Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1181/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. S. (1)

I. W okresie od 27 maja 2013 roku do 31 stycznia 2017 roku w K. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonała kradzieży pieniędzy w kwocie 190 324,69 złotych w ten sposób, że będąc pracownikiem przedsiębiorstwa (...) s.c. jako pracownik biurowy odpowiedzialny za wysyłkę zamówionego towaru przez klienta na przekazie pocztowym lub kurierskim wpisywała numery swoich rachunków bankowych zamiast rachunku należącego do przedsiębiorstwa na która były przelewane pieniądze za towar sprzedany przez pokrzywdzonych oraz dokonywała fikcyjnych zgłoszeń reklamacyjnych sprzedanego towaru i przekazywała pieniądze tytułem zwrotu na swój rachunek bankowy czym działała na szkodę A. A.

tj. czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

II. W dniu 17 czerwca 2013 roku w K. posłużyła się dowodem osobistym seria (...) oraz paszportem seria (...) wydanymi na nazwisko A. S. (2) przedstawiając je kurierowi a następnie w celu użycia za autentyczny podrobiła podpis swojej siostry A. S. (2) na umowie zawarcia rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego numer (...) oraz ,,instrukcji doręczenia klient indywidulany”

tj. czyn z art. 270 § 1 k.k. i 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżycielka posiłkowa A. A. od 2012 roku do chwili obecnej prowadzi działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo (...). W tym samym roku wyżej wymieniona założyła wraz z (...) spółkę cywilną pod nazwą Centrum (...). (...) te prowadzone są pod tym samym adresem a mianowicie w K. przy ul. (...), pokrywają się i polegają na sprzedaży hurtowej, detalicznej oraz internetowej różnego rodzaju przedmiotów, takich jak masażery, pędzle, wieszaki do telewizorów itp. Faktycznie pokrzywdzona zajmowała się prowadzeniem w/w firm.

W grudniu 2012 roku oskarżycielka posiłkowa zatrudniła oskarżoną A. S. (1) w Przedsiębiorstwie (...) ‘’ (...) na stanowisku pracownika biurowego Natomiast w 2013 roku oskarżona została pracownikiem spółki cywilnej Centrum (...). W dniu 01 czerwca 2015 roku oskarżona A. S. (1) została ponownie zatrudniona w Przedsiębiorstwie (...) ‘’ (...) A. A. z siedzibą w K. na podstawie umowy o pracę na stanowisku pracownika biurowego na ½ etatu. Do obowiązków A. S. (1) należało przyjmowanie zamówień telefonicznych, realizacja zamówień klientów, w tym przygotowywanie ich wysyłki oraz zlecanie usługi transportu firmom przewozowym oraz obsługa reklamacji. W ramach wykonywanej pracy oskarżona zlecała również usługi transportowe przesyłek tzw. za pobraniem. Należność za taką przesyłkę była przekazywana przez klienta kurierowi dopiero po doręczeniu towaru. Następnie kurier przekazywał odebrane od klienta środki pieniężne nadawcy przesyłki na wskazany rachunek bankowy. Obydwie działalności gospodarcze A. A. w zakresie sprzedaży wysyłkowej obsługiwane były przez (...) sp. z o.o. oraz Pocztę Polską S.A. (...) wysyłano od kilkudziesięciu do 200 paczek.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. S. (1)

386 – 389, 462 – 463, 639 – 642, 679 – 681, 715v.

Zeznania świadka A. A.

269 – 273, 302 – 306, 316 – 319, 451 – 453, 468 – 470, 715v. - 717

Zeznania świadka J. C. (1)

330 – 332, 446 - 449

Zeznania świadka A. M. (uprzednio K.)

346 – 348, 420 – 423

Zeznania świadka A. O.

374, 786v.

Umowa o pracę

5, 321, 322

Świadectwo pracy

320

Umowa z (...) sp. z o.o.

375 – 377

W okresie od 27 maja 2013 roku do 31 stycznia 2017 roku oskarżona wysyłając sprzedany towar w formie przesyłek za pobraniem, na generowanych elektronicznie przekazach pocztowych oraz kurierskich, usuwała numer rachunku bankowego przedsiębiorstwa (...) i w jego miejsce wpisywała numery swoich rachunków bankowych, a mianowicie numer rachunku bankowego w banku (...), Banku (...) 0000 0001 2129 (...) oraz numer rachunku bankowego w A. Banku (...) założonego na A. S. (2). W ten sposób pieniądze za sprzedany towar i wysłany w formie przesyłek za pobraniem, zamiast na rachunek bankowy należący do przedsiębiorstwa oskarżycielki posiłkowej, trafiały na konta oskarżonej.

A. S. (1) we wskazanym wyżej okresie dokonywała również fikcyjnych zgłoszeń reklamacyjnych sprzedanego wcześniej towaru i przekazywała pieniądze tytułem zwrotu za zakupiony towar na swoje rachunki bankowe.

W dniu 17 czerwca 2013 roku w K. oskarżona założyła wyżej wskazany rachunek oszczędnościowo – rozliczeniowy numer (...) w (...) Banku S.A. podając dane osobowe siostry A. S. (2). W tym celu A. S. (1) posłużyła się należącym do A. S. (2) dowodem osobistym seria (...) oraz paszportem seria (...) przedstawiać je kurierowi, który doręczył oskarżonej dokumenty. Następnie A. S. podrobiła podpis swojej siostry A. S. (2) na umowie zawarcia rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego numer (...) oraz na ,,instrukcji doręczenia klient indywidulany”.

W dniu 31 grudnia 2017 roku podczas chwilowej nieobecności oskarżonej w pracy, pracownica A. M. (uprzednio K.) odebrała wiadomość e-mil od klienta, w której wskazano, iż kwota, która ma być pobrana przez kuriera jest nieprawidłowa. Po dokładnym sprawdzeniu zamówienia, pracownica spostrzegła, iż podany w celu dokonania płatności za towar rachunek bankowy jest inny niż rachunek służbowy. W tym dniu pracownicy firmy dokonali ustaleń , z których wynikało, iż oskarżona działała w sposób opisany powyżej. A. S. (1) poinformowana o sytuacji w firmie- nie wróciła w tym dniu do pracy i przekazała przez osobę trzecią zwolnienie lekarskie.

Oskarżona została zwolniona z pracy.

Zeznania świadka A. A.

269 – 273, 302 – 306, 316 – 319, 451 – 453, 468 – 470, 715v. - 717

Zeznania świadka J. C. (1)

330 – 332, 446 – 449

Zeznania świadka A. M. (uprzednio K.)

346 – 348, 420 – 423

Zeznania świadka B. N.

859v.

Kopia zlecenia transportowego

6, 280, 282 – 286, 288, 290, 292 , 294, 296, 298, 300

Potwierdzenia transakcji

7 – 8

Historia rachunku bankowego oskarżonej A. S. (1)

9 - 266, 276 – 279, 313, 392 – 395, 544 – 547v.

Wydruki zamówień

281, 287, 289, 291, 293, 295, 297, 299, 301

Załącznik nr 1 do akt sprawy

Załącznik nr 2 do akt sprawy

Pisma z Poczty Polskiej S.A.

358 – 359, 370, 383

Protokół zatrzymania rzeczy

404 - 406

Umowa z Pocztą Polską S.A.

453

Płyta CD

455, 536, 593, 595, 596

Protokół oględzin wraz z kserokopią wykazu reklamacji

474 - 516

Informacja od Grupa (...) Sp. z o.o.

524 - 528

paragony

554 - 556

Opinia biegłego informatyka

597 – 600, 619 – 625

Protokół zatrzymania rzeczy

605 – 607

Dokumentacja z (...) Bank S.A.

647

Opinia z zakresu badań pisma ręcznego

656 - 670

Wydruki ze strony internetowej

349 – 353, 424 – 430, 552 – 553, 557 – 567

Wartość szkody poniesionej przez oskarżycielkę posiłkową stanowi kwotę 190.324,69 zł, w której 44.614,91 zł wynika z tytułu przesyłek zbiorczych.

Zeznania świadka I. M.

787 - 788

Opinia biegłego sądowego z zakresu rachunkowości

827 - 844

Ustna opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu rachunkowości

859v.

Oskarżona A. S. (1) ma 30 lat, jest panną, ma na utrzymaniu syna. Posiada wykształcenie wyższe, nie pracuje. Utrzymuje się z zasiłków 500+, świadczenia rodzinnego oraz dla samotnej matki w łącznej wysokości 1200 zł oraz otrzymuje świadczenia z MOPS-u w wysokości 400 – 700 zł miesięcznie. Posiada majątek w postaci mieszkania własnościowego o pow. 32 m ² oraz samochód osobowy marki C. (...). Oskarżona nie była dotychczas karana.

Wyjaśnienia oskarżonej A. S. (1)

386 – 389, 462 – 463, 639 – 642, 679 – 681, 715v.

Karta karna

400, 635, 756, 774, 848

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. S. (1)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Wersja wydarzeń przedstawiona przez oskarżoną A. S. (1), a mianowicie, że nie wpisywała na przekazach pocztowych i kurierskich numerów swoich rachunków bankowych zamiast rachunku należącego do przedsiębiorstwa oskarżycieli posiłkowej, nie dokonywała fikcyjnych zgłoszeń reklamacyjnych sprzedanego towaru i nie założyła rachunku bankowego przy wykorzystaniu danych osobowych A. S. (2) i jej dowodu osobistego oraz paszportu i podrabiając jej podpis.

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. S. (1)

386 – 389, 462 – 463, 639 – 642, 679 – 681, 715v.

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. S. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej A. S. (1) w zakresie zgodnym z opisanym powyżej stanem faktycznym, głownie co faktu zatrudnienia oskarżonej przez A. A. w prowadzonych przez nią przedsiębiorstwach, albowiem wyjaśnienia te były zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym w szczególności z zeznaniami A. A., J. C. (1), A. M. (uprzednio K.), B. N. oraz dokumentami w postaci umów o pracę i świadectwem pracy.

zeznania świadka A. A.

Podstawę ustaleń faktycznych stanowiły zeznania A. A., które są zgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, jak również znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków J. C. (1), A. M. (uprzednio K.) oraz B. N.. Ponadto zeznania te są wewnętrznie spójne i przekonywujące. Znajdują potwierdzenie również w innych dowodach nieosobowych w postaci następującej dokumentacji: wydruków historii rachunków bankowych oskarżonej, kopii zleceń transportowych, wydruków ze stron internetowych, wykazu reklamacji oraz opinii biegłej i analizie kryminalistycznej dokonanej przez pracowników Prokuratury Okręgowej w Ostrowie W..

zeznania świadka A. M. (uprzednio K.)

Zeznania tego świadka przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie. Zeznania te były spójne, logiczne, a wskazany przez świadka opis zdarzeń korespondował ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności z zeznaniami A. A. i B. N..

zeznania świadka B. N.

Sąd dał wiarę zeznaniom B. N.. Były one konsekwentne, logiczne i zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności z zeznaniami A. A., A. M. (uprzednio K.) oraz J. C. (1), a także z dokumentami w postaci kopii zleceń transportowych, wydruków ze stron internetowych, wykazu reklamacji.

zeznania świadka J. C. (2)

Sąd dał wiarę zeznaniom J. C. (2) albowiem były one spójne i rzeczowe, nie zachodziły żadne okoliczności podważające ich wiarygodność. Świadek ten nie posiadał jednakże szczegółowej wiedzy w zakresie zarzucanych oskarżonej czynów.

zeznania świadka I. M.

Zeznania te były rzeczowe, logiczne. Nie było powodu, aby osoba niezainteresowana rozstrzygnięciem w sprawie, przytaczała niezgodnie z prawdą znane sobie fakty.

zeznania świadka

A. O.

Sąd dał wiarę zeznaniom A. O.. Jednakże pozostały one bez rzeczywistego znaczenia dla ustaleń faktycznych, nie pozwoliły bowiem na poczynienie ustaleń istotnych dla rozstrzygnięcia w zakresie stawianych oskarżonej zarzutów.

opinia biegłego sadowego z zakresu rachunkowości

opinia biegłego informatyka

opinia z zakresu badań pisma ręcznego

Opinie są jasne, rzeczowe, kompletne i zostały sporządzone przez osoby, która posiadają specjalistyczną wiedzę w swojej dziedzinie. Wnioski z nich płynące nie były kwestionowane .

dokumenty dołączone do akt sprawy

Zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. S. (1)

Oskarżona w toku całego postępowania nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. W tym zakresie Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom A. S. (1). Za odmową wiary wyjaśnieniom oskarżonej przemawia ocena tychże wyjaśnień dokonana przez pryzmat wiarygodnych dokumentów (przede wszystkim wydruków z historii rachunków bankowych, kopii zleceń transportowych , wydruków ze stron internetowych, wykazu reklamacji, umowy z (...) Bank S.A.), zeznań świadków A. A., A. M. (uprzednio K.), B. N., J. C. (2), a także opinii biegłych z zakresu rachunkowości, informatyki oraz badań pisma ręcznego. Wszystkie okoliczności sprawy doprowadziły do przekonania, że wersja zdarzenia przedstawiona przez oskarżoną została przedstawiona w celu ochrony przed odpowiedzialnością karną.

Zeznania świadka A. S. (2)

Świadek skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy składania zeznań

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

A. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo kradzieży określone w art. 278 k.k., polega na zabraniu cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. Zgodnie z art. 115 § 9 k.k. rzeczą ruchomą lub przedmiotem jest także polski albo obcy pieniądz lub inny środek płatniczy oraz dokument, który uprawnia do otrzymania sumy pieniężnej albo zawiera obowiązek wypłaty kapitału, odsetek, udziału w zyskach, albo stwierdzenie uczestnictwa w spółce. Rzecz będąca przedmiotem przestępstwa kradzieży musi być cudza, tzn. stanowić czyjąś własność lub być przedmiotem czyjegoś posiadania. Przestępstwo kradzieży polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej, poprzez jej wyjęcie spod władztwa osoby nią władnącej, wbrew jej woli i przeniesieniu jej w sferę władztwa sprawcy zaboru. Chodzi tutaj o faktyczne władztwo nad rzeczą, które w wyniku zaboru zostaje wbrew woli posiadacza naruszone. Zabór taki godzi w prawo własności, gdyż sprawca zaboru działa w celu przywłaszczenia zabranej rzeczy, tj. włączenia jej do swego stanu posiadania lub bezprawnego rozporządzenia nią na rzecz innej osoby. Stanowiący istotę kradzieży zabór następuje bezprawnie, bez żadnej ku temu podstawy i bez zgody właściciela lub osoby, której mienie (rzecz) zabrano (wyr. SN z 18 XII 1998 r., IV KKN 98/98, Orz. Prok. i Pr. 1999, nr 7-8). Kradzież jest przestępstwem umyślnym, którego można się dopuścić wyłącznie z zamiarem bezpośrednim. Jest to bowiem przestępstwo kierunkowe, jako że celem zaboru jest przywłaszczenie. Oznacza to, że sprawca dokonuje zaboru po to, aby włączyć cudzą rzecz do swojego majątku i postępować z nią jak właściciel. Cel przywłaszczenia nie musi obejmować dążenia sprawcy do osiągnięcia korzyści majątkowej (zob. Filar Marian (red.), Kodeks karny. Komentarz, wyd. V, WK 2016).

Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżona swoim zachowaniem zrealizowała wszystkie znamiona przestępstwa określonego w art. 278 § 1 k.k. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, iż A. S. (1) w okresie od 27 maja 2013 roku do 31 stycznia 2017 roku, będąc pracownikiem przedsiębiorstwa (...) s.c., wielokrotnie na przekazach pocztowych lub kurierskich wpisywała numery swoich rachunków bankowych zamiast rachunku należącego do przedsiębiorstwa oskarżycielki posiłkowej A. A. oraz dokonywała fikcyjnych zgłoszeń reklamacyjnych sprzedanego towaru i przekazywała pieniądze tytułem zwrotu na swój rachunek bankowy. W zakresie strony podmiotowej wskazać należy, że oskarżona działała umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, na co wskazują ustalone i opisane wyżej okoliczności sprawy. A. S. (1) swoim zachowaniem wyczerpała więc ustawowe znamiona kradzieży zarówno od strony przedmiotowej jak i podmiotowej. Jednakże z opinii biegłego z zakresu rachunkowości wynika, iż po uwzględnieniu przesyłek zbiorczych, wartość szkody wyrządzonej przez oskarżoną wynosi 190.324,69 zł. Z uwagi na powyższe Sąd zmienił opis czynu zarzucony oskarżonej w akcie oskarżenia w pkt I w powyższym zakresie.

Sąd przyjął, że oskarżona przedmiotowy czyn popełniła w krótkich odstępach czasu i w realizacji z góry powziętego zamiaru, a zatem spełniła przesłanki kreślone w art. 12 k.k. Zgodnie bowiem z art. 12 § 1 k.k. dwa lub więcej zachowań podjęte w krótkim odstępie czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, stanowi jeden czyn zabroniony. Powyższy przepis stwarza więc podstawę do uznania wielości zachowań za jednorazową realizację znamion czynu zabronionego i w konsekwencji przyjęcie, że sprawca wieloma zachowaniami popełnił jeden czyn zabroniony (por. wyrok SN z 26 marca 1999 r., IV KKN 28/99, Prok. i Pr. 1999, z. 10, poz. 2). A. S. (1) za każdym razem działała w bardzo podobny, zaplanowany wcześniej sposób, zaś częstotliwość czynów wskazuje, że metodologia ich dokonywania była zaplanowana od razu zanim przystąpiła ona do realizacji pierwszego z nich.

Odnosząc się do drugiego z zarzucanych oskarżonej czynów, wskazać należy, iż w świetle całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie budziło wątpliwości Sądu, że oskarżona swoim zachowaniem wyczerpała znamiona czynu zabronionego określonego w art. 270 § 1 k.k. oraz 275 § 1 k.k.

Art. 270 § 1 k.k. penalizuje podrobienie lub przerobienie dokumentu w celu użycia jako autentyczny oraz użycie takiego podrobionego lub przerobionego dokumentu jako autentycznego. Podrabianiem jest nadanie jakiemuś przedmiotowi (np. pismu) pozorów dokumentu w celu wywołania wrażenia, że zawarta w nim treść pochodzi od wymienionego w nim wystawcy, podczas gdy w rzeczywistości tak nie jest. Możliwe jest podrobienie całości dokumentu lub tylko jego fragmentu. Podrobieniem będzie więc zarówno podrobienie całego tekstu [...] dokumentu wraz z podpisem, jak i podrobienie samego podpis. Użycie za autentyczny to przedstawienie lub przedłożenie podrobionego czy przerobionego dokumentu osobie prywatnej albo instytucji, czyli wykorzystywanie funkcji, jakie może pełnić taki podrobiony czy przerobiony dokument. (zob. Mozgawa Marek (red.), Kodeks karny. Komentarz aktualizowany, opublikowano: LEX/el. 2021). Jest to przestępstwo powszechne, które może być popełnione umyślnie. W odniesieniu do podrabiania i przerabiania w grę wchodzi jedynie zamiar bezpośredni (ustawa używa określenia „w celu”); w przypadku używania dokumentu jako autentycznego możliwy jest też zamiar ewentualny (sprawca bowiem może przewidywać i godzić się na to, że dokument nie jest autentyczny). Por. P.-F. [w:] (...), t. 8, s. (...).

Zgodnie z art. 275 § 1 k.k. karze podlega ten, kto posługuje się dokumentem stwierdzającym tożsamość innej osoby albo jej prawa majątkowe lub dokument taki kradnie lub go przywłaszcza. „Posługiwanie się” oznacza tyle co użycie czegoś jako środka, narzędzia do osiągnięcia jakiegoś celu (Słownik, t. 2, s. 839). Na gruncie analizowanego przepisu „posługiwanie się” należy rozumieć jako okazywanie cudzego dokumentu jako własnego lub powoływanie się na jego treść (por. wyrok SA w Krakowie z 10.11.1999 r., II AKa 188/99, KZS 1999/11, poz. 28). Posłużenie się dokumentem może mieć miejsce w zamiarze zarówno bezpośrednim, jak i ewentualnym.

Oskarżona swoim zachowaniem wyczerpała znamiona wymienionych powyżej czynów, bowiem w dniu 17 czerwca 2013 roku posłużyła się dowodem osobistym oraz paszportem swojej siostry A. S. (2) przedstawiając je kurierowi, a następnie w celu użycia za autentyczny podrobiła podpis swojej siostry A. S. (2) na umowie zawarcia rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego numer (...) oraz ,,instrukcji doręczenia klient indywidulany”. W zakresie strony podmiotowej wskazać należy, że oskarżona działała umyślnie, z zamiarem bezpośrednim.

Zgodnie z art. 11 § 2 k.k. jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. W przedmiotowej sprawie przepisem takim był art. 270 § 1 k.k.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S. (1)

1

Uznając oskarżoną za winną zarzucanego jej w pkt I czynu Sąd wymierzył jej karę 1 roku pozbawienia wolności. Orzekając o karze Sąd miał na względzie ogólne dyrektywy wymiaru kary zawarte w art. 53 k.k., uwzględniając przede wszystkim stopień winy i społecznej szkodliwości popełnionego czynu, biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć, potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Zarzucony oskarżonej czyn był przez nią zawiniony, brak bowiem jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę oskarżonej. Stopień społecznej szkodliwości czynu A. S. (1) należy ocenić jako znaczny. Rodzaj kary odpowiada dyrektywie prewencji indywidualnej oraz wskazaniom prewencji ogólnej. Okolicznością łagodzącą była natomiast dotychczasowa niekaralność oskarżonej.

2,3

Sąd wymierzył oskarżonej za przypisane jej w pkt II przestępstwo karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając karę sąd uwzględnił dyrektywy z art. 53 k.k. biorąc pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości czynu. Sąd wyszedł z przekonania, że rodzaj kary odpowiada dyrektywie prewencji indywidualnej. Wymierzając karę sąd miał na uwadze skutek wychowawczy jaki orzeczenie jej powinno odnieść wobec oskarżonej. W ocenie Sądu kara ta czyni zadość wskazaniom prewencji ogólnej. Okolicznością łagodzącą była dotychczasowa niekaralność oskarżonej. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności wyłączających winę. Oskarżona mogła kierować swoim postępowaniem i nie zachodziła żadna okoliczność wyłączająca bezprawność czynu.

Przy wymiarze kary łącznej wzięło pod uwagę związek czasowy pomiędzy poszczególnymi czynami. Sąd stanął na stanowisku, iż ich charakter przemawia za zastosowaniem zasady całkowitej absorbcji.

4

Wobec oskarżonej Sąd zastosował dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Dlatego na podstawie art. 69 § 1 kk. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 2 lat. Uwzględniając postawę oskarżonej, jej warunki osobiste i dotychczasowy sposób życia Sąd uznał, iż takie orzeczenie kary jest wystarczające dla osiągnięcia wobec niej celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Na orzeczenie takiej kary pozwoliło stanowisko pokrzywdzonej – która podniosła, iż poza spłatą należności finansowych nie domaga się surowego karania oskarżonej , w szczególności natychmiastowego pozbawiania jej wolności.

5

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązano oskarżoną do informowania sądu o przebiegu okresu próby na piśmie co 3 miesiące. Obowiązek ten ma na celu zapewnienie sądowi kontroli nad zachowaniem A. S. (1) w czasie próby.

6

Na mocy art. 46 § 1 k.k. sąd orzekł wobec oskarżonej obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej oskarżycielce posiłkowej A. A. poprzez zapłatę na jej rzecz kwoty 190.324,69 zł. Wysokość szkody została ustalona w oparciu o opinię biegłego z zakresu rachunkowości, której Sąd dał wiarę w całości.

7

Na podstawie art. 44 § 1 i 2 k.k. Sąd orzekł przepadek poprzez pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych, tj. instrukcji doręczenia, umowy rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego oraz zeszytu formatu A4 opisanego ‘’city by night” z naklejką opisaną ‘’ (...). Zabezpieczona w toku postępowania karnego prowadzonego przeciwko A. S. (1) dokumentacja z (...) Banku S.A. stanowi przedmiot pochodzący bezpośrednio z przestępstwa, natomiast zeszyt z wykazem reklamacji posłużył oskarżonej do jego popełnienia.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8

W pkt 8. wyroku Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonej na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę zwrotu wydatków związanych z wynagrodzeniem ustanowionego w sprawie pełnomocnika z wyboru. Oskarżycielka posiłkowa nie udokumentowała poniesionych wydatków, Sąd więc uznał, że tytułem zwrotu wydatków związanych z zastępstwem procesowym należy się kwota odpowiadająca stawce podstawowej. Na powyższą kwotę złożyła się:

- kwota 360 zł zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015 poz. 1800),

- kwota 840 zł zgodnie z § 11 ust. 2 pkt 3 ww. rozporządzenia,

- kwota 336 zł ( 2 x 168 zł) zgodnie z § 17 pkt 1 ww. rozporządzenia.

9

Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżoną od zapłaty kosztów sądowych. Za takim rozstrzygnięciem przemawia w szczególności aktualna sytuacja finansowa oskarżonej i wysokość jej dochodów.

Podpis

SSR Anna Zawiślak