Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 164/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.

M. H.

W ramach zarzucanego oskarżonemu aktem oskarżenia czynu, Sąd uznał go za winnego tego, że w nocy na 19 września 2021 r., około godz. 03:00 w O. przy ul. (...), na piętrze lokalu (...), działając w zamiarze ewentualnym spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pod postacią innego ciężkiego kalectwa – utraty widzenia lewą gałką oczną, uderzył szklanką w twarz D. K. rozbijając ją w ten sposób, w wyniku czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci licznych ran ciętych skóry twarzy, uszkodzenia lewej gałki ocznej z ranami spojówki, z raną twardówki, z podspojówkowym wylewem krwi i uszkodzeniem mięśnia prostego dolnego skutkujące naruszeniem czynności narządu wzroku trwające dłużej niż siedem dni, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na interwencję osób trzecich tj. popełnienia czynu opisanego w art. 13 § 1 kk w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.1.1.

M. H. lat 27 ma wykształcenie średnie – techniczne (zawód – teleinformatyk). Pracuje jako magazynier. Z tego tytułu uzyskuje dochód w wysokości 3 500,00 zł. miesięcznie. Zamieszkuje wspólnie z ojczymem i przyrodnim bratem. Jest kawalerem, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Nie był dotychczas karany sądownie.

dane osobopoznawcze

118,

152

dane o karalności

180

wywiad środowiskowy

115 - 116

1.1.2.

W nocy na 19 września 2021 r. oskarżony w towarzystwie znajomych D. G. (1) oraz B. D. (1) przebywał w klubie (...). Spożywał tam alkohol.

W tym samym czasie w lokalu bawił się oskarżyciel posiłkowy D. K., który wraz z kuzynami oraz znajomymi świętował urodziny jednego z nich - A. Ś. (1). Pokrzywdzony także spożywał alkohol.

Tego wieczoru w klubie było dużo ludzi. Część z klientów tańczyła na parkiecie zlokalizowanym na piętrze, a inni bawiący się znajdowali się przy barze na parterze. W pewnym momencie, na środku parkietu doszło do przypadkowego kontaktu pomiędzy oskarżonym, a oskarżycielem posiłkowym - wpadli na siebie. Po jakimś czasie, około godz. 03:00 D. K. po zakupie drinków, zmierzał od strony baru w kierunku stolików usytuowanych na piętrze. Na parkiecie doszło do utarczki słownej/spięcia pomiędzy obu mężczyznami, trwało wokół poruszenie, zamieszanie. Widząc to, w tym pokrzywdzonego w tłumie, stojący przy barze bracia – P. i P. Ś. (1) udali się w to miejsce, by wyjaśnić sytuację i uchronić D. K. przed grożącym mu ewentualnie niebezpieczeństwem. Nie zdążyli skutecznie zareagować. Oskarżony trzymaną w prawej dłoni szklanką w kształcie ośmiokąta, w której miał drinka (wódka z sokiem żurawinowym), uderzył stojącego przed nim w bliskiej odległości centralnie w twarz D. K. rozbijając ją w ten sposób, działając w zamiarze ewentualnym spowodowania u pokrzywdzonego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pod postacią innego ciężkiego kalectwa – utraty widzenia lewą gałką oczną, w wyniku czego oskarżyciel posiłkowy upadł na podłogę doznając obrażeń ciała w postaci licznych ran ciętych skóry twarzy, uszkodzenia lewej gałki ocznej z ranami spojówki, z raną twardówki, z podspojówkowym wylewem krwi i uszkodzeniem mięśnia prostego dolnego skutkujących naruszeniem czynności narządu wzroku trwającym dłużej niż siedem dni. Interwencja P. Ś. (1), który pochwycił dążącego dalej do konfrontacji oskarżonego jedną ręką za odzież dociskając do ściany oraz przybycie ochroniarzy uniemożliwiło realizację zamierzonego przez sprawcę celu.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

167v - 169

zeznania D. K.

2 – 2v, 108v, 169v -173v

dokumentacja medyczna pokrzywdzonego

5, 47

zdjęcia

6 - 9

zeznania P. Ś. (2)

11v – 12, 110v – 111, 173v -175

szkic odręczny

13

zeznania P. Ś. (1)

16v – 17, 235v -236v

zapisy na płycie CD

18, 26

protokół oględzin i odtworzenia zapisu zarejestrowanego na płycie CD na k - 26

28 - 30

opinia sądowo – lekarska (pisemna, ustna uzupełniająca)

55 – 57, 177v - 178

kserokopia notatnika służbowego N. W.

67 - 70

zeznania N. W.

70v – 71, 178v - 179

protokół oględzin zapisu na płycie CD wraz z dokumentacją zdjęciową na k - 18

76 - 82

zeznania A. K.

85v - 86

zeznania P. G.

88v - 89

zeznania A. Ś. (1)

101v – 102, 237

zeznania B. D. (1)

105v – 106, 176v - 177

częściowo zeznania D. G. (1)

51v – 52, 175 – 176v

opinia sądowo – lekarska

221 - 234

1.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. H.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt kopania oskarżyciela posiłkowego po głowie

wyjaśnienia oskarżonego

94v – 95, 167v - 169

zeznania P. Ś. (2)

11v – 12, 110v – 111, 173v -175

zeznania P. Ś. (1)

16v – 17, 235v -236v

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

dane osobopoznawcze

pozyskane w oparciu o oświadczenie oskarżonego oraz zebrane w trybie art. 213 § 1 kpk, nie kwestionowane przez strony

dane o karalności

pozyskane z zasobów Krajowego Rejestru Sądowego, nie kwestionowane przez strony

wywiad środowiskowy

dane zebrane w trybie art. 214 § 2 pkt 1 kpk, nie kwestionowane przez strony

1.1.2.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

wiarygodne w tej części, w której nie kwestionuje swojej bytności w lokalu w chwili zdarzenia, faktu przypadkowego kontaktu z pokrzywdzonym na parkiecie poprzedzającego zdarzenie główne, faktu uderzenia oskarżyciela posiłkowego szklanką w twarz oraz zaprzecza, by kopał pokrzywdzonego po głowie.

zeznania D. K.

logiczne, szczere w takim zakresie/fragmencie, w jakim świadek jest w stanie relacjonować z uwagi na utrwaloną niepamięć przebiegu zdarzenia.

dokumentacja medyczna pokrzywdzonego

treść dokumentów niesprzeczna, nie kwestionowana przez strony

zdjęcia

nie kwestionowane przez strony

zeznania P. Ś. (2)

- logiczne, spójne, rzeczowe, konsekwentne

- brak okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka

szkic odręczny

nie kwestionowany przez strony

zeznania P. Ś. (1)

- logiczne, spójne, rzeczowe, konsekwentne

- brak okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka

zapisy na płycie CD

nie kwestionowane przez strony

protokół oględzin i odtworzenia zapisu zarejestrowanego na płycie CD na k - 26

- dowód przeprowadzony zgodnie z wymogami ustawy kodeks postępowania karnego;

- treść niesprzeczna, nie kwestionowana przez strony

opinia sądowo – lekarska (pisma, ustna uzupełniająca)

- rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań z powołaniem się na wiedzę ogólnolekarską, a nie specjalistyczną w zakresie okulistyki (ostatecznie stanowisko biegłego z zakresu medycyny sądowej znalazło potwierdzenie we wnioskach końcowych opinii wydanej wspólnie przez zespół biegłych: medyka sądowego i okulistę)

- jasna i niesprzeczna

kserokopia notatnika służbowego N. W.

nie kwestionowane przez strony

zeznania N. W.

- logiczne, spójne, rzeczowe, konsekwentne

- brak okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka

protokół oględzin zapisu na płycie CD wraz z dokumentacją zdjęciową na k - 18

- dowód przeprowadzony zgodnie z wymogami ustawy kodeks postępowania karnego;

- treść niesprzeczna, nie kwestionowana przez strony

zeznania A. K.

- logiczne, spójne, rzeczowe;

- brak okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka

zeznania P. G.

- logiczne, spójne, rzeczowe;

- brak okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka

zeznania A. Ś. (1)

- logiczne, spójne, rzeczowe;

- brak okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka

zeznania B. D. (1)

- logiczne, spójne, rzeczowe;

- brak okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka

częściowo zeznania D. G. (1)

logiczne, spójne, rzeczowe, za wyjątkiem przyznania, iż oskarżony miał mu wyznać, że na sali jest mężczyzna, który go prowokował do bicia, zaczepiał go, albowiem w tym zakresie pozostają odosobnionym dowodem w sprawie, nie znajdującym potwierdzenia nawet w wyjaśnieniach sprawcy, który przyznał, iż pierwszy kontakt z przywodzonym był stricte przypadkowy: „prawdopodobnie ktoś przez przypadek wpadł na drugą osobę i tak to się potoczyło przez tłok. Ja i pokrzywdzony przypadkowo na siebie wpadliśmy” (k – 168).

opinia sądowo - lekarska

- rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna;

- wnioski opinii nie kwestionowane przez strony

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.2.

wyjaśnienia oskarżonego

Nie sposób w realiach sprawy przyjąć - jak stara się przekonać oskarżony - by jego zachowanie nie łączyło się z zamiarem spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pod postacią innego ciężkiego kalectwa – utraty widzenia lewą gałką oczną przez oskarżyciela posiłkowego, by sprowadzało się jedynie do działań obronnych w obliczu nieuzasadnionego ataku na jego osobę przez D. K. w postaci duszenia ręką i przyciskania go do ściany.

Bezsprzecznie, uderzenie pokrzywdzonego szklanką w twarz przez oskarżonego poprzedziła utarczka słowna/spięcie pomiędzy obu mężczyznami przy towarzyszącym temu wokół ogólnemu poruszeniu, zamieszaniu na parkiecie. D. K. zaprzeczył, by dążył do konfrontacji z kimkolwiek z gości bawiących się w klubie, co znajduje potwierdzenie w depozycjach świadków: P. Ś. (1), P. Ś. (2) oraz A. Ś. (1), którzy zgodnie zeznali, że oskarżyciel posiłkowy to bardzo spokojny człowiek, wręcz pacyfista (A. Ś.). Przyjmując za świadkiem P. Ś. (2): „ta szklanka nie została rzucona, ona została po prostu wbita dłonią w twarz D.. To uderzenie nie było przypadkowe” (k – 110v). Ten sam świadek zeznał następnie, iż „Widać było, że on (oskarżony) był bardzo agresywny, on chciał dalej bić D., trzeba było go trzymać ” (k – 111), co tłumaczy podjętą wobec sprawcy przez P. Ś. (1) interwencję tj. pochwycenie go lewą ręką za ubrania na wysokości klatki piersiowej (co zapewne dostrzegli znajdujący się w określonej odległości od oskarżonego jego znajomi: D. G. i B. D.), po reakcję ochroniarzy, z których jeden – jak wskazał sam oskarżony – „z początku złapał mnie za kark ale że nie byłem agresywny, to mnie puścił i obiecałem, że wyjdę bez problemu z lokalu i tak było” (k 168v -169). Z kolei przed lokalem, oskarżony nie wykazując żadnego zainteresowania stanem pokrzywdzonego, który intensywnie krwawił i wymagał natychmiastowej pomocy medycznej, w dalszym ciągu prezentował konfrontacyjną postawę wobec nagrywającego jego zachowanie P. Ś. (1) (k – 18, k 76 – 77) utrzymując lekceważąco „uderzyłem i co”, po czym niepostrzeżenie oddalił się spod klubu, nie czekając na przyjazd policji celem wyjaśnienia zaistniałej sytuacji.

W obliczu powyższego, twierdzenia przeciwne oskarżonego tj. że w obliczu ataku na jego osobę zareagował odruchowo, uderzając D. K. w okolice ucha trzymaną w dłoni szklanką, co nie znajduje nawet potwierdzenia w relacjach świadków D. G. i B. D. (wymienieni zaprzeczyli, by widzieli uderzenie szklanką), nie przekonują i ostać się nie mogą jako odosobniony dowód w sprawie. Przywołując stanowisko czy to biegłego – lekarza medycyny sądowej B. Z. czy też zespołu biegłych: specjalisty medycyny sądowej P. E. oraz specjalisty chorób oczu M. S., lokalizacja blizn daje podstawy do wnioskowania, że szklanka uderzyła w centralną część twarzy, prawdopodobnie prostopadle lub w kierunku zbliżonym do prostopadłego względem twarzy.

Tym samym wyjaśnienia oskarżonego który nie przyznaje się do stawianego mu zarzutu uznać należy za przyjętą linię obrony ukierunkowaną na umniejszenie swojej odpowiedzialności karnej za zarzucany mu czyn.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Oskarżony

X

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I - II

M. H.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Reasumując wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd uznał, że zachowanie oskarżonego - w ramach zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu - wyczerpuje znamiona zbrodni usiłowania w zamiarze ewentualnym spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pod postacią innego ciężkiego kalectwa – utraty widzenia lewą gałką oczną, przy braku realizacji celu z uwagi na interwencję osób trzecich, przy spowodowaniu u D. K. obrażeń ciała skutkujących naruszeniem czynności narządu wzroku trwających dłużej niż siedem dni, tj. czynu opisanego w art. 13 § 1 kk w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Oskarżony uderzając oskarżyciela posiłkowego z bliskiej odległości szklanką centralnie w twarz przewidywał i godził się na to, że w ten sposób może spowodować u niego poważne obrażenia określone w art. 156 § 1 pkt 2 kk w postaci uszkodzenia gałki ocznej skutkującej ślepotą jednooczną bądź uszkodzeniem obu oczu z utratą widzenia, na co – jak wynika z opinii biegłego lekarza medycyny sądowej B. Z. – pokrzywdzony był narażony (k – 57). Każde uderzenie takim narzędziem ostrokrawędzistym jakim jest szklanka w kształcie ośmiokąta z grubym dnem centralnie w twarz może spowodować takie skutki, czego świadomy jest każdy przeciętny człowiek, w tym oskarżony (dorosły mężczyzna, o wykształceniu średnim, bez dostrzegalnych i stwierdzonych deficytów w sferze intelektualnej, poznawczej). Tym samym w obliczu poczynionych ustaleń uprawnionym jest przyjęcie, że skutek zamierzony był dalej idący, niż osiągnięty, co uzasadnia przyjęcie kumulatywnej kwalifikacji prawnej zachowania oskarżonego jako wyczerpującego znamiona zbrodni w stadium usiłowania tj. art. 13 § 1 kk w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 kk oraz występku opisanego w art. 157 § 1 kk.

Postępowanie dowodowe nie daje podstaw do przyjęcia, by oskarżyciel posiłkowy był kopany po głowie. Oskarżony zaprzeczył, by kopał pokrzywdzonego. Powyższego nie potwierdza także żaden ze świadków, zaś same odczucia D. K. po zdarzeniu – bolesność okolic głowy nie stanowi wystarczającej podstawy do czynienia wiążących i pewnych ustaleń w omawianym zakresie, co jednakże nie miało wpływu na przyjętą ostatecznie kwalifikację prawną przypisanego czynu.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. H.

I – III

I – III

Kierując się ogólnymi dyrektywami i zasadami sądowego wymiaru kary określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk, uznając oskarżonego za winnego popełnienia przypisanego mu czynu z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, Sąd – przy zastosowaniu art. 60 § 2 i 6 pkt 2 kk uznając, że nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa – przy zastosowaniu art. 11 § 3 kk i art. 14 § 1 kk, z mocy art. 156 § 1 pkt 2 kk wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności (pkt I).

Oceniając stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu jako znaczny, Sąd miał na względzie zarówno rodzaj naruszonego przestępstwem dobra, jakim jest cudze zdrowie, okoliczności i sposób popełnienia czynu, rozmiar wyrządzonej szkody oraz postać zamiaru.

Ferując karę Sąd poczytał oskarżonemu do okoliczności łagodzących uprzednią niekaralność oraz prowadzenie ustabilizowanego trybu życia.

W procesie wymiaru kary Sąd nie dopatrzył się szczególnych okoliczności obciążających.

Tak ukształtowana kara, przy orzeczonym obowiązku probacyjnym w postaci zobowiązania do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu (przypisany oskarżonemu czyn miał miejsce po uprzednim spożyciu alkoholu) jest – w ocenie Sądu – adekwatna do stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu.

Jednocześnie oskarżony nie jest sprawcą na tyle zdemoralizowanym, aby dla osiągnięcia wobec niego celów prewencyjnych kary, koniecznym było orzeczenie kary izolacyjnej. Mając powyższe na uwadze, zasadnym było zastosowanie w stosunku do oskarżonego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary, a za właściwy okres próby Sąd uznał okres 2 lat, w czasie którego poddana zostanie weryfikacji przyjęta wobec niego pozytywna prognoza kryminologiczna (pkt II).

Stosownie do brzmienia art. 46 § 2 kk - wobec zgłoszonego przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego (k - 237) wniosku o orzeczenie nawiązki poprzez zapłatę na rzecz D. K. kwoty 200 000,00 zł. - Sąd uwzględnił żądanie co do zasady ograniczając wysokość kwoty do wypłaty do 50 000,00 zł. uznając, iż zasądzona suma - wziąwszy pod uwagę aktualny rozmiar i charakter następstw w sferze zdrowia wymienionego łączących się z koniecznością rekonwalescencji, ograniczenia w zakresie normalnego/zwykłego funkcjonowania w życiu codziennym oraz zawodowym – stanowić będzie częściową rekompensatę, złagodzenie odniesionych - będących następstwem zachowania oskarżonego - cierpień psychicznych i fizycznych (pkt III wyroku).

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

pkt IV

O kosztach sądowych Sąd orzekł w myśl art. 627 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych obciążając nimi w całości oskarżonego.

7.  Podpis