Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 252/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Turku z dnia 02 czerwca 2022r., sygn. akt II K 124/21.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Obrazy przepisów postępowania, mającej wpływ na treść wyroku, tj. art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny dowodów i tak:

- dwóch nagrań audio przedłożonych przez pokrzywdzonego do akt sprawy tj. nagrania P. D. ze spotkania z K. F. z dnia 25 kwietnia 2020r. w siedzibie przedsiębiorstwa, z którego jednoznacznie wynika, ze podejście P. D. do sytuacji z pracodawcą a w konsekwencji pominięcie, e w tej dacie doszło pełnego rozliczenia stron, na co zostało załączone oświadczenie P. D. z 25 kwietnia 2020r.,

- Sąd w uzasadnieniu przytacza „nie podchodź, bo ci wpierdole w ryj”, natomiast literalne brzmienie tego wulgaryzmu daje jednoznaczną wykładnie, że należy to uznać za ostrzeżenie a nie za groźbę karalną skierowaną wprost do P. D.,

- Sąd z naruszeniem powyższego przepisu wadliwie ocenił materiał dowodowy w postaci nagrania z dnia 23 maja 2020r., w którym miało dojść do wypełnienia znamion gróźb karalnych i w tym zakresie Sąd I instancji skupił się jedynie na wypowiedzianych przez K. F. słowach a nadto w konstrukcji tej odwrócono uwagę do tych wypowiadanych słów i Sąd wadliwie przyjął, że K. F. biegł z anim trzymając w ręku deskę w sytuacji , gdy materiał dowodowy takiego przebiegu zdarzeń nie odzwierciedla i brak jest jakiegokolwiek fragmentu dowodu na to by K. F. biegł za P. D. a z nagrania wynikają wprost odgłosy, że P. D. powoli opuszcza plac przedsiębiorstwa (...) i nie ma żadnych odgłosów, aby w momencie opuszczania terenu miały miejsce czynności K. F. w postaci biegnięcia za nim z deską i w tym zakresie brak jest jakichkolwiek dowodów wykazujących powyższe i brak jest słów, które miałyby stanowić o tym, że pokrzywdzony ucieka przed K. F.,

- Sąd z naruszeniem powyższego przepisu całkowicie pominął dowody świadczące o uporczywości P. D. oraz dowody świadczące o tym, ile problemów K. F. miał z tym pracownikiem, całkowicie pominięte zostały kwestie problemów alkoholowych P. D., co należy uznać wprost za kwestię bezsporną a nadto pominięte zostały kwestie tego, ze wobec problemów alkoholowych „torpedowana” była działalność gospodarcza oskarżonego, o czym zeznawał oskarżony oraz świadkowie,

- Sąd wadliwie uznał, e samo wypowiedzenie wulgaryzmu wypełnia znamiona z art. 190 § 1 kk i pominął kwestię całego kontekstu wzajemnych relacji, ocena tego zachowania została dokonana wadliwie, gdyż zarówno w dniu 25 kwietnia 2020r. jak i 23 maja 2020r. P. D. – co wynika z nagrań wprost nie reagował na wzburzenie K. F. a taka postawa eliminuje w całości uzasadnione odczucie obawy u pokrzywdzonego, że groźba taka może być spełniona,

- Sąd oceniając wypowiedziane przez K. F. słowa pominął istotną kwestię, a mianowicie taką, że działanie P. D. było w ostatnich miesiącach uporczywe, co obrazuje nagranie z maja 2020r. a mimo tego Sąd pominął kwestie, że „znienawidzony” pracownik przez pracodawcę , który przysporzył mu tyle problemów , bez zapowiedzi i umówienia stawia się na placu przedsiębiorstwa w dzień wolny kierując kolejne roszczenia , mimo że miesiąc wcześniej doszło do pełnego rozliczenia i należałoby przyjąć, że strony „uśpiły” konflikt, a przynajmniej taką postawę przyjął K. F., co wynika z nagrania z dnia 20 kwietnia 2020r. z resztą z dowodu tego wynika, że P. D. opuścił spotkanie w dniu 25 kwietnia 2020r. w pełni zadowolony ze sposobu rozliczenia , na co przedłożono wspomniane wyżej o świadczenie z dnia 25 kwietnia 2020r. oraz potwierdzenie przelewu z tego dnia na kwotę 4000 zł,

- Sąd wadliwie ocenił zeznania pokrzywdzonego i w konsekwencji przyjął, że ten obawiał się spełnienia groźby karalnej, gdy stoją temu w sprzeczności – sama treść rozmowy ze spotkania objętego zarzutem a nadto wadliwie Sąd I instancji nie powiązał prawidłowo celu postępowania karnego ułożonego przez P. D., gdzie z zeznań J. W. i sporządzonych przez nią notatek jednoznacznie wynikało, że cofnięcie wniosku uzależnione jest od zapłaty kwoty (protokół rozprawy z dnia 2 czerwca 2022r.) i karta akt 9 do 10, o których zeznawała J. W.;

powyższe uchybienia doprowadziły do wadliwego uznania, że K. F. wypełnił znamiona art. 190§1 k.k. w sytuacji, gdy nie można oskarżonemu przypisać kierowania groźby a pokrzywdzonemu obawy, że zostanie spełniona.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd odwoławczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzył się uchybień w ocenie dowodów, którą przeprowadził Sąd I instancji. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.). Sąd wydał wyrok na podstawie analizy całokształtu ujawnionych w toku postępowania okoliczności, mających znaczenie dla przedmiotowego rozstrzygnięcia, wobec czego ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie uchybia treści art. 410 k.p.k.

Wskazać należy w pierwszej kolejności , iż skarżący nie ma racji podnosząc, że Sąd I instancji zupełnie pominął okoliczność, iż między stronami doszło do rozliczenia. Wręcz przeciwnie okoliczność ta została podkreślona w uzasadnieniu wyroku i miała pływ na to, iż wobec oskarżonego postępowanie karne zostało warunkowo umorzone, a więc w istocie nie poniósł on odpowiedzialności karnej, to jest nie został skazany.

Nie można również zgodzić się ze skarżącym, iż słowa „nie podchodź bo ci wpierdole w ryj” należy traktować jako ostrzeżenie. Nie budzi wątpliwości sądu, iż słowa te stanowią groźbę karalną i wywołały w pokrzywdzonym obawę. Mało tego słowa te mogły wyczerpywać znamiona przestępstwa z art. 191§1 k.k. – sąd odwoławczy nie mógł jednak dokonać korekty tej kwalifikacji prawnej na niekorzyść oskarżonego w braku apelacji na niekorzyść (art. 455 k.p.k.).

Na sprawstwo oskarżonego wskazuje również bezsprzecznie nagranie przedłożone do akt sprawy. Słychać dokładnie słowa wypowiadane przez oskarżonego a stanowiące przedmiotową groźbę karalną. Co do kwestii użycia przez oskarżonego deski to okoliczność ta wynika z kolei z zeznań samego pokrzywdzonego, który w tym zakresie od samego początku, w sposób analogiczny przedstawiał te wydarzenia a zeznania te nie budziły zastrzeżeń Sądu. Opisane zachowanie oskarżonego jego wyjątkowa wulgarność i agresywność uzasadniały z kolei to, iż obawa spełnienia groźby po stronie pokrzywdzonego była uzasadniona.

Natomiast wskazywane przez obrońcę problemy jakie miał K. F. jako pracodawca z pokrzywdzonym jako pracownikiem nie uprawniały go do kierowania gróźb karalnych wobec tego pokrzywdzonego, okoliczności te zostały jednak uwzględnione przez sąd meriti w trakcie orzekania

Odnosząc się dalej do kwestii napiętej relacji między oskarżonym a pokrzywdzonym, stawienia się w biurze oskarżonego bez zapowiedzi, roszczeniowej postawy pokrzywdzonego, uzależnienie cofnięcia wniosku o ściganie to okoliczności te miały wpływ na wymiar kary, w szczególności na warunkowe umorzenie wobec oskarżonego. Nie mogły jednak stanowić podstawy do uniewinnienia oskarżonego.

Wobec powyższego zarzuty skarżącego w zakresie sprawstwa oskarżonych stanowią jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu orzekającego.

Wniosek

- zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji skarżącego, a nie znalazł przy tym uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

XXXXX

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Wina i sprawstwo oskarżonego

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

Sprawstwo oskarżonego i wina w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów i prawidłowo ustalonego stanu faktycznego nie budzi wątpliwości Sądu odwoławczego. Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił wszystkie znamiona przypisanego czynu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

XXXXX

Zwi ęź le o powodach zmiany

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXX

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Orzeczenie o kosztach procesu za postępowanie odwoławcze zawarte w punkcie II wyroku znajdują uzasadnienie w przepisach art. 627 k.p.k. w zw. z art. 636§1 k.p.k.

7.  PODPIS

Robert Rafał Kwieciński

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina ,sprawstwo

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

Zmiana