Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1336/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 15 października 2021 roku, sygn. akt II K 937/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

A. R.

Sytuacja majątkowa oskarżonego

Informacja
e - (...)

k. 194

2.1.1.2.

A. R.

Niefigurowanie przez oskarżonego
w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

Dokument wydany przez Komendę Stołeczną Policji

k. 196

2.1.1.3.

A. R.

Karany

Aktualna Karta Karna

k. 198 - 200

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacja e - (...)

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

2.1.1.2

Dokument wydany przez Komendę Stołeczną Policji

Załączony dokument został sporządzony przez uprawniony do tego organ. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

2.1.1.3

Aktualna Karta Karna

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego zarzuca naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia, tj. art. 117 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 374 § 1 k.p.k. oraz art. 6 k.p.k. poprzez błędne uznanie, że nastąpiło prawidłowe doręczenie oskarżonemu zawiadomienia o terminie rozprawy wyznaczonej na dzień 15 października 2021 roku, a tym samym, że zaistniały warunki do prowadzenia rozprawy pod jego nieobecność, co w konsekwencji doprowadziło do uniemożliwienia oskarżonemu realizacji przysługującego mu prawa do obrony w postępowaniu przed sądem I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy analiza akt przedmiotowej sprawy pozwala na stwierdzenie, że Sąd I instancji nie dopuścił się naruszenia wskazanych przez skarżącego przepisów postępowania.

Stwierdzić należy, że pismo z wezwaniem A. R. na rozprawę w dniu 15 października 2021 roku zostało prawidłowo zaadresowane. Oskarżony podczas przesłuchania na etapie postępowania przygotowawczego podał, że jego adresem zameldowania, zamieszkania oraz adresem do doręczeń jest ul. (...) w L.. Z dołączonej do załącznika adresowego dokumentacji EPO jednoznacznie wynika, że wezwanie na rozprawę wysłano A. R. właśnie na powyższy adres i zostało ono przez podsądnego odebrane osobiście w dniu 21 września 2021 roku. Sugerowanie przez apelującego, że ww. wezwanie skierowane zostało na adres zakładu karnego nie tylko zatem nie znajduje oparcia w zgromadzonej w przedmiotowej sprawie dokumentacji, co wręcz jest z ową dokumentacją sprzeczne.

W związku z przytoczonymi powyżej okolicznościami stwierdzić trzeba, że niestawiennictwo A. R. na rozprawie w dniu 15 października 2021 roku, którego oskarżony w żaden sposób nie usprawiedliwił, nastąpiło wyłącznie z przyczyn leżących po jego stronie. Podkreślenia wymaga ponadto, że na rozprawie przed Sądem I instancji obecny był obrońca oskarżonego.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie zmiana zaskarżonego wyroku i orzeczenie oskarżonemu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów w wymiarze łącznym 2 lat.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Okręgowy uchylił zaskarżone orzeczenie i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania z przyczyn omówionych w podpunktach 3.2. i 3.4. niniejszego uzasadnienia.

Lp.

Zarzut

3.2.

Obrońca oskarżonego zarzuca naruszenie przepisów prawa procesowego, które miało istotny wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia, tj. art. 410 k.p.k. poprzez zaniechanie przesłuchania funkcjonariuszy policji dokonujących czynności z oskarżonym w chwili czynu, co doprowadziło do wydania wyroku na podstawie niepełnego materiału dowodowego oraz błędnych ustaleń faktycznych i uznania oskarżonego winnym popełnienia zarzucanego mu czynu.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zainicjowana wniesionymi apelacjami kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia prowadzi do wniosku, że Sąd Rejonowy, uznając A. R. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów w oparciu o zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy, istotnie dopuścił się naruszenia przepisów postępowania. Braki i nieprawidłowości po stronie Sądu I instancji okazały się przy tym na tyle poważne, że zaskarżone orzeczenie należało uchylić i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania z uwagi na konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Sąd meriti nie przeprowadził postępowania dowodowego, które umożliwiłoby dokonanie ustaleń faktycznych prowadzących do uznania, że oskarżony zrealizował swoim zachowaniem znamiona zarzucanych mu przestępstw z art. 244 k.k. W przedmiotowej sprawie prawidłowo ustalony został w zasadzie wyłącznie fakt, że w czasokresie objętym postawionymi A. R. zarzutami, w stosunku do oskarżonego obowiązywał trzyletni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, orzeczony wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 3 czerwca 2016 roku, sygn. akt II K 237/16. O tym, że podsądny istotnie nie zastosował się do ww. zakazu, popełniając tym samym czyny zabronione z art. 244 k.k., świadczyć ma natomiast treść sporządzonych przez funkcjonariuszy policji notatek urzędowych, opisujących przebieg poszczególnych interwencji. Dokonywanie ustaleń faktycznych stanowiących podstawę skazania w oparciu o treść notatek urzędowych uznać należy za niedopuszczalne. Przepis art. 174 k.p.k. wyraźnie stanowi, że dowodu z wyjaśnień oskarżonego lub z zeznań świadka nie wolno zastępować treścią pism, zapisków lub notatek urzędowych. Jak podnosi się w orzecznictwie, art. 174 k.p.k. "wprowadza zakaz dowodowy zgodnie z którym zasadą jest, że dokumentowanie wyjaśnień oskarżonego bądź zeznań świadków dla celów dowodowych może nastąpić tylko w formie protokolarnej" (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 12 czerwca 2019 roku, sygn. akt II AKa 77/19). Jak to zostało podkreślone przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 września 2013 roku, sygn. akt III KK 84/13, "przepis art. 174 k.p.k. przez <<zastępowanie>> zeznań świadka rozumie sytuację, w której organ procesowy ograniczył się do dowodowego wykorzystania dowodu z dokumentu, tj. pism, zapisków czy notatek, mimo dostępności osobowego dowodu pierwotnego, czyli zeznań świadka". Pomimo możliwości przesłuchania, czy to jeszcze na etapie postępowania przygotowawczego, czy też przed sądem, w charakterze świadków funkcjonariuszy policji biorących udział w interwencjach opisanych w notatkach urzędowych, organy ścigania, a następnie Sąd Rejonowy ograniczyli się wyłącznie do ustalenia stanu faktycznego sprawy na podstawie owych notatek, co w związku z poczynionymi powyżej ustaleniami uznać trzeba za istotne naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść wydanego w niniejszej sprawie orzeczenia. Brak jest także protokołów zatrzymania oskarżonego w związku z przeprowadzanymi interwencjami. W konsekwencji stwierdzić należy, że A. R. został skazany na podstawie nie tyle niekompletnego, co wręcz nieistniejącego materiału dowodowego, niepozwalającego na ustalenie stanu faktycznego sprawy.

Sam oskarżony oświadczył, na etapie postępowania przygotowawczego, że przyznaje się do popełnienia wszystkich trzech czynów objętych aktem oskarżenia, natomiast nie odniósł się do nich, korzystając z prawa do odmowy składania wyjaśnień w sprawie. Stwierdzić jednakże należy, że przekonanie co do wiarygodności wyjaśnień oskarżonego poprzedzone musi być rzetelnym zgromadzeniem kompletnego materiału dowodowego oraz jego oceną w oparciu o wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego (por. na przykład postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 roku, sygn. akt II KK 12/06). Jak natomiast wynika z poczynionych powyżej ustaleń, Sąd I instancji nie zgromadził w niniejszej sprawie materiału dowodowego, który mógłby potwierdzić popełnienie przez A. R. zarzucanych mu czynów. Przyznanie się oskarżonego do popełnienia przestępstw z art. 244 k.k. bez złożenia wyjaśnień odnoszących się do ich przebiegu, niepoparte rzetelnie zgromadzonym, kompletnym materiałem dowodowym, nie jest zatem wystarczające do wydania wyroku skazującego. Zaznaczenia wymaga ponadto, że na rozprawie przed Sądem II instancji w dniu 26 września 2022 roku, oskarżony do popełnienia zarzucanych mu czynów już się nie przyznał. Zwrócić należy także uwagę, że Sąd Rejonowy w treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku powołuje się na wyjaśnienia podsądnego złożone zarówno na etapie postępowania przygotowawczego, jak i na rozprawie w dniu 15 października 2021 roku, podczas gdy A. R. na owej rozprawie nie był przecież obecny.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie zmiana zaskarżonego wyroku i orzeczenie oskarżonemu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów w wymiarze łącznym 2 lat.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zainicjowana przez wniesione środki zaskarżenia kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia wykazała, że wydanie wobec A. R. wyroku skazującego na tym etapie, bez dysponowania materiałem dowodowym zgromadzonym i ocenionym zgodnie z zasadami określonymi w kodeksie postępowania karnego, wskazującym na sprawstwo oskarżonego było nieuprawnione. W ocenie Sądu Okręgowego, z uwagi na konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, w szczególności dopuszczenia dowodów, które pozwolą na ustalenie stanu faktycznego w niniejszej sprawie, a następnie rozstrzygnięcie w zakresie odpowiedzialności oskarżonego, zaskarżony wyrok należało uchylić i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Lp.

Zarzut

3.3.

Obrońca oskarżonego oraz oskarżony zarzucają rażącą niewspółmierność orzeczonego łącznego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Oskarżony zarzuca także rażącą niewspółmierność orzeczonej kary łącznej 8 miesięcy pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. Rozpatrywanie zarzutu rażącej niewspółmierności wymierzonej kary oraz środka karnego uznać należy zatem za przedwczesne. Wobec tego, na podstawie art. 436 k.p.k., Sąd Okręgowy postanowił nie odnosić się do owego zarzutu.

Wniosek

Obrońca oskarżonego wnosi o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie oskarżonemu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów w wymiarze łącznym 2 lat. Oskarżony wnosi o warunkowe zawieszenie wymierzonej mu kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, odnoszenie się do wniosków oskarżonego i jego obrońcy uznać należy za bezprzedmiotowe.

Lp.

Zarzut

3.4.

Oskarżony zarzuca Sądowi Rejonowemu błędne przyjęcie, że w dniach 25 kwietnia 2019 roku oraz 24 maja 2019 roku prowadził on samochód, podczas gdy wyłącznie w owym samochodzie przebywał, bez zamiaru kierowania nim.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Jak to już zostało omówione w podpunkcie 3.2. niniejszego uzasadnienia, materiał dowodowy na podstawie którego Sąd Rejonowy dokonał ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie jest rażąco niekompletny i nie pozwala na przyjęcie, że A. R. dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów. Ustalenie, czy oskarżony istotnie prowadził samochód w czasie, gdy obowiązywał go trzyletni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, czy też wyłącznie w owym samochodzie przebywał, możliwe będzie dopiero po rzetelnym i kompleksowym zgromadzeniu materiału dowodowego w niniejszej sprawie, w tym przede wszystkim po przesłuchaniu funkcjonariuszy policji biorących udział w interwencjach, z których sporządzone zostały jedynie notatki urzędowe.

Wniosek

Oskarżony wnosi o "ponowne rozpatrzenie sprawy".

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W związku z okolicznościami przedstawionymi w podpunkcie 3.2. oraz 3.4. niniejszego uzasadnienia, zaskarżony wyrok należało uchylić i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania z uwagi na konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Z przyczyn omówionych w podpunktach 3.2. i 3.4. niniejszego uzasadnienia, zaskarżony wyrok należało uchylić i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w Legionowie do ponownego rozpoznania.

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, albowiem konieczne okazało się przeprowadzenie na nowo przewodu w całości.

Zdaniem Sądu Odwoławczego, Sąd Rejonowy powinien zgromadzić w przedmiotowej sprawie kompletny materiał dowodowy, który zgodnie z obowiązującymi przepisami może stanowić podstawę do dokonywania ustaleń faktycznych w procesie karnym i dopiero na jego podstawie dokonać prawnokarnej oceny zachowań A. R.. W niniejszej sprawie należy przede wszystkim przesłuchać funkcjonariuszy policji biorących udział w interwencjach w dniach 25 kwietnia 2019 roku, 24 maja 2019 roku oraz 9 czerwca 2019 roku, na okoliczność ich przebiegu i sposobu zachowania się oskarżonego, w szczególności realizacji znamion czynów zabronionych, które zostały mu zarzucone. Należy jednocześnie rozważyć, czy nie zachodzi konieczność uzupełnienia materiału dowodowego również o zapisy znajdujące się w notatnikach służbowych funkcjonariuszy policji z dni wskazanych w zarzutach, w szczególności biorąc pod uwagę upływ czasu od zdarzeń będących przedmiotem niniejszego postępowania, jak również wskazywaną w apelacji aktualną linię obrony oskarżonego i przedstawiany przez niego przebieg zdarzeń. Z interwencji sporządzone zostały jedynie notatki urzędowe (k. 1, k. 21, k. 40), które nie stanowią dowodu w procesie karnym. Należy także wysłuchać oskarżonego, aby umożliwić mu przedstawienie jego wersji wydarzeń, jak również rozpoznać złożone wnioski dowodowe. Następnie Sąd Rejonowy dokona pełnej oraz kompleksowej oceny zeznań świadków i wyjaśnień oskarżonego w kontekście całokształtu materiału dowodowego, wskazując która wersja zdarzeń jest wiarygodna i dlaczego. W przypadku przypisania winy oskarżonemu Sąd powinien przedstawić, jakie dowody świadczą o popełnieniu przez niego zarzucanych mu czynów zabronionych i logiczny ciąg rozumowania uzasadniający przyjętą kwalifikację prawną. W przypadku uznania przez Sąd I instancji, że oskarżony nie wypełnił swoim zachowaniem znamion żadnego czynu zabronionego, winien przedstawić logiczny i szczegółowy ciąg rozumowania, który doprowadził do takiego wniosku, z uwzględnieniem wyników postępowania dowodowego. Ocena powinna być przeprowadzona w oparciu o prawidłowo zebrane dowody ujawnione w toku rozprawy i tak aby odpowiadała ona wymogom określonym w art. 5 § 2 k.p.k. i art. 7 k.p.k. Uzupełnienie przez Sąd Rejonowy braków w materiale dowodowym jest niezbędne do przeprowadzenia prawidłowego, rzetelnego postępowania i właściwego, kompleksowego rozpatrzenia przedmiotowej sprawy. Ustalony stan faktyczny powinien jednoznacznie wskazywać, czy A. R. dopuścił się w danym miejscu i czasie popełnienia czynów zabronionych z art. 244 k.k. Podkreślenia wymaga, że wina oskarżonego musi zostać mu przez sąd należycie wykazana. Podsądny nie może ponosić negatywnych konsekwencji zaniechań sądu i organów ścigania w kwestii rzetelnego gromadzenia materiału dowodowego. Jak podnosi się w orzecznictwie, "nie tylko kwestia winy, lecz także wszystkie okoliczności i odpowiadające im ustalenia niekorzystne dla oskarżonego muszą być udowodnione, natomiast podstawą dla uznania okoliczności korzystnych dla oskarżonego może być także fakt nieudowodnienia okoliczności przeciwstawnych" (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 24 listopada 2021 roku, sygn. akt II AKa 212/20).

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Legionowie na rzecz adw. E. W. kwotę 516,60 złotych, obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu oskarżonego w instancji odwoławczej praz podatek VAT. Wysokość opłaty ustalono na podstawie § 17 ust. 2 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 toku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, zgodnie z którym opłata za obronę przed sądem okręgowym jako drugą instancją wynosi 420 złotych. Powyższą kwotę należało następnie, zgodnie z § 4 ust. 3 ww. Rozporządzenia, podwyższyć o kwotę podatku VAT.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w całości

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok w całości

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana