Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lutego 2022 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Ewa Nowakowska

Protokolant: st.sekr.sądowy Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2022 r. w Kaliszu

odwołania F. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 11 października 2021 r. Nr (...)

w sprawie F. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o podjęcie wypłaty emerytury

Oddala odwołanie

Sędzia Ewa Nowakowska

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11.10.2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił F. J. wypłaty oraz przeliczenia emerytury przyznanej w wieku powszechnym, ponieważ nadal pobiera emeryturę wojskową, a nie ma podstaw do doliczenia składek dopisanych na koncie ubezpieczonego po 31.01.2019r., bo po 31.01.2019r. nie pozostawał już w zatrudnieniu.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu F. J. domagając się podjęcia wypłaty emerytury.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Poza sporem jest, że F. J., urodzony (...) złożył wniosek o emeryturę w dniu 07.02.2019r. i prawo do emerytury ustalono mu od 01.02.2019r. czyli od miesiąca złożenia wniosku. Wyliczono ją na kwotę 948,49zł.

Wypłatę tego świadczenia jednak zawieszono z uwagi na to, że jest świadczeniem niższym niż pobierana emerytura wojskowa.

W tym czasie bowiem odwołujący się pobierał już emeryturę wojskową przyznaną mu przez Wojskowe Biuro Emerytalne z uwzględnieniem okresu służby wojskowej od 22.10.1969r. do 30.11.1998r.

Do świadczenia tego nie miał doliczonych żadnych okresów podlegania ubezpieczeniu pracowniczemu, nie występował z takim wnioskiem.

Pismem z dnia 18.01.2022r. Wojskowe Biuro Emerytalne wyjaśniło, że F. J. ma wypłacaną emeryturę wojskowa z wysokości 75% podstawy wymiaru.

W dniu 1.02.2021r. F. J. wniósł o wznowienie wypłaty emerytury z powołaniem na wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 08.01.2020 w sprawie o sygn. akt XIIIU 213319. Domagał się też doliczenia okresu składkowego w spółce (...) K., gdzie pracował od 04.01.do 06.10.1999r. Nie dołączył przy tym żadnych dowodów co do tego zatrudnienia.

Zgodnie z art. 95 ust.1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz.U.2020 poz. 53) w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń- wyższe lub wybrane przez zainteresowanego.

Przepis ten z mocy ust.2 stosuje się również z uwzględnieniem art.96 w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym wojskowych osób, o których mowa w art. 2 ust.2 z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa lub policyjna została obliczona według zasad określonych w art.15a lub 18e. ustawy z 10.12.1993r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i członków ich rodzin. lub w art. 15a lub art. 15d lub 18e ustawy z dnia 18.02.1994 r. o zaopatrzeniu innych służb.

W art. 96 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS stwierdzono, iż odrębne przepisy określają prawo do pobierania świadczeń w razie zbiegu u jednej osoby prawa do emerytury z prawem do renty inwalidy wojennego i wojskowego, którego niezdolność do pracy pozostaje w związku ze służbą wojskową, renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej pobytem w miejscach, o których mowa w art. 3 i 4 ust 1 ustawy z dnia 24.01.1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy, wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy lub chorobą zawodową.

Z powyższej regulacji wynika, iż przy zbiegu kilku świadczeń przysługujących na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z FUS przysługuje tylko jedno świadczenie, podobnie przy uprawnieniu do kilku świadczeń przysługujących na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin.

Na tle powyższych przepisów pojawiły się rozbieżności w orzecznictwie sądowym dotyczące zwłaszcza sytuacji osób, których świadczenie z powszechnego systemy emerytalnego zostało wyliczone z uwzględnieniem innych okresów niż świadczenie nabyte z racji służby wojskowej.

W wyroku z dnia 24.01.2019r. Sąd Najwyższy stwierdził, że o wyjątku od zasady pobierania jednego świadczenia z art.95 ust.2 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS nie decyduje data przyjęcia żołnierza zawodowego do służby wojskowej, ale brak możliwości obliczenia emerytury wojskowej przy uwzględnieniu „cywilnego” stażu emerytalnego (sygn. akt. IUK 426/17 Lex 2610283).

Ostatecznie wątpliwości rozstrzygnął Sąd Najwyższy rozpoznając w składzie 7 sędziów przekazane mu zagadnienie prawne.

W dniu 15.12.2021. w sprawie o sygnaturze IIIUZP 7/21 podął uchwałę, iż ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed 1.01.1999r. i pobiera emeryturę wojskową wynosząca 75% podstawy jej wymiaru obliczoną bez uwzględnienia okresów składkowych i nieskładkowych, z tytułu których jest uprawniony również do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wypłaca się jedno z tych świadczeń – wyższe lub wybrane przez niego. Do tej pory nie ukazało się uzasadnienie tej uchwały. Podzielając powyższą uchwałę Sądu Najwyższego jako uchwałę powiększonego składu należy uznać zaskarżoną decyzję za prawidłową.

W ocenie sądu wskazane byłoby jednak podjęcie działań ustawodawczych mających na względzie uregulowanie sytuacji emerytów pobierających świadczenia z innego systemu, a obowiązkowo odprowadzającymi składki z dalszej aktywności zawodowej do systemu powszechnego poprzez umożliwienie im jakiejś formy skorzystania z opłacanych składek do systemu powszechnego. Aktualne rozwiązanie gdy emeryt ma obowiązek opłacania takiej składki bez możliwości skorzystania z niej np. poprzez dodatek do pobieranego świadczenia jest nie do pogodzenia z zasadą równości wobec prawa i budzi zrozumiały sprzeciw tej grupy świadczeniobiorców.

W tej sytuacji odwołanie podlegało oddaleniu i zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzeczono jak w wyroku.

Sędzia Ewa Nowakowska