Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 573/21 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 czerwca 2022r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Małgorzata Kłek

Protokolant:

sekretarz sądowy Żaneta Kowalska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2022 r. w K.

sprawy z powództwa M. H.

przeciwko (...) Towarzystwo (...) S.A z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Towarzystwo (...) S.A z siedzibą w W. na rzecz powoda M. H. kwotę 1 248,45 zł ( jeden tysiąc dwieście czterdzieści osiem złotych i czterdzieści pięć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26.11.2019 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego (...) Towarzystwo (...) S.A z siedzibą w W. na rzecz powoda M. H. kwotę 1 014,40 zł (jeden tysiąc czternaście złotych i czterdzieści groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za okres od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  orzeka zwrot powodowi kwoty 172,60 zł ( sto siedemdziesiąt dwa złote i sześćdziesiąt groszy) tytułem niewykorzystanej zaliczki

Sygn. akt I C 573/21 upr

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 20.04.2021 r. powód M. H. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 1 248,45 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 26 listopada 2019 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie na rzecz powoda od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w spełnieniu świadczenia , za czas od uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. W uzasadnieniu żądania powód wskazał, iż w dniu 3 września 2019 r. doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzony został należący do K. R. pojazd marki V. (...) o nr rej. (...). Sprawca kolizji był ubezpieczony w Towarzystwie (...) pozwanego. W dniu 9 września 2019 r. K. R. zawarła z powodem umowę najmu, która trwała do dnia 8 października 2019 r. Bezpośrednio po rozpoczęciu najmu powód poinformował o tym pozwanego. Powód dochodzi od pozwanego należności za czas trwania najmu pojazdu zastępczego od dnia 9 września 2019 do dnia 8 października 2019 r. Legitymację czynna powoda stanowi umowa cesji wierzytelności z dnia 19 października 2019r. przenosząca uprawnienia do dochodzenia roszczeń przez powoda w zakresie zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Powód wystawił fakturę VAT w dniu 19 października 2019 r. za najem pojazdu zastępczego na kwotę 3 210,30 zł. Pozwany uznał roszczenie co do zasady i przelał na rachunek powoda kwotę 1 961,85 zł . Tym samym do zapłaty pozwanemu pozostała kwota 1 248,45 zł. Pozwany uznał cały okres najmu pojazdu zastępczego, jednakże zakwestionował wysokość stawki za jedną dobę najmu pojazdu zastępczego.

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. Pozwany podniósł, iż powód nie uczynił zadość obowiązkowi wynikającemu z art. 6 kc , bowiem nie wykazał w pozwie zasadności wysokości dochodzonego roszczenia. Roszczenie powoda zapłaty kwoty (...),45 należy w ocenie pozwanego uznać za bezpodstawne. Pozwany co do zasady nie kwestionował swojej odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie komunikacyjne z dnia 03.09.2019 r. o czym świadczy przyznane i wypłacone odszkodowanie z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w wysokości 1 961,85 zł. Pozwany jako zasadny czas najmu pojazdu zastępczego uznał okres wynikający z faktury przedłożonej przez powoda tj. 29 dni. Jednocześnie pozwany zweryfikował dobową stawkę najmu pojazdu zgodnie z informacją przekazaną podczas rozmowy rejestracyjnej tj. do kwoty 67,65 zł brutto. Podczas rozmowy rejestracyjnej pozwany poinformował osobę rejestrującą szkodę o stawkach najmu pojazdu zastępczego dla segmentu analogicznego dla pojazdu uszkodzonego poszkodowanej, do jakich zostanie zweryfikowana stawka w przypadku najmu pojazdu zastępczego z firmy zewnętrznej tj. do kwoty 70 zł netto , przy najmie pojazdu do 7 dni, natomiast w sytuacji najmu pojazdu powyżej 7 dni do kwoty 55 zł netto za dobę najmu. Pozwany podniósł, iż działanie poszkodowanego doprowadziło do nieuzasadnionego powiększenia rozmiaru szkody. Szkoda była zgłaszana telefonicznie przez K. D., którego poszkodowany upoważnił. Osoba zgłaszająca szkodę podczas rozmowy rejestracyjnej, otrzymała od pozwanego informacje dotyczące weryfikacji stawki dziennej najmu pojazdu zastępczego do tych wskazanych podczas rozmowy, w przypadku wynajęcia firmy zewnętrznej. Obowiązkiem osoby zgłaszającej szkodę było przekazanie uzyskanych informacji poszkodowanemu. Pozwany uprawniony był do weryfikacji dobowej stawki najmu pojazdu zastępczego , zgodnie z przekazaną poszkodowanemu informacją. Pozwany podniósł też, iż na ogólnodostępnej stronie internetowej pozwanego również można znaleźć szczegółowe i konkretne informacje dotyczące pojazdu zastępczego. Odnośnie dochodzenia roszczenia o odsetki pozwany podniósł z ostrożności procesowej, iż żądanie powoda dotyczące zasądzenia odsetek w sposób wskazany w pozwie jest bezpodstawne. W ocenie pozwanego w niniejszej sprawie zasadne jest zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie co najwyżej od chwili wyrokowania.

Sąd ustalił co następuje :

W dniu 3 września 2019 r. doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód marki V. (...) nr rej. (...) , będący własnością K. R. . Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie OC u pozwanego.

(bezsporne)

W dniu 06.09.2019 r. szkoda została telefonicznie zgłoszona pozwanemu. Zgłoszenia szkody dokonał K. D., agent ubezpieczeniowy , u którego poszkodowana K. R. ubezpieczała swoje auto. O dokonanie zgłoszenia szkody zwrócił się do K. D. syn poszkodowanej. Podczas rozmowy rejestracyjnej K. D. został poinformowany o stawkach najmu pojazdu zastępczego dla segmentu analogicznego dla pojazdu uszkodzonego poszkodowanej, do jakich zostanie zweryfikowana stawka w przypadku najmu pojazdu zastępczego z firmy zewnętrznej tj. do kwoty 70 zł netto , przy najmie pojazdu do 7 dni, natomiast w sytuacji najmu pojazdu powyżej 7 dni do kwoty 55 zł netto za dobę najmu. K. D. nie przekazał tych informacji poszkodowanej.

( dowód: rozmowa telefoniczna z dnia 06.09.2019 r., potwierdzenie zgłoszenia szkody – akta szkody – płyta CD k. 80, zeznania świadka K. R. k. 87-88, zeznania K. D. k. 93)

W dniu 9 września 2019 r. K. R. zawarła z powodem M. H. prowadzącym Przedsiębiorstwo Usługowo- Handlowe (...) M. H. z siedzibą w O. umowę najmu samochodu F. (...) nr rej. (...) na okres od dnia 9 września 2019 r. do 08.10.2019 r. . Stawka za 1 dzień najmu wynosiła 90 zł netto , 110,70 zł brutto.

(dowód: zeznania świadka K. R. k. 87-88, umowa najmu samochodu z dnia 09.09.2019 r . – k. 10, cennik najmu – k. 12)

K. R. od 9 września 2019 r. do 8 października 2019 r. potrzebowała samochodu na co dzień. Mieszkała około 2 km od centrum K.. (...) poszkodowanej było potrzebne celem dojazdu do ośrodka zdrowia , gdzie po kolizji w dniu 3 września 2019 r. codziennie przyjmowała zastrzyki, na wizyty lekarskie, celem zrobienia zakupów. Poszkodowana nie miała możliwości skorzystania z innego pojazdu.

( dowód : zeznania świadka K. R. k. 87-88, rozpisanie dni najmu pojazdu zastępczego k. 34-36)

W dniu 8 października 2019 r. K. R. oddala samochód zastępczy. Szkoda w pojeździe V. (...) nr rej. (...) była całkowita , samochód został zezłomowany. Odszkodowanie za samochód poszkodowana otrzymała po zakończeniu procesu karnego w marcu 2020 r.

( dowód : zeznania świadka K. R. k. 87-88, oświadczenie k. 33)

W dniu 19 października 2019 r. powód wystawił fakturę za najem pojazdu zastępczego przez poszkodowaną na kwotę 3 210,30 zł brutto. W dniu 19 października 2019 r. powód zawarł z K. R. umowę cesji wierzytelności przysługujących jej w stosunku do (...) z tytułu polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 03.09.2019 r. zarejestrowaną pod nr (...) celem zaspokojenia wierzytelności powoda z tytułu najmu pojazdu zastępczego marki F. (...) nr rej. (...).

(dowód: cennik wynajmu – k. 12, faktura – k. 19, cesja wierzytelności – k. 18)

Po zgłoszeniu przez powoda szkody w zakresie zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego pozwany uznał roszczenie do kwoty 1 961,85 zł, akceptując zasadność najmu przez cały okres wskazany przez powoda przy stawce 67,65 zł brutto ( 55 zł netto) za dzień.

(dowód: bezsporne, pismo (...) – k. 24)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Stan faktyczny sprawy był pomiędzy stronami bezsporny w zakresie zaistnienia szkody i jej okoliczności oraz podstaw odpowiedzialności pozwanego. Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie na podstawie przedłożonych przez powoda i pozwanego dokumentów, w tym akt szkody oraz zeznań świadków K. R. i K. D.. Prawdziwość dokumentów nie była kwestionowana przez strony, nie budziła też wątpliwości Sądu. Sad uwzględnił także treść rozmowy rejestracyjnej z nagrania przedłożonego przez powoda, świadek K. D. potwierdził, iż to on dokonywał zgłoszenia szkody.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka K. R. , albowiem były one spójne, logiczne, konsekwentne, zgodne z zasadami doświadczenia życiowego. W szczególności na wiarę zasługują zeznania świadka , iż samochód był jej niezbędny do codziennego funkcjonowania, dojazdów do ośrodka zdrowia i sklepu celem zakupu produktów spożywczych. Sąd dał także wiarę zeznaniom K. R. , co do tego , iż nie dokonywała osobiście zgłoszenia szkody u pozwanego (jej syn pojechał do K. D. i zgłosił wypadek ) ani też nie została poinformowana przez pozwanego o stawce najmu pojazdu zastępczego akceptowanego przez pozwanego , w szczególności , iż takie informacje nie zostały jej przez nikogo przekazane. Zeznania te znajdują potwierdzenie w innych przeprowadzonych w sprawie dowodach, a mianowicie zeznaniach K. D. i nagraniu rozmowy rejestracyjnej z dnia 06.09.2019 r.

Sąd dał wiarę zeznaniom K. D. ,w szczególności co do tego, iż to on zgłaszał szkodę u pozwanego , jak też co do tego , iż przekazał kontakt do poszkodowanej firmie powoda , zeznania te są zbieżne z relacją K. R. , znajdują potwierdzenie w nagraniu rozmowy rejestracyjnej u pozwanego, brak jest podstaw do kwestionowania wiarygodności tych zeznań . Wskazać przy tym należy , iż świadek K. D. stwierdził, że „nie kojarzy” , czy przekazywał poszkodowanej informacje co do stawki dobowej najmu pojazdu zastępczego akceptowanej przez pozwanego, sądzi, że nie przekazywał tej informacji, co jest zbieżne z zeznaniami K. R., iż takiej informacji jej nie przekazano.

Z okoliczności sprawy wynika, że pozwany nie kwestionował, co do zasady, iż wynajęcie pojazdu zastępczego przez poszkodowaną K. R. było uzasadnione ani też nie kwestionował uzasadnionego okresu najmu pojazdu. Sporem objęta była jedynie wysokość kosztów wynajmu w zakresie zastosowanej przez powoda stawki dobowej za wynajem pojazdu zastępczego.

Rozpoznając zasadność samej wysokości żądanego w pozwie roszczenia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej S. T. (k. 99- 105 ), z treści której wynika, iż uwzględniając , iż pokrzywdzonemu przysługuje samochód zastępczy odpowiadający klasie samochodu uszkodzonego, zatem do ustalenia stawki najmu należy zastosować stawkę odpowiadającą za najem samochodu klasy autosegmentu A, zastosowana przez powoda stawka mieści się w granicach stawek stosowanych za wynajem samochodów autosegmentu A na rynku lokalnym miejsca powstania szkody , która wynosi netto od 50 do 259,55 zł , średnio około 94,30 zł.

W ocenie Sądu opinia biegłego jest jasna, pełna, rzeczowa, logiczna i wyczerpująca , stąd zasługuje na podzielenie. Opinia nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Wskazać należy, iż w świetle aktualnych poglądów doktryny i orzecznictwa, nie ulega wątpliwości, iż odpowiedzialnością ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego są objęte celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. Mając na uwadze zasadę pełnego odszkodowania, wynikającą z art. 361§2 k.c. oraz treść art. 363§1 k.c., miernikiem odszkodowania są ceny występujące na lokalnym rynku - od najniższej do najwyższej (por. m.in. uchwałę SN z dnia 13 czerwca 2003r., III CZP 32/03, uchwalę SN z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11). Na poszkodowanym nie ciąży przy tym obowiązek poszukiwania sprzedawców oferujących swoje usługi najtaniej. Tylko w przypadku wykazania przez zakład ubezpieczeń nielojalnego postępowania, naruszającego obowiązujące wierzyciela - na podstawie art. 354 k.c. - wymogi współpracy z dłużnikiem przy wykonywaniu zobowiązania, można wierzycielowi postawić zarzut powiększenia rozmiarów szkody poprzez wybranie oferty z cenami wyższymi niż obowiązujące na danym rynku lokalnym i zlecić stosowną weryfikację wysokości odszkodowania (vide - wyrok SN z 25.04.2002r., I CKN 1466/99). Tylko wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, które znacznie przekraczają koszty obowiązujące na danym rynku lokalnym lub koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu nie są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych (vide - uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017r., III CZP 20/17, OSNC 2018 nr 6, poz. 56).

Z przedłożonej przez powoda faktury VAT wynika, że poszkodowana skorzystała z wynajmu pojazdu z wyższego segmentu jak uszkodzony jednak po cenie segmentu odpowiadającego klasie samochodu uszkodzonego ( segment A) za cenę netto 90 zł, brutto 110,70 za dobę. Jednocześnie z opinii biegłego S. T. wynika, że stawka po jakiej poszkodowana wynajęła pojazd u powoda mieści się w granicach średnich stawek stosowanych na rynku lokalnym. Mając to na uwadze należy stwierdzić, iż koszty wynajmu stosowane przez powoda nie są rażąco wygórowane wobec stawek stosowanych na rynku lokalnym . Stąd stawka zastosowana w sprawie przez powoda nie może być traktowana jako nadmierna. Nie można też, w ocenie Sądu, zarzucić poszkodowanej nielojalnego postępowania, pozwany bowiem nie wykazał, iż poinformował poszkodowaną o wysokości akceptowanych przez niego stawek wynajmu pojazdu zastępczego. Fakt przekazania takiej informacji zgłaszającemu szkodę K. D. nie jest tożsamy z poinformowaniem poszkodowanej. Wskazać należy, iż pozwany w toku rozmowy rejestrującej nie sprawdził chociażby upoważnienia K. D. do reprezentowania poszkodowanej.

W tych okolicznościach Sąd uznał roszczenie powoda za uzasadnione w całości i zasądził na jego rzecz dochodzoną pozwem kwotę.

O odsetkach Sąd orzekł stosownie do żądania pozwu od dnia 26.11.2019 r. Żądanie to znajduje oparcie w art. 481§1 i 2 k.c. w zw. z art. 476 k.c. i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, mając na uwadze , iż pismem z dnia 19.10.2019 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty wynikającej z wystawionej faktury za najem przez poszkodowana pojazdu zastępczego, a w dniu 2 listopada 2019 r. pozwany uznał w części żądanie powoda i wypłacił część żądanej przez niego kwoty z tytułu wynajmu przez poszkodowaną auta zastępczego.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 kpc, stosownie do zasady odpowiedzialności za wynik procesu, obciążając nimi pozwanego, przy czym na koszty należne powodowi składały się opłata od pozwu w kwocie 100 zł , koszty zastępstwa prawnego ustalone zgodnie z § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych na kwotę 270 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł , uiszczona przez powoda i wykorzystana do kwoty 627,40 zł zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego. Stosownie do treści art. 98 § 1 1 kpc od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.

Jednocześnie na podstawie art. 84 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd orzekł o zwrocie powodowi niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego w kwocie 172,60 zł.