Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 5657/18

UZASADNIENIE

wyroku z 6 kwietnia 2022 r.

J. R. domagał się zasądzenia od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. 5000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 18 kwietnia 2018 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu według norm przepisanych.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

S ąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. R. kupił od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej: spółka) urządzenie grzewcze Junkers (...) (dalej: piec), które zamontował na swojej nieruchomości w budynku mieszkalnym będącym jeszcze w trakcie budowy. W dniu 1 grudnia 2017 r. J. R. kupił od (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. 4122 litry gazu propan luzem za kwotę brutto 7655,79 zł. W dniu 6 grudnia 2017 r. piec został podłączony i uruchomiony po raz pierwszy. Jednocześnie została sprawdzona jego szczelność gazowa, przeprowadzono analizę spalin oraz przezbrojono piec ze spalania gazu ziemnego na gaz płynny. Na skutek zgłoszenia przez J. R. nadmiernego spalania gazu przez piec w dniu 18 lutego 2018 r. ponownie została przeprowadzona kontrola szczelności gazowej pieca oraz kontrola sprawności zabezpieczenia przeciwwypływowego gazu. Ponadto został zaaktywowany czujnik sprzęgła hydraulicznego na module. Zostały skontrolowane i ustawione parametry CO2 według specyfikacji producenta; pierwotnie ustawiony zakres 11,4 – 9,8 został zmieniony na 10,8 – 10,2. Temperatura grzania została ustawiona na 11°C. Ponadto została sprawdzona ze skutkiem pozytywnym poprawność komunikacji pieca z regulatorem. Pismem z 26 marca 2018 r. J. R. wezwał spółkę do zapłaty 5000 zł tytułem odszkodowania za poniesione straty. W treści tego wezwania podnosił, że usługa podłączenia i pierwszego uruchomienia pieca, wykonana przez autoryzowanego serwisanta B. G. W., została wykonana wadliwie, na skutek czego piec zużył 4122 litry gazu propan w czasie dwóch miesięcy. Pismem z dnia 17 kwietnia 2018 r. spółka odmówiła uwzględnienia roszczeń J. R..

dowody: okoliczno ści niesporne, wezwanie do zapłaty k. 5, faktura k. 8, pismo spółki k. 9, protokół usługi serwisowej k. 30, 31, zeznania świadka L. M. k. 114-116, płyta k. 117

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej powołanych dokumentów oraz zeznań świadka L. M.. Sąd obdarzył te dowody walorami wiarygodności i mocy dowodowej, nie znalazłszy podstaw do odmiennej ich oceny. Strony również nie kwestionowały tych dowodów. Sąd oddalił wnioski o dopuszczenie dowodów z zeznań świadków S. K., G. W. i R. M., albowiem trzy dowodowe zakreślone dla tych świadków ewidentnie zmierzały do wykazania sprawności pieca oraz prawidłowości czynności montażu i uruchomienia pieca; w ocenie Sądu oceny takie mogą należą już do sfery orzekania o istnieniu przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej, a ze względu na charakter urządzenia, z działaniem którego wiążą się roszczenia powoda, nieodzowne było zasięgniecie wiadomości specjalnych w drodze opinii biegłego. Z tego względu dowody z zeznań tych świadków na te okoliczności był niedopuszczalny i nieprzydatny. Należy również zwrócić uwagę, że celem postępowania dowodowego jest zgromadzenie zespołu potwierdzonych dowodami faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, a nie ocena zasadności albo bezzasadności roszczenia zgłoszonego przez powoda. Nie jest zatem dopuszczalne prowadzenie dowodu na okoliczność bezzasadności roszczeń powoda. Formułując taką tezę dowodową pozwany wkroczył w zarezerwowaną dla Sądu sferę orzekania.

Sąd pominął dowód z przesłuchania stron, albowiem ze swej istoty nie może być on poczytywany za zdatny do ustalenia wysokości szkody, polegającej na nadmiernym spalaniu paliwa zużywanego przez urządzenia grzewcze. Zdaniem Sądu do wykazania tego rodzaju szkody co do wysokości niezbędny jest dowód z opinii biegłego odpowiedniej specjalności, powód jednakże takiego dowodu nie zaoferował.

Sąd pominął, omieszkawszy wydać stosowne postanowienie, wnioski pozwanego o dopuszczenie dowodów z opinii biegłych w dziedzinie budownictwa i chemii, albowiem wiadomości specjalne dostarczone w opiniach biegłego w dziedzinie urządzeń grzewczych były wystarczające do oceny ustalonego stanu faktycznego w aspekcie współczesnej wiedzy technicznej w zakresie ogrzewania gazowego.

S ąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się niezasadne.

Na wstępie należy zwięźle omówić zarzut braku legitymacji biernej. Sąd podzielił w tym zakresie stanowisko powoda, że skoro czynności przy montażu, uruchomieniu i regulacji pieca wykonywali serwisanci autoryzowani przez pozwanego, to w tym zakresie są oni osobami, którym pozwany powierzył wykonanie tych zobowiązań w rozumieniu art. 474 k.c.

Roszczenie powoda nie znajduje oparcia w ustalonym stanie faktycznym. W ocenie Sądu, a wbrew stanowisku pozwanego, żądanie pozwu winno zostać ocenione w świetle przepisów o odpowiedzialności kontraktowej. Nie ulega bowiem wątpliwości, że pozwany wykonał na rzecz powoda określone czynności w zakresie montażu, uruchomienia i regulacji urządzenia grzewczego na paliwo gazowe. Sąd uznał, że strony zawarły w ten sposób umowę o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu na podstawie art. 750 kc. Wobec tego kwestię odpowiedzialności odszkodowawczej wykonawcy usługi normują przepisy art. 471-486 kc a nie art. 415 kc. Zgodnie zatem z art. 471 kc dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Powołany przepis statuuje domniemanie winy dłużnika w niewykonaniu lub nienależytym wykonaniu zobowiązania. Determinuje to rozkład ciężaru dowodu w ten sposób, że wierzyciel – powód w procesie, winien wykazać zaistnienie i rozmiar szkody, a dłużnik – pozwany w procesie, winien obalić domniemanie swej winy, wykazując, że zobowiązanie wykonał zgodnie z jego treścią.

Zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy dał podstawy do oceny, że powód nie sprostał spoczywającemu na nim ciężarowi dowodu, natomiast pozwany wykazał, że swoje zobowiązanie wykonał należycie. Powód nie zaoferował żadnych dowodów w celu wykazania, że zużycie (...) litów gazu w czasie dwóch miesięcy było spowodowane nieprawidłowym montażem i działaniem przedmiotowego pieca. Powód w żadnym miejscu nie uzasadnia swoich twierdzeń, że taka ilość gazu winna wystarczyć na około pięć miesięcy ani arbitralnie ustalonej na 5000 zł wysokości szkody. Jest to szczególnie wyraźnie widoczne w konfrontacji z opiniami biegłego w dziedzinie urządzeń grzewczych. Sąd w pełni podzielił konkluzje tych opinii, uznając je za prawidłowo wywiedzione przez biegłego z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy z zastosowaniem wiedzy i doświadczenia biegłego. Z treści tych opinii bezsprzecznie wynika, że tak duże zużycie paliwa gazowego wynikało z jednej strony z cech ogrzewanego budynku a z drugiej z utrzymującej się w spornym okresie niskiej temperatury powietrza zarówno za dnia jak i w nocy. Jednocześnie biegły nie potwierdził supozycji powoda co do wadliwości czynności wykonanych przez serwisantów ani złej jakości paliwa. Nie znalazła potwierdzenia również teza powoda o wymianie niesprawnych części w trakcie wizyty serwisanta w dniu 18 lutego 2018 r. Tekst widoczny w części protokołu usługi serwisowej zatytułowanej „Wymienione części” stanowi kontynuację wpisu w rubryce bezpośrednio wyższej zatytułowanej „objawy/opis czynności/uwagi”. Twierdzenie powoda o wymianie jakichkolwiek części w tym dniu nie znalazło również potwierdzenia w zeznaniach świadka L. M.. Za uwzględnieniem roszczenia powoda nie przemawia również okoliczność, że po wykonaniu czynności kontrolnych i regulacyjnych w dniu 18 lutego 2018 r. zużycie paliwa zmniejszyło się. W ocenie Sądu nie stanowi to potwierdzenia wcześniej mających istnieć nieprawidłowości. Nader przekonująco wyjaśnił tą kwestię biegły w opinii uzupełniającej. Ponadto należy zauważyć, że z protokołu usługi serwisowej z 18 lutego 2018 r. wynika, że temperatura grzania została zmniejszona aż o 10°C, co już w świetle zasad doświadczenia życiowego winno sprzyjać zmniejszeniu zużycia paliwa, a zarazem powód nie udowodnił, aby pierwotnie ustawiona wysokość temperatury grzania wynikała z działań serwisantów. Powód był obecny przy czynnościach uruchomienia pieca w dniu 6 grudnia 2017 r., mógł zatem polecić ustawienie takiej temperatury albo zaniechać sprawdzenia nastawy pieca i zareagować dopiero po stwierdzeniu, że zużycie gazu jest nadmierne. W tej sytuacji brak podstaw do przyjęcia, że powód poniósł jakąkolwiek szkodę w rozumieniu art. 471 kc. Powód nie przedstawił żadnych dowodów na fakt nadmiernego zużycia paliwa gazowego i to aż o 65% i o wartości 5000 zł. Powód posługuje się w pozwie stwierdzeniem, że „dopiero po usłudze serwisowej zużycie gazu osiągnęło normalny poziom”, nie wskazując kryteriów norm zużycia paliwa gazowego do ogrzewania domu o kubaturze ok. 1200 m3. Nie wiadomo zatem jaki jest „normalny” poziom zużycia paliwa gazowego przez piec taki, jak nabyty przez powoda. Oczywiste jest, że ilość spalanego przez urządzenie grzewcze paliwa nie jest kwestią swobodnej oceny strony procesu czy też kwestią do ustalenia w drodze umowy, lecz parametrem technicznym danego urządzenia, wobec czego istnieje możliwość zbadania, czy w danych warunkach spalanie jest prawidłowe czy zawyżone, ale na płaszczyźnie procesu cywilnego konieczne jest przeprowadzenie w tym zakresie odpowiednich dowodów, przede wszystkim opinii biegłych.

Mając powyższe na względzie, Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji.

O kosztach procesu Sąd orzekł w myśl zasady finansowej odpowiedzialności za wynik sprawy, statuowanej w art. 98 § 1 kpc. Ponieważ powód przegrał sprawę w całości, winien zwrócić pozwanemu koszty celowej obrony, obejmujące koszty zastępstwa prawnego w wysokości 900 zł zgodnie z § 2 pkt 3) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, koszty zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego w wysokości 1000 zł i koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od powoda kwotę 676,87 zł, stanowiącą wynagrodzenie biegłego pokryte tymczasowo z sum Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie.

S. P. ł S.

Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.