Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący

sędzia Justyna Sarikaya

Protokolant

starszy protokolant Izabela Brzezina

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 692/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. G.

W dniu 18 listopada 2021 roku w R. dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia pojazdu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wartości 6 000 złotych na szkodę M. M..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

I.

W dniu 18 listopada 2021 roku około godziny 19:00 A. G. udał się na posesję znajdującą się przy ulicy (...) w R., na której znajdował się samochód marki V. o numerach rejestracyjnych (...) należący do M. M. o wartości 6 tys. złotych. Samochód nie był użytkowany, był niesprawny technicznie oraz nie posiadał ważnego ubezpieczenia OC.

Samochód nie był zabezpieczony, a wewnątrz pojazdu znajdowały się kluczyki. A. G. uruchomił pojazd i wyjechał nim bez zgody i wiedzy właściciela w nieznanym kierunku. Po krótkim czasie wrócił jednak na miejsce, gdyż zorientował się, że w jednym z kół nie ma powietrza. Uszkodzony pojazd odstawił na miejsce, z którego zabrał samochód. Pozostawił w nim awizo pocztowe na swoje nazwisko oraz butelkę po alkoholu, które zapomniał zabrać ze sobą.

Właściciel pojazdu, będąc na swojej posesji około godziny 19:20 usłyszał hałas, metaliczny dźwięk, a sąsiad poinformował go, że widział jego samochód, który jechał z uszkodzonym kołem. M. M. udał się wówczas na plac przy ulicy (...), gdzie wynajmuje budynek. Zauważył, że pojazd był użytkowany i mógł uczestniczyć w kolizji, na co wskazywały jego uszkodzenia. Właściciel otworzył drzwi pojazdu od strony kierowcy kluczykiem zapasowym i ujawnił w nim awizo oraz butelkę, które wcześniej się tam nie znajdowały. Następnie niezwłocznie udał się na komisariat policji celem złożenia zawiadomienia.

Oskarżony uprzednio był pracownikiem M. M..

zeznania pokrzywdzonego M. M.

k.1-2

wyjaśnienia oskarżonego A. G.

k. 28

protokół oględzin wraz z dokumentacją fotograficzną

k. 6-9

oświadczenie o własności pojazdu

k. 11

zawiadomienie pocztowe - awizo

k. 13a

wyliczenie wartości szkody

k. 18

protokół oględzin nagrania z monitoringu wraz z płytą DVD

k. 20-23,19

II. A. G. był uprzednio karany.

karta karna

k. 32-33

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

xxx

xxxxx

xxxxxxx

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony porzucił samochód.

zeznania pokrzywdzonego M. M., wyjaśnienia oskarżonego A. G., protokół oględzin wraz z dokumentacją fotograficzną i protokół oględzin nagrania z monitoringu wraz z płytą DVD

j.w.

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

I.

zeznania pokrzywdzonego M. M.

Jasne, spójne, wewnętrznie niesprzeczne, a przy tym logiczne, w których pokrzywdzony opisał zachowanie oskarżonego oraz skutki jego aktywności, a także podjęte przez siebie czynności po zdarzeniu. Sąd nie miał żadnych podstaw, aby odmówić jemu wiary. Mając na uwadze przyznanie się oskarżonego do zarzucanego mu czynu niecelowym było bezpośrednie przesłuchanie pokrzywdzonego na rozprawie.

I.

wyjaśnienia oskarżonego A. G.

Wyjaśnienia przyznającego się do winy oraz przedstawiające przebieg zdarzenia od strony sprawcy zasługują na uwzględnienie jako logiczne i niesprzeczne oraz zgodne z pozostałym materiałem dowodowym sprawy.

I.

protokół oględzin wraz z dokumentacją fotograficzną

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania.

I.

oświadczenie o własności pojazdu

Dokumenty sporządzony na okoliczność sprawy, w związku z brakiem OC pojazdu, niekwestionowany przez strony.

I.

zawiadomienie pocztowe - awizo

Dokument prywatny, niekwestionowany w toku procesu, świadczący o pobycie oskarżonego w pojeździe.

I.

wyliczenie wartości szkody

Dokument prywatny, niekwestionowany w toku procesu.

I.

protokół oględzin nagrania z monitoringu wraz z płytą DVD

Dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony, niekwestionowany w toku procesu.

II.

karta karna

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

xxx

xxxx

xxxxxx

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1)

A. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czynu z art. 289 § 1 kk dopuszcza się ten, kto zabiera cudzy pojazd mechaniczny w celu krótkotrwałego użycia. Dla bytu tego przestępstwa konieczny jest zabór pojazdu tj. samowolne przejęcie spod władztwa osoby uprawnionej. Sprawca przestępstwa z art. 289 § 1 k.k. podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

W realiach niniejszej sprawy nie budzi wątpliwości sądu, że oskarżony dopuścił się czynu z art. 289 §1 kk, zwłaszcza w świetle jego wyjaśnień, zeznań pokrzywdzonego i pozostałych dowodów w sprawie. Oskarżony jako osoba dorosła i o odpowiednim doświadczeniu życiowym zdawał sobie sprawę ze swojego zachowaniu i obejmował świadomością to, że zabierając i używając cudzy pojazd, bez wiedzy i zgody właściciela działa niezgodnie z prawem.

Sąd zmienił kwalifikację prawną czynu z uwagi na fakt, iż zachowanie oskarżonego nie wypełnia znamion przestępstwa z art. 289 § 2 kk.

Jedna z odmian typu kwalifikowanego polega na zaborze pojazdu mechanicznego w celu krótkotrwałego użycia, a następnie po wykorzystaniu porzuceniu go przez sprawcę w stanie uszkodzonym. Znamię kwalifikujące nie jest w tym przypadku następstwem samego zaboru pojazdu mechanicznego, lecz – jako okoliczność kwalifikująca zwiększająca stopień społecznej szkodliwości zachowania sprawcy – stanowi dopełnienie działania polegającego na zaborze pojazdu (por. O. Górniok [w:] System Prawa Karnego, t. 4, s. 449). Okolicznościami, w których zachodzi niebezpieczeństwo utraty lub uszkodzenia pojazdu lub jego zawartości, są takie, w których sprawca pozostawił pojazd bez podjęcia starań o zabezpieczenie go (Górniok [w:] Górniok i in., t. 2, s. 413). Przez porzucenie pojazdu należy rozumieć takie zachowanie sprawcy, które prowadzi do pozostawienia przez niego uprzednio zabranego pojazdu w taki sposób oraz w takich okolicznościach, że każdy może mieć dostęp do tego pojazdu. Innymi słowy, chodzi tutaj o takie pozostawienie pojazdu, które w żaden sposób nie zabezpiecza go przed dalszymi działaniami ze strony osób trzecich i stwarza niebezpieczeństwo uszkodzenia, zaboru itp. Porzucenie pojazdu to pozostawienie go bez jakiegokolwiek nadzoru, w taki sposób, że każdy może mieć do niego dostęp. Może to być pozostawienie auta w lesie, na środku drogi, w jakimkolwiek odludnym miejscu. Jeśli sprawca zostawia zamknięte auto na parkingu (nawet niestrzeżonym), nie ma mowy o porzuceniu pojazdu. W przeciwnym wypadku każde pozostawienie auta na parkingu należałoby traktować jako porzucenie.” J. Lachowski [w:] Kodeks karny. Komentarz, wyd. III, red. V. Konarska-Wrzosek, Warszawa 2020, art. 289.

W nawiązaniu do powyższych rozważań, Sąd nie widzi możliwości, aby przypisać oskarżonemu czyn w kwalifikowanej formie z art. 289 § 2 kk. Oskarżony pozostawił bowiem pojazd w tym samym miejscu, z którego go uprzednio zabrał. Ponadto zamknął on drzwi samochodu, uniemożliwiając dostęp do pojazdu osobom postronnym. Zdaniem sądu trudno mówić w tym przypadku o porzuceniu pojazdu. „Porzucenie pojazdu” jako znamię zaostrzające karę jest czymś więcej niż tylko zwykłym odstawieniem samochodu na swoje miejsce. W związku z powyższym z uwagi na brak możliwości zakwalifikowania przez sąd czynu z art. 289 § 2 kk z uwagi na brak wypełnienia znamienia „porzucenia pojazdu”, mimo uszkodzenia przez oskarżonego pojazdu należącego do pokrzywdzonego, nie można przypisać mu znamienia porzucenia pojazdu w stanie uszkodzonym. A co za tym idzie nie można było nałożyć na sprawcę obowiązku naprawienia szkody. Ustawodawca wprowadzając typ kwalifikowany przestępstwa krótkotrwałego użycia pojazdu połączył znamię „porzucenia pojazdu” ze „stanem uszkodzonym”. Samo odstawienie pojazdu w stanie uszkodzonym nie wypełnia znamion odrębnego przepisu. Materiał dowodowy nie pozwalał na ustalenie, aby oskarżony w sposób umyślny uszkodził samochód pokrzywdzonego. Pokrzywdzony w takim przypadku ma prawo dochodzić swoich praw z tym związanych jedynie na drodze postępowania cywilnego.

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

xxxxx

xxxxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

xxx

xxxxxxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

xxxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. G.

1)

1

Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze, aby nie przekraczała ona stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu oraz spełniała swoje cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do niego, a społeczeństwu uświadomiła konieczność respektowania norm prawnych i nieuchronność ujemnych konsekwencji ich lekceważenia. Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił także właściwości i warunki osobiste oskarżonego, w tym na niekorzyść oskarżonego, iż był on dotychczas karany, w tym czterokrotnie za przestępstwa przeciwko mieniu. Przy czym sąd miał na uwadze, iż ostatniego przestępstwa przeciwko mieniu oskarżony dopuścił się w 2017 r. a wcześniej pozostałych przestępstw - kilkanaście lat temu. Sąd uznał, iż karą adekwatną, spełniającą swoje funkcje i obejmującą jednocześnie całą karygodność działania oskarżonego będzie wymierzona za przestępstwo z art. 289 § 1 kk na podstawie art. 37a § 1 k.k. - kara 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym. Sąd uwzględnił przy tym czasookres zaboru pojazdu, który był relatywnie krótki. Również na korzyść poczytał sąd przyznanie się oskarżonego do zarzucanego mu czynu.

2)

1

Na mocy art. 43b kk Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości poprzez zamieszczenie jego treści na stronie internetowej Komendy Wojewódzkiej Policji w K. przez okres 3 miesięcy.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. G.

3)

1

Sąd na mocy art. 230 § 2 kpk nakazał zwrócić oskarżonemu dowód rzeczowy w postaci zawiadomienia pocztowego, znajdującego się na karcie 13a akt, ponieważ jest on zbędny do dalszego postępowania. Przedmiot ten nie służył do popełnienia przestępstwa, ani nie pochodził bezpośrednio z przestępstwa. Oskarżony po prostu zapomniał zabrać go ze sobą z miejsca przestępstwa.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5)

Na mocy art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które złożyły się wydatki w wysokości 70 zł oraz opłata w wysokości 180 zł.

1.1Podpis