Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 374 / 22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 17 listopada 2021 roku o sygnaturze akt II K 1145 / 19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

1.  zarzut obrazy prawa materialnego, tj. art. 207 § 1 kk poprzez jego niesłuszne zastosowanie;

2.  zarzut rażącej surowości wymierzonej oskarżonemu kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. zarzutu z punktu 1.

Stosunek zależności to taki stan, w którym sytuacja jednej osoby - nie tylko materialna, bytowa, czy zdrowotna, ale choćby tylko psychiczna – uzależniona jest od sprawcy. O tym, czy taka sytuacja zaistniała, oceniać należy każdorazowa na tle realiów konkretnej sprawy, oceniając, czy towarzyszące jej okoliczności faktyczne tworzyły taką sytuację, w której widoczne są cechy zależności osoby pokrzywdzonej od sprawcy, przy uwzględnieniu jej wieku, stopnia rozwoju fizycznego, psychicznego i emocjonalnego. Należy w tych niepowtarzalnych realiach danej sprawy badać, czy osoba pokrzywdzona znosi zachowania realizujące znamiona fizycznego lub ( i ) psychicznego znęcania się nad nią nie tylko z obawy przed pogorszeniem swoich dotychczasowych warunków życiowych ( np. utratą pracy, środków utrzymania, mieszkania itp. ), ale także przed zerwaniem związku uczuciowego ze sprawcą. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy – naganne zachowania oskarżonego względem pokrzywdzonej miały miejsce, gdy była nastolatką, zaledwie zbliżającą się do progu dorosłego życia. Oskarżony był pierwszą osobą, z którą weszła w bliższy związek uczuciowy i intymny. Z racji wieku i braku dostatecznego doświadczenia życiowego nie dysponowała umiejętnościami możliwie szybkiego i prawidłowego reagowania na przemocowe zachowania ze strony partnera, w szczególności poprzez zerwanie związku z nim. Z wydruków korespondencji prowadzonej przez nią wówczas z oskarżonym można wnosić, iż mimo agresywnych postaw z jego strony związek z nim uważała za bardzo ważny. Kierowana uczuciem wobec oskarżonego przedkładała trwanie w tym związku mimo doznawanych ze strony oskarżonego dolegliwości. Oskarżony w przekonaniu o wyjątkowości ich związku ją utrwalał, czyniąc zapewnienia, że jego pozytywna strona zwycięży nad słabościami, jego charakterem oraz skłonnością do agresji. Oskarżona z racji wieku i braku doświadczenia życiowego była łatwo podatna na tego rodzaju manipulacje. Dla pokrzywdzonej był to pierwszy tak poważny związek uczuciowy i nie znając innego modelu relacji uznawała, że warto znosić wyzwiska i przemoc ze strony partnera, byle ów związku zachować, tkwiąc w nadziei na poprawę jego zachowania, o czym nieustannie ją zapewniał. Tylko i wyłącznie zależnością uczuciową od oskarżonego można więc tłumaczyć, że na przestrzeni tak znacznego okresu czasu skłonna była tolerować i znosić tego rodzaju zachowania z jego strony. W tej sytuacji ocena prawna zachowania oskarżonego wyrażająca się zastosowaniem art. 207 § 1 kk jawi się jako uzasadniona.

Ad. zarzutu z punku 2.

Wymierzona oskarżonemu kara nie razi surowością. Skarżący, koncentrując się na wyeksponowaniu okoliczności, które winny na etapie wymiaru kary przemawiać na korzyść oskarżonego, pomija istnienie i charakter tych, które działają w kierunku przeciwnym, a w szczególności rozciągłość czasową przypisanego oskarżonemu czynu, wielość negatywnych zachowań popełnionych w tym czasie na szkodę pokrzywdzonej, które wyrażały się przysparzaniem jej cierpień nie tylko psychicznych, ale także agresją fizyczną, na czele z zasługującym na szczególne potępienie aktem wywiezienia jej do lasu i pobicia. Istotnym jest, że oskarżony dopuszczał się tego rodzaju zachowań na szkodę osoby bardzo młodej, wywołując w niej wielomiesięcznego uczucie permanentnego zagrożenia i codziennej niepewności co do zachowania partnera. W tym świetle ani wybór rodzaju kary, ani jej rozmiar nie mogą być rozważane w kategoriach kary rażąco surowej. Kara ta i towarzyszące jej obwarowania zasadnie ukształtowane zostały w taki sposób, aby w razie podjęcia próby ponowienia tego rodzaju zachowań, jak opisane aktem oskarżenia, oskarżony musiał się liczyć z koniecznością zmierzenia się z jej odbyciem w warunkach zakładu karnego.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynu, ewentualnie poprzez złagodzenie wymierzonej kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

omówiono powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1W całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

omówiono powyżej

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Mając na uwadze treść art. 636 § 1 kpk, wobec nieuwzględnienia apelacji obrońcy oskarżonego, został on obciążony kosztami procesu za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS