Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 września 2022 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sławomir Górny

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Krysiak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 września 2022 roku w Sieradzu

odwołania M. U.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z dnia 01.06.2022 r. Nr (...) oraz

z dnia 24.06.2022 r. Nr (...)

w sprawie M. U.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o prawo do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach

zmienia zaskarżone decyzje i przyznaje M. U. prawo do rekompensaty z tytułu pracy w warunkach szczególnych od 1 maja 2022 roku.

Sygn. akt IV U 322/22

UZASADNIENIE

Decyzją z 1.06.2022r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił M. U. prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach.

Decyzją z 24.06.2022r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił M. U. prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach, z uwagi na nieudowodnienie 15 lat w szczególnych warunkach.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczona wnosiła o zaliczenie do pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. od 15.04.1989 – 31.12.1996 i przyznanie prawa do rekompensaty.

W odpowiedzi organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania argumentując, że odwołująca nie udowodniła 15 letniego stażu w szczególnych warunkach; legitymuje się stażem w szczególnych warunkach w wymiarze 11 lat, 11 m-cy i 21 dni. Do pracy w szczególnych warunkach nie uwzględniono okresu zatrudnienia od 15.04.1989 – 31.12.1996.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. U. urodziła się (...)

W okresie od 15.04.1989 - 31.12.1996 była zatrudniona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Szpitalu im. (...) w B. jako pielęgniarka. Nazwa pracodawcy zmieniała się. W skład karetki wchodzi lekarz, pielęgniarka i kierowca. Nie było dyspozytora. Wezwania do wyjazdów przyjmowała osoba pielęgniarka, która była w zespole wyjazdowym. Kierownikiem zespołu był lekarz, a kierowca podlegał pielęgniarce, która wydawał mu dyspozycje w zakresie wyjazdu, decydowała, czy jedzie karetka ogólna, czy terenowa. Karetka terenowa wjeżdża do wkopu. Praca odbywa się na terenie (...), (...)i spółek ościennych. Praca była 3 zmianowa. G. K. pracował jako lekarz pogotowia, był zastępcą kierownika. Razem z odwołującą pracowała pielęgniarka W. K.. Były 2 karetki, jedna terenowa, druga wyjazdowa, która obsługiwała elektronie. Były 2 karetki i 2 kierowców. Praca była co 8 godzin, w systemie 8 godzinnym, na 3 zmiany, również w soboty i niedziele. Praca wnioskodawczyni niczym nie różniła się od pracy w (...) w B.. Zdarzało się, że były 3 - 4 wyjazdy, a nieraz wcale. Każda z pielęgniarek dyżurujących w pogotowiu miała telefon (radiolę) i przyjmowała zgłoszenia, a następnie powiadamiała lekarza i kierowcę i wyjeżdżała na zgłoszenie. Gdy zespół wyjechał, to w dyspozytorni zostawał drugi kierowca i on przyjmował telefony (dowód: zeznania wnioskodawczyni na nagraniu CD – 00:02:48 – 00:11:46 k. 49/akta sprawy; zeznania W. K. i G. K. zawarte w aktach IV P 25/21 SR w Bełchatowie złożone na rozprawie 8.11.2021r. k. 25 - 28 akt sprawy od 00:16:33 – 00:41:37 minuty rozprawy; uwierzytelniona kserokopia akt osobowych k. 22 – 41/akta sprawy).

W dniu 17.05.2022r., M. U. złożyła w ZUS wniosek o rekompensatę (wniosek /akta ZUS).

Decyzją z 1.06.2022r., ZUS odmówił wnioskodawczyni prawa do rekompensaty, bowiem na 15 lat w szczególnych warunkach udowodniła 2 lata pracy; nie zaliczono okresu zatrudnienia od 15.04.1989 – 31.12.1996 (decyzja k. 19/akta ZUS).

W dniu 21.06.2022r., M. U. złożył ponowny wniosek o rekompensatę - sprostowanie świadectwa pracy (k. 20/akta ZUS).

Decyzją z 24.06.2022r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił M. U. prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach, z uwagi na nieudowodnienie 15 lat w szczególnych warunkach; uwzględniono 11 lat, 11 m-cy i 21 dni w latach 1997 - 2008 (decyzja k. 22/akta sprawy).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i w postępowaniu przed organem rentowym. Okoliczności dotyczące zatrudnienia i charakterystyki pracy wnioskodawczyni w spornym okresie, Sąd ustalił na podstawie niekwestionowanych zeznań zeznania wnioskodawczyni oraz zeznań świadków W. K. i G. K. złożonych na rozprawie 8.11.2021r., zawartych w aktach sprawy IV P 25/21, która toczyła się w SR w Bełchatowie . W poczet materiału dowodowego Sąd przyjął także uwierzytelnione kserokopie akt osobowych odwołującej. W świetle materiału dowodowego, nie budzi wątpliwości, że praca odwołującej, którą wykonywała w okresie 15.04.1989 – 31.12.1996, kwalifikuje się do zaliczenia do stażu w szczególnych warunkach. W sporym okresie, odwołująca wykonywała pracę pielęgniarki w zespołach pomocy doraźnej pogotowia ratunkowego. Stanowisko to wymienione zostało w wykazie A, dział XII, poz. 4 rozporządzenia RM z 7.02.1983r.

Sąd Okręgowy zważył:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 2 pkt 5 ustawy z 9.12.2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2017r., poz. 644 ze zm.), rekompensata - odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej.

Jak wynika z art. 21 cyt. ustawy, rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat. Rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Celem rekompensaty, podobnie jak i emerytury pomostowej, jest łagodzenie skutków utraty możliwości przejścia na emeryturę przed osiągnięciem wieku emerytalnego przez pracowników zatrudnionych przy pracach w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W przypadku rekompensaty realizacja tego celu polega jednak nie na stworzeniu możliwości wcześniejszego zakończenia aktywności zawodowej, lecz na odpowiednim zwiększeniu podstawy wymiaru emerytury z FUS, do której osoba uprawniona nabyła prawo po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego. W taki sposób istotę rekompensaty określa zresztą sam ustawodawca, definiując ją w art. 2 pkt 5 ustawy o e. p.

Definicję pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze uprawniającą do wcześniejszej emerytury reguluje art. 32 ustawy emerytalno – rentowej oraz przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.).

Zgodnie z §3 i §4 cyt. rozporządzenia, pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury jeżeli łącznie spełnia warunki: mężczyzna jeżeli osiągnął wiek 60 lat, ma wymagany „okres zatrudnienia” 25 lat, w tym przepracował co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że wnioskodawczyni spełniła sporną przesłankę zatrudnienia w szczególnych warunkach. W okresie zatrudnienia od 15.04.1989 - 31.12.1996, wykonywała pracę pielęgniarki, która jest wymieniona w wykazie A dział XII, poz. 4 rozporządzenia RM z 7.02.1983r. Doliczając ten okres pracy do uznanego przez ZUS, stanowią łącznie ponad 15 lat.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴§2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.