Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 366/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lipca 2022r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia (del.) Paweł Mądry

Protokolant: st. sekr. sąd. Jolanta Pucyk

przy udziale prokuratora Jolanty Świerczewskiej-Zarzyckiej

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2022 r. sprawy

T. D.

oskarżonego o czyn z art. 286 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora i pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

od wyroku Sądu Rejonowego w Łukowie

z dnia 7 marca 2022 r. sygn. akt II K 541/21

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę T. D. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Łukowie do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 366/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 07 marca 2022 roku w sprawie II K 541/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 kpk – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a kpk – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 kpk, chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 kpk – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 kpk błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 kpk – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 kpk

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

T. D.

zawiadomienie wierzyciela, tj. (...)
Sp. z o.o. o ogłoszeniu upadłości T. D.. Wezwanie wierzyciela upadłego do zgłoszenia w terminie 30 dni od dnia obwieszczenia postanowienia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym wierzytelności przysługujących mu względem upadłego. Niewpłynięcie do dnia 09 maja 2022 roku do syndyka W. D. zgłoszenia wierzytelności oraz żadnej innej korespondencji od ww. wierzyciela

1.pismo syndyka masy upadłości W. D. z 09.05.2022 r.,

2.zawiadomienie syndyka w postępowaniu upadłościowym z 27.09.2021 r.

944 -946

2.

T. D.

wyrażenie przez wierzyciela chęci zawarcia ugody w przedmiocie spłaty zadłużenia T. D.

pismo z Kancelarii (...) z dnia 13.09.2021 r.

923

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------

---------------

--------------------------------------------------------------

---------------------

-----

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-----------------

-----------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

1.pismo od syndyka masy upadłości W. D. z dnia 09.05.2022 r.,

2.zawiadomienie syndyka w postępowaniu upadłościowym z dnia 27.09.2021 r.

dowody zawnioskowane przez obronę, wprawdzie nie budzące wątpliwości co do ich prawdziwości, nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, bowiem stwierdzają fakty, które miały miejsce po upływie ok. 2 lat od daty zarzucanego oskarżonemu czynu.

2.

pismo z Kancelarii (...) z dnia

13.09.2021 r.

dowód zawnioskowany przez oskarżyciela posiłkowego, wprawdzie nie budzący wątpliwości co do swej prawdziwości, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Na podstawie stwierdzenia o braku odpowiedzi oskarżonego na pismo z dnia 13.09.2021r. nie sposób jednoznacznie wnioskować o istnieniu po jego stronie zamiaru dokonania zarzuconego mu czynu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

zarzut obrazy przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie naruszenie art. 7 kpk poprzez nieuwzględnienie przy ustaleniu faktów zeznań M. C. w zakresie wskazanym w punkcie 1.2.1 uzasadnienia orzeczenia, podczas gdy pokrzywdzony w toku postępowania wskazywał, że działania oskarżonego powinny być rozpatrywane przy uwzględnieniu szerszego kontekstu, a mianowicie zawierania i rozliczania wszystkich umów względem firm (...), gdy oskarżony składał kolejne obietnice spłaty zadłużenia, jednocześnie nie dokonując jego spłaty i zawierając kolejne umowy w celu wykonania transportu bez zamiaru jego opłacenia (zarzut z apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego)

zarzut naruszenia przepisów postępowania, które miało wpływ na jego treść, a to art. 7 kpk, poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny przeprowadzonych dowodów, polegające na niezgodnym z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego uznaniu za niewiarygodne zeznań złożonych przez M. C. w zakresie działania z oszukańczym zamiarem przez T. D., podczas gdy zeznania te należy uznać za wiarygodne, konsekwentne, spójne i logiczne, a przez to mogące stanowić podstawę dla ustaleń faktycznych, zaś okoliczności podawane przez pokrzywdzonego w tych zeznaniach świadczą wprost o istnieniu po stronie oskarżonego zamiaru oszustwa na jego szkodę (zarzut z apelacji prokuratora)

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- wyprzedzając zasadniczą część rozważań, wobec kierunku obu apelacji oraz częściowej tożsamości podniesionych w ich treściach zarzutów, Sąd Okręgowy uznał za celowe, by odnieść się do części postulatów skarżących łącznie, a do pozostałych z osobna z zachowaniem dowolnej, czytelnej i przystępnej w odbiorze kolejności.

- zdaniem Sądu Okręgowego, zgodzić się należy ze skarżącymi, iż ocena dowodu z zeznań M. C. dokonana przez Sąd Rejonowy nie uwzględniała reguł logicznego myślenia i wskazań doświadczenia życiowego, przez co wykraczała poza ramy swobodnej oceny dowodów, wyznaczone przez art. 7 kpk. Z zeznań wynika bowiem, że T. D. nie wywiązał się z sześciu ostatnich umów, zawartych pomiędzy prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, a firmami reprezentowanymi przez M. C., licząc od faktury wystawionej w dniu 26.08.2019 r., obejmującej zlecenie wystawione w dniu 19.08.2019 r. (twierdzenia świadka znajdują potwierdzenie w protokole kontroli podatkowej - k. 87v). Ponadto oskarżony zapewniał M. C., iż ureguluje zobowiązanie wynikające z faktury o numerze (...). Oskarżyciel posiłkowy nie miał więc podstaw zakładać, w tym w szczególności w kontekście dotychczasowej współpracy (oskarżony, wprawdzie z wielodniowym, nawet kilkumiesięcznym opóźnieniem, ale wywiązywał się z zobowiązań), iż ostatecznie do zapłaty nie dojdzie. Jak świadek zeznał: „na początku nie było zastrzeżeń co do firmy pana D., do czasu tego zlecenia”. Z tych powodów, nie było żadnych podstaw, aby w świetle cały czas spójnej i logicznej relacji ww. przedstawianej zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i postępowaniu pierwszoinstancyjnym sądowym, zwłaszcza po konfrontacji z nieosobowymi źródłami dowodowymi zgromadzonymi w sprawie, zdyskredytować zeznań M. C..

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec zasadności podniesionego zarzutów wnioski apelacyjne zasługiwały na uwzględnienie

Lp.

Zarzut

2.

zarzut obrazy przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie naruszenie art. 170 § 1a kpk poprzez oddalenie wniosku dowodowego z dnia 1 marca 2022 roku o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentu, tj.: pisma pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego z dnia 13 września 2021 roku wraz z potwierdzeniem nadania i odbioru na okoliczność faktycznego zamiaru oskarżonego względem pokrzywdzonego, tj.: umyślnego braku spłaty zadłużenia, braku chęci rozliczenia należności przez oskarżonego względem pokrzywdzonego, świadomości oskarżonego co do braku możliwości zapłaty za kolejno zaciągane zobowiązania (zarzut z apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- zarzut stał się nieaktualny wobec przeprowadzenia ww. dowodu przez Sąd Okręgowy.
- niemniej jednak wnioskowany dowód nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Należy podkreślić, że przestępstwo oszustwa z art. 286 § 1 kk jest dokonane z chwilą niekorzystnego rozporządzenia mienia, a tą chwilą jest moment przyjęcia przez pokrzywdzonego lub nałożenia na pokrzywdzonego zobowiązania, a nie sam moment jego realizacji. Okoliczność wynikająca z ww. dowodu, co należy podkreślić, zaistniała ok. 2 lat od daty czynu zarzucanego T. D. i mogłaby mieć znaczenie w kwestii wymiaru kary oskarżonemu, w sytuacji kiedy chęć polubownego zakończenia sporu jawiłaby się po jego stronie, natomiast nigdy w przedmiocie odpowiedzialności oskarżonego za zarzucany mu czyn.

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec zasadności zarzutów 1 i 4 wnioski apelacyjne zasługiwały na uwzględnienie.

Lp.

Zarzut

3.

zarzut obrazy przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie naruszenie art. 193 § 1 kpk poprzez nie dopuszczenie i nie przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu finansów i księgowości przedsiębiorstw na okoliczność, że w dacie zaciągania przez oskarżonego zobowiązania wobec pokrzywdzonego oskarżony był już niewypłacalny i zobowiązany był do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, co przesądzało, że oskarżony nie miał zamiaru zaspokoić pokrzywdzonego

(zarzut z apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- zarzut niezasadny. Dotychczas zgromadzony materiał dowodowy pozwalał skutecznie rozstrzygnąć zasadność zarzutów skarżących. Nie było zatem potrzeby, w tym także choćby z racji minimalizacji kosztów procesu, ażeby przeprowadzać dowód z opinii biegłego.

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec zasadności zarzutów 1 i 4 wnioski apelacyjne zasługiwały na uwzględnienie.

Lp.

Zarzut

4.

zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść orzeczenia, polegający na błędnym ustaleniu, że oskarżony nie wypełnił przesłanek stypizowanych w treści zarzucanego mu czynu, gdy ze zgromadzonego materiału dowodowego i dowodów nieprzeprowadzonych wynika odmienny stan faktyczny od ustalonego, co w efekcie doprowadziło do naruszenia
art. 286 § 1 kk poprzez jego niezastosowanie w przypadku, gdy oskarżony swoim zachowaniem wypełnił przesłanki wskazane w treści ww. przepisu (zarzut z apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego)

zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który to błąd miał wpływ na treść zapadłego orzeczenia, polegający na niezasadnym przyjęciu, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw ku przyjęciu, że reprezentujący firmę (...) Sp. z o.o. z/s w Ł. zostali wprowadzeni przez oskarżonego w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy przewozowej, podczas gdy prawidłowa analiza materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie prowadzi do wniosków odmiennych (zarzut z apelacji prokuratora)

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- jak wyżej wskazano, przestępstwo oszustwa z art. 286 § 1 kk jest dokonane z chwilą niekorzystnego rozporządzenia mieniem, a tą chwilą jest moment przyjęcia przez pokrzywdzonego lub nałożenia na pokrzywdzonego zobowiązania, a nie sam moment jego realizacji. Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie poddany wnikliwej analizie akt, podjętej w ramach kontroli odwoławczej, daje podstawy do tego, aby stwierdzić, iż oskarżony w momencie złożenia zlecenia usługi transportowej z dnia 03 września 2019r. nie miał faktycznej możliwości realizacji przyjętego na siebie umownie zobowiązania i miał tego pełną świadomość. Z protokołu kontroli podatkowej wynika, że zaległe faktury wystawione w kwietniu oskarżony spłacał w sierpniu i we wrześniu 2019r., z sierpnia w listopadzie 2019r., a następnie zaprzestał spłacać należności z faktur wystawionych we wrześniu 2019r. na rzecz M. C. (spłacając wyłącznie jedną fakturę na rzecz innego podmiotu, ale dopiero w dniu 13.12.2019 r.). Ponadto z bilansu spółki wynika, że spółka w sierpniu 2019 r. odnotowała największą w 2019 r. stratę - prawie 90.000 zł. Sam oskarżony potwierdził tę okoliczność wyjaśniając następująco: „Za 2019 rok firma wykazywała stratę, nie pamiętam w jakiej wysokość”. Fakt ten poświadcza również zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), tzw. PIT-36 za rok 2019, w którym wskazana jest strata z prowadzonej przez oskarżonego działalności gospodarczej w kwocie ok. 300.000 zł. Pomimo, iż oskarżony miał świadomość, że od początku roku 2019 spółka przynosi straty (poza czerwcem i lipcem), co może wiązać się z niewypłacalnością, we wrześniu 2019 r. nadal zlecał kolejne transporty. Wprawdzie kontrahent w transakcji obustronnej nie ma obowiązku ujawniania sytuacji materialnej swojej firmy, niemniej jednak tylko wtedy nie będzie to miało charakteru wprowadzenia w błąd w rozumieniu przepisu art. 286 § 1 kk, gdy podmiot taki przy zachowaniu reguł kupieckich, którym druga strona ma prawo ufać, będzie miał rzeczywistą możliwość realizacji przyjętego na siebie umownie zobowiązania w dacie jego powstania, bez świadomego powodowania szkody w majątku swojego wierzyciela. Zaciąganie przez bankruta zobowiązań, bez informowania kontrahenta o swojej sytuacji, wypełnia znamiona art. 286 § 1 kk (wyrok SA w Łodzi z 16.10.2014 r., II AKa 197/14, LEX nr 1548532, wyrok SA w Katowicach z 21.03.2017 r., II AKa 33/17, LEX nr 2663539, wyrok SA w Warszawie z 2.03.2016 r., II AKa 21/16, LEX nr 2162884, wyrok SA w Białymstoku z 30.05.2018 r., II AKa 44/18, LEX nr 3207883.). Podkreślenia przy tym wymaga, że M. C. nie miał obowiązku sprawdzania kondycji finansowej firmy prowadzonej przez oskarżonego, w sytuacji kiedy przed datą inkryminowanego zdarzenia współpraca pomiędzy nim, a oskarżonym układała się pomyślnie, jak również z racji tego, że oskarżony deklarował zapłatę zaległych faktur. Uszczegółowiając oskarżony tłumaczył się oskarżycielowi posiłkowemu, że zaciągnie kredyt i w ten sposób ureguluje zaległość, jednakże do jej uregulowania ostatecznie nie doszło, pomimo wezwania do zapłaty. Fakt nieuregulowania zobowiązania zresztą znajduje odzwierciedlenie zarówno w wyjaśnieniach oskarżonego, jak i zeznaniach M. C.. Co więcej kontakt ze strony oskarżonego w pewnym momencie zupełnie ustał. Bezspornym jest, że takie zachowanie oskarżonego wywołało u M. C. błędne wyobrażenie o możliwości spłaty przedmiotowej faktury. Jak słusznie wskazuje Sąd Najwyższy, dla przestępstwa oszustwa nie ma potrzeby wykazywania, że w chwili zawierania umowy sprawca nie miał zamiaru zapłacić za uzyskane świadczenie, wystarczające jest ustalenie, że pokrzywdzony nie zawarłby umowy, gdyby wiedział o okolicznościach, które były przedmiotem wprowadzenia go w błąd przez sprawcę. Do wprowadzenia w błąd skutkującego niekorzystnym rozporządzeniem mieniem wystarczające jest więc wywołanie błędnego wyobrażenia o okolicznościach decydujących o rozporządzeniu lub sposobie rozporządzenia (wyrok SN z 2.10.2015 r., III KK 148/15, LEX nr 1816561).

- konkludując wszystkie wskazane wyżej okoliczności wskazują na zamiar oszustwa oskarżonego, który istniał już w chwili zaciągania zobowiązania, co świadczy o zasadności podniesionych zarzutów.

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

zasadność zarzutów warunkowała zasadność wniosków, z którymi wystąpili skarżący

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 kpk

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 kpk

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 kpk

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

art. 454 § 1 kpk

Zwięźle o powodach uchylenia

materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, oceniony zgodnie z dyrektywami art. 7 kpk, stanowi podstawę do uznania winy oskarżonego w zakresie zarzuconego mu czynu. Jednakże z uwagi na ustawowy zakaz wyrażony w przepisie art. 454 § 1 kpk, Sąd Okręgowy nie mógł skazać oskarżonego z uwagi na treść zaskarżonego wyroku. W tej sytuacji jedynym dopuszczalnym rozstrzygnięciem było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Zdaniem Sądu Okręgowego, w sprawie nie zaistniały także podstawy do umorzenia postępowania lub jego warunkowego umorzenia.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd Rejonowy, przy ponownym rozpoznaniu sprawy, przeprowadzi postępowanie dowodowe w całości, przykładając należną uwagę do dokonania prawidłowych ustaleń faktycznych w zakresie zamiaru oskarżonego popełnienia przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 kk w dacie zaciągania zobowiązania, zgodnie z zaprezentowanymi wyżej rozważaniami. Sąd w toku postępowania dowodowego winien dokonywać rekonstrukcji przestępczego zamiaru oskarżonego nie tylko na gruncie okoliczności dotyczących realizacji zlecenia z dnia 03 września 2019r., ale także dokona pełniejszych ustaleń w zakresie wszystkich 6 transakcji opisanych w pierwszych zeznaniach M. C., gdyż szersze tło współpracy obu przedsiębiorców ujawni w pełni sytuację majątkową spółki prowadzonej przez oskarżonego oraz możliwość wywiązania się z przedmiotowego zlecenia.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

---------------------

Z uwagi na kasatoryjny charakter wydanego wyroku Sąd Okręgowy nie orzekł o kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana