Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kielcach III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 16 września 2021 r. w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa N. S. i O. S.

przeciwko A. S. (1)

o alimenty

1.  zasądza od A. S. (1) PESEL (...) na rzecz małoletnich N. S. PESEL i O. S. alimenty w kwocie dla każdego po 800 (osiemset)zł miesięcznie płatnych z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia 02.11.2020r. do rąk matki M. S. (1);

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  odstąpić od obciążania pozwanego kosztami procesu;

4.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności

sędzia Beata Mierzejewska-Piekarska

Sygn. akt III RC 652/20

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 2 listopada 2020 r. M. S. (1) domagała się zasądzenia od pozwanego A. S. (2) na rzecz małoletnich dzieci N. S. i O. S. alimentów w kwotach po 1.000 zł miesięcznie, płatnych do 10-tego dnia każdego miesiąca do rąk ich matki wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany i matka powodów są małżeństwem, jednakże pozwany od 6 lat pracuje w Norwegii i aktualnie nie łoży na utrzymanie dzieci. Do września 2020 r. pozostawił małżonce 1.000 zł na utrzymanie dwojga dzieci. (k. 2-5).

Wyrokiem zaocznym z dnia 21 stycznia 2021 r. Sąd Rejonowy w Kielcach zasądził od A. S. (1) na rzecz małoletnich N. S. i O. S. alimenty w kwocie po 1000 zł miesięcznie dla każdego z nich płatne do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, począwszy od 01 października 2020 r. do rąk matki M. S. (1).

W dniu 5 lutego 2021 r. sprzeciw od wyroku zaocznego wniósł pozwany A. S. (1), zaskarżając orzeczenie w całości, zarzucając mu błąd w ustaleniach faktycznych. W uzasadnieniu sprzeciwu podniósł, że nie jest prawdą, że nie łoży on na utrzymanie dzieci. Wskazał, że łoży co miesiąc kwotę 1.000 zł na rzecz dzieci, na co przedstawił potwierdzenia przelewu. Wyjaśnił, że jedynie w październiku 2020 r. M. S. (1) nie otrzymała od niego pieniędzy, ponieważ nie opłaciła rachunku z energię elektryczną, który powinna pokryć z zarobionych pieniędzy ze świadczonych przez siebie usług kosmetycznych. (k. 25-27)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

N. S. ma 11 lat i jest uczennica klasy 6 szkoły podstawowej. O. S. ma 7 lat i chodzi do klasy 1. Dzieci są ogólnie zdrowe. O. pochodzą ze związku małżeńskiego M. S. (1) i A. S. (1) zawartego w dniu 5 września 2009 r. Małżonkowie mieszkali wraz z dziećmi do września 2020r., kiedy to pozwany wyprowadził się ze wspólnie zajmowanego mieszkania w K. i wyjechał do pracy w Norwegii. Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa.

Dowody: odpis skrócony aktu małżeństwa (k. 7), odpis skrócony aktu urodzenia N. S. (k. 8), odpis skrócony aktu urodzenia O. S. (k. 9)

M. S. (2) ma 37 lat. Zamieszkuje z małoletnimi dziećmi O. i N. w mieszkaniu w K.. Od 1 stycznia do końca sierpnia 2021r. pracowała w piekarni na magazynie na ½ etatu i zarabiała 1400 zł. brutto, netto 1200 zł. Wcześniej pracowała jako kosmetyczka na umowę zlecenia za wynagrodzeniem 2600 zł. brutto. Obecnie nie pracuje, szuka pracy i ma wyznaczony termin w biurze pracy celem zarejestrowania jako bezrobotna. Mieszka z dziećmi razem z matką lat 78, która jest właścicielem tego mieszkania i pobiera emeryturę w kwocie 1800 zł. M. S. (1) jest właścicielem działki budowlanej, niezabudowanej w gminie Ł. o pow. O,5 ha. Nie posiada kredytów, jest zdrowa. Ponadto otrzymuje świadczenie 500+. Od pozwanego na rzecz dzieci dostaje przelewy środków w wysokości 1.000 zł miesięcznie. W miesiącu październiku 2020 r. nie otrzymała jednego przelewu.

Koszty utrzymania dzieci oszacowała na kwoty po co najmniej 1.500 - 1.600 zł miesięcznie, na które składają się oprócz podstawowych kosztów związanych z żywnością 400 zł. + obiady w szkole 60 zł., ubrania 300 zł., środki czystości, wydatki na zdrowie, fryzjera, telefon, również dodatkowe zajęcia płatne: córki (wspinaczka 120zł., gimnastyka artystyczna 120 zł.), syna (wspinaczka 120zł., zapasy 100 zł.)

Dowody: zeznania M. S. (2) (k.114-115 )

A. S. (1) ma obecnie 38 lat. Mieszka w S. z matką i siostrą i jej córką w mieszkaniu w kamienicy o pow. 20 m ^{2 ,} w której jest współwłaścicielem w 1/16 części. Pracował w Norwegii przez okres czasu ok.7 lat do grudnia 2020r., jako budowlaniec gdzie świadczył usługi remontowe. Od 2019 r. pracował tam bez umowy o pracę i zarabiał przed pandemią 30 tys. koron w przeliczeniu na zł. 13 tys., zaś w okresie pandemii 20 tys. koron w przeliczeniu na zł. 9,5 tys. zł. Jak podał z uwagi na utrudnienia w kontaktach z dziećmi nie pracuje już w Norwegii. O stycznia 2021 r. nie ma stałej pracy, pracuje dorywczo w S. po 2,3 godz. dziennie i jak podaje zarabia 1000zł. miesięcznie. Obecnie robi kurs na prawo jazdy kategorii C (samochody ciężarowe) i E (przyczepy naczepy) ze środków unijnych na podstawie umowy uczestnictwa w projekcie z (...) Agencją (...). z.o.o J.. Ma do spłaty kredyt w kwocie 20 tys. zł. Płaci na rzecz dzieci w łącznej kwocie 1.000 zł miesięcznie. Ponadto opłaca składki na ubezpieczenie dla dzieci w wysokości 154,40 zł, ponosi wydatki z tytułu opłat mieszkaniowych (we wrześniu 2020 r. 1.000 zł, w grudniu 2020 r. 2.000 zł) i opłat za media, energię elektryczną (855 zł w lutym 2021 r., 480 zł we wrześniu 2020 r., 200 zł w lipcu 2020 r.), gaz (1.316,06 zł w maju 2020 r.) Razem z żoną są właścicielami 3 samochodów. Ma kontakty z dziećmi, widuje je co 2 tygodnie.

Dowody: zeznania B. S. (k.114-115), potwierdzenia przelewu (k. 37-51), umowa uczestnictwa pozwanego w projekcie ,,zatrudnię twoją szansę” (k.73-75).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Niewątpliwym faktem jest to, że małoletni z racji wieku oraz z uwagi na to, że nie posiadają majątku, są uprawnieni do pełnej alimentacji ze strony rodziców. Art. 135 § 2 k.r.o. stanowi natomiast, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanych.

Oceniając rozmiar usprawiedliwionych potrzeb dzieci Sąd oparł się częściowo na zeznaniach matki powodów i na zeznaniach pozwanego. Sąd dał wiarę zeznaniom matki dzieci, że koszty utrzymania małoletnich opiewają na kwoty rzędu ok. 1.500 zł. Pozwany również nie kwestionował tych kosztów, wskazując, jednakże, że to matka dzieci powinna w większym rozmiarze partycypować w ich kosztach utrzymania, albowiem on znalazł się przez pandemie korona wirusa w trudnej sytuacji finansowej, albowiem nie pracuje już w Norwegii. Ostatecznie jednak pozwany nadal przekazuje małżonce środki pieniężne na rzecz dzieci, tyle, że w wysokości po 500 zł na każde dziecko.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz kierując się doświadczeniem życiowym i logiką Sąd ocenił, że zaspokojenie podstawowych potrzeb dzieci wynosi ok. 1.500, a składają się na niego w przybliżeniu między innymi następujące wydatki w skali miesiąca: wyżywienie, odzież i obuwie, opłaty w szkole, a także koszty związane z rozrywką, wakacjami, feriami, kosztami utrzymania mieszkania.

Oceniając w jakim zakresie każdy z rodziców powinien partycypować w kosztach utrzymania małoletnich uwzględniono, że małoletni mieszkają z matką, która opiekuje się nimi na co dzień i zgodnie z art. 135 § 2 k.r.o. w znaczącej części wykonuje swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste staranie o utrzymanie i wychowanie dzieci. Ojciec również ma kontakty z dziećmi co 2 weekend , a także w ferie, wakacje i święta. Sąd wziął również pod uwagę, że pozwany do tej pory jest w stanie płacić na rzecz dzieci kwotę 1.000 zł miesięcznie oraz że ta kwota mieści się w jego możliwościach płatniczych. Pozwany ponadto jest zdrowy i ma możliwości zarobkowe, doświadczenie w pracy jako budowlaniec, także robi kursy na prawo jazdy na samochody ciężarowe, przyczep, naczepy. A jego obecna postawa, że nie pracuje, nie znajduje usprawiedliwienia zarówno z uwagi na jego doświadczenia w pracy jak i stan zdrowia.

Wskazać należy również na przepis art. 27 k.r.o. zgodnie z którym oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. art. 135 k.r.o uznał, że ze wszech miar jest uzasadnione, aby pozwany partycypował w kosztach utrzymania dzieci kwotami po 800 zł miesięcznie. Sąd zasądził alimenty od daty wytoczenia powództwa tj. od 02.11.2020r. Sąd oddalił natomiast powództwo o alimentów na rzecz dzieci w pozostałej części jako nadmiernie wygórowane.

Sąd na podstawie art.102 k.p.c. biorąc pod uwagę sytuacje materialną, posiadany majątek i nałożony obowiązek alimentacyjny Sąd odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu uznając, że ich uiszczenie było by dla niego nadmiernym obciążeniem.

Sąd wyrokowi w punkcie 1 nadał rygor natychmiastowej wykonalności na podst. art. 333 par 1 pkt 1 k.p.c.

Sędzia Beata Mierzejewska - Piekarska