 18 maja 2020 r. wykonano operat pomiarowy (...) dla torów 507 i 508.

Dowody: operat pomiarowy (...) (k. 207-210);

operat pomiarowy (...) (k. 211-214).

Zlecenie transportowe nr (...) zostało uzupełnione 22 maja 2020 r. Zastrzeżono wówczas, że termin końcowy świadczenia usług przewozowych wyznaczony na 31 czerwca 2020 r. może ulec zmianie. Kolejna zmiana dotyczyła uzgodnionej przez strony ceny, bowiem poza podstawową stawką netto 550,40 zł/kurs (powiększonej o 40 groszy netto na kursie) wskazano, że dodatkowo w przypadku transportów powrotnych na miejsce załadunku w M., gdzie część trasy wykonywana będzie na pełno do ustalonej stawki doliczane będzie netto 100 zł/kurs w przypadku przejazdu pełnego pojazdu na odległość do 50 km, netto 50 zł/kurs w przypadku przejazdu pełnego pojazdu na odległość do 25 km oraz netto 23 zł/kurs w przypadku pojazdów firmy (...) bez względu na odległość. W pozostałym zakresie zlecenie transportowe nr (...) nie zostało wówczas zmienione. Tym razem podpisane zostało natomiast zarówno przez J. K. (1) ze strony spółki (...) oraz przez S. K..

Dowód: zlecenie transportowe nr (...) – uzupełnienie 1 z 22.05.2020 r. (k. 26, 229).

Również 22 maja 2020 r. S. K. wystawił spółce (...) fakturę VAT nr (...) na łącznie 100.194,82 zł brutto za usługę transportową polegającą na transporcie piasku z M. na (...) w okresie od 11 do 22 maja 2020 r. Fakturę przesłał również e-mailem razem ze stanowiącymi podstawę jej wystawienia 11 dokumentami zatytułowanymi „Raport dzienny pracy transportu. Dokument Materiałowy”. W przypadku każdego kursu wskazywano ilość przewiezionego materiału, nr dokumentu WZ oraz podpis osoby odbierającej materiał. Łącznie Raporty dzienne stanowiące podstawę wystawienia faktury obejmowały wykonanie 148 kursów, przy czym łączna kwota netto za usługę wskazana w fakturze stanowiła iloczyn liczby kursów oraz stawki netto 550,40 zł/kurs.

Dowody: faktura nr (...) z e-mailem oraz 11 raportami dziennymi, wydrukami z arkusza kalkulacyjnego (k. 47-52, 237-241).

25 maja 2020 r. odbyło się spotkanie, w którym uczestniczyli przedstawiciele spółki (...), oraz przedstawiciele (...), tj. S. T. N. z przedsiębiorstwa (...) i zarazem kierowca pojazdu o nr rej. (...), P. K. z przedsiębiorstwa (...) i zarazem kierowca pojazdu o nr rej. (...), K. K. prowadzący działalność pod firmą (...) i zarazem kierowca pojazdu o nr rej. (...) oraz R. W. z przedsiębiorstwa (...).

W sporządzonej notatce wskazano, że „trefnych transportów jest 96”, a podejrzanymi są 3 osoby fizyczne, które transportowały materiał, którego fizycznie nie ma. Odbiorca – „człowiek P.” – „podpisywał hurtowo WZ”, jak też wskazano, że dokonano zgłoszenia na Policję, by jednocześnie w innym miejscu notatki wskazywać, że zgłoszenie to „czeka u notariusza na podpisanie przez Pana Ł. R.” a w jeszcze innym, że sprawa nie zostanie zgłoszona na Policję, jeżeli rozwiąże się „przy pomocy zeznających prawdę na tutejszym spotkaniu”.

W notatce wskazano też, że jeden z przewożących się przyznał (lecz nie wskazano który), a „15 samochodów z ręki tego człowieka nie dojechało na wysyp. Wysyp został wykonany w firmie”. Wskazywano też, że WZ miały być dostarczane podwójnie, a „z zeznań” miało „wychodzić”, że „Pani drukująca WZ-ki drukowała je podwójnie i przekazywała transportowcom”. Najwięcej „trefnych” kursów miał mieć samochód 490AM, jak też wskazano, że płatności zostały wstrzymane na czas wyjaśnienia i pomiaru hałd. W notatce wskazano też, że przyznający się do winy miał wskazać, że przedsiębiorstwa (...) i (...) także oszukiwały na ilościach przewożonego materiału. Brakować miało przy tym na budowie około 3.000 ton.

Według dalszej części protokołu za zorganizowanie miało odpowiadać 3 podejrzanych (ponownie bez wskazania kto), których był to wspólny pomysł. Działanie miało zaś polegać na tym, że dokument WZ był „wystawiany do przodu”, a kierowcy po ich otrzymaniu nie pojawiali się na ostatni kurs, zaś pieniądze z tych transportów rozliczane były między tymi trzema osobami. Dodatkowo niektóre z transportów miały być niedoładowane, przy czym dokumenty WZ „wystawiane do przodu” miały (...) przedsiębiorstwa (...) oraz „GRYF-TRANS. Notatka wskazywała też „S. robił przekręty. 3 kierowców przyznało się” (ponownie bez wskazania ich nazwisk).

W notatce wskazano jednocześnie, że do 27 maja 2020 r. kierowcy mają się przyznać do winy mówiąc o wszystkim i wszystkich, którzy byli włączeniu „w lewe transporty”. Pod notatką z kolei jako uczestniczący w opisywanym procederze zostali wpisani T. N., P. K., K. K. oraz R. W..

Dowód: notatka z 25 maja 2020 r. (k. 142-146).

S. K., działając przez swojego pracownika T. W., z zarzucanego niedoboru uznał około 15 kursów wykonanych przez kierowców z przedsiębiorstwa (...), co miało stanowić około 375 ton materiałów, natomiast kwestionował swoją odpowiedzialność za dalszych około 4.000 ton materiału, za którego przewóz wynagrodzenie miałoby wynosić około 70.000 zł netto. Ostatecznie też spółka (...) nie przedstawiała S. K. zapowiadanych przez siebie wyników pomiarów dostarczonego piasku.

Dowód: zeznania świadka T. W. (k. 1214-1217, 1226).

Również 25 maja 2020 r. geodeta K. C. ze spółki (...) Sp. z o.o. sporządził operat pomiarowy (...) obejmujący inwentaryzację warstwy transmisyjnej po wykonaniu stabilizacji oraz sprawdzenia wysokościowego warstwy na grupie przyjazdowej (...) dla toru 511. Tego samego dnia sporządzono operat pomiarowy (...) dotyczący torów 509 i 510, jak również operat pomiarowy (...) dotyczący torów 511 i 518.

26 maja 2020 r. sporządzono natomiast operat pomiarowy (...) dotyczący inwentaryzacji hałdy materiału ziarnistego przy grupie przyjazdowej (...) przy linii kolejowej 992 na km 3+620 – 3+700. Zgodnie z nim przybliżona objętość hałdy to 2.355 m ³.

Dowody: operat pomiarowy (...) (k. 204-206);

operat pomiarowy (...) (k. 215-218);

operat pomiarowy (...) (k. 224-227);

operat pomiarowy (...) (k. 219-223).

Sporządzenie operatu (...) z 26 maja 2020 r. miało na celu ustalenie jakiej ilości materiału brakuje w stosunku do ilości jaka miała zostać przewieziona na plac budowy.

Dowód: zeznania świadka M. Z. (k. 122-1223, 1226).

28 maja 2020 r. S. K. wystawił spółce (...) fakturę VAT nr (...) na łącznie 13.568,13 zł brutto (11.031 zł netto) tytułem usługi transportowej piasku na trasie M. – (...) (13.539,84 zł brutto) oraz tytułem usługi transportowej piasku zasypowego na powrocie (28,29 zł brutto). Faktura miała zostać zapłacona w terminie 30 dni, tj. do 27 czerwca 2020 r.

E-mailem z 5 czerwca 2020 r. S. K. przesłał spółce (...) fakturę VAT nr (...) z załącznikiem oraz ogólną tabelą rozliczeniową za okres od 27 do 28 maja 2020 r. Wskazywał w treści e-maila, że faktura VAT wystawiona została na 11.031 zł netto, w tym obejmuje transport piasku z M. do (...) za 11.008 zł netto (20 kursów) oraz transport piasku zasypowego na powrocie za 23 zł netto (1 kurs).

Dowody: faktura nr (...) (k. 93);

e-mail z 5.06.2020 r. (k. 84).

9 czerwca 2020 r. S. K. wystawił spółce (...) fakturę VAT nr (...) na łącznie 25.276,99 zł brutto (20.550,40 zł netto) tytułem usługi transportowej piasku na trasie z M. do (...) (24.371,71 zł brutto) oraz tytułem transportu piasku zasypowego na powrocie (905,28 zł brutto). Faktura miała zostać zapłacona w terminie 30 dni, tj. do 9 lipca 2020 r.

E-mailem z 10 czerwca 2020 r. S. K. przesłał spółce (...) fakturę VAT nr (...) za okres od 3 do 5 czerwca 2020 r. Jako załącznik przesłał oprócz faktury VAT także stosowny arkusz kalkulacyjny. Z kolei E-mailem z 22 czerwca 2020 r. ponownie wysłał skan tej faktury razem z dotyczącym jej szczegółowym wykazem.

Kolejnym e-mailem z 22 czerwca 2020 r. S. K. przesłał spółce (...) fakturę VAT nr (...) z dotyczącym jej wykazem szczegółowym w postaci arkusza kalkulacyjnego.

Dowody: faktura nr (...) (k. 95);

e-mail z 22.06.2020 r. (k. 86);

e-mail z 22.06.2020 r. (k. 87).

W trakcie realizacji usług przez S. K. na rzecz spółki (...) prowadził on zestawienie wszystkich wykonywanych kursów w arkuszu kalkulacyjnym. Uwzględniał przy tym które kursy wykonywali jego pracownicy, a które jego podwykonawcy z przedsiębiorstwa (...), a niekiedy także z przedsiębiorstwa (...). Arkusz obejmował łącznie wykonanie 751 kursów, przy czym część z nich była kursami powrotnymi, za które stawka obliczana była zgodnie z uzupełnieniem zlecenia transportowego nr (...) z 22 maja 2020 r.

Dowód: wydruk arkusza kalkulacyjnego (k. 60-78).

Pismem z 23 czerwca 2020 r. do spółki (...) zwrócił się adwokat J. K. (3) jako pełnomocnik S. K. i nawiązując do prowadzonej przez strony korespondencji e-mail dotyczącej korekty faktur VAT wystawionych za transport piasku z M. na (...) w S. wskazał, że S. K. na chwilę obecną odmawia dokonania korekty wystawionych faktur VAT oraz uzupełnienia stwierdzonego niedoboru piasku, oczekując jednocześnie zapłaty niespornej części należności objętych fakturami VAT. Dodawał, że S. K. dysponuje dokumentami – kopiami karty transportowej z potwierdzeniem odbioru transportów piasku na teren inwestycji ze wszystkich organizowanych przez siebie transportów, a nadto pod każdą wystawioną fakturę załączał oryginalne dokumenty WZ wraz z kartami transportowymi na skrzynkę e-mail spółki (...), jak też przesyłał szczegółowe rozliczenie w arkuszu kalkulacyjnym, co sprawia, że ze zdumieniem przyjął informację o stwierdzonym przez spółkę (...) niedoborze piasku. Zapewniał, że S. K. jest zdeterminowany do wyjaśnienia sprawy i ustalenia, kto jest odpowiedzialny za zaistniałą sytuację, a jeżeli okaże się, że odpowiadają za to jego podwykonawcy, w tym w szczególności „ firma (...)”, to wówczas rozważy zasadność dokonania ewentualnych korekt wystawionych faktur VAT. Pełnomocnik S. K. prosił też o przesłanie kopii notatki ze spotkania, które miało mieć miejsce 25 maja 2020 r., a w którym mieli uczestniczyć przedstawiciele stron i jego podwykonawców.

Dowód: pismo z 23.06.2020 r. (k. 450).

30 lipca 2020 r. S. K. udzielił P. G. (2) prowadzącemu działalność gospodarczą po firmą (...) zlecenia dochodzenia roszczeń do umowy nr (...), na podstawie której dochodzone miały być roszczenia od (...) Sp. z o.o. z tytułu następujących faktur VAT:

-

nr (...) z 9 czerwca 2020 r. na 25.276,99 zł płatne do 9 lipca 2020 r.,

-

nr (...) z 28 maja 2020 r. na 13.568,13 zł płatne do 27 czerwca 2020 r.,

-

nr (...) z 22 maja 2020 r. na 100.194,82 zł płatne do 21 czerwca 2020 r.,

-

nr (...) z 8 maja 2020 r. na 35.203,58 zł płatne do 7 czerwca 2020 r.,

-

nr (...) z 24 kwietnia 2020 r. na 67.699,20 zł płatne do 24 maja 2020 r.

Zlecenie ze strony P. G. (1) podpisał kierownik D. Handlowego D. Z..

Również 30 lipca 2020 r. S. K. udzielił P. G. (2) pełnomocnictwa do umowy nr (...) do reprezentowania go i występowania w jego imieniu w zakresie wykonywania czynności faktycznych i prawnych związanych z dochodzeniem roszczeń majątkowych, upoważniając go jednocześnie do udzielania dalszych pełnomocnictwa działającym w imieniu P. G. (1) pracownikom.

Dowody: zlecenie dochodzenia roszczeń do umowy nr (...) z 30.07.2020 r. (k. 92);

pełnomocnictwo do umowy nr (...) z 30.07.2020 r. (k. 91).

Pismem z 7 sierpnia 2020 r. pełnomocnik S. K. skierował do (...) Sp. z o.o. przedsądowe wezwanie do zapłaty domagając się płatności 245.951,36 zł na wskazany rachunek bankowy. Do wezwania załączono zestawienie wierzytelności wraz z kwotą naliczonych odsetek, zgodnie z którym żądaniem objęte były:

-

68.533,85 zł z faktury VAT nr (...) w tym: 67.699,20 zł tytułem należności głównej płatnej do 24 maja 2020 r. oraz odsetki w kwocie 834,65 zł,

-

454,24 zł tytułem rekompensaty za nieterminową zapłatę za fakturę nr (...) płatnej 25 maja 2020 r.,

-

35.556,58 zł z faktury VAT nr (...) w tym: 35.203,58 zł tytułem należności głównej płatnej do 7 czerwca 2020 r. oraz odsetki w kwocie 353 zł,

-

311,52 zł tytułem rekompensaty za nieterminową zapłatę za fakturę nr (...) płatnej 8 czerwca 2020 r.,

-

100.968,93 zł z faktury VAT nr (...) w tym: 100.194,82 zł tytułem należności głównej płatnej do 21 czerwca 2020 r. oraz odsetki w kwocie 774,11 zł,

-

445,03 zł tytułem rekompensaty za nieterminową zapłatę za fakturę nr (...) płatnej 22 czerwca 2020 r.,

-

13.659,58 zł z faktury VAT nr (...) w tym: 13.568,13 zł tytułem należności głównej płatnej do 27 czerwca 2020 r. oraz odsetki w kwocie 91,45 zł,

-

311,52 zł tytułem rekompensaty za nieterminową zapłatę za fakturę nr (...) płatnej 28 czerwca 2020 r.,

-

25.397,49 zł z faktury VAT nr (...) w tym: 25.276,99 zł tytułem należności głównej płatnej do 9 lipca 2020 r. oraz odsetki w kwocie 120,50 zł,

-

312,62 zł tytułem rekompensaty za nieterminową zapłatę za fakturę nr (...) płatnej 10 lipca 2020 r.

Dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty z 7.08.2020 r. (k. 97-98).

Pismem z 11 sierpnia 2020 r. pełnomocnik spółki (...) odpowiedziała na wezwanie wskazując, że w związku z poniesioną przez jej mocodawcę szkodą oraz podejmowanymi przezeń działaniami zmierzającymi do ustalenia zaistniałej sytuacji, jej mocodawca skieruje zawiadomienie do organów ścigania ze względu na podejrzenie popełnienia przestępstwa przez T. N., P. K., K. K. oraz R. B. o czyn z art. 286 k.k. Działanie tych osób miało bowiem spowodować niedobory materiałowe, a w konsekwencji zawyżyć wartość faktur wystawionych przez S. K.. Pełnomocnik spółki (...) dodawał, że w związku z tym konieczne stało się dokonanie potrącenie łącznej kwoty 83.726,51 zł w następujący sposób:

-

z faktury VAT nr (...) z kwoty 67.699,20 zł potrącenie kwoty 27.345,02 zł, w związku z czym saldo wynosi 40.354,18 zł,

-

z faktury VAT nr (...) z kwoty 35.203,58 zł potrącenie kwoty 14.659,19 zł, w związku z czym saldo wynosi 20.544,39 zł,

-

z faktury VAT nr (...) z kwoty 100.194,82 zł potrącenie kwoty 41.722,30 zł, w związku z czym saldo wynosi 58.472,52 zł.

Pełnomocnik spółki (...) dodawał, że powyższe potrącenia wynikają ze stwierdzenia braku materiału na budowie, co powoduje konieczność pomniejszenia wartości faktur według przelicznika 136, (...) (brak kursów) do 297 kursów z faktur nr (...), a zatem potrąceniu miało podlegać 0, (...) z ogółu kursów. Dodawał, że jej mocodawca wykonał analizę zapisów urządzeń rejestrujący oraz odebrał oświadczenia wskazanych osób, że faktycznie nie były wykonywane wszystkie zgłoszone przewozy, a dokumenty transportowe są niezgodne, gdyż podlegały wielokrotnemu wydrukowi. Nadto wykonane miały zostać operaty geologiczne, które potwierdzają faktyczny brak materiałów. Sporne należności wymagać zatem miały korekty dokumentów księgowych, a do ich otrzymaniu spółka (...) zapewniała, że należności zostaną uregulowane.

Pełnomocnik spółki (...) dodawał, że w odrębnym piśmie zostało skierowane oświadczenie o potrąceniu wierzytelności wraz ze wskazaniem salda po obniżeniu.

We wspomnianym piśmie zawierającym oświadczenie spółki (...) również datowanym na 11 sierpnia 2020 r. pełnomocnik wskazał, że na mocy wyraźnego upoważnienia w udzielonym jej pełnomocnictwie w związku z dochodzonym przez S. K. długiem mającym wynikać ze wskazanych faktur, oświadcza, iż dokonuje potrącenia z tymi wierzytelnościami łącznej kwoty 83.726,51 zł, na które składają się odpowiednio do każdej z faktur następujące kwoty:

-

do faktury nr (...) z 24 kwietnia 2020 r. wystawionej na 67.699,20 zł płatne do 24 maja 2020 r. do potrącenia przedstawiona została kwota 27.345,02 zł, w ten sposób, że do zapłaty z tej faktury pozostało 40.354,18 zł,

-

do faktury nr (...) z 8 maja 2020 r. wystawionej na 25.203,58 zł płatne do 7 czerwca 2020 r. do potrącenia przedstawiona została kwota 14.659,19 zł, w ten sposób, że do zapłaty z tej faktury pozostało 20.544,39 zł,

-

do faktury nr (...) z 22 maja 2020 r. wystawionej na 100.194,82 zł płatne do 21 czerwca 2020 r. do potrącenia przedstawiona została kwota 41.722,30 zł, w ten sposób, że do zapłaty z tej faktury pozostało 58.472,52 zł.

W oświadczeniu o potrąceniu jednocześnie wskazano, że potrącenia wynikają ze stwierdzenia braku materiału na budowie, co powoduje konieczność pomniejszenia wartości faktur przez potrącenie z każdej faktury (...).

Dowody: odpowiedź na wezwanie z 11.08.2020 r. z potwierdzeniem odbioru (k. 99-100, 451‑454);

pełnomocnictwo z 3.07.2020 r. (k. 101);

oświadczenie o potrąceniu z 11.08.2020 r. z potwierdzeniem odbioru (k. 102, 447‑449);

pełnomocnictwo z 3.07.2020 r. (k. 103).

12 sierpnia 2020 r. spółka (...) zapłaciła S. K. 13.568,13 zł za fakturę VAT nr (...) oraz 25.276,99 zł za fakturę VAT nr (...)

Dowody: potwierdzenia przelewów z 12.08.2020 r. (k. 94, 96).

W związku z powstaniem sporu o zapłatę ze spółką (...) nie zapłacił wynagrodzenia wykonującemu przewozy jako podwykonawca T. N. prowadzącemu przedsiębiorstwo pod firmą ” (...)”

Dowód: zeznania świadka T. N. (k. 1235-1238, 1241).

13 października 2020 r. S. K. jako (...) zawarł z P. G. (2) prowadzącym działalność gospodarczą po firmą (...) jako (...) umowę powierniczego przelewu wierzytelności nr (...). Przedmiotem dokonanej cesji były wierzytelności przeciwko (...) Sp. z o.o. w P. jako „Dłużnikowi” obejmujące należność główną w łącznej wysokości 203.097,60 zł z tytułu następujących faktur VAT:

-

nr (...) z 24 kwietnia 2020 r. na 67.699,20 zł płatne do 24 maja 2020 r.,

-

nr (...) z 8 maja 2020 r. na 35.203,58 zł płatne do 7 czerwca 2020 r.,

-

nr (...) z 22 maja 2020 r. na 100.194,82 zł płatne do 21 czerwca 2020 r.

Zgodnie z § 1 ust. 1 Cedent oświadczył, że powyższa wierzytelność przysługuje mu wobec Dłużnika, jest bezsporna i wymagalna, zaś w ust. 3 Cedent oświadczył, że wierzytelność ta została przeniesiona w całości przez Cedenta na rzecz Cesjonariusza wraz z wszelkimi związanymi z nią prawami, w tym prawem do odsetek.

W § 2 Cedent oświadczył, że wierzytelność istnieje, jest wymagalna, wolna od wad prawnych i obciążeń, jak też nie jest przedmiotem postępowania sądowego lub egzekucyjnego oraz że w stosunku do Dłużnika nie zostało wszczęte postępowanie upadłościowe, likwidacyjne lub naprawcze (ust. 1), oświadczył też, że nie istnieją żadne przeszkody prawne i faktyczne uniemożliwiające dokonanie przeniesienia wierzytelności lub mogące spowodować uznanie umowy za nieważną oraz że nie ma na dzień zawarcia umowy żadnych zobowiązań wobec Dłużnika, które mogłyby być przedmiotem wzajemnych kompensat lub potrąceń (ust. 2). Zgodnie z § 4 ust. 1 umowy Cesjonariusz z tytułu nabycia wierzytelności wraz z wszelkimi związanymi z nią prawami miał przekazać po jej wyegzekwowaniu od Dłużnika Cedentowi 11% należności głównej oraz 30% należności odsetkowej, przy czym kwota ta miała zostać umniejszona o wartość obowiązującej w dniu przekazania środków podstawowej stawki podatku VAT, w wysokości wyliczonej z części wartości wierzytelności przysługującej Cesjonariuszowi (ust. 2).

Stosownie do § 6 ust. 1 Cesjonariusz miał być uprawniony do zawierania z Dłużnikiem ugód, porozumień, jak też do dokonania umorzenia części zobowiązania z ograniczeniem do wysokości kwoty przysługującej Cedentowi. Zgodnie z ust. 2 w celu wyczerpania wszelkich dostępnych środków dochodzenia roszczeń wynikających z wierzytelności będącej przedmiotem umowy Cesjonariusz miał być także uprawniony do wystąpienia z powództwem przeciwko Dłużnikowi na drogę sądową oraz w dalszej kolejności na drogę postępowania egzekucyjnego. Cedent w takim przypadku miał być zobowiązany do pokrycia wszelkich opłat i kosztów związanych z tymi postępowaniami, jeżeli ich wyegzekwowanie od Dłużnika będzie bezskuteczne lub jeżeli postępowanie sądowe rozstrzygnie się na niekorzyść Cesjonariusza z przyczyn leżących po stronie Cedenta (ust. 3).

Załącznik do umowy stanowiło Zawiadomienie o cesji wierzytelności, podpisane przez Cedenta i Cesjonariusza a skierowane do Dłużnika – (...) Sp. z o.o. w P..

Dowody: umowa powierniczego przelewu wierzytelności nr (...) (k. 88-89).

zawiadomienie o cesji wierzytelności z 13.10.2020 r. (k. 90).

Pismem z 21 października 2020 r. pełnomocnik P. G. (1) skierował do spółki (...) przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty głównej zadłużenia wraz z należnymi odsetkami od dnia wymagalności należności do dnia zapłaty 210.776,59 zł, pod rygorem wystąpienia na drogę sądową. Jednocześnie jako załącznik do pisma wskazano zawiadomienie o cesji z 13 października 2020 r.

Do wezwania załączono też tabelaryczne zestawienie wierzytelności obejmujące następujące należności:

-

70.605,26 zł z faktury VAT nr (...) wystawionej 24 kwietnia 2020 r. na 67.699,20 zł należności głównej płatnej do 24 maja 2020 r., od której odsetki wyliczono na 2.906,06 zł,

-

36.559,45 zł z faktury VAT nr (...) wystawionej 8 maja 2020 r. na 35.203,58 zł należności głównej płatnej do 7 czerwca 2020 r., od której odsetki wyliczono na 1.355,87 zł,

-

103.611,88 zł z faktury VAT nr (...) wystawionej 22 maja 2020 r. na 100.194,82 zł należności głównej płatnej do 21 czerwca 2020 r., od której odsetki wyliczono na 3.417,06 zł.

Wezwanie zostało doręczone spółce (...) 23 października 2020 r.

Dowody: przedsądowe wezwanie do zapłaty z 21.10.2020 r. (k. 104-105, 455-456);

zawiadomienie o cesji wierzytelności z 13.10.2020 r. (k. 106, 457);

potwierdzenie nadania i odbioru (k. 107-109).

Pełnomocnik spółki (...) pismem z 30 października 2020 r. udzielił odpowiedzi, w której wskazał, iż w związku ze szkodą poniesioną przez jego mocodawcę zostało złożone zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez T. N., P. K., K. K. oraz R. B. o czyn z art. 286 k.k. Przeprowadzone postępowanie wyjaśniające miało bowiem wykazać, że kierowcy wskazywali na więcej niż jeden transport zgłoszenie, na potwierdzenie którego generowany był więcej niż jeden dokument WZ, co spowodowało szkodę w ilości przewiezionego materiału. Osoby te działać miały na zlecenie S. K., a spółka (...) złożyła oświadczenie o potrąceniu na łączną kwotę 83.726,51 zł. Pełnomocnik spółki (...) dodawał, że uprzednio prowadzone były rozmowy o rozliczeniu co do kwoty niespornej, co w dalszym ciągu może zostać spełnione pod warunkiem dokonania stosownych korekt dokumentów księgowych lub spisania porozumienia w tym zakresie.

Do pisma tego ponownie załączone zostało oświadczenie o potrąceniu z 11 sierpnia 2020 r. ze zwrotnym potwierdzeniem jego odbioru przez S. K. 14 sierpnia 2020 r.

Dowody: odpowiedź na wezwanie z 30.10.2020 r. z potwierdzeniem nadania (k. 110, 458‑459);

oświadczenie o potrąceniu z 11.08.2020 r. z potwierdzeniem odbioru (k. 111-113);

odpowiedź na wezwanie z 11.08.2020 r. z potwierdzeniem odbioru (k. 114-117).

Pełnomocnik P. G. (1) pismem z 4 listopada 2020 r. zażądał zapłaty pełnego długu w ciągu dwóch dni pod rygorem wystąpienia na drogę sądową. Wskazywał, że jego mocodawca i jego poprzednik prawny S. K. konsekwentnie odrzuca reklamacje spółki (...) jako niezasadne oraz nieudowodnione. Dodawał, że nie wskazano numeru postępowania przygotowawczego, a przedstawiana przez spółkę (...) kalkulacja jest nieczytelna i ogólnikowa, pozbawiona inwentaryzacji oraz oparta na pomówieniach, gdy to na spółce (...) spoczywa ciężar udowodnienia jednoznacznie kwoty 83.726,51 zł. Pełnomocnik P. G. (1) domagał się w związku z tym, ażeby spółka (...) przedstawiła swoje wzajemne roszczenia jak w pozwie o odszkodowanie.

Dowód: pismo z 4.11.2020 r. z potwierdzeniem nadania (k. 118-119).

21 maja 2021 r. P. G. (1) jako Cesjonariusz i S. K. jako Cedent zawarli aneks nr (...) do umowy (...) zmieniając § 4 ust. 1 umowy powierniczego przelewu wierzytelności w ten sposób, że zgodnie z jego nowym brzmieniem Cesjonariusz z tytułu nabycia wymienionej w umowie wierzytelności wraz z wszelkimi związanymi z nią prawami przekaże po jej wyegzekwowaniu od Dłużnika Cedentowi 89% należności głównej oraz 70% należności odsetkowej. Pozostałe postanowienia umowy windykacji należności pozostać miały bez zmian, a aneks wejść w życie z dniem jego podpisania.

Dowód: aneks nr (...) do umowy nr (...) (k. 422).

Sąd zważył, co następuje:

Podstawę prawną powództwa stanowi przepis art. 750 k.c. w zw. z art. 735 §1 k.c. Zawarta przez pozwaną z S. K. umowa, z tytułu której powód wywodził swoje roszczenie, obejmowała bowiem świadczenie usług polegających na przewozie piasku ze Ż., przy czym zlecenie udzielone przez pozwaną miało charakter otwarty – nie precyzowało wymaganej liczby kursów, ani łącznej wagi materiału, jaki ma być przewieziony, jak również terminu realizacji poszczególnych przewozów. Jak wynikało z zeznań świadków (pracowników pozwanej) zakres transportu uzależniony był od potrzeb pozwanej; do zleceniobiorcy zaś należało decyzja, ile przewozów zrealizuje w ciągu jednego dnia. W świetle zeznań świadków nie ulega też wątpliwości, że w rzeczywistości nie były wystawiane listy przewozowe, o których mowa w zleceniu transportowym.

Powód wykazał przy tym legitymację czynną składając umowę przelewu wierzytelności zawartą z S. K. oraz aneks do tej umowy. Sąd nie znalazł podstaw do stwierdzenia nieważności tej umowy, którą pierwotnie zarzucała strona pozwana.

Fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy ustalono w oparciu o dowody z dokumentów, których autentyczność nie była kwestionowana przez strony, zeznania świadków i przesłuchanie reprezentanta pozwanej. Sąd pominął zgłoszony przez pozwaną dowód z opinii biegłego z zakresu geodezji, uznając go za nieprzydatny do ustalenia istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy faktów.

Pominięto również, jako spóźnione, dowody z dokumentów złożonych przez pozwaną na rozprawie w dniu 16 lutego 202 r. Pozwana złożyła je bowiem już po zatwierdzeniu planu rozprawy, sporządzonego na posiedzeniu przygotowawczym, które miało miejsce w dniach 8 grudnia 2021 r. i 5 stycznia 2022 r.

Ocenę roszczenia dochodzonego przez powoda rozpocząć należy od lektury pisemnego zlecenia transportowego, z którego wynika, że strony miały się rozliczać na podstawie faktury i dołączonych do niej dokumentów WZ. Wobec tego powód dla wykazania roszczenia winien przedstawić w niniejszym postępowaniu przede wszystkim te właśnie dokumenty. Powód dołączył do pozwu faktury wystawione pozwanej spółce przez S. K. (zleceniobiorcę), nie dołączył natomiast dokumentów WZ, czyli tych materiałów, które miały stanowić podstawę rozliczenia. Nie ulega wątpliwości, iż faktury wystawione z tytułu wykonanych usług nie stanowią dowodu wykonania tychże usług, będąc jedynie wyrazem przekonania cedenta (S. K.) o wysokości przysługującego mu wynagrodzenia.

Oprócz faktur powód złożył nadto raporty dzienne pracy transportu. Jak wynika z zeznań świadków, w szczególności T. W. i P. N. dokumenty te wprowadzono na potrzeby rozliczania się kierowców oraz P. N. (prowadzącego działalność po firmą (...)), który faktycznie wykonywał usługi związane z transportem piasku na rzecz S. K.. Świadek T. W. zeznał, że wdrożył „wewnętrzną kartę transportową”. W taki też sposób, jako dokument wewnętrzny związany z rozliczaniem kierowców, raporty traktowane były przez pracowników pozwanej spółki. Z zeznań świadka A. W. wynikało przy tym, że nie miał on możliwości porównania raportu z materiałem, który został przywieziony; dla niego raporty te były nieistotne, gdyż podstawą rozliczenia były dokumenty WZ. Stanowisko to jest zrozumiałe jeśli weźmie się pod uwagę fakt, iż to w miejscu załadunku (w Ż.) określano parametry determinujące rozliczenie stron, tj. ilość piasku załadowanego, czas i liczbę kursów przewozu.

Niezależnie jednak od tego zauważyć trzeba, że raporty dołączone do pozwu (kopie) są w znacznej części dokumentami nieczytelnymi, nie pozwalającymi na ustalenie jakichkolwiek faktów na ich podstawie. Co więcej, tylko w jednym raporcie odnotowano numery WZ; we wszystkich pozostałych zaś wskazywano tylko datę trasy, wagę piasku. Również podpisy znajdujące się w ostatniej rubryce raportu nie pozwalały często na identyfikację osoby, która taki podpis złożyła.

Przede wszystkim jednak podkreślenia wymaga, że ani z pozwu, ani z dołączonych do niego dokumentów nie wynika, których dokumentów WZ dotyczyły 3 faktury będące przedmiotem sporu. W samych fakturach (w dolnej części) wskazano jedynie okres, w którym był realizowany transport, z tytułu którego wystawiono faktury. W pozwie zaś wyjaśniono, które raporty odnoszą się do poszczególnych faktur. Wobec tego jednak, że w raportach tych (abstrahując od ich nieczytelności) również nie wskazywano numerów WZ, nie jest możliwe przyporządkowanie dokumentów WZ do poszczególnych faktur.

Powód domagał pierwotnie w pozwie zobowiązania pozwanej do złożenia dokumentów WZ, niemniej wniosek ten następnie cofnął (pismo procesowe z 18.01.2022 r. k. 507). Pozwana dołączyła wprawdzie do odpowiedzi na pozew liczne dokumenty WZ, jednakże – jak wynika z treści odpowiedzi, są to dokumenty odnoszące się do „wartości niespornej”, tylko te, które ujęto w tabeli dołączonej odpowiedzi (k. 242 – 243). Już porównanie numerów WZ tam wskazanych z numerami WZ wskazanymi w jednym raporcie pracy transportu świadczy o tym, że nie są to wszystkie dokumenty WZ. Zauważyć przy tym trzeba, że nawet wśród tych dokumentów WZ, które dołączono do odpowiedzi na pozew, niektóre w ogóle nie są podpisane, na niektórych widnieje nieczytelny podpis, część z nich podpisana jest tylko przez kierowcę, a część tylko przez pracownika pozwanej.

Za nieprzydatne dla ustalenia liczby wykonanych faktycznie kursów i należnego z tego tytułu uznać trzeba wydruki z arkuszy E. dołączone do pozwu, które z natury rzeczy odzwierciedlają jedynie zapisy w systemie księgowym powoda, nie pozwalając nawet na przyporządkowanie WZ do poszczególnych faktur. .

W konsekwencji dokumenty złożone przez obydwie strony nie pozwalają na ustalenie, które dokumenty WZ stanowiły podstawę do wystawienia poszczególnych faktur, a tym samym, że wykonano taką liczbę kursów, która uzasadnia wynagrodzenie wskazane w fakturach.

Przypomnieć należy, iż to na powodzie, zgodnie z ogólną regułą z art. 6 k.c., spoczywał ciężar dowodu wykonania usługi. Wobec tego zaś, że powód nie przedstawił w toku procesu takiego materiału dowodowego, który by pozwalał na pozytywną weryfikację jego roszczenia, powództwo już z tej przyczyny nie mogło być uwzględnione (poza kwotą niekwestionowaną przez pozwaną) .

Konstatacja powyższa sprawia, iż zarzuty pozwanej odnośnie braku rzetelności dokumentacji, przedstawionej przez powoda oraz niewykonania takiej liczby kursów, za jakie żądał zapłaty, miały jedynie znaczenie wspierające argumentacją przemawiającą za oddaleniem powództwa. Z zeznań świadków, i to zgłoszonych zarówno przez powoda, jak i pozwaną, wynika bowiem, że niejednokrotnie zdarzało się, że pracownik pozwanej kwitował swoim podpisem jednocześnie dwa kursy transportowe. Różnica pomiędzy zeznaniami świadków przejawiała się w tym, że kierowcy faktycznie realizujący przewozy twierdzili (świadek P. K., K. K., T. N.), iż to za uprzednią zgodą operatora pozwanej dokonywali rozładunku po jego nieobecność, by za kolejnym kursem uzyskać pokwitowanie dwóch kursów na raz, podczas gdy pracownicy pozwanej (M. P. (2)) wskazywali, że kierowcy pod nieobecność pracowników pozwanej wysypywali piasek, a potem prosili o pokwitowanie dwóch kursów łącznie, twierdząc, że byli już raz rano.

Swoisty eksperyment przeprowadzony przez świadka A. W. potwierdził zaś, że w istocie zdarzały się sytuacje, w których podpisy na WZ (bądź raportach pracy transportu) nie odzwierciedlały rzeczywistej liczby kursów transportowych.

O braku rzetelności w rozliczaniu się przez kierowców z pozwaną świadczą także zeznania świadków J. K. (1), P. T., T. W. uczestniczących w spotkaniu zorganizowanym przez pozwaną po powzięciu wątpliwości co do prawidłowości i rzetelności rozliczania usług transportowych. Analiza treści notatki sporządzonej z przebiegu tego spotkania nie pozwala wprawdzie na dokonanie na jej podstawie miarodajnych ustaleń faktycznych, poza niespornymi faktami dotyczącymi osób biorących udział w spotkaniu i jego przedmiotu. Treść notatki, w szczególności część spisana na komputerze, jest bowiem niejasna, sporządzono ją językiem niezrozumiałym, w sposób, który uniemożliwia nawet ustalenie, od kogo pochodziły zawarte w niej stwierdzenia. Niemniej na temat przebiegu tego spotkania zeznawali ww. świadkowie, którzy podali, że kierowcy przyznali się do niewykonania 15 spośród wszystkich kursów, które były przedmiotem spornych faktur . Zauważyć przy tym trzeba, że podpisy na notatce zostały złożone bezpośrednio pod częścią spisaną pismem ręcznym, w której trzech kierowców zobowiązało się do naprawienia szkody.

Za niewiarygodne Sąd uznał zeznania świadków K. K., P. K. i T. N., którzy zaprzeczyli jakoby w rzeczywistości doszło do wystawiania i podpisania dokumentów WZ na kursy, których faktycznie nie zrealizowali i wskazali, że zostali zastraszeni i zmuszeni do podpisania notatki. W pierwszej kolejności Sąd miał na uwadze, iż relacjonując przyczyny swojego zachowania świadkowie używali dokładnie tych samych słów i zwrotów, co podaje w wątpliwość spontaniczność tych zeznań. Ponadto, biorąc pod uwagę okoliczność spotkania i fakt, że w spotkaniu uczestniczyli zarówno trzej kierowcy jaki T. W. (ze strony S. K.) trudno – w świetle zasad doświadczenia życiowego – zrozumieć strach świadków i ich przekonanie o mocy sprawczej prezesa pozwanej Ł. R., który miał grozić, że „nie zobaczą więcej dzieci”. Sama zapowiedź złożenia zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa nie powinna zaś budzić takiej reakcji kierowców w sytuacji, w której rozliczanie usług wykonywane było w sposób prawidłowy. Co więcej, nie sposób pominąć tego, że już po tym spotkaniu, S. K. i realizujący na jego zlecenie przewozy T. N. ( (...)), dla którego pracowali 3 kierowcy, kontynuowali świadczenie usług polegające na przewozie piasku ze Ż. na budowę. Potwierdza to zeznania świadka J. K. (1) i prezesa pozwanej Ł. R., którzy podali, że kierowcy realizujący usługi dla T. N. ( (...)) zobowiązali się wykonać dodatkową liczbę kursów w celu naprawienia szkody. W przypadku tak poważnych zarzutów ze strony pozwanej trudno byłoby wytłumaczyć dalszą współpracę, gdyby nie było ze strony kierowców woli naprawienia szkody.

Jednocześnie Sąd zwrócił także uwagę na zeznania świadka T. W., który przyznał, że z dokumentacji, którą weryfikowała pozwana, wynikało, że były przypadki samochodów, które były załadowywane co 5 - 10 minut. Nie zasługuje przy tym na uwzględnienie próba wyjaśnienia takiej sytuacji nieobecnością wagowego w Ż.; sam świadek nie znał takiego przypadku, by załadunek był dokonany bez obecności wagowego.

Mając na uwadze przytoczoną wyżej argumentację brak było podstaw do przyjęcia, że zleceniobiorcą (S. K.) wykonał liczbę kursów w takim zakresie, jaki uzasadnia żądanie wynagrodzenia objętego trzema fakturami. Wtórne znaczenie ma przy tym okoliczność, że pozwana pierwotnie kwestionować miała realizację 15 kursów, zaś w późniejszym czasie podważyła wykonanie większej liczby. Jak już wcześniej wskazano, to powoda obciążał dowód wykonania usługi we wskazanym zakresie, zaś zarzuty pozwanej miały znaczenie w kontekście podważenia rzetelności rozliczenia usług i sporządzanej w związku z nimi dokumentacji.

Jednocześnie jednak pozwana przyznała okoliczności faktyczne, że zleceniobiorcy należne jest wynagrodzenie za świadczone usługi w kwocie 119.371,09 zł. Kwoty składające się na tę sumę wskazano w skierowanym do powoda przed procesem piśmie z 11.08.2020 r. (k.447), jako pozostałe (saldo) po potrąceniu. W konsekwencji zaistniały podstawy do uwzględnienia powództwa w tym zakresie. W oparciu o przepis art. 481 k.c. orzeczono o odsetkach od ww. kwoty.

Powództwo ostatecznie uwzględniono w 58,7 %, w taki zatem stosunku, na podstawie art. 100 k.p.c. rozdzielić należało koszty procesu. Powód poniósł koszty opłaty sądowej od pozwu ( (...) + 7616 zł), opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 10.800 zł ustalone na podstawie § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 265). Koszty pozwanej obejmowały wynagrodzenie pełnomocnika 10.800 zł i opłata skarbowa 17 zł. Suma kosztów procesu wyniosła 31.789 zł , z czego 58,70 % , czyli 18.660, 14 zł powinna ponieść pozwana. Wobec tego, że pozwana poniosła koszty jedynie w kwocie 10.817 zł, zasądzono od niej różnicę w kwocie 7843 zł.

Nieuzasadniony okazał się przy tym wniosek pozwanej o nieobciążanie jej kosztami zakresie kwoty 119.371,09 zł. Nie ulega bowiem wątpliwości, że pozwana dała powód do wytoczenia powództwa w tym zakresie, gdyż mimo wezwania do zapłaty przed wszczęciem procesu, nie uiściła należności, która nie była przez nią kwestionowana. Nie znajduje w związku z tym zastosowania art. 101 k.p.c., tym bardziej, że nie doszło do uznania powództwa ze strony pozwanej, a jedynie do przyznania okoliczności faktycznych (art. 229 k.p.c.). Do uznania powództwa dochodzi w sytuacji, gdy wolą strony uznającej roszczenie jest wydanie przez sąd orzeczenia uwzględniającego powództwo. Pozwana zaś podważała w odpowiedzi na pozew legitymację powoda i złożyła wniosek o złożenie ww. kwoty do depozytu sądowego, co wchodzi w rachubę w sytuacji, gdy są wątpliwości co do osoby wierzyciela (art. 467 k.c.).