Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 376/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1. CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 15 lutego 2022 roku w prawie II K 1202/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2. Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5. Ustalenie faktów

1.1.3. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6. Ocena dowodów

1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzuty naruszenia prawa materialnego tj. art. 4 kk poprzez jego niezastosowanie i art. 171 kk przez przyjęcie, że materiały pirotechniczne stwarzały zagrożenie, o którym mowa w tym przepisie oraz zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych co do okresu posiadania przez oskarżonego kwasu azotowego, niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy czy stężenie zakwestionowanego u oskarżonego kwasu azotowego było stężeniem wagowym czy objętościowym, bezzasadnym przyjęciu, że oskarżony sprowadził zagrożenie z art. 171 kk, błędnego ustalenia stopnia społecznej szkodliwości czynu co miało doprowadzić do obrazy art. 66 kk, błędnego przypisania oskarżonemu zamiaru bezpośredniego wytworzenia substancji wybuchowych, nie wzięcie pod uwagę opinii biegłego o różnych możliwych i legalnych zastosowaniach środków chemicznych zabezpieczonych u oskarżonego oraz jego opinii, że wytworzone przez oskarżonego materiały nie stanowiły niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia i były należycie przechowywane oraz rażącej niewspółmierności kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Chybione są zarzuty naruszenia art. 4 kk oraz błędów w ustaleniach faktycznych co do czynu przypisanego w punkcie 1 wyroku. Przecież Sąd dał oskarżonemu wiarę, że posiadał zakwestionowany kwas azotowy nieprzerwanie od końca lat 90 – tych. W tym stanie rzeczy określenie jako daty początku czynu daty wejścia w życie przepisów zakazujących posiadania tej substancji ( o takim stężeniu) było właściwe. Sąd naruszyłby dyspozycję art. 4 kk, gdyby przypisał oskarżonemu jako przestępstwo posiadanie tej substancji przed tą datą. Co do zarzutów związanych z wątpliwościami co do tego, czy stężenie zatrzymanego u oskarżonego kwasu było stężeniem wagowym czy objętościowym, to o tyle nie ma to znaczenia, że z opinii biegłego tak czy owak wynika, iż stężenie to znacznie przekraczało próg, powyżej którego posiadanie takiej substancji przez „przeciętnego użytkownika” jest zabronione.

Co do zarzutów związanych z wyczerpaniem przez oskarżonego dyspozycji art. 171 § 1 kk, a w szczególności brakiem wykazania, że doszło do narażenia życia, zdrowia lub mienia przez oskarżonego, to przecież z utrwalonego orzecznictwa wynika, że w odniesieniu do materiałów wybuchowych o jakich mowa w art. 171 KK ustalanie możliwości sprowadzenia „niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia wielu osób albo mienia w wielkich rozmiarach” nie jest konieczne, gdyż ustawodawca przyjął domniemanie, że przedmioty te są zawsze niebezpieczne z natury rzeczy ( por: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2004 r. III KK 97/04 oraz wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 11 czerwca 2019 r. II AKa 36/19, opub. L. ). Dlatego chybione i oderwane od rzeczywistych ustaleń są zarzuty, że Sąd Rejonowy błędnie przypisał oskarżonemu, jakoby ten sprowadził niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia wielu ludzi i dla mienia w znacznych rozmiarach. Otóż Sąd niczego takiego nie ustalił i nie musiał ustalać, bo przestępstwo z art. 171 § 1 kk w zakresie, w jakim dotyczy wytworzenia substancji wybuchowej ( w tym pirotechnicznej) ma charakter przestępstwa z abstrakcyjnego narażenia na skutek ( por w/w orzecznictwo SN i SA oraz Kodeks Karny. Komentarz pod red prof.dr hab. R. S. ).

Oczywiście chybiony jest również zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, że oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim wytworzenia materiałów wybuchowych – przecież sam przyznał, że chciał wytworzyć i wytworzył materiał pirotechniczny. Tymczasem taki materiał pirotechniczny mieści się w pojęciu substancji wybuchowej, o jakiej mowa w dyspozycji art. 171 § 1 kk, co wynika literalnie z treści ustaw, w szczególności z art. 3 pkt 11 i pkt 35 ustawy o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego i art. 3 pkt 9 ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. Nie budzi to również wątpliwości w doktrynie prawa karnego ( por. Kodeks Karny. Komentarz pod red prof.dr hab. R. S. ). Zatem oskarżony działając z zamiarem bezpośrednim wytworzenia materiału pirotechnicznego i wyrabiając go wyczerpał dyspozycję art. 171 § 1 kk, albowiem w rozumieniu ustawy materiał pirotechniczny (mimo, że „nie wybucha” tylko bardzo szybko się spala) mieści się w definicji substancji ( materiałów) wybuchowych.

Niezrozumiałe są wręcz zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych i pomijania opinii biegłego co do kwestii, że posiadane przez oskarżonego chemikalia mogły służyć do szeregu legalnych czynności i zastosowań w życiu codziennym ( w tym do odzyskiwania srebra z materiałów fotograficznych). Przecież Sąd Rejonowy tak właśnie ustalił, dlatego zresztą nie podzielił zawartego w akcie oskarżenia zarzutu prokuratora, jakoby oskarżony zmierzał bezpośrednio do wyrabiania materiałów wybuchowych. Sąd Rejonowy skazał oskarżonego jedynie za coś, co ten w zasadzie w pełni przyznał i czego nie kwestionował – za wyrobienie materiałów pirotechnicznych ( tzw gwiazdek) w ilości 3 sztuk o łącznej masie 74,70 g.

Zarzut naruszenia art. 66 kk jest oczywiście chybiony, wszak co do czynu z art. 171 § 1 kk ustawowe zagrożenie karą wyklucza możliwość zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania.

Chybiony jest zarzut rażącej niewspółmierności kary, przecież Sąd Rejonowy co do czynu z art. 171 § 1 kk zastosował nadzwyczajne jej złagodzenie. Kara ta nie nosi więc cech surowości.

Wniosek

O uniewinnienie lub warunkowe umorzenie postepowania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Co do uniewinnienia, oskarżony formalnie wypełnił znamiona przypisanych mu przestępstw, nie było więc podstaw do jego uniewinnienia, zostało to już powyżej omówione. Co do warunkowego umorzenia, to ustawowe zagrożenie karą za czyn z art. 171 kk wykluczało możliwość zastosowania instytucji warunkowego umorzenia.

4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Było to omawiane powyżej.

1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6. Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 636 § 1 kpk zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków za postępowanie odwoławcze na które złożył się ryczałt za doręczenia oraz opłatę za drugą instancję. Oskarżony pracuje i ma dochody, nie ma nikogo na utrzymaniu, a koszty te są niewielkie, będzie je więc w stanie uiścić bez uszczerbku dla utrzymania swojej osoby.

7. PODPIS

1.11. Granice zaskarżenia
Kolejny numer załącznika					1
Podmiot wnoszący apelację					obrońca
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja					wyrok skazujący
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść		☒ w całości
		☐ w części	☐		co do winy
			☐		co do kary
			☐		co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji
☒	art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu
☒	art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu
☒	art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia
☒	art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia
☒	art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka
☐	art. 439 k.p.k.
☐	brak zarzutów
0.1.1.4. Wnioski
☐	uchylenie			☒	zmiana

IV Ka 376/22

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE