Pełny tekst orzeczenia

Formularz (...)

Sygnatura akt

II K 690/22

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.  USTALENIE FAKTÓW

2.  Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy w Toruniu

12.01.2022

II K 1968/21

1.1.2.

Sąd Rejonowy w Toruniu

16.02.2022

II K 277/21

3.  Inne fakty

1.1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

W. B. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 12.01.2022 r. w sprawie II K 1968/21 za czyn z art. 244 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony 04.08.2021 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności

43

karta karna

32-40

1.2.1.2.

W. B. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 16.02.2022 r. w sprawie II K 277/21 za czyny z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełnione od lutego do sierpnia 2019 r., z art. 284 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony 10.10-14.10.2019 r., z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełnione 14,22 i 26.10.2019 r. na łączną karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności

41-42

karta karna

32-40

1.2.1.3.

W. B. odbywa ww. kary pozbawienia wolności w (...) w B.. Zachowanie skazanego oceniono jako poprawne, raz był nagradzany regulaminowo, nie był karany dyscyplinarnie, prezentuje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw.

opinia o skazanym

62-63

karta karna

32-40

1.1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

4.  Ocena Dowodów

5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Podstawę ustaleń faktycznych poczynionych w toku postępowania w przedmiocie wyroku łącznego stanowiły prawomocne wyroki skazujące wydane wobec skazanego, a także informacje z systemu NOE-SAD dotyczące odbycia przez niego poszczególnych kar, opinia o skazanym z Zakładu Karnego a także jego karta karna. Są to dokumenty urzędowe, których prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron i nie budzi wątpliwości Sądu.

6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

7.  PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

Sąd Rejonowy w Toruniu, 12.01.2022 r., II K 1968/21

1 rok pozbawienia wolności

3.1.2.

Sąd Rejonowy w Toruniu, 16.02.2022 r., II K 277/21

1 rok i 8 miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Zgodnie z ustawą z 9.06.2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 (Dz.U. poz. 1086), która weszła w życie 24.06.2020 r., zmienione zostały przesłanki wymierzania kary łącznej, ustalone poprzednio przez ustawę z 20.02.2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1086). Zmiana treści art. 85 na mocy art. 38 pkt 3 ustawy z 19.06.2020 r. (Dz.U. poz. 1086) spowodowała powrót do stanu prawnego sprzed nowelizacji z 2015 r.,

Zgodnie z przepisem przejściowym, tj. art. 81 ustawy z 19.06.2020 r., przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy, zaś przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w brzmieniu nadanym tą ustawą stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po dniu jej wejścia w życie. Wynikało z tego, że zasady orzekania kary łącznej określone w art. 85 w brzmieniu sprzed nowelizacji z 2020 r. stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy (tj. do 23.06.2020 r. włącznie), zaś przepisy w brzmieniu nadanym ustawą z 19.06.2020 r., stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. po 24.06.2020 r.).

W przedmiotowej sprawie wszystkie kary podlegające łączeniu uprawomocniły się po wejściu w życie ustawy nowelizującej przepisy dotyczące kary łącznej, dlatego w niniejszej sprawie znalazły zastosowanie przepisy obowiązuje w brzmieniu od 24 czerwca 2020 r.

8.  WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Sąd wymierzając karę łączną, kieruje się dyrektywami prewencji generalnej i indywidualnej określonymi w art. 85a kk. Nie można jednak tracić z pola widzenia innych dyrektyw wymiaru kary, które będąc pomocnicze i uzupełniające względem wzmiankowanych, w określonych sytuacjach również znajdą zastosowanie w przypadku orzekania kary łącznej, tj. dyrektyw wynikających z art. 54 kk oraz w pewnym zakresie dyrektyw orzeczniczych dotyczących związków podmiotowo-przedmiotowych między zbiegającymi się przestępstwami. Wniosek taki wypływa z treści art. 85a kk, w którym stwierdzono, że sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze co pozwala twierdzić o konieczności uwzględnienia innych jeszcze dyrektyw.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Jeżeli najwyższą z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa jest kara 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności, dolną granicę kary łącznej przyjmuje się w tej wysokości.

W przedmiotowej sprawie Sąd mógł wymierzyć skazanemu karę od 1 roku i 9 miesięcy do 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności. W tym miejscu należy wskazać, iż ideą wydania wyroku łącznego jest uporządkowanie sytuacji prawnej skazanego, a nie działanie jedynie na korzyść skazanego w każdym aspekcie orzekania o wyroku łącznym.

Sąd postanowił wymierzyć oskarżonemu karę 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, uznając jej wysokość za odpowiednią, w świetle okoliczności spraw, w których W. B. został skazany. Sąd przy swoim wyborze kierował się przede wszystkim dyrektywami przewidzianymi w art. 53 k.k. W realiach niniejszej sprawy wskazać należy, że pomiędzy poszczególnymi czynami nie istnieje łączność przedmiotowa ani czasowa. Przestępstwa został popełnione przeciwko różnym dobrom chronionym przez prawo oraz w różnym czasie. Ich popełnienie nie było związane z jakimś szerszym zamiarem sprawcy, realizacją jego celu. Okoliczności te, zdaniem Sądu, nie dają podstaw do zastosowania zasady całkowitej absorpcji. Redukowanie kar poprzez stosowanie całkowitej absorpcji stanowiłoby nadużycie instytucji kary łącznej, która ma służyć bynajmniej nie ograniczeniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów jakich się dopuścił, by nie została wypaczona przez prostą arytmetykę kar.

9.  Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

10.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 576 kpk stwierdzono, że w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym rozstrzygnięcia zawarte w jednostkowych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu.

11.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd kosztami sądowymi obciążył Skarb Państwa na podstawie z art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983, Nr 49, poz. 223 ze zm.) uznając, iż uiszczenie stosownych kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację finansową i materialną.

Z uwagi na fakt, że skazany korzystał z pomocy obrońcy ustanowionego z urzędu zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokackiej adw. J. Ż. kwotę 240 złotych powiększoną o stawkę podatku VAT tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej z urzędu, na podstawie § 11 ust. 5 i § 17 pkt 1 rozporządzenia MS z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opat za czynności adwokackie.

12.  PODPIS