Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt I C 2026/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

8 października 2021 roku

Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie w I Wydziale Cywilnym w składzie:

Przewodniczący: asesor sądowy Mateusz Janicki

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 8 października 2021 roku w W.

sprawy z powództwa K. Z.

przeciwko Agencji Mienia Wojskowego

o zapłatę

oddala powództwo jako oczywiście bezzasadne.

UZASADNIENIE

Powód wniósł o zasądzenie od Agencji Mienia Wojskowego odszkodowania za niezgodne z prawem wykonywanie władzy publicznej wyrażające się w pozbawieniu go równoważnika pieniężnego za brak kwatery stałej, co nastąpiło decyzją administracyjną. Uzasadniając swoje powództwo, kwestionował zgodność z prawem różnych decyzji administracyjnych oraz wyroków sądów administracyjnych. Swoje racje wywodził z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 czerwca 1997 r., (...) SA/Gd 548/96, który – jak twierdził – „prawomocnie rozstrzygnął” sprawę. W rzeczywistości jednak wyrok ten jedynie uchylił decyzję, a na skutek ponownego rozpatrzenia sprawy w postępowaniu administracyjnym zapadła decyzja również dla powoda niekorzystna. Powód skorzystał z prawa skargi na tę decyzję do sądu administracyjnego, a także wniósł skargę kasacyjną – obie zostały oddalone (prawomocny wyrok NSA z 25 października 2016 r., I OSK (...)). Następnie skarżący wnosił o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego, jednakże bezskutecznie z uwagi na uchybienie terminowi procesowemu.

Wbrew twierdzeniom skarżącego, nie jest możliwe w procesie cywilnym osiągnięcie zamierzonego przez niego celu, czyli uzyskanie świadczenia, którego odmówiły mu właściwe organy, co zostało skontrolowane przez właściwe sądy administracyjne.

Skarżący powołuje się na odpowiedzialność deliktową za niezgodne z prawem wykonywanie władzy publicznej. Założona przez niego sprawa ma zatem niewątpliwie charakter sprawy cywilnej i podlega merytorycznemu rozpoznaniu przez sąd cywilny. Z tego powodu sąd nie odrzucił pozwu.

Tym niemniej, powództwo mimo że dopuszczalne, nie jest zasadne, dlatego podlegało oddaleniu. Powód wywodzi bezprawność działania podmiotu sprawującego władzę publiczną ze specyficznego zdarzenia, jakim jest wydanie decyzji administracyjnej. Zgodnie natomiast z art. 4171 § 2 k.c., który stanowi lex specialis w stosunku do ogólnego art. 417 § 1 k.c., wprowadzając dodatkowe konieczne przesłanki odpowiedzialności, jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich niezgodności z prawem, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Przepisów odrębnych brak, zatem z uwagi na brak prejudykatu tj. decyzji albo orzeczenia stwierdzającego niezgodności z prawem decyzji administracyjnej, nie może być skuteczne powództwo oparte na niezgodności z prawem decyzji – szczególnie że sytuacja rysuje się dokładnie przeciwnie – we właściwym trybie (postępowanie sądowoadministracyjne) stwierdzono, że decyzja nie była niezgodna z prawem.

Analogiczne uwagi należy odnieść do zarzutów powoda co do niezgodności z prawem kolejnych orzeczeń sądów administracyjnych – przy czym tu dodatkowo zachodzi brak legitymacji biernej, bo Agencja Mienia Wojskowego nie odpowiada za działalność sądów.

Tym bardziej na gruncie przepisów sprzed reformy wynikającej z wejścia w życie konstytucji, kiedy to władza publiczna w ogóle nie odpowiadała za niezgodne z prawem wykonywanie władzy publicznej, a wyłącznie za zawinione działanie funkcjonariuszy.

Na uwzględnienie powództwa nie powala też powołana przez powoda podstawa prawna z art. 4172 k.c., bowiem szkoda, z której powód wywodzi swoje prawo do odszkodowania, była typową szkodą na mieniu, a nie na osobie (pozbawienie świadczenia pieniężnego).

Podsumowując, nie jest możliwe w postępowaniu cywilnym zasądzenie na rzecz powoda odszkodowania opartego na takiej podstawie, że niekorzystne dla powoda decyzje administracyjne, które podlegały kontroli sądów administracyjnych, które prawomocnie nie stwierdziły naruszenia prawa, powód ocenia jako niezgodne z prawem i chce to przed sądem rejonowym udowodnić.

Ponieważ niezasadność powództwa jest oczywista, sąd na podstawie art. 1911 § 3 k.p.c. oddalił je bez doręczania pozwanej. Ma to dla powoda o tyle korzystny skutek, że nie zostanie obciążony kosztami zastępstwa procesowego pozwanej (3 617 zł), które musiałby ponieść, gdyby sąd oddalił powództwo po zajęciu przez pełnomocnika pozwanej stanowiska.

W., 8 października 2021 roku asesor sądowy M. J.

Z. ądzenia:

1.  poprawić dane pozwanego zgodnie ze sprecyzowaniem przez powoda (k. 29) - jest to Agencja Mienia Wojskowego

2.  zakreślić sprawę w repertorium C;

3.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć tylko powodowi z pouczeniem, że w terminie 2 tygodni może wnieść apelację do Sądu Okręgowego w Warszawie za pośrednictwem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie, która podlega opłacie 750 zł

4.  akta przedłożyć z wpływem lub za miesiąc z potwierdzeniem doręczenia.

W., 8 października 2021 roku asesor sądowy M. J.