Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt III C 1024/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 8 lipca 2022 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sebastian Otto

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2022r., w S.

na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 15zzs (2) ustawy z 2.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych

sprawy z powództwa G. K.

przeciwko Gminie M. S.

o ustalenie

I.  uchyla wyrok zaoczny Sądu Rejonowego Szczecią – Centrum w S. z dnia 11 lutego 2022 roku i oddala powództwo,

II.  odstępuje od obciążania powódki kosztami procesu należnymi stronie pozwanej.

Sygn. akt III C 1024/21

UZASADNIENIE

wyroku z 8 lipca 2022r.

Stan faktyczny:

Powódka wynajmowała od A. lokal przy ul. (...).

Decyzją z dnia 29.07.2008 r. orzeczono wobec powódki obowiązek opróżnienie ww. lokalu.

Wyrokiem z dnia 18.02.2010 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w sprawie I C 2908/09 nakazał opróżnienie ww. lokalu małoletniej córce powódki M. K. i ustalił, że przysługuje jej uprawnienie do lokalu socjalnego.

M. K., już pełnoletnia, odmówiła przyjęcia oferty zawarcia umowy lokalu socjalnego.

W sprawie Km 1887/21 toczy się postępowanie egzekucyjne – wobec powódki w oparciu o treść art. 791 § 2 k.p.c.

Powódka została uznana za niepełnosprawną w umiarkowanym stopniu.

Powyższe sąd ustalił na podstawie wszystkich dowodów zgromadzonych w sprawie, a także dokumentów zgromadzonych w aktach I C 2908/09 i Km 1887/21.

Rozważania prawne:

Podstawę prawną powództwa stanowił przepis art. 189 k.p.c., art. 791 k.p.c., a także normy prawne zawarte w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (.

Zgodnie z art. 189 k.p.c. powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.

Przepis art. 791 § 1 – 5 k.p.c. stanowi, że tytuł wykonawczy zobowiązujący do wydania nieruchomości, statku lub do opróżnienia pomieszczenia upoważnia do prowadzenia egzekucji także przeciwko każdemu, kto uzyskał władanie nad tym przedmiotem po wszczęciu postępowania, w którym wydano tytuł egzekucyjny. Tytuł wykonawczy zobowiązujący do wydania nieruchomości, statku lub do opróżnienia pomieszczenia upoważnia do prowadzenia egzekucji nie tylko przeciw dłużnikowi, lecz także przeciwko jego domownikom, krewnym i innym osobom reprezentującym jego prawa. Przepisy § 1 i 2 nie wyłączają praw określonych przepisami o ochronie lokatorów oraz praw, które są skuteczne wobec wierzyciela. Jeżeli dłużnik twierdzi, że przysługuje mu prawo skuteczne wobec wierzyciela, komornik wstrzyma się względem niego z czynnościami egzekucyjnymi, pouczając, że w terminie tygodnia może wytoczyć powództwo o pozbawienie w stosunku do niego tytułu wykonawczego wykonalności. Po upływie miesiąca od daty wstrzymania czynności komornik podejmie dalsze czynności egzekucyjne w stosunku do dłużnika, chyba że postępowanie egzekucyjne zostało zawieszone postanowieniem sądu o udzieleniu zabezpieczenia.

Wskazać trzeba, że powódka zajmowała lokal znajdujący się w zasobach WAM. W dacie wydania decyzji o opróżnieniu lokalu nie spełnia wymogów do przyznania prawa do lokalu socjalnego – nakazanie opróżnienia lokalu zostało zatem wydane w trybie administracyjnym. W dacie orzekania o opróżnieniu lokalu co do córki również nie spełniała przesłanek do przyznania prawa do lokalu socjalnego.

Nie budzi wątpliwości, że przesłanki do przyznania prawa do lokalu socjalnego (zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów (…), a także o zakwaterowaniu sil zbrojnych) powstały w dacie eksmisji.

W ocenie sądu postępowanie egzekucyjne, co do powódki mogło się toczyć, zgodnie z art. 45 ustawy o zakwaterowaniu sił zbrojnych, a więc w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Ust. 3 art. 45 reguluje przesłanki w jakich lokatorowi może być zapewniony lokal socjalny. Bada się to na etapie wydawania decyzji administracyjnej.

Na marginesie zauważyć trzeba, że zgodnie z art. 144 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji egzekutor usuwa z nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia), które mają być opróżnione lub wydane wierzycielowi, znajdujące się tam ruchomości, z wyjątkiem tych, które łącznie z nieruchomością (lokalem, pomieszczeniem) podlegają wydaniu wierzycielowi, i wzywa osoby przebywające na tej nieruchomości lub w tym lokalu (pomieszczeniu) do jego opuszczenia, z zagrożeniem zastosowania przymusu bezpośredniego, a w razie oporu podejmuje odpowiednie kroki w celu zastosowania przymusu bezpośredniego.

Zważyć trzeba, że w zakresie, w jakim powyższy przepis odnosi się do egzekucji z nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia) służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych zobowiązanego, jest niezgodny on z art. 30, art. 71 ust. 1 i art. 75 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, przez to że nie zawiera regulacji gwarantujących minimalną ochronę przed bezdomnością osobom, które nie są w stanie we własnym zakresie zaspokoić swoich potrzeb mieszkaniowych. (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 października 2017 r. K 27/15).

Wyrok TK nie przyznaje uprawnienia do żądania ustalenia prawa do lokalu socjalnego, podobnie jak przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów, czy k.p.c. również nie przyznają powódce takiego prawa, gdy przesłanki uzasadniające prawo do lokalu socjalnego powstały po wydaniu tytułu wykonawczego.

Przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów nie stosuje się do lokali będących w dyspozycji Agencji Mienia Wojskowego. Przesłanki do ustalenia prawa do lokalu socjalnego przewiduje sama ustawa o zakwaterowaniu sił zbrojnych.

Niemniej jednak podkreślenia wymaga, że egzekucja nie toczy się w trybie administracyjnym na podstawie ostatecznej decyzji administracyjnej, tylko w trybie egzekucji sądowej – art. 791 k.p.c.

Na marginesie wskazać trzeba, że eksmisja w tym trybie nie odbywa się zatem „na bruk”, jak to było w przypadku eksmisji w trybie postępowania administracyjnego, bowiem zgodnie z art. 1046 § 4 k.p.c. – gmina ma obowiązek wskazania dłużnikowi pomieszczenia tymczasowego. Dodatkowo wskazać trzeba, że powódka może starać się o zawarcie umowy najmu lokalu socjalnego w zwykłym trybie.

Mając na uwadze powyższe sąd uchylił wyrok zaoczny w całości i oddalił powództwo.

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. Sytuacja życiowa powódki przemawia za odstąpieniem od obciążania jej kosztami poniesionymi przez pozwaną.