Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 września 2022r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2022 r. w K.

sprawy z powództwa G. (...) M. Sp. j. z siedzibą w O.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda G. (...) M. Sp. j. z siedzibą w O. kwotę 873,30 zł (osiemset siedemdziesiąt trzy złote i trzydzieści groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od dnia 13.05.2021 r. do dnia zapłaty;

II.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda G. (...) M. Sp. j. z siedzibą w O. kwotę 370,00 zł (trzysta siedemdziesiąt złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  Nakazuje zwrócić pozwanemu kwotę 152,80 zł (sto pięćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt groszy) tytułem zwrotu części niewykorzystanej zaliczki;

IV.  Nakazuje zwrócić powodowi kwotę 1.000,00 zł (jeden tysiąc złotych) tytułem niewykorzystanej zaliczki.

Sygn. akt I C 1157/21 upr

UZASADNIENIE

Powód G. (...) M. Sp. j. z siedzibą w O. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 873,30 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 13 maja 2021 r. do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 16 marca 2021r. doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzony został należący do A. S. (1) pojazd marki H. (...) o nr rej. (...). Sprawca kolizji był ubezpieczony w Towarzystwie (...) pozwanego. W dniu 26 marca 2021 r. A. S. (1) zawarł z powodem umowę najmu, która trwała do dnia 31 marca 2021 r. Legitymacja czynna powoda do dochodzenia roszczenia wynika z umowy cesji wierzytelności w zakresie zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego z dnia 8 kwietnia 2021 r. Powód w dniu 6 kwietnia 2021 r. wystawił fakturę VAT za wynajem pojazdu zastępczego na kwotę 1.365,30 zł. Pozwany uznał roszczenie co do zasady i w dniu 29 kwietnia 2021 r. wypłacił powodowi kwotę 492,00 zł. Powód wskazał, że tym samym pozwanemu pozostała do wypłacenia kwota 873,30 zł. Dalej podniósł, że w toku postępowania likwidacyjnego pozwany nie zakwestionował okresu najmu samochodu zastępczego, jednak zakwestionował wysokość stawki za jedną dobę wynajmu. Wskazał, że wysokość stawki nie została w żaden sposób zawyżona. Powód zakwestionował, iż zorganizowany przez pozwaną najem pojazdu zastępczego miał być w rzeczywistość opłacony we wskazanej przez nią stawce za dobę najmu.

W odpowiedzi na pozew (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. w uzasadnieniu wskazał, że powód nie jest legitymowany do występowania w procesie ponieważ udzielone przez poszkodowanego pełnomocnictwo uprawniało wyłącznie do najmu pojazdu zastępczego z podmiotem wskazanym przez ubezpieczyciela. Cesja wierzytelności dotyczy podmiotu, który został wykreślony z KRS z dniem 1 stycznia 2020 r. Podniósł, że pełnomocnictwo materialne sporządzone w dniu 23 marca 2021 r. wskazuje jako ubezpieczyciela (...). które wówczas nie było stroną w sprawie, jak również nie było ubezpieczycielem. Pozwany przyznał, że po zweryfikowaniu faktury VAT przedłożonej przez powoda odmówił wypłaty odszkodowania, wskazując jednocześnie, że w toku likwidacji szkody przekazał informacje o warunkach najmu pojazdu zastępczego oraz akceptowalnej stawce. Poszkodowany został poinformowany o zasadach najmu pojazdu zastępczego. Dalej wskazał, że poszkodowany ma obowiązek zmniejszania rozmiarów szkody i współpracy z dłużnikiem, a więc ubezpieczycielem. Powód nie wykazał, aby najęcie pojazdu zastępczego za taką kwotę oraz na takich warunkach jak poszkodowany uznał, było wydatkiem koniecznym i stanowiło konsekwencję kolizji drogowej. Wydatki na najem pojazdu zastępczego jakie zostały wygenerowane przez powoda przekroczyły niezbędne granice.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 16 marca 2021 r. doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzony został należący do A. S. (1) pojazd marki H. (...) o nr rej. (...). Sprawca kolizji był ubezpieczony w (...) S.A. z siedzibą w P..

(bezsporne)

W dniu 30 lipca 2021 r. nastąpiło połączenie (...) S.A. i (...) S.A. W wyniku połączenia (...) wstąpiło we wszystkie prawa i obowiązki (...) S.A., a tym samym stało się stroną umów ubezpieczenia zawartych przez (...) S.A.

(bezsporne)

W dniu 26 marca 2021 r. A. S. (1) zawarł z (...) Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w O. umowę najmu samochodu V. (...), nr rej. (...), na okres od dnia 26.03.2021 r. do 31.03.2021 r. Stawka najmu wynosiła 222,00 zł netto za dobę. Poszkodowany samochód zastępczy wynajął na czas naprawy jego pojazdu. Samochodu potrzebował do dojazdów do pracy i w celu wożenia do szkoły swoich dzieci, a w gospodarstwie domowym posiadał tylko jedno auto. Poszkodowany skorzystał z wypożyczalni powoda, ponieważ już wcześniej korzystał z jej usług. Jednocześnie A. S. (1) upoważnił P. C. (1) do reprezentowania go przed ubezpieczycielem w sprawie zorganizowania wynajęcia pojazdu zastępczego. P. C. (2) skontaktował się telefonicznie z ubezpieczycielem, przedłożył stosowane pełnomocnictwo i poprosił o wynajmem auta zastępczego. Osoba obsługująca poinformowała go, że skontaktuje się z nim dział pojazdów zastępczych. Mimo takiego zapewnienia, nikt ze strony ubezpieczyciela nie skontaktował się z P. C. (2) do dnia 31.03.2021 r. tj. do dnia zawrotu wynajętego u powoda pojazdu. Nikt nie przesłał mu również chociażby warunków wynajmu pojazdu za pośrednictwem ubezpieczyciela.

W dniu 06.04.2021 r. (...) Sp. jawna wystawił fakturę za najem na kwotę 1.365,30 zł brutto (1.110,00 zł netto).

W dniu 27.08.2020 r. (...) Sp. z o.o. Sp. k. zawarł z A. S. (1) umowę cesji wierzytelności przysługujących w stosunku do C. (...) Towarzystwo (...) z tytułu odpowiedzialności na podstawie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów w zakresie zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego przez okres potrzebny do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zaistnienia szkody lub do jej likwidacji w ramach szkody całkowitej.

(dowód: umowa najmu – k. 12-13, cesja wierzytelności – k. 17, faktura – k. 22, zeznania świadka A. S. (2) k. 65 – 66, zeznania P. C. (2) k. 65)

Po zgłoszeniu szkody w zakresie kosztów najmu pojazdu zastępczego przez poszkodowanego ubezpieczyciel przyznał i wypłacił odszkodowanie z tytułu zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego za 5 dni po stawce 98,40 zł brutto w łącznej kwocie 492,00 zł.

(dowód: decyzja – k. 26, potwierdzenie przelewu – k. 27)

W dniu 01 kwietnia 2021 r. (...) Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w O. został przekształcony w G. (...) M. Sp. j. z siedzibą w O. w trybie art. 553 §1 ksh. Powstała w wyniku przekształcenia spółka jawna stała się z mocy prawa, na zasadzie kontynuacji, podmiotem wszelkich praw i obowiązków przysługujących przekształcanej spółce komandytowej.

(dowód: wydruk z KRS – k. 7)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne.

Stan faktyczny sprawy był pomiędzy stronami bezsporny w zakresie zaistnienia szkody i jej okoliczności, osoby poszkodowanego oraz podstaw odpowiedzialności pozwanego i legitymacji czynnej powoda. Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie na podstawie przedłożonych przez powoda i pozwanego dokumentów, w tym akt szkody oraz zeznań świadków P. C. (1) i A. S. (1). Prawdziwość dokumentów oraz zeznania świadków nie były kwestionowane przez strony, nie budziły też wątpliwości Sądu. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, które stanowiły one istotną podstawę rozstrzygnięcia Sądu. Poszkodowany A. S. (1) wskazał przy tym, że pojazd zastępczy był mu potrzebny w celu dojazdów do pracy i dowozu dzieci do szkoły, a w gospodarstwie domowym posiada tylko jeden samochód. Dodatkowo świadek P. C. (2) zeznał, że podjął w imieniu poszkodowanego bezskuteczną próbę wynajęcia pojazdu zastępczego za pośrednictwem ubezpieczyciela, który wykazał się biernością.

Legitymacja czynna powoda w zakresie dochodzenia zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego, wynika z umowy cesji zawartej z poszkodowanymi. Zgodnie z zapisami zawartymi w KRS jednomyślną uchwałą wspólników z dnia 11.03.2021 r. postanowiono przekształcić (...) Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w O. w G. (...) M. Sp. j. z siedzibą w O. w trybie art. 553 §1 ksh. Powstała w wyniku przekształcenia spółka jawna stała się z mocy prawa, na zasadzie kontynuacji, podmiotem wszelkich praw i obowiązków przysługujących przekształcanej spółce komandytowej.

Pozwany nie kwestionował, iż w okolicznościach sprawy, co do zasady, wynajęcie pojazdu zastępczego przez poszkodowanego było uzasadnione, a tym samym uzasadnione, co do zasady, jest roszczenie o zwrot kosztów wynikających z wynajęcia tego pojazdu. Sporem objęta była jedynie wysokość kosztów wynajmu w zakresie zastosowanej przez powoda stawki dobowej za wynajem pojazdu zastępczego.

W świetle aktualnych poglądów doktryny i orzecznictwa, nie ulega wątpliwości, iż odpowiedzialnością ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego są objęte celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. Mając na uwadze zasadę pełnego odszkodowania, wynikającą z art. 361§2 k.c. oraz treść art. 363§1 k.c., miernikiem odszkodowania są ceny występujące na lokalnym rynku - od najniższej do najwyższej (por. m.in. uchwałę SN z dnia 13 czerwca 2003r., III CZP 32/03, uchwalę SN z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11). Na poszkodowanym nie ciąży przy tym obowiązek poszukiwania sprzedawców oferujących swoje usługi najtaniej. Tylko w przypadku wykazania przez zakład ubezpieczeń nielojalnego postępowania, naruszającego obowiązujące wierzyciela - na podstawie art. 354 k.c. - wymogi współpracy z dłużnikiem przy wykonywaniu zobowiązania, można wierzycielowi postawić zarzut powiększenia rozmiarów szkody poprzez wybranie oferty z cenami wyższymi niż obowiązujące na danym rynku lokalnym i zlecić stosowną weryfikację wysokości odszkodowania ( vide - wyrok SN z 25.04.2002r., I CKN 1466/99).Jednocześnie Sąd orzekający podziela stanowisko, że tylko wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, które znacznie przekraczają koszty obowiązujące na danym rynku lokalnym lub koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu nie są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych ( vide - uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017r., III CZP 20/17, OSNC 2018 nr 6, poz. 56).

Rozstrzygniecie kwestii spornej w sprawie wymagało wiadomości specjalnych, wobec tego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego S. T. ( opinia biegłego sądowego – k. 72-77). W ocenie Sądu opinia biegłego jest jasna, pełna, pozbawiona sprzeczności i błędów natury logicznej. Nie została ona również zakwestionowana przez strony. Stąd Sąd podzielił wnioski opinii w całości. Uszkodzony pojazd poszkodowanego to H. (...) zaliczany do segmentu C – klasa niższa średnia. Przedmiotem najmu był wprawdzie samochód V. (...) zaliczany do klasy premium ( (...) segment D), ale do wynajmu zastosowano stawkę segmentu C. W rozpoznawanej sprawie powodowi przysługiwało prawo do zwrotu kosztów pojazdu zastępczego zaliczanego właśnie do segmentu C. W opinii biegłego ceny dobowe najmu pojazdów z segmentu klasy C na lokalnym rynku, przy wynajmie powyżej 5 dni, wynoszą średnio około 182,10 zł. Powód wynajął pojazd zaliczany do segmentu D za stawkę dzienną w wysokości 222,00 zł netto, co odpowiada stawce najmu samochodu klasy średniej Skoda O. T.. Zgodnie z opinią biegłego wynajem pojazdu zastępczego klasy odpowiadającej klasie samochodu uszkodzonego za stawkę na poziomie 222,00 zł netto jest wyższa od średniej stawki najmu, a jednocześnie mieści się w przedziale stawek stosowanych za najem pojazdu klasy C na rynku. Oznacza to, że stawka oferowana przez powoda poszkodowanemu mieści się w granicach stawek oferowanych na rynku lokalnym i stąd nie może być traktowana jako nadmierna, tym bardziej, że nie można zarzucić poszkodowanemu, że nie skontaktował się z powodem w celu wynajęcia pojazdu zastępczego za jego pośrednictwem. Taki kontakt nastąpił, ale pozwany pozostał bierny w tej kwestii.

Przyjmując całkowity okres najmu wynoszący 5 dni i stawkę dobową najmu oferowaną przez powoda, w kwocie 222,00 zł netto (273,06 zł brutto), całkowity koszt najmu pojazdu zastępczego z segmentu C powinien wynosić 1.365,30 zł. Natomiast biorąc pod uwagę, że dotychczas wypłacono kwotę 492,00 zł, Sąd zasądził na rzecz powoda brakująca kwotę 873,30 zł.

O odsetkach Sąd orzekł stosownie do żądania pozwu od dnia 13.05.2021r. Żądanie to znajduje oparcie w art. 481§1 i 2 k.c. w zw. z art. 476 k.c. i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 854 z późn. zm.), mając na uwadze datę wypłaty odszkodowania oraz fakt, iż brak było przeszkód by już w tej dacie odszkodowanie zostało wypłacone we właściwej wysokości.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt II, na podstawie art. 98 § 1, 1 ¹ i 3 k.p.c., stosownie do zasady odpowiedzialności za wynik procesu, obciążając nimi pozwanego.

W pkt III i IV sąd nakazał zwrócić stronom niewykorzystane zaliczki, przy czym koszty opinii biegłego sąd, z uwagi na wynik postępowania, w całości pokrył z zaliczki wpłaconej przez pozwanego.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

K., (...)