Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 466/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

I.

II.

W. R.

K. M.

I.

W okresie od 16 lutego 2019 roku do dnia 31 maja 2019 roku, w M., w powiecie (...), doprowadził M. K. (1), celem osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci materiałów budowlanych o łącznej wartości w kwocie 6.857,87 zł w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się zapłaty za FV nr (...) z dnia 28 lutego 2019 roku na kwotę 140,45zł, FV nr (...) z dnia 29 marca 2019 roku na kwotę 260,01 zł, FV nr (...) z dnia 30 kwietnia 2019 roku na kwotę 2.363,41 zł i FV nr (...).

III.

W okresie od 30 maja 2018 roku do dnia 29 marca 2019 roku wspólnie i w porozumieniu z M. K. (2), w M., w powiecie (...), doprowadził M. K. (1), celem osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci materiałów budowlanych o łącznej wartości w kwocie 67.855,24 zł w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się zapłaty za FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 309,66 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 919,02 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 7.833,44 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 76,85 zł, FV nr (...) z dnia 29 czerwca 2018 roku na kwotę 9.261,42 zł, FV nr (...) z dnia 31 lipca 2018 roku na kwotę 3.689,95 zł, FV nr (...) z dnia 30 sierpnia 2018 roku na kwotę 1.376,06 zł, FV nr (...) z dnia 28 września 2018 roku na kwotę 2.420,34 zł, FV nr (...) z dnia 28 września 2018 roku na kwotę 47,50 zł, FV nr (...) z dnia 30 listopada 2018 roku na kwotę 8.988,74 zł, FV nr (...) z dnia 27 grudnia 2018 roku na kwotę 1.139,60 zł, FV nr (...) z dnia 27 grudnia 2018 roku na kwotę 4.352,32 zł, FV nr (...) z dnia 18 stycznia 2019 roku na kwotę 19.057,76 zł, FV nr (...) z dnia 31 stycznia 2019 roku na kwotę 4.556,49 zł, FV nr (...) z dnia 31 stycznia 2019 roku na kwotę 914,94 zł, FV nr (...) z dnia 28 lutego 2019 roku na kwotę 1.704,85 zł, FV nr (...) z dnia 29 marca 2019 roku na kwotę 119,48 zł, FV nr (...) z dnia 29 marca 2019 roku na kwotę 171,88 zł.

IV.

W dniu 18 kwietnia 2019 roku wspólnie i w porozumieniu z M. K. (2), w M., w powiecie (...), przywłaszczył powierzony mu sprzęt budowlany w postaci nowego agregatu tynkarskiego LM-25-410 o wartości 5.535 zł oraz 10 sztuk siatki ochronnej na rusztowanie o wartości 5.000 zł, czym działał na szkodę M. K. (1).

II.

W okresie od 1 lutego 2018 roku do dnia 29 marca 2018 roku w M., w powiecie (...), doprowadził M. K. (1), celem osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci materiałów budowlanych o łącznej wartości w kwocie 9.395,30 zł w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zapłaty za FV nr (...) z dnia 1 lutego 2018 roku na kwotę 2.639,60 zł, FV nr (...) z dnia 27 lutego 2018 roku na kwotę 5.780,45 zł, FV nr (...) z dnia 28 lutego 2018 roku na kwotę 216,52 zł oraz FV nr (...) z dnia 29 marca 2018 roku na kwotę 758,73 zł.

III.

W okresie od 30 maja 2018 roku do dnia 29 marca 2019 roku wspólnie i w porozumieniu z R. W., w M., w powiecie (...), doprowadził M. K. (1), celem osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci materiałów budowlanych o łącznej wartości w kwocie 67.855,24 zł w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się zapłaty za FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 309,66 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 919,02 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 7.833,44 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 76,85 zł, FV nr (...) z dnia 29 czerwca 2018 roku na kwotę 9.261,42 zł, FV nr (...) z dnia 31 lipca 2018 roku na kwotę 3.689,95 zł, FV nr (...) z dnia 30 sierpnia 2018 roku na kwotę 1.376,06 zł, FV nr (...) z dnia 28 września 2018 roku na kwotę 2.420,34 zł, FV nr (...) z dnia 28 września 2018 roku na kwotę 47,50 zł, FV nr (...) z dnia 30 listopada 2018 roku na kwotę 8.988,74 zł, FV nr (...) z dnia 27 grudnia 2018 roku na kwotę 1.139,60 zł, FV nr (...) z dnia 27 grudnia 2018 roku na kwotę 4.352,32 zł, FV nr (...) z dnia 18 stycznia 2019 roku na kwotę 19.057,76 zł, FV nr (...) z dnia 31 stycznia 2019 roku na kwotę 4.556,49 zł, FV nr (...) z dnia 31 stycznia 2019 roku na kwotę 914,94 zł, FV nr (...) z dnia 28 lutego 2019 roku na kwotę 1.704,85 zł, FV nr (...) z dnia 29 marca 2019 roku na kwotę 119,48 zł, FV nr (...) z dnia 29 marca 2019 roku na kwotę 171,88 zł.

IV.

W dniu 18 kwietnia 2019 roku wspólnie i w porozumieniu z R. W., w M., w powiecie (...), przywłaszczył powierzony mu sprzęt budowlany w postaci nowego agregatu tynkarskiego LM-25-410 o wartości 5.535 zł oraz 10 sztuk siatki ochronnej na rusztowanie o wartości 5.000 zł, czym działał na szkodę M. K. (1).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

I-III

W 2018 roku M. K. (2) prowadził działalność gospodarczą o profilu budowlano-wykończeniowym pod nazwą PHU (...). Zatrudniał wówczas m.in. R. W.. W ramach wykonywanych robót budowlanych M. K. (2) kupował potrzebne mu materiały i narzędzia u M. K. (1) prowadzącego Skład (...) sp. jawna w M.. Od pewnego czasu działalność gospodarcza M. K. (2) przynosić zaczęła straty, mimo to wymieniony nadal pobierał towar w wymienionym Składzie, a przy tym czyniąc zapewnienia o dobrej kondycji finansowej nie uregulował należności wynikających z faktur Vat. W szczególności w okresie od 1 lutego 2018 roku do dnia 29 marca 2018 roku w M., w powiecie (...), doprowadził M. K. (1), celem osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci materiałów budowlanych o łącznej wartości w kwocie 9.395,30 zł w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zapłaty za FV nr (...) z dnia 1 lutego 2018 roku na kwotę 2.639,60 zł, FV nr (...) z dnia 27 lutego 2018 roku na kwotę 5.780,45 zł, FV nr (...) z dnia 28 lutego 2018 roku na kwotę 216,52 zł oraz FV nr (...) z dnia 29 marca 2018 roku na kwotę 758,73 zł.

Zadłużenie w ramach PHU (...) rosło. Kiedy wynosiło około 80000 zł M. K. (2) wspólnie z R. W. zdecydowali się otworzyć działalność gospodarczą o tym samy profilu w (...) spółki (...). Nadal współpracowali z M. K. (1), który wierząc w zapewnienia o spłacie zadłużenia i uiszczaniu należności na bieżąco na wystawiane faktury wydawał towar. Zapewniany był stale o dobrej kondycji finansowej obu wspólników: M. K. (2) informował o otwieranej restauracji, R. W. chwili się zakupem klubu paralotni. Na wezwania telefonicznie do zapłaty stwierdzali, że niezwłocznie należności uregulują, czego jednak nie czynili. Zdarzało się, że M. K. (1) przyjeżdżał do miejsca zamieszkania obu wspólników z prośbą o uregulowanie należności, jednak nie otwierano mu drzwi. Przy okazji przypadkowego spotkania zapewniano o spłacie. W okresie od 30 maja 2018 roku do dnia 29 marca 2019 roku wspólnie i w porozumieniu, M. i K. i R. W. doprowadzili M. K. (1), celem osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci materiałów budowlanych o łącznej wartości w kwocie 67.855,24 zł w ten sposób, że wprowadzili go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się zapłaty za FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 309,66 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 919,02 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 7.833,44 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 76,85 zł, FV nr (...) z dnia 29 czerwca 2018 roku na kwotę 9.261,42 zł, FV nr (...) z dnia 31 lipca 2018 roku na kwotę 3.689,95 zł, FV nr (...) z dnia 30 sierpnia 2018 roku na kwotę 1.376,06 zł, FV nr (...) z dnia 28 września 2018 roku na kwotę 2.420,34 zł, FV nr (...) z dnia 28 września 2018 roku na kwotę 47,50 zł, FV nr (...) z dnia 30 listopada 2018 roku na kwotę 8.988,74 zł, FV nr (...) z dnia 27 grudnia 2018 roku na kwotę 1.139,60 zł, FV nr (...) z dnia 27 grudnia 2018 roku na kwotę 4.352,32 zł, FV nr (...) z dnia 18 stycznia 2019 roku na kwotę 19.057,76 zł, FV nr (...) z dnia 31 stycznia 2019 roku na kwotę 4.556,49 zł, FV nr (...) z dnia 31 stycznia 2019 roku na kwotę 914,94 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 309,66 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 919,02 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 7.833,44 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 76,85 zł, FV nr (...) z dnia 29 czerwca 2018 roku na kwotę 9.261,42 zł, FV nr (...) z dnia 31 lipca 2018 roku na kwotę 3.689,95 zł, FV nr (...) z dnia 30 sierpnia 2018 roku na kwotę 1.376,06 zł, FV nr (...) z dnia 28 września 2018 roku na kwotę 2.420,34 zł, FV nr (...) z dnia 28 września 2018 roku na kwotę 47,50 zł, FV nr (...) z dnia 30 listopada 2018 roku na kwotę 8.988,74 zł, FV nr (...) z dnia 27 grudnia 2018 roku na kwotę 1.139,60 zł, FV nr (...) z dnia 27 grudnia 2018 roku na kwotę 4.352,32 zł, FV nr (...) z dnia 18 stycznia 2019 roku na kwotę 19.057,76 zł, FV nr (...) z dnia 31 stycznia 2019 roku na kwotę 4.556,49 zł, FV nr (...) z dnia 31 stycznia 2019 roku na kwotę 914,94 zł, FV nr (...) z dnia 28 lutego 2019 roku na kwotę 1.704,85 zł, FV nr (...) z dnia 29 marca 2019 roku na kwotę 119,48 zł, FV nr (...) z dnia 29 marca 2019 roku na kwotę 171,88 zł.

W styczniu 2019 r. działalność E. nie prosperowała dobrze na tyle, że pomiędzy wspólnikami dochodzić zaczęło do nieprozumień, w konsekwencji której zerwali współpracę. R. W. rozpoczął własną działalność gospodarczą pod nazwą M.. Nie regulując poprzednich faktur, nadal prosił M. K. (1) o wydawanie towaru zapewniając o niezwłocznym uregulowaniu wszystkich bieżących i zaległych faktur. Prosząc o wydanie towaru potrafił do siedziby Składu przybyć z dziećmi uskarżając się na złe potraktowanie przez wspólnika wzbudzając w ten sposób współczucie. R. W. w okresie od 16 lutego 2019 roku do dnia 31 maja 2019 roku, w M., w powiecie (...), doprowadził M. K. (1), celem osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci materiałów budowlanych o łącznej wartości w kwocie 6.857,87 zł w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się zapłaty za FV nr (...) z dnia 28 lutego 2019 roku na kwotę 140,45zł, FV nr (...) z dnia 29 marca 2019 roku na kwotę 260,01 zł, FV nr (...) z dnia 30 kwietnia 2019 roku na kwotę 2.363,4l zł i FV nr (...).

W trakcie współpracy ze Składem (...) sp. j. M. K. (2) i R. W. obok wyżej wyszczególnionych faktur spłacali inne, zaś odnośnie powyższych niejednokrotnie podpisywali porozumienia w zamian za wydanie kolejnej partii materiału, żadnego z terminów ujętych w porozumieniach nie dotrzymali. Kiedy M. K. (1) za przestał wydawania towaru zerwali z nim kontakt, nie odbierając połączeń telefonicznych, nie otwierali drzwi.

Dopiero w dniu 18 maja 2022 r. R. W. przelał na konto pokrzywdzonego kwotę wynikającą z zadłużenia powstałego w ramach działalności pod nazwą M..

Ponadto w dniu 18 kwietnia 2019 roku R. W. i M. K. (2) wspólnie i w porozumieniu, przywłaszczyli powierzony im przez M. K. (1) sprzęt budowlany w postaci nowego agregatu tynkarskiego LM-25-410 o wartości 5.535 zł oraz 10 sztuk siatki ochronnej na rusztowanie o wartości 5.000 zł. Wymienieni zobowiązali się zwrócić agregat i siatkę po zakończeniu robót elewacyjnych, do których sprzęt ten był im potrzebny.

Powyższy sprzęt znajduje się w posiadaniu R. W., który podjął z pokrzywdzonym korespondencje odnośnie jego zwrotu.

R. W. był uprzednio skazany na karę grzywny wyrokiem sądu belgijskiego z dnia 22 maca 2012 r. sygn. akt 2012/13076. Kara dotąd dnie została wykonana.

M. K. (2) nie był uprzednio kary sądownie.

M. K. (2) ma obecnie 67 lat. Nie prowadzi już działalności gospodarczej. Utrzymuje się z emerytury, która miesięcznie wynosi 1300 zł netto. Nie posiada żadnych osób na utrzymaniu.

R. W. liczący 53 lata. Prowadzi działalność gospodarczą, ostatnio w zakresie fotovoltaiki. Zarabia miesięcznie ok. 3000 zł. Utrzymuje żonę i dwoje małoletnich dzieci.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. W.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K. (2)

Zeznania świadka M. K. (1)

Zeznania świadka M. K. (3)

Zeznania świadka E. S.

Zeznania świadka A. T.

Zeznania świadka M. W. (1)

Faktury i dowody zapłaty nie objęte zarzutami

Dowód spłaty zobowiązania M.

Korespondencja w sprawi zwrotu agregatu i siatki tynkarskiej

Kserokopie wezwań do zapłaty wraz z porozumieniem co do terminu ich realizacji

Zeznania świadka K. K.

Kserokopie operacji na koncie bankowym

Nieuregulowane faktury VAT ujęte w zarzutach

Wezwania do zapłaty

Rozrachunek zaległości

Zobowiązania do spłaty

Dane o karalności

Wyjaśnienia oskarżonego M. K. (2)

Wyjaśnienia oskarżonego R. W.

159 verte-160 verte, 424-424 verte

14-15, 160 verte-161, 162 verte

6-8, 161 verte-162

119-120, 162 verte

167 verte-168 verte

168 verte-169

169-170

174-383, 386-389

390

391-407

63-65, 414-422

423 verte-424

384-385

9-16, 26-62, 72-75

17-19, 23-25, 69-71

20-21

22

121, 122, 155-157

112, 159 verte

106, 159

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

I.

II.

W. R.

K. M.

I-IV

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Żądając wydania materiałów zawsze mieli zamiar wywiązać się ze zobowiązań.

Wyjaśnienia oskarżonego R. W.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K. (2)

Zeznania świadka E. S.

159 verte-160 verte, 424-424 verte

14-15, 160 verte-161, 162 verte

167 verte-168 verte

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

I, II

Częściowo wyjaśnie-nia oskarżone-go R. W.

Częściowo wyjaśnienia oskarżone-go M.-wa K.

Zeznania świadka M. K. (1)

Zeznania świadka M. K. (3)-ka

Zeznania świadka E. S.

Zeznania świadka A. T.

Zeznania świadka M. W. (2)-niak

Faktury i dowody zapłaty nie objęte zarzutami

Dowód spłaty zobowiąza-nia M.

K.-dencja w sprawie zwrotu agregatu i siatki tynkarskiej

Kserokopie wezwań do zapłaty wraz z porozumieniem co do terminu ich realizacji

Zeznania świadka K. K.

Kserokopie operacji na koncie bankowym

N.-lowane faktury VAT ujęte w zarzutach

Wezwania do zapłaty

R.-nek zaległości

Zobowiązania do spłaty

Dane o karalności

Dał sąd wiarę wyjaśnieniom w części dotyczącej opisu okoliczności towarzyszących prowadzonej działalności gospodarczej, współpracy z M. K. (2) i pogłębiających się problemów finansowych, bowiem w tym zakresie wyjaśnienia korespondują z innymi dowodami tworząc spójną całość. Na tle wyjaśnień sąd dokonał ich odmiennej oceny prawnej, aniżeli oskarżony. Sposób prowadzenia działalności, gospodarowanie zasobami pieniężnymi obciążają bowiem oskarżonego, który działał na szkodę M. K. (1) popełniając przestępstwo oszustwa i przywłaszczenia. Wpisane w istotę prowadzonej działalności ryzyko gospodarcze w świetle przedstawionych okoliczności, absolutnie nie może obciążać uzasadnionych interesów pokrzywdzonego, który w sposób kłamliwy był zapewniany o niezwłocznej spłacie zadłużenia. Oskarżony wykorzystał jego dobroduszność odwołując do pogarszających relacji z współoskarżonym prosząc o wydanie kolejnej partii materiału, za którą nie płacił. W wyjaśnieniach oskarżony nie przeczy, że do tej pory nie zwrócił pokrzywdzonemu agregatu oraz siatki tynkarskiej, które to pozostają u niego i bez konkretnego przekonującego powodu dotąd nie zostały zwrócone mimo istniejących ku temu możliwości, chociażby w momencie wyprowadzki. Wszak zmieniając miejsce zamieszkania bez problemu oskarżony mógł dokonać zwrotu sprzętu, a jednak zdecydował się zabrać sprzęt do siebie. Korespondencja w sprawie jego zwrotu rozpoczęta została dopiero na etapie postępowania sądowego w tej sprawie. W tym zakresie wyjaśnienia wskazują na przywłaszczenie powierzonego sprzętu.

Wersja oskarżonego znajduje poparcie w dalszym materiale dowodowym w zakresie dotyczącym otwarcia spółki (...) mimo istniejącego zadłużenia oraz uzyskiwanych wciąż materiałów od pokrzywdzonego. W dalszej części linia obrony ukierunkowana jest na przerzucenie ciężaru odpowiedzialności na współoskarżonego. Tymczasem z zeznań M. K. (1) wynika, że informował tego oskarżonego o zadłużeniu, zaś oskarżony nie regulując płatności nadal domagał się wydawania towaru i w tym celu podpisywał porozumienia w kwestii spłat zadłużenia, a terminów nie dotrzymywał. Przed sądem M. K. (2) wskazał, że otwierając działalność pod nazwą E. zmuszony był zakupić sprzęt, bowiem chodziło o inny profil działalności, podczas gdy z wyjaśnień R. W. i zeznań A. T. wynika, że profil był taki sam i oskarżeni byli posiadaniu narzędzi i sprzętu. M. K. (2) próbował przekonywać, że to R. W. zajmować się miał finansami, podczas gdy z wyjaśnień oskarżonego W. i zeznań E. S. wynika, że wpływ na decyzje finansowe nie należały wyłącznie do R. W..

Zeznania spójne, logiczne i przekonujące. Świadek nie tylko wskazał konkretnie jakiego rzędu zadłużenia powstały w ramach współpracy z oskarżonymi, ale również przedstawił istotne z punktu widzenia oceny stawianych zarzutów okoliczności natury podmiotowej. Podał mianowicie, że w zamian za podpisywane porozumienia decydował się wydać kolejne partie materiałów budowlanych, że zapewniany był o rychłej zapłacie przez oskarżonych którzy lansowali się jako osoby o dobrej kondycji finansowej, czy to prowadzącą restaurację, czy posiadającą klub paralotni. Pokrzywdzony wskazał także, że oskarżony W. w okresie, gdy relacje ze współoskarżonym nie układały się pomyślnie, skarżył się na swojego wspólnika i przedstawiając swą sytuację, przychodząc z dziećmi do pokrzywdzonego, wykorzystał jego charakter. Kiedy pokrzywdzony natomiast już nie chciał wdawać materiałów przyjeżdżali do niego i wskazując na kary umowne jakie będą musieli zapłacić w przypadku nie skończenia prac w terminie, wykorzystywali dobroduszność pokrzywdzonego. Znamienne są także zeznania w części, w której M. K. (1) wskazał na urwanie wszelkiego kontaktu z oskarżonymi, kiedy to przestał im towar wydawać. Nie odbierali połączeń telefonicznych, nie otwierali drzwi, kiedy przychodził chcąc prosić o zapłatę zaległych faktur. Szczegółowe i przekonujące zeznania pokrzywdzony złożył także w odniesieniu do wydania agregatu i sitaki tynkarskiej, które to przekazał wydając materiały budowlane. Sprzęt ten miał mu zostać oddany po zakończeniu robót. Przy tym w tym zakresie zeznaniom nie przeczą wyjaśnienia oskarżonych.

Zeznania są wiarygodne, świadek – pracownik pokrzywdzonego był zorientowany ogólnie w braku płatności faktur, co zadecydowało o zaprzestaniu wydawania materiałów budowlanych oraz wiedział o wydaniu agregatu. Nie znał natomiast szczegółów w zakresie podpisywanych porozumień, kondycji firm okarżonych.

Zeznania są wiarygodne w zakresie okoliczności dotyczących prowadzonej przez oskarżonych działalności. Świadek świadcząca usługi księgowe, współpracowała z M. K. (2), a następnie świadczyła pracę w spółce (...), a dalej w M.. Informowała o rosnącym zadłużeniu. Zauważyć należy jednak, że choć oskarżeni wskazywali na ustalone z pokrzywdzonym spłaty zadłużeń z okresu działalność PHU tym co wypracują w (...) spółki (...), z zeznań świadka S. wynika, że nie było przelewów które spłacałyby zadłużenie PHU przez przychód generowany w E., co oznacza, że i w tym zakresie wyjaśnienia są wykrętne.

Świadek – pracownik w E. nie znał szczegółów współpracy oskarżonych z pokrzywdzonym, posiadał wiedzę ogólną odnośnie istniejących zaległości w spłacie faktur, o których mówił pokrzywdzony. Wbrew wyjaśnieniom M. K. (2) świadek, co istotne stwierdził, że jako pracownik fizyczny wykonywał taką samą pracę w PHU, jak i E., co przeczy wyjaśnieniom oskarżonego K. wskazującym na zmianę profilu działalności i idącą za tym potrzebę zakupu sprzętu i narzędzi. Zeznania są wiarygodne.

Zeznania żony R. W. korespondują z dalszymi dowodami w zakresie istniejącego zadłużenia po stronie oskarżonych. Wiedza świadka ogranicza się do informacji o współpracy z E. S. szukającą rozwiązania coraz trudniejszej sytuacji finansowej, przedstawia także okoliczności w których mąż zdecydował się założyć spółkę (...), by mieć większy wgląd z sprawy finansowe oraz wskazuje na pożyczenie przez pokrzywdzonego agregatu i siatki, które dotąd pozostają w miejscu zamieszkania jej i oskarżonego W.. Świadek nie posiadała jednak wiedzy, dlaczego tylko część faktur był zapłacona i dlaczego, nie uczestniczyła w rozmowach z pokrzywdzonym, którego na sali rozpraw widziała po raz pierwszy, toteż nie jest to dowód istotny do czynienia ustaleń faktycznych w zakresie motywów działania. W tym zakresie składa zeznania tendencyjne przedstawiając oskarżonych, w szczególności R. W. jako osobę pracującą ponad miarę, borykającą się z problemami finansowymi i szukającą możliwości ich rozwiązania.

Obszernie zgromadzone faktury i dowody zapłaty wskazują na istnienie możliwości finansowych po stronie oskarżonych i wybiórcze regulowanie niektórych należności.

Przelew bankowy dokumentuje zapłatę zadłużenia powstałego w związku z działalnością R. W. pod nazwą M.. Przelew jednak dokonany został dopiero na etapie postępowania sądowego i choć ma wpływ na konsekwencje karne dotyczące oskarżonego, nie zmienia oceny co do zasadności postawionego aktem oskarżenia zarzutu.

Korespondencja dowodzi podjętych kroków prawnych celem zwrotu sprzętu pokrzywdzonemu. Wskazuje niezbicie, że sprzęt ten dotąd pozostawał w posiadaniu oskarżonego W. wbrew warunkom jego wydania ustalonym z pokrzywdzonym.

Wezwania i zawierane porozumienia co do terminów spłaty, nie kwestionowane przez strony, dowodzą nie tylko istnienia zadłużenia, ale przede wszystkim okoliczności, w których wprowadzano w błąd pokrzywdzonego co do zamiaru spłaty. Podpisywane porozumienia okazały się kłamliwą obietnicą o niezwłocznej spłacie ( która nie nastąpiła ), służącą zapewnieniu sobie dostępu do kolejnej partii materiałów.

Zeznania są wiarygodne, korespondują z wersją pokrzywdzonego w zakresie zadłużenia, ale także podpisywanych i nierealizowanych porozumień, nadto wykonywanych przez pokrzywdzonego połączeń telefonicznych celem zwrotu należności i zapewnień o rychłej spłacie, które okazywały się gołosłowne.

Dowód mało przydatny, wskazuje jedynie na stan konta bankowego w okresie sierpnia 2018 r. , a więc mieszczącym się w granicach czasowych zarzutu dotyczącego spółki (...). Dowód wskazuje, że na rachunku zgormadzone były środki finansowe oraz dokonywane wypłaty i przelewy wychodzące, co oznacza, że choćby częściowo, ale po stronie oskarżonych istniała możliwość zapłaty za faktury ujęte w zarzucie.

Dowód niekwestionowany przez strony, wskazuje na czas i wysokość powstałych zaległości objętych aktem oskarżenia.

Dowody niekwestionowane prze strony wskazują na dokonywane przez pokrzywdzonego wezwania do zapłaty, które nie przyniosły oczekiwanego rezultatu.

Dowód wiarygodny niekwestionowany przez strony.

Dowód wiarygodny niekwestionowany przez strony. Wskazują na gołosłowne, czynione dla zwłoki zapewnienia o rychłej spłacie zaległości, które posłużyły do przekonania pokrzywdzonego, by wydał oskarżonym kolejne partie materiałów budowlanych.

Dowód wiarygodny niekwestionowany przez strony.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

I,II

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. W.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K. (2)

Częściowo zeznania świadka E. S.-kiej

Niewiarygodne są wyjaśnienia w części, w której oskarżony próbował przekonywać, że nie miał zamiaru oszukać pokrzywdzonego, ani przywłaszczyć agregatu wraz z siatką tynkarską. Wersja R. W. w tym zakresie pozostaje w rażącej sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonego, który opisywał okoliczności dotyczące rozmów i gołosłownych zapewnień odnośnie uregulowania należności za faktury.

Wersja oskarżonego w części, w której odpowiedzialnością za zadłużenie próbuje obarczyć współoskarżonego i koncentrowanie skutków w postaci wysokości zadłużenia na osobie pokrzywdzonego, który to wydawał materiały mimo wiedzy o zadłużeniu nie przekonuje. Z wiarygodnych zeznań pokrzywdzonego wynikają, jak wskazano wyżej, zabiegi czynione przez oskarżonego służące przekonaniu pokrzywdzonego o rychłej zapłacie. Nadto podpisywane porozumienia także służyły przekonaniu do wydania towaru mimo długów.

Z racji bliskiej znajomości prywatnej świadek próbuje przekonać do braku po stronie oskarżonych zamiaru oszustwa, przedstawiając ich jako ludzi pracowitych, borykających się z trudnościami finansowymi, lecz nie posiada wiedzy odnośnie prowadzonych rozmów z pokrzywdzonym, toteż nie mogła znać wytworzonych okoliczności, w których to pokrzywdzony decydował się wydawać towar.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I-III

W. R.

K. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

I-III sentencji

R. W. i M. K. (2) podczas zawierania umów na zakup materiałów budowlanych u M. K. (1) towarzyszył zamiar oszukańczy. Oskarżeni działali z zamiarem powziętym z góry doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zapłaty faktur. Z materiału dowodowego wynika, że oskarżeni mimo problemów finansowych zapewniali pokrzywdzonego o swojej dobrej kondycji materialnej. Zawierali po zaistnieniu zaległości w zapłacie koleje porozumienia z pokrzywdzonym co do terminów spłat, z których się wywiązywali, a które to pomogły w przekonaniu pokrzywdzonego, by wydał mimo długu kolejne partie materiałów budowlanych. Oskarżeni mimo świadomości zadłużenia, jakie powstało w związku z dzielnością PHU (...) zdecydowali się otworzyć spółkę pod nazwą E. , w ramach której zaciągali kolejne zobowiązania nie mając środków pieniężnych na ich pokrycie. Swoim zamiarem obejmowali doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie w błąd.

I sentencji

R. W. w okresie od 16 lutego 2019 roku do dnia 31 maja 2019 roku doprowadził M. K. (1), celem osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci materiałów budowlanych o łącznej wartości w kwocie 6.857,87 zł w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się zapłaty za FV nr (...) z dnia 28 lutego 2019 roku na kwotę 140,45zł, FV nr (...) z dnia 29 marca 2019 roku na kwotę 260,01 zł, FV nr (...) z dnia 30 kwietnia 2019 roku na kwotę 2.363,41 zł i FV nr (...). Tym samym wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. W zakresie ostatniej z wymienionych faktur zarzut ulec musiał uzupełnieniu, bowiem mimo zeznań pokrzywdzonego i wyjaśnień oskarżanego W., dokumentu w postaci faktury i dalej przelewu dokonanego w dniu 18 maja 2022 r. faktura ta została w zarzucie przeoczona.

I i II. sentencji

M. K. (2) i R. W. w okresie od 30 maja 2018 roku do dnia 29 marca 2019 roku wspólnie i w porozumieniu, w M., w powiecie (...), doprowadzili M. K. (1), celem osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci materiałów budowlanych o łącznej wartości w kwocie 67.855,24 zł w ten sposób, że wprowadzili go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się zapłaty za FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 309,66 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 919,02 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 7.833,44 zł, FV nr (...) z dnia 30 maja 2018 roku na kwotę 76,85 zł, FV nr (...) z dnia 29 czerwca 2018 roku na kwotę 9.261,42 zł, FV nr (...) z dnia 31 lipca 2018 roku na kwotę 3.689,95 zł, FV nr (...) z dnia 30 sierpnia 2018 roku na kwotę 1.376,06 zł, FV nr (...) z dnia 28 września 2018 roku na kwotę 2.420,34 zł, FV nr (...) z dnia 28 września 2018 roku na kwotę 47,50 zł, FV nr (...) z dnia 30 listopada 2018 roku na kwotę 8.988,74 zł, FV nr (...) z dnia 27 grudnia 2018 roku na kwotę 1.139,60 zł, FV nr (...) z dnia 27 grudnia 2018 roku na kwotę 4.352,32 zł, FV nr (...) z dnia 18 stycznia 2019 roku na kwotę 19.057,76 zł, FV nr (...) z dnia 31 stycznia 2019 roku na kwotę 4.556,49 zł, FV nr (...) z dnia 31 stycznia 2019 roku na kwotę 914,94 zł, FV nr (...) z dnia 28 lutego 2019 roku na kwotę 1.704,85 zł, FV nr (...) z dnia 29 marca 2019 roku na kwotę 119,48 zł, FV nr (...) z dnia 29 marca 2019 roku na kwotę 171,88 zł. Swoim zachowaniem wyczerpali ustawowe znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. Zarzut ulec musiał sprecyzowaniu w zakresie daty końcowej, ponieważ ostatnia z niezapłaconych faktur objętych zarzutem pochodzi z dnia 29 marca 2019 r.

II. sentencji

M. K. (2) w okresie od 1 lutego 2018 roku do dnia 29 marca 2018 roku doprowadził M. K. (1), celem osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci materiałów budowlanych o łącznej wartości w kwocie 9.395,30 zł w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zapłaty za FV nr (...) z dnia 1 lutego 2018 roku na kwotę 2.639,60 zł, FV nr (...) z dnia 27 lutego 2018 roku na kwotę 5.780,45 zł, FV nr (...) z dnia 28 lutego 2018 roku na kwotę 216,52 zł oraz FV nr (...) z dnia 29 marca 2018 roku na kwotę 758,73 zł. Zachowanie powyższe stanowi przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

IV. sentencji

Z wiarygodnych zeznań M. K. (1) wynika, że oskarżonym wydany został dla potrzeb wykonania pracy wraz z materiałami budowlanymi agregat tynkarski wraz siatka ochronna na rusztowanie, który to sprzęt miał być pokrzywdzonemu niezwłocznie zwrócony po wykonaniu prac. Do zwrotu sprzętu nie doszło i do tej pory znajduje się on w posiadaniu R. W. mimo istniejącej ku temu możliwości.

Tak więc w dniu 18 kwietnia 2019 roku M. K. (2) i R. W. wspólnie i w porozumieniu przywłaszczyli powierzony im sprzęt budowlany w postaci nowego agregatu tynkarskiego LM-25-410 o wartości 5.535 zł oraz 10 sztuk siatki ochronnej na rusztowanie o wartości 5.000 zł, czym działali na szkodę M. K. (1). Swoim zachowaniem wyczerpali ustawowe znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 k.k.

Czyny przypisane R. W. z pkt I sentencji oraz M. K. (2) z pkt II sentencji popełnione zostały w ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. R.

K. M.

I.

III.

IV.

VI.

VII.

IX.

II.

III.

V.

VI.

VII.

VIII.

IX.

I i III

IV.

I, III i IV

I, III i IV

III.

I,III i IV

II i III

IV.

II,III i IV

II, III i IV

III.

II.

II, III i IV

Orzekając karę w ramach ciągu przestępstw, sąd za okoliczność łagodzącą przyjął częściowe przyznanie się do popełnienia zarzucanych czynów oraz uregulowanie zadłużenia, jakie powstało w ramach działalności pod nazwą M..

Za okoliczność obciążająca przyjął uprzednią karalność, a nadto wykorzystanie dobroduszności pokrzywdzonego oraz wysokość powstałej szkody. Uwzględniając powyższe okoliczności oraz dyrektywy wymiaru kary z art. 53 § 1 i 2 k.k. sąd uznał, że karą słuszną będzie kara 8 miesięcy pozbawienia wolności. Sankcja w takim wymiarze zdoła uzmysłowić oskarżonemu wagę naruszonych obowiązków i zdyscyplinuje na przyszłość. Wypełnia także cele w zakresie prewencji ogólnej.

Za okoliczność obciążającą wymiar kary za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. sąd przyjął uprzednią karalność, za łagodzącą natomiast rozpoczętą korespondencję z pokrzywdzonym odnośnie zwrotu przedmiotu przestępstwa. Sąd uznał, że karą wystarczającą będzie orzeczona w minimalnym wymiarze 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. karę łączną pozbawienia wolności wziął sąd pod uwagę bliski czasokres czynów oraz ten sam rodzaj przestępstw. Zachodzi także tożsamość osoby pokrzywdzonej , niemniej odmienny jest sposób wyrządzenia szkody. Na uwagę zasługiwało podjęcie przez obrońcę oskarżonego korespondencji w zakresie zwrotu przedmiotu sprzeniewierzenia oraz częściową spłatę szkody wyrządzonej w ramach działalności podmiotu M.. Sąd wymierzył R. W. karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności sąd warunkowo zawiesił na okres 2 lat próby. Zachodziły ku temu formalne warunki wynikające z art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k., a także okoliczności leżące po stronie R. W.. Sąd uważa, że sama groźba wykonania kary dla wdrażania oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego jest wystarczająca. Warunkowe zawieszenie wykonania kary pozwoli również na realizację środków kompensacyjnych.

Zważywszy, że szkoda wyrządzona przestępstwem dokonanym wspólnie i w porozumieniu przez oskarżonych w (...) spółki (...) nie została naprawiona. Sąd na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązał do zapłaty solidarnie przypadającej pokrzywdzonemu należności w kwocie łącznej 67.855,24 zł. Termin realizacji obowiązku określił na rok i 6 miesięcy uwzględniając kształtujące się obecnie możliwości finansowe oskarżonego, jak uzasadniony interes pokrzywdzonego, który na zapłatę oczekuje od prawie 4 lat.

Stosując warunkowe zawieszenie wykonania kary, sąd zobligowany był orzec wobec R. W. środek probacyjny. Uznał, że zasadnym będzie wymieniony w art. 72 § 1 pkt 1 k.k. polegający na informowaniu sadu o przebiegu okresu próby. Środek ten dodatkowo zmobilizuje oskarżonego do wykonania obowiązku kompensacyjnego oraz pozwoli na kontrolę jego zachowania w okresie próby.

Orzekając karę w ramach ciągu przestępstw, sąd za okoliczność obciążającą przyjął wykorzystanie dobroduszności pokrzywdzonego oraz wysokość powstałej szkody. Za łagodzącą natomiast uprzednią niekaralność. Uwzględniając powyższe okoliczności oraz dyrektywy wymiaru kary z art. 53 § 1 i 2 k.k. sąd uznał, że karą słuszną będzie kara 9 miesięcy pozbawienia wolności. Sankcja w takim wymiarze zdoła uzmysłowić oskarżonemu wagę naruszonych obowiązków i zdyscyplinuje na przyszłość. Wypełnia także cele w zakresie prewencji ogólnej.

Za okoliczność łagodzącą wymiar kary za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. sąd rozpoczętą korespondencję z pokrzywdzonym odnośnie zwrotu przedmiotu przestępstwa i uprzednią niekaralność. Okoliczności obciążających sąd się nie doszukał. Sąd uznał, że karą wystarczającą będzie orzeczona w minimalnym wymiarze 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. karę łączną pozbawienia wolności wziął sąd pod uwagę bliski czasokres czynów oraz ten sam rodzaj przestępstw. Zachodzi także tożsamość osoby pokrzywdzonej , niemniej odmienny jest sposób wyrządzenia szkody. Sąd wymierzył M. K. (2) karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności.

Wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności sąd warunkowo zawiesił na okres 2 lat próby. Zachodziły ku temu formalne warunki wynikające z art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k., a także okoliczności leżące po stronie M. K. (2). Sąd uważa, że sama groźba wykonania kary dla wdrażania oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego jest wystarczająca. Warunkowe zawieszenie wykonania kary pozwoli również na realizację środków kompensacyjnych.

Zważywszy, że szkoda wyrządzona przestępstwem dokonanym wspólnie i w porozumieniu przez oskarżonych w (...) spółki (...) nie została naprawiona. Sąd na podstawie art. 72 § 2 k.k. do zapłaty solidarnie przypadającej pokrzywdzonemu należności w kwocie łącznej 67.855,24 zł. Termin realizacji obowiązku określił na rok i 6 miesięcy uwzględniając kształtujące się obecnie możliwości finansowe oskarżonego, jak uzasadniony interes pokrzywdzonego, który zapłatę oczekuje od prawie 4 lat.

Biorąc za podstawę prawną art. 72 § 2 k.k. sąd orzekł ponadto wobec oskarżonego obowiązek zapłaty na rzecz pokrzywdzonego kwoty 9.395,30 zł wynikającej z niezapłaconych faktur i która to stanowi szkodę wyrządzoną w ramach działalności PHU (...). Sąd określił termin spłaty uwzględniając te okoliczności, które brał pod uwagę orzekając o obowiązku kompensacyjnym w związku z czynem z pkt III.

Stosując warunkowe zawieszenie wykonania kary, sąd zobligowany był orzec wobec M. K. (2) środek probacyjny. Uznał, że zasadnym będzie wymieniony w art. 72 § 1 pkt 1 k.k. polegający na informowaniu sadu o przebiegu okresu próby. Środek ten dodatkowo zmobilizuje oskarżonego do wykonania obowiązku kompensacyjnego oraz pozwoli na kontrole jego zachowania w okresie próby.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnie nia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Nie orzekł sąd w przedmiocie kompensacji pokrzywdzonego w zakresie czynu z art. 284 § 2 k.k. z uwagi na prowadzoną korespondencję w zakresie bądź zwrotu sprzętu, bądź też jego równowartości, na co zarówno oskarżeni, jak występujący obecnie w imieniu Składów Budowlanych (...) pozostają otwarci.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

X.

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych oparto o regułę procesową wyrażona w art. 627 k.p.k.

1Podpis