Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 443/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z 19 kwietnia 2022 roku – sygn. akt II K 365/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obrazy przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 424 § 1 pkt 1 w zw. z art. 410 k.p.k. przez nieprecyzyjne wskazanie jakie konkretnie dowody nieosobowe posłużyły sądowi do ustalenia faktów, a jakie dowody nieosobowe nie miały w ocenie sądu znaczenia dla ustalenia faktów, bądź kwestii odpowiedzialności oskarżonego, co uniemożliwia prześledzenie toku rozumowania sądu I instancji i przeprowadzenie kontroli instancyjnej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Uzasadnienie zaskarżonego wyroku jest rzeczywiście dość lakoniczne, jednakże z pewnością nie uniemożliwia kontroli instancyjnej. Pamiętać należy, że przedmiotem zaskarżenia jest wyrok wydany przez Sąd I instancji, natomiast uzasadnienie tegoż wyroku jest dokumentem, który powstaje już po wydaniu wyroku. Tak więc z samej natury rzeczy ewentualne mankamenty uzasadnienia wyroku, nie mogą rzutować na zasadność samego wyroku i na treść tegoż rozstrzygnięcia, a tym samym nie mogą stanowić podstawy odwoławczej z art. 438 pkt 2 k.p.k. Ponadto aktualnie obowiązujące przepisy regulujące procedurę odwoławczą, nie pozwalają na uchylenie wyroku z powodu wad jego uzasadnienia (art. 455a k.p.k. i art. 437 § 2 k.p.k.).

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy sądowi rejonowemu do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego zwrotu kosztów obrony za instancję odwoławczą, ewentualnie - w razie nieuwzględnienia ww. zarzutu i podzielenie pozostałych zarzutów - o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego i zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego kosztów obrony według norm przepisanych za obie instancje.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyżej omówiony zarzut nie był zasadny, a zatem nie mógł spowodować zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu. Nie zostały także spełnione warunki wskazane w art. 437 § 2 zd. 2 k.p.k. zezwalające na uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W szczególności skarżący nie wykazał, że w sprawie doszło do zaistnienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej, bądź też koniecznym jest przeprowadzenie na nowo całego przewodu sądowego. Natomiast zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego jakichkolwiek pieniędzy, w sytuacji gdy nie zachodzą podstawy z art. 632 pkt 2 k.p.k., nie jest dopuszczalne.

3.2.

obrazy przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 410 w zw. z art. 7 k.p.k. przez pominięcie przy ocenie dowodów dokumentów złożonych w toku postępowania przez obrońcę dotyczących postępowania sądowego, które toczyło się przed Sądem Rejonowym w Tomaszowie Mazowieckim pod sygn. akt: I C 1138/20 i Sądem Okręgowym w Piotrkowie Trybunalskim pod sygn. akt: II Ca 23/22 - pozwu z załącznikami, uzupełniania braków formalnych z 14 lipca 2020 r., pisma powódki z 5 lutego 2021 r. z załącznikami, pisma powódki z 14 maja 2021 r., wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z 13 lipca 2021 r., wydruków orzeczeń dotyczących postępowań z powództwa pokrzywdzonej, wydruku z Portalu Informacyjnego Sądów Powszechnych dotyczącego sprawy o sygn. akt: II Ca 23/22, uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z 13 lipca 2021 r., wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z 28 marca 2022 r., sygn. akt: II Ca 23/22 - co skutkowało nieustaleniem, że oskarżony nie działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym i w konsekwencji błędnym przyjęciem, że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja nie wykazała w skuteczny sposób, aby rozumowanie Sądu Rejonowego przy ocenie zgromadzonych w sprawie dowodów było wadliwe, bądź nielogiczne. Zarzuty przedstawione w apelacji, w tym także i ten tu omawiany, mają charakter polemiczny i opierają się wyłącznie na subiektywnej i wybiórczej ocenie zebranych w sprawie dowodów.

Skarżący podnosząc w apelacji, że w toku przedmiotowego postępowania karnego nie zostały ujawnione żadne dowody wskazujące na winę oskarżonego, i akcentując okoliczność nieprzyznawania się do winy, nie dostrzega, lub nie chce dostrzec, iż przewód sądowy dostarczył wystarczających dowodów sprawstwa oskarżonego, co do przypisanego mu przestępstwa.

Nie jest przecież kwestionowanym (a nawet sam oskarżony tego nie neguje), że oskarżony w chwili zaciągania pożyczki w firmie (...) S.A. posiadał już wiele zobowiązań finansowych, wynikających z zaciągniętych kredytów bankowych, na kwotę ponad 150 tysięcy złotych, co świadomie zataił przed firmą udzielającą mu pożyczki. Już samo takie zachowanie wyczerpuje znamiona oszustwa finansowego, stypizowanego w art. 297 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy trafnie podzielił również tezę aktu oskarżenia, iż zachowanie oskarżonego wyczerpało także znamiona art. 286 § 1 k.k. Pokrzywdzona firma udzielająca pożyczki została przecież wprowadzona w błąd przez oskarżonego, co do jego zdolności kredytowej i udzieliła mu pożyczki, której – znając rzeczywisty poziom zadłużenia oskarżonego – nie udzieliłaby mu. Jednocześnie oskarżony uiścił jedynie trzy raty, po czym zaprzestał spłaty zadłużenia, co również w przekonaniu sądu odwoławczego, świadczy o jego zamiarze zaciągnięcia kolejnej pożyczki, co do której zdawał sobie sprawę, że wobec ogromu już istniejącego zadłużenia i niewielkich osiąganych dochodów – nie ma szans na jej spłacenie.

Skarżący natomiast stara się ,,zaciemnić” obraz sprawy, powołując się na sprawy cywilne, jakie pokrzywdzona firma wytoczyła oskarżonemu i wyciągając z nich nieadekwatne wnioski. Przecież to, że firma (...) S.A. nie uzyskała w postępowaniu sądowym całości kwoty, której dochodziła, nie może w żaden sposób zmienić istoty rzeczy, że oskarżony uzyskał pożyczkę, wprowadzając ten podmiot w błąd, co do posiadanego już znacznego zadłużenia w bankach, a następnie po zapłaceniu kilku rat, zaprzestał dalszej spłaty przedmiotowej pożyczki. Rezultat spraw cywilnych nie ma – wbrew twierdzeniom obrony – żadnego wpływu, ani na stronę przedmiotową, ani podmiotową zaistniałego czynu.

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy sądowi rejonowemu do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego zwrotu kosztów obrony za instancję odwoławczą, ewentualnie - w razie nieuwzględnienia ww. zarzutu i podzielenie pozostałych zarzutów - o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego i zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego kosztów obrony według norm przepisanych za obie instancje.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyżej omówiony zarzut nie był zasadny, a zatem nie mógł spowodować zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu. Nie zostały także spełnione warunki wskazane w art. 437 § 2 zd. 2 k.p.k. zezwalające na uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W szczególności skarżący nie wykazał, że w sprawie doszło do zaistnienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej, bądź też koniecznym jest przeprowadzenie na nowo całego przewodu sądowego. Natomiast zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego jakichkolwiek pieniędzy, w sytuacji gdy nie zachodzą podstawy z art. 632 pkt 2 k.p.k., nie jest dopuszczalne.

3.3.

obrazy przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k. przez odmówienie wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w części, w której nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu w sytuacji, gdy wyjaśnienia te były spójne, logiczne i konsekwentne, a nadto pozostawały w części zgodne z zeznaniami świadka L. W. i zgromadzonymi dokumentami, co doprowadziło do błędnego nieustalenia, że oskarżony nie działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym i w konsekwencji skutkowało błędnym ustaleniem, że oskarżony dopuścił się popełnienia przypisanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd meriti nie przekroczył w żaden sposób dyspozycji art. 7 k.p.k. Ocena wartości zebranych w sprawie dowodów, w tym wyjaśnień oskarżonego, została dokonana przez Sąd I instancji prawidłowo, we wzajemnym ich kontekście, zgodnie z wiedzą i doświadczeniem życiowym.

Także i zdaniem Sądu odwoławczego ujawnione w sprawie okoliczności świadczą o tym, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona nie tylko art. 297 § 1 k.k. ale także i art. 286 § 1 k.k. Pamiętać przy tym należy, że kwestię istnienia, bądź nieistnienia w świadomości oskarżonego zamiaru niewykonania zaciągniętego zobowiązania i osiągnięcia w ten sposób korzyści majątkowej, można zweryfikować, podobnie jak w większości tego rodzaju spraw, w oparciu o ocenę faktów zewnętrznych. Sąd nie może tu poprzestać wyłącznie na wyjaśnieniach oskarżonego, w którego oczywistym interesie jest twierdzenie, że nie chciał nikogo oszukiwać i rzetelnie spłacić zaciągniętą pożyczkę. Sąd meriti nie popełnił żadnego błędu nie dając wiary oskarżonemu, że miał on zamiar wykonania zaciągniętego zobowiązania. Przecież oskarżony zdawał sobie sprawę, jak wysokie zadłużenie posiada w innych bankach i jaką kwotą dysponuje – przy swoich niewielkich dochodach – dla obsługi całości zadłużenia. W jego sytuacji zasadnym byłoby, być może, zaciągnięcie kredytu konsolidacyjnego, który pozwoliłby mu wyjść ze ,,spirali zadłużenia”, a nie branie kolejnej pożyczki komercyjnej, z wysokim oprocentowaniem. Oskarżony stwierdził, że po zapłaceniu kilku rat pożyczki, nie był dalej w stanie ją spłacać. Ale przecież jego trudna sytuacja, związana z olbrzymim zadłużeniem, istniała już w chwili zaciągania przedmiotowej pożyczki. Nie wykazał on, aby doszło tu do jakiegoś nadzwyczajnego wydarzenia, które uniemożliwiło mu wywiązanie się ze spłaty rat przedmiotowej pożyczki, a którego to nie mógł przewidzieć w chwili jej zaciągania. Słusznie zatem spłatę trzech rat (nawet przyjmując wyliczenia obrony, że uiszczona kwota odpowiadała 5 ratom) przy całościowej ilości 36 rat, należało uznać jako pewnego rodzaju taktyczny wybieg, mający upozorować chęć wywiązania się oskarżonego z zobowiązania i uniknięcia w ten sposób odpowiedzialności karnej.

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy sądowi rejonowemu do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego zwrotu kosztów obrony za instancję odwoławczą, ewentualnie - w razie nieuwzględnienia ww. zarzutu i podzielenie pozostałych zarzutów - o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego i zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego kosztów obrony według norm przepisanych za obie instancje.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyżej omówiony zarzut nie był zasadny, a zatem nie mógł spowodować zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu. Nie zostały także spełnione warunki wskazane w art. 437 § 2 zd. 2 k.p.k. zezwalające na uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W szczególności skarżący nie wykazał, że w sprawie doszło do zaistnienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej, bądź też koniecznym jest przeprowadzenie na nowo całego przewodu sądowego. Natomiast zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego jakichkolwiek pieniędzy, w sytuacji gdy nie zachodzą podstawy z art. 632 pkt 2 k.p.k., nie jest dopuszczalne.

3.4.

zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, polegający na nieustaleniu, że pokrzywdzony wiedział o innych zobowiązaniach oskarżonego w dacie zawarcia z nim umowy pożyczki mimo, że okoliczność ta wynikała z uznanych za wiarygodne zeznań świadek L. W..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Tu również nie można się zgodzić ze skarżącym.

Po pierwsze, brak jest w aktach sprawy dowodu, że pokrzywdzona firma, udzielająca oskarżonemu pożyczki, wiedziała o jego olbrzymim zadłużeniu wobec banków. Z powoływanych przez obronę zeznań świadka L. W. wynika, iż ta wiedziała jedynie o tym, że oskarżony ,,brał już u nas pożyczkę”. Jest to przecież zupełnie coś innego, niż wiedza o zaciągniętych przez oskarżonego i niespłaconych wobec innych banków zobowiązaniach.

Po drugie, trudno uznać za logiczne, że pokrzywdzona firma udzieliłaby oskarżonemu pożyczki, wiedząc jaka jest – w świetle posiadania dużego zadłużenia – jego rzeczywista zdolność kredytowa.

Po trzecie ewentualne zaniechanie pokrzywdzonego, który mógł bardziej wnikliwe sprawdzić rzeczywistą sytuację finansową oskarżonego, nie może mieć żadnego wpływu na prawno – karną ocenę zachowania oskarżonego. Wprowadził on przecież w błąd udzielającego mu pożyczkę i pożyczki tej nie spłacił, osiągając korzyść majątkową, a pokrzywdzony poniósł z tego tytułu szkodę.

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy sądowi rejonowemu do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego zwrotu kosztów obrony za instancję odwoławczą, ewentualnie - w razie nieuwzględnienia ww. zarzutu i podzielenie pozostałych zarzutów - o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego i zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego kosztów obrony według norm przepisanych za obie instancje.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyżej omówiony zarzut nie był zasadny, a zatem nie mógł spowodować zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu. Nie zostały także spełnione warunki wskazane w art. 437 § 2 zd. 2 k.p.k. zezwalające na uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W szczególności skarżący nie wykazał, że w sprawie doszło do zaistnienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej, bądź też koniecznym jest przeprowadzenie na nowo całego przewodu sądowego. Natomiast zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego jakichkolwiek pieniędzy, w sytuacji gdy nie zachodzą podstawy z art. 632 pkt 2 k.p.k., nie jest dopuszczalne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość zaskarżonego wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W świetle powyższych rozważań, stwierdzić należy, iż Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w przedmiotowej sprawie naruszenia przepisów postępowania, jak również błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia, które miałyby wpływ na jego treść. Sąd Rejonowy dokonał też prawidłowej subsumpcji ustalonego stanu faktycznego, pod właściwy przepis ustawy karnej, trafnie uznając, iż oskarżony wyczerpał swoim zachowaniem dyspozycję przepisu z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 §1 k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k. Tym samym brak było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w kierunku wnioskowanym przez obronę.

Dodać też należy, że wymierzona oskarżonemu kara jest współmierna do stopnia winy, społecznej szkodliwości popełnionego czynu i jako adekwatna do ujawnionych okoliczności przedmiotowo-podmiotowych niniejszej sprawy, a jako taka spełnia w sposób właściwy cel zapobiegawczy i wychowawczy, jak również cele kary w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd odwoławczy nie znalazł podstaw do jej dalszego łagodzenia.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

O kosztach postępowania odwoławczego, Sąd Okręgowy orzekł w oparciu o treść art. 636 § 1 k.p.k. i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach karnych (tekst. jedn.: Dz. U Nr 49 poz. 223 z 1983 roku z późn. zm.).

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość wyroku

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana