Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 588/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 19 lipca 2022 roku w sprawie VII K 831/21

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. zarzut obrazy przepisów postępowania, mającej wpływ na treść rozstrzygnięcia, a mianowicie art. 7 kpk, poprzez ukształtowanie4 swojego przekonania w sposób dowolny, bez poszanowania zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, prowadzące do niezasadnego uznania, iż w sprawie zachodzą warunki do zastosowania art. 66 § 1 kk, przemawiające za zastosowaniem instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego na okres próby, podczas gdy z uwagi na stopień społecznej szkodliwości czynu, wysoki stopień nietrzeźwości sprawcy, rodzaj naruszonych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym oraz bezsprzecznie zawinienie oraz nagminność przestępstw polegających na kierowaniu pojazdami w stanie nietrzeźwości, powoduje iż nie sposób uznać, by wina sprawcy oraz społeczna szkodliwość jego zachowania były nieznaczne;

2. błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia, mogącego mieć wpływ na treść orzeczenia polegający na przyjęciu, że oskarżony zasługuje na zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, gdy oceniając jego właściwości i warunki osobiste, można mówić o pozytywnej prognozie kryminologicznej, gdy postawa oskarżonego przejawiająca się brakiem złożenia wiarygodnych wyjaśnień, nakazywałaby uznać, iż w jego wypadku nie sposób stwierdzić, aby spełniono wszystkie warunki określone w art. 66 § 1 kk;

☐ zasadne

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku nie może sprowadzać się tylko i wyłącznie do samej polemiki z ustaleniami poczynionymi przez Sąd, a wyrażonymi w uzasadnieniu wyroku, a powinien on dążyć do wykazania konkretnych uchybień w zakresie logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego, których miał dopuścił się Sąd meriti przy ocenie zebranego materiału dowodowego.

W ocenie sądu odwoławczego oskarżyciel nie wykazał, iż błędnym było przyjęcie przez sąd I instancji, że oskarżony spożywał alkohol dnia poprzedzającego jego zatrzymanie oraz w nocy z dnia 23 na 24 października 2021r.

Apelant podnosi, że wyjaśnienia oskarżonego musiały być w tej kwestii nieprawdziwe (jednocześnie sam nie używa tu formy pewnej i zdania oznajmiającego, a jedynie podnosi, iż złożone przez P. K. (1) wyjaśnienia są „ co najmniej mało wiarygodne” – zapis z punktu II.1.a apelacji), a skoro tak – to taka postawa (miedzy innymi) przeczy, by zasadnym było zastosowanie wobec niego instytucji warunkowego umorzenia postepowania karnego. Wbrew powyższemu, sąd odwoławczy zważył, że oskarżony nie wyjaśniał ani o dokładnych ilościach spożytego przez siebie alkoholu (butelka whisky miała być wypita wspólnie z innymi osobami, ale nie wiadomo, czy w równych ilościach), ani o dokładnym czasie tego spożycia (czas zakończenia spożywania określony jako „noc”). A skoro tak, to przy braku opinii biegłego wykluczającej powyższe, nie sposób jest skutecznie negować treści wyjaśnień oskarżonego, co do okoliczności spożywania alkoholu. Niewątpliwie wyniki stanu nietrzeźwości oskarżonego, w licznie czterech, które to badania stanu nietrzeźwości wykonano w odstępach czasu: 17:36, 17:54, 18:06 i 18:08 jednoznacznie potwierdzają fazę jego eliminacji. Ostatnie z badań wskazuje przy tym już na stan nietrzeźwości niemal graniczący ze stanem „po użyciu alkoholu” (0,27 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu). Reasumując: sąd I instancji nie naruszył wymienionego w zarzucie przepisu postępowania, w szczególności co do oceny wyjaśnień oskarżonego, a poczynione przez niego ustalenia faktyczne w zakresie sprawstwa, w oparciu o ujawnione i prawidłowo ocenione dowody, nie zostały skutecznie zakwestionowane.

W ocenie apelanta w sprawie nie spełniono wszystkich warunków określonych w art. 66 § 1 kk przemawiających za zastosowaniem instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego na okres próby, w szczególności z uwagi na stopień społecznej szkodliwości czynu, wysoki stopień nietrzeźwości sprawcy, rodzaj naruszonych przez niego zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym oraz bezsprzecznie zawinienie oraz nagminność przestępstw polegających na kierowaniu pojazdami w stanie nietrzeźwości, nie pozwala uznać, by wina sprawcy oraz społeczna szkodliwość jego zachowania były nieznaczne. Wbrew temu sąd odwoławczy zważył, że łączna ocena wszystkich kwantyfikatorów warunkowego umorzenia uzasadniała wydany wyrok.

P. K. (2), osoba już 50-letnia, nie był uprzednio karany. Okoliczność ta ma większe znaczenie wobec osoby dojrzałej i świadczy. W/w prowadzi działalność gospodarczą, a w opinii swoich pracowników cieszy się bardzo dobrą opinią, o czym świadczą załączone do akt liczne pisemne ich oświadczenia. Od lat prowadzi ustabilizowane życie, a swojej pracy na co dzień wykonuje także obowiązki kierującego pojazdem, co wskazuje, że przedmiotowy czyn był incydentem w jego dotychczasowym zachowaniu. Na przyjęcie społecznej szkodliwości tego czynu i stopnia zawinienia - jako nieznacznego – pozwalają okoliczności podniesione przez sąd rejonowy. Zauważyć także trzeba, że sąd ten żadnej istotnej okoliczności nie pominął, a jedynie apelant nadaje tym okolicznościom inne znaczenie, które to jednak argumenty nie przekonują. Wymienione w pisemnym uzasadnieniu wydanego orzeczenia powody uzasadniają postawioną wobec niego dodatnią prognozę kryminologiczną. Postawa oskarżonego, choć oczywiście naganna, to z punktu widzenia przyjętego przez porządek prawny systemu aksjologicznego, pozwala na zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia karnego na okres próby 1 roku, z jednoczesnym orzeczeniem rocznego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych z strefie ruchu lądowego i świadczenia pieniężnego w wysokości 6000 złotych , bez potrzeby korygowania rozstrzygnięcia poprzez wymierzenie mu wnioskowanej kary i środków karnych.

Sąd odwoławczy nie podzielił wywodów apelacji prokuratora wskazujących, iż sprawca wymaga ich wymierzenia. Podzielił pogląd, że w sprawie zaistniały przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania, wynikające głównie stąd, że:

- stan nietrzeźwości kierującego nie był duży - pierwsze badanie tego stanu wskazywało na 0,37 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

- czyn miał miejsce w niedzielę, gdzie natężenie ruchu, nawet przy uwzględnieniu miejsca zdarzenia, jest znacząco mniejsze aniżeli w dzień powszedni,

- na skutek jazdy pojazdem w stanie nietrzeźwości oskarżony nie spowodował żadnej kolizji, wypadku etc., a do badania tego stanu doszło na skutek rutynowej kontroli drogowej,

- oskarżony złożył wyjaśnienia, którym nie można odmówić wiary,

- oskarżony to osoba prowadząca ustabilizowany tryb życia, ciesząca się bardzo dobrą opinią współpracowników, dla którego pozbawienie możliwości kierowania pojazdami powoduje dodatkowe, duże utrudnienia w prowadzonej działalności, co już zmusiło go do podjęcia szeregu dodatkowych decyzji ograniczających i reorganizujących tą działalność (sprzedaż samochodów, zmiany zakresu czynności pracowników i własnych – co wynika z załączonych do akt dokumentów: umowy sprzedaży pojazdów 67-68, 65-66, faktury k.64, powierzenia wykonywania pracy dla pracowników k.59, 60, opinii o pracodawcy k.61, 62, 63);

Z tych powodów Sąd Okręgowy utrzymał w mocy wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne wobec oskarżonego na maksymalny okres próby, przy dodatkowym orzeczeniu o rocznym zakazie prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego i orzeczeniu świadczenia pieniężnego w wysokości 6000 zł. Tak określony okres próby oraz zakaz i świadczenie pieniężne, będzie dostatecznie służył weryfikacji postawionej wobec oskarżonego prognozy kryminologicznej i spełni zamierzone cele wobec sprawcy oraz w zakresie kształtowania świadomości prawnej w społeczeństwie.

Wniosek

- o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie wobec oskarżonego kary grzywny 50 stawek po 40 zł każda, 3 lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego i orzeczeniu świadczenia pieniężnego w wysokości 5000 zł. na rzecz podmiotu wymienionego w punkcie 2 orzeczenia;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

- zarzuty apelacji prokuratora nie zdołały podważyć rozstrzygnięcia sądu, wyrok słuszny;

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

- wina, rozstrzygnięcie o zastosowanej represji karnej tj. warunkowym umorzeniu postępowania karnego na okres 3 lat, orzeczone środki karne;

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

- wskazano w punkcie 3.1.;

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 2 sentencji

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 636 § 1 kpk oraz art. 9 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 19 lipca 2022 roku w sprawie VII K 831/21

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana