Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 stycznia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
I Oddział w Ł. odmówił M. G. prawa do świadczenia przedemerytalnego z uwagi na fakt, że przedłożone świadectwo pracy nie zawiera prawidłowej podstawy prawnej rozwiązania stosunku pracy. W ocenie ZUS na wnioskodawca udowodnił 41 lat 9 miesięcy i 18 dni wymagane okresów składkowych i nieskładkowych.

Od powyższej decyzji wnioskodawca odwołał się w dniu 19 lutego 2021 r. do Sądu Okręgowego w Łodzi wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego. Skarżący w uzasadnieniu podał, że załącza do odwołania pismo o wypowiedzeniu umowy o pracę którego wynika, że rozwiązanie umowy nastąpiło z przyczyn zakładu pracy. (odwołanie k.3-5)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie wywodząc jak w zaskarżonej decyzji. (odpowiedź na odwołanie k. 7 – 7 verte)

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi

ustalił następujący stan faktyczny:

M. G. urodził się w dniu (...) ( okoliczność bezsporna)

W okresie od dnia 27.10.1977 r. do 7.08.1978 r. wnioskodawca był zatrudniony w firmie

- w okresie od dnia 27.10.1977 r. do 7.08.1978 r. (...) SA,

- od 8.08.1978 r. do 7.08.1980 r. w Zakładach (...),

- od6.11.1980 r. do 31.01.2003 r. w (...) SA

Od 11.02.2003 r. do 10.02.2004 r. wnioskodawca był zarejestrowany w Urzędzie Pracy jako bezrobotny z prawem do zasiłku

- od 5.04.2004 r. do 31.12.2011 r. w PHU (...) D. N.

- od 1.01.2012 r. do 1.12.2012 r. jak wyżej

-od 23.04.2013 r. do 22.04.2014 r. Zarejestrowany jako bezrobotny z zasiłkiem

- od 4.06.2014 r. do 3.12.2014 r. miał stypendium stażowe

- od 4.12.2014 r. do 31.03.2020 r. w Spółdzielni (...).

(informacja o okresach składkowych i nieskładkowych k. 3akt ZUS)

Wnioskodawcy wystawiono świadectwo pracy z dnia 1 kwietnia 2020 r. w którym podstawę prawną rozwiązania umowy o pracę podano „art. 30§1 pkt 2”, nie wskazując o jaką chodzi ustawę. W końcowych uwagach zawarto informację o zaległościach w wypłacie wynagrodzenia za pierwszy kwartał 2020 r. oraz niewypłacony ekwiwalent za urlop (świadectwo pracy k. 8-10 akt ZUS).

W Spółdzielni od jesieni 2021 roku A. B. jestem drugim likwidatorem Spółdzielni (...). Pierwszym likwidatorem był M. N.. Spółdzielnia jest w likwidacji, nikogo nie zatrudnia, bo nie ma pieniędzy. Nie ma żadnego majątku w postaci budynków. Jedynym majątkiem były 4 samochody, sprzedane już w drodze licytacji za łączną kwotę 20 000 zł. Innego majątku spółdzielnia nie posiada. Ma bardzo dużo zobowiązań. Długi są w granicach 200 000 zł.

Świadectwo pracy dla wnioskodawcy wystawiała była kadrowa. (zeznania A. B. 00:08:12 w dniu 11 lipca 2022 r. k.100v)

Prezesem spółdzielni od 5.12.2019 roku do 30.11.2020 roku była E. K.. Podpisywała świadectwo pracy dla wnioskodawcy. Wszystkich pracowników zwolniono w tym samym czasie.

Prezes nie miała świadomości. że świadectwo pracy jest błędnie wystawione. Wszystkie pisma przygotowała kadrowa. Spółdzielnia do dnia dzisiejszego nie prowadzi żadnej działalności.

(Świadek E. K. 00:16:11 z dnia 11 lipca 2022 r. k. 100v).

Wnioskodawca ma łączny okres składkowy i nieskładkowy 41 lat, 9 miesięcy i 24 dni (okoliczność bezsporna).

W dniu 16 grudnia 2019 roku wnioskodawca otrzymał os (...) pismo o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem (pismo k. 77). Z motywów pisma wynika, że spółdzielnia „przechodzi w stan likwidacji powodu zmniejszenia się członków spółdzielni. Dalej napisano, ze „dalsze istnienie podmiotu (…) jest prawnie niemożliwe, co wymusza rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie zakładu pracy”.

Uchwałą nr 1/2020 z dnia 22 stycznia 2020 r. Walne Zgromadzenie Spółdzielni postanowiło postawić Spółdzielnię w stan upadłości, wyjaśniając w uzasadnieniu, że brak zleceń spowodował, że należało wypowiedzieć wszystkie umowy o pracę na dzień 31 marca 2020 r. (uchwała k. 90).

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi

zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych, odwołanie wnioskodawcy jest zasadne.

Stosownie do treści art. 2 ust . 1. prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która:

1)

do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

2)

do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2021 r. poz. 1100, 1162 i 1621), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub

3)

do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 423, 432, 619 i 1621), zwanej dalej "ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych", i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta i 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4)

zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4a)

zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 60 dni od dnia ustania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111 oraz z 2021 r. poz. 1162), lub zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1297), pobieranych nieprzerwanie przez okres co najmniej 365 dni, jeżeli utrata prawa do nich była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana, i do dnia, w którym ustało prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

5)

do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, lub

6)

do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.

2.

Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)

nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)

w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)

złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

5.

Do okresu 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ust. 3, wlicza się:

1)

okresy, za które, zgodnie z art. 75 ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia, prawo do zasiłku dla bezrobotnych nie przysługiwało;

2)

okresy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych podjętego w tym okresie; w przypadku gdy zatrudnienie lub inna praca zarobkowa ustanie po upływie 180-dniowego okresu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje, jeżeli wniosek o przyznanie tego świadczenia zostanie złożony w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia ustania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych.

W przedmiotowej sprawie organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do świadczenia przedemerytalnego z uwagi na wadliwości świadectwa pracy a właściwie brak wskazania w nim podstawy prawnej. Okoliczność ta została uzupełniona dowodami zebranymi w postepowaniu sądowym w tym uchwałą Spółdzielni, pismem o rozwiązaniu umowy o pracę, jak i zeznaniami świadków. W aktach znalazły się jeszcze uzupełniające dokumenty takie jak pismo komornika egzekucyjnego Urzędu Skarbowego (k.61), pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego (k. 62 - k. 65, (...) (k78-88), oświadczenie Gminy R. (k. 89) które to dokumenty pośrednio potwierdzają likwidacje płatnika w którym był zatrudniony wnioskodawca. Podobnie potwierdzili te okoliczności Prezes Spółdzielni i Likwidator Spółdzielni jako świadkowie zeznający w sprawie.

W tej sytuacji okres składkowy i nieskładkowy wnioskodawcy wynoszący wymagany okres ponad 40 lat wraz z wykazaniem , że pracodawca wnioskodawcy uległ likwidacji , a przynajmniej , że zlikwidowane zostało jego (i innych pracowników) stanowiska pracy, pozwala na konkluzję, że spełnione zostały przesłanki co najmniej z art.2 ust. 1 pkt 5 ustawy. Okoliczność, że pracodawca wystawił niekompletne świadectwo pracy nie ma decydującego wpływu na prawa wnioskodawcy ubiegania się o świadczenie przedemerytalne.

Sąd Okręgowy w niniejszej sprawie podziela pogląd wyrażony w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 31 marca 2008 roku w sprawie o sygn. III AUa 199/08, opubl. OSA 2009/7/77 – 83, zgodnie, z którym prawo do świadczenia przedemerytalnego uzależnione jest od łącznego spełnienia wszystkich warunków przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 120, poz. 1252). Wnioskodawca wypełnił wszystkie przesłanki określone ustawą.

Mając na względzie wymienione okoliczności Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję przyznając wnioskodawcy prawo do świadczenia przedemerytalnego od następnego dnia po złożeniu wniosku o świadczenie. odwołanie G. Ł., jako niezasadne.

Sędzia

Zarządzenie: odpis wyroku wraz z uzasadnieniem i aktami ZUS doręczyć pełnomocnikowi ZUS.

Sędzia.