Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2022 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Monika Rosłan-Karasińska

Protokolant: sekr. sądowy Marta Jachacy

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2022 r. w Warszawie

sprawy A. K.

z udziałem (...) Sp. z o.o. w W. (płatnika składek)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania A. K. (ubezpieczonej)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W.

z dnia 10 czerwca 2021 r. nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, że A. K. jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z o.o. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu, wypadkowemu od 1 marca 2019 roku,

2.  zasądza od organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. na rzecz odwołującej A. K. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstw procesowego.

UZASADNIENIE

A. K. w dniu 28 lipca 2021 r. złożyła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 10 czerwca 2021 r., nr: (...). Odwołująca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji zarzucając jej:

1.  nierozpoznanie istoty sprawy poprzez przeprowadzenie postępowania bez dogłębnego ustalenia stanu faktycznego oraz brak zgromadzenia pełnego materiału dowodowego istotnego dla rozpoznania sprawy;

2.  błąd w ustaleniach stanu faktycznego polegający na bezpodstawnym ustaleniu, że

- ubezpieczona jako pracownik (...) Sp. z o.o. zwanej dalej ,,spółką” albo ,,płatnikiem składek” nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym począwszy od dnia 1 marca 2019 r. w związku z uznaniem przez organ rentowy zawartej umowy o pracę z dnia 28 lutego 2019 r. oraz aneksów do niej z dnia 4 listopada 2019 r. i 28 lipca 2020 r. za nieważne, podczas gdy umowa oraz aneksy do umowy o pracę zostały zawarte zgodnie z prawem, tj. przez umocowanego przez Zgromadzenie Wspólników spółki pełnomocnika M. K. (1), ubezpieczona wykonywała umowę o pracę realizując obowiązki dyrektora ds. finansowych, raportowała wyniki swojej pracy regularnie wobec Zgromadzenia Wspólników
i dwuosobowego Zarządu spółki, istniało realne zapotrzebowanie na jej pracę w związku
z dynamicznym rozwojem spółki i dalszym planami jej rozwoju, ryzyko podejmowanych przez nią działań w ramach świadczenia umowy o pracę ponosiła spółka, co stanowi konstytutywne cechy stosunku pracy, zaś obowiązki wykonywane przez nią w ramach stosunku pracy jako dyrektora ds. finansowych nie były w żaden sposób zbieżne z jej obowiązkami jako członka zarządu tej spółki;

- ubezpieczona jako członek zarządu wykonywała obowiązki określone w umowie o pracę wyłączenia na podstawie powołania do Zarządu spółki oraz, że jej codzienna obecność w firmie nie była związana ze świadczeniem pracy w ramach zawartej umowy o pracę, lecz w ramach sprawowanej funkcji w Zarządzie;

- jedynym celem zawarcia z ubezpieczoną umowy o pracę było uzyskanie przez nią prawa do świadczeń z tytułu ubezpieczeń społecznych,

- uznanie, jakoby ubezpieczona wykonywała zadania jedynie w związku z pełnieniem funkcji członka zarządu z uwagi na fakt, że jeden ze świadków potwierdził, iż pełniła ona funkcje członka zarządu, podczas gdy świadek nie miał wiedzy na temat charakteru świadczonej przez nią pracy a jego szczątkowa wiedza opierała się na przypuszczeniach oraz jednocześnie świadek nie wykluczył, że wykonywała ona pracę na rzecz spółki;

3.  naruszenie prawa materialnego, tj. art. 22 § 1 k.p. w związku z art. 58 k.c. i art. 210 § 1 k.s.h. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na niezasadnym uznaniu, że umowa o pracę zawarta w dniu 28 lutego 2019 r. dotknięta jest wadą nieważności
z uwagi na brak pełnomocnika ustanowionego przez Zgromadzenie Wspólników spółki, brak elementu podporządkowania pracodawcy oraz sprawowanie przez ubezpieczoną funkcji członka zarządu w spółce, podczas gdy:

- umowa o pracę wraz z późniejszymi aneksami do niej została zawarta w imieniu spółki przez upoważnionego przez Zgromadzenie Wspólników pełnomocnika w osobie M. K. (1) oraz umowa o pracę obejmuje wszystkie cechy konstytutywne stosunku pracy, a w szczególności nie podważa zasady podporządkowania pracownika spółki wobec jej organów w postaci dwuosobowego zarządu oraz Zgromadzenia Wspólników;

- fakt posiadania przez ubezpieczoną części udziałów w wymiarze 25% w spółce, która jest jej pracodawcą, nie wyłącza możliwości skutecznego zawarcia przez nią umowy o pracę, ponieważ wyłączenie to może dotyczyć tylko takiego powiązania kapitałowego pracownika
z pracodawcą, w którym pracownik posiada 100% udziałów w spółce będącą pracodawcą lub gdy udział pozostałych wspólników jest iluzoryczny, co nie miało miejsca w stanie faktycznym rozpoznawanej sprawie;

- ubezpieczona wykonywała swoje obowiązki pracownicze powierzone jej na podstawie umowy o pracę, istniało realne zapotrzebowanie na jej pracę oraz, że nie posiadała wiedzy
w późniejszym czasie, że ulegnie wypadkowi, co doprowadziło do błędnego zastosowania prawa materialnego i ustalenia przez organ rentowy, że nie podlega ona ubezpieczeniom społecznym pracowników z tytułu zatrudnienia w spółce od dnia 1 marca 2019 r.

4.  naruszenie prawa materialnego, tj. art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października
1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez jego niewłaściwe zastosowanie
i bezpodstawne przyjęcie, że nie podlega ona ubezpieczeniom społecznym pracowników z tytułu zatrudnienia u płatnika składek (...) Sp. z o.o. od dnia 1 marca 2019 r., podczas gdy zawarta przez nią umowa o pracę stanowi skuteczny tytuł do objęcia jej, jako pracownika, ubezpieczeniem społecznym począwszy od dnia 1 marca 2019 r.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona odniosła się również do pozostałych zarzutów organu rentowego wskazanych w zaskarżonej decyzji. W pierwszej kolejności stwierdziła, że jest osobą o wysokich kwalifikacjach i doświadczeniu zawodowym w zakresie finansów. Wskazała, że uzyskiwane przez nią wynagrodzenie było adekwatne i porównywalne do wynagrodzeń osiąganych w segmencie zawodów menadżerskich na runku (...). Ubezpieczona stwierdziła, że w wyniku oczywistej omyłki została umieszona w treści umowy o pracę w miejscu osób reprezentujących spółkę. Uchybienie formalne zewnętrznego biura payroll w postaci zgłoszenia jej jako pracownika spółki do ZUS z uchybieniem terminu nie może świadczyć o pozorności jej zatrudnienia. Ubezpieczona podniosła, że przeszła wszystkie badania lekarskie, zaś organ rentowy nie zwracał się z żądaniem o dostarczenie kopii tego dokumentu. Odwołująca wymieniając enumeratywnie zakres obowiązków wykonywanych jako pracownik oraz członek zarządu zaakcentowała, że czynności te były odmienne. Ponadto jej obowiązki pracownicze ulegały proporcjonalnemu zwiększeniu wraz z rozwojem spółki
w związku z rozpoczęciem procedury otwarcia żłobka w placówce na T. oraz uruchomieniem projektu zajęć online. Biorąc pod uwagę nagły charakter wypadku zarzut organu rentowego, jakoby ubezpieczona zawarła umowę o pracę jedynie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia chorobowego należy uznać za chybiony. Odwołująca zaznaczyła, że w okresie jej niezdolności obowiązki zostały przejęte przez dyrektora przedszkola w zakresie przygotowywania i składania wniosków do urzędów gminy i rozliczania klientów firmy
i dostawców, a częściowo przez zewnętrzną firmę księgowo-kadrową w zakresie windykacji należności oraz analizy kosztów i przychodów firmy, co potwierdza realne zapotrzebowanie na jej pracę, która była w rzeczywistości przez nią wykonywana ( odwołanie z dnia 28 lipca
2021 r., k. 3-9 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oraz o zasądzenie od odwołującej na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swe stanowisko organ rentowy wskazał, że dokument (...) z datą zgłoszenia do ubezpieczeń odwołującej od dnia 1 marca 2019 r. wpłynął do Zakładu po obowiązującym terminie w dniu 28 marca 2019 r. ZUS wskazał, że ubezpieczona od dnia 2 marca 2007 r. jest współwłaścicielem spółki pełniąc funkcję członka zarządu i posiadając 25 udziałów. Organ rentowy zaznaczył, że w toku prowadzonego postępowania wyjaśniającego płatnik składek nie przedłożył zaświadczenia o odbyciu przez ubezpieczoną wstępnych badań lekarskich dopuszczających ją do pracy. Nadto powołując się na poglądy orzecznictwa wskazał, że ogólna kontrola na podstawie składanych raportów dokonywana z punktu widzenia rezultatów podejmowanej przez odwołującą działalności na rzecz zainteresowanych nie świadczy o podporządkowaniu pracowniczym. W ocenie organu rentowego umowa o pracę została zawarta z naruszeniem art. 210 § 1 k.s.h. i jest nieważna, ponieważ w imieniu spółki nie działał pełnomocnik ustanowiony uchwałą Zgromadzenia Wspólników, zaś członek zarządu nie może reprezentować spółki w umowie z innym członkiem zarządu. Nadto ZUS zaznaczył, że w umowie o pracę z dnia 28 lutego 2019 r. w miejscu osób reprezentujących pracodawcę wymieniona została m.in. odwołująca. Ubezpieczona, jako członek zarządu, wykonywała zadania na podstawie stosunku powołania, które nawet w razie przyznania odpowiedniego uposażenia nie stanowiły tytułu do objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi,
a tym samym obecność jej w firmie nie była związana ze świadczeniem pracy w ramach zawartej umowy. Dalej wskazano, że ze złożonych przez płatnika dokumentów rozliczeniowych wynikało, że odwołująca od 1 marca 2019 r. wykonywać ma pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, podczas gdy z przedłożonych do postępowania dokumentów wynika, że miała ona realizować stosunek pracy w wymiarze ½ etatu w okresie od 1 marca 2019 r. do 31 grudnia 2019 r., ¾ etatu w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 lipca 2020 r. oraz w pełnym wymiarze czasu pracy dopiero od 1 sierpnia 2020 r. ZUS zaakcentował, że pracownik spółki potwierdził świadczenie pracy przez odwołującą na stanowisku dyrektora ds. finansowych, natomiast osoba mająca z nią kontakty służbowe wskazała, że A. K. występowała jako członek zarządu spółki. Organ rentowy uznał, że w spółce nie ma powołanej Rady Nadzorczej, a pełnomocnik powołany został jedynie do zawarcia umowy o pracę
z odwołującą, a zatem w spółce nie ma organu ani osoby, która mogłaby sprawować bezpośrednio kontrolę nad wykonywaniem pracy przez odwołującą.

Reasumując, zdaniem organu rentowego ogół okoliczności towarzyszących zgłoszeniu odwołującej do ubezpieczeń od 1 marca 2019 r. uzasadnia uznanie zawartej umowy o pracę za nieważną na podstawie art. 58 § 1 k.c. Obejście prawa polegało na tym, że rzeczywistym celem zawarcia umowy o pracę od dnia 1 marca 2019 r. oraz aneksów było stworzenie ubezpieczonej warunków do uzyskania przez nią statusu pracowniczego rodzącego obowiązek ubezpieczeń społecznych, a w konsekwencji uzyskania prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego ( odpowiedź na odwołanie z dnia 13 sierpnia 2021 r., k. 79-82 a. s.).

M. K. (1), w imieniu spółki, w piśmie procesowym z dnia 8 listopada 2021 r. wskazała, że ubezpieczona była i jest zatrudniona na stanowisku dyrektora ds. finansowych niezależnie od pełnienia w spółce funkcji członka zarządu. Zatrudnienie jej było spowodowane realnym zapotrzebowaniem na jej pracę. W dacie zawierania umowy strony nie posiadały wiedzy, że w późniejszym czasie odwołująca ulegnie wypadkowi i będzie korzystała ze świadczeń chorobowych. Odwołująca w ramach zatrudnienia pracowniczego była podporządkowana pozostałym organom spółki w postaci Zarządu i Zgromadzenia Wspólników, którzy dysponowali odpowiednią większością do pociągnięcia jej do odpowiedzialności pracowniczej. Jej celem nie było uzyskanie prawa do świadczeń z tytułu ubezpieczeń społecznych, w szczególności ubezpieczenia chorobowego. Ubezpieczona nie wykonywała zadań jedynie w związku z pełnieniem funkcji członka zarządu, ale również w ramach realizowania stosunku pracy na stanowisku dyrektora ds. finansowych. Zdaniem spółki umowa o pracę została zawarta z poszanowaniem wszelkich przepisów dotyczących jej reprezentacji w umowach z członkami zarządu przez upoważnionego przez Zgromadzenie Wspólników pełnomocnika w osobie M. K. (1) zgodnie z art. 210 § 1 k.s.h. Fakt posiadania przez odwołującą 25% udziałów w spółce nie wyłącza możliwości skutecznego zawarcia przez nią umowy o pracę, ponieważ powyższe dotyczy tylko takiego powiązania kapitałowego pracownika z pracodawcą, w którym posiada on 100% udziałów w spółce ( pismo procesowe
z dnia 8 listopada 2021 r., k. 99-103 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. K. w dniu 21 czerwca 2000 r. uzyskała tytuł magistra na kierunku zarządzanie i marketing w zakresie bankowości i ubezpieczeń w Wyższej Szkole (...) w W. ( dyplom z dnia 21 czerwca 2000 r., k. 24 verte a. s., akta ZUS i akta osobowe, zeznania świadków M. M. i K. G. (1) oraz zeznania w charakterze strony odwołującej i M. K. (1), k. 147-149, 166-170, 198-202 i 242-244 a. s.).

Odwołująca zatrudniona była w:

- (...) Sp. z o.o. w okresie od dnia 27 marca 2000 r. do dnia 20 października
2000 r. na stanowisku recepcjonistki;

- Grupa 3J Sp. z o.o. w okresie od dnia 23 października 2000 r. do dnia 19 lipca 2002 r. na stanowisku specjalisty ds. handlu i marketingu;

- (...) Sp. z o.o. w okresie od dnia 8 sierpnia 2002 r. do dnia 30 kwietnia 2009 r. na stanowisku dyrektora ds. rozwoju i marketingu ( przebieg dotychczasowego zatrudnienia oraz świadectwo pracy z dnia 4 maja 2009 r. k. 15 verte i 25 a. s. i akta osobowe).

Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 2 marca
2007 r. Członkami zarządu są M. K. (1) i odwołująca. Wysokość kapitału zakładowego spółki wynosi 50.000 złotych. Obecnie wspólnikami spółki są M. K. (1), odwołująca
i M. K. (2) posiadający odpowiednio 50, 25 i 25 udziałów w łącznych wysokościach 25.000 złotych, 12.500 złotych oraz 12.500 złotych. Przedmiotem przeważającej działalności jest wychowanie przedszkolne ( wydruk z Krajowego Rejestru Sądowego, k. 92-97 a. s., zeznania świadka P. Z. oraz zeznania w charakterze strony odwołującej,
k. 142-145 i 242-243 a. s.).

Chęć zatrudnienia ubezpieczonej przez spółkę na stanowisku dyrektora ds. finansowych podyktowana była realną potrzebą wykonywania nadzoru finansowego nad spółką przez jedną, zaufaną osobę. Nadzór nad spółką związany był z planowanym rozwojem działalności. Ze względu na wysokie kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe spółka uznała, że najlepszym kandydatem na w/w stanowisko będzie odwołująca ( zeznania świadka M. M. oraz zeznania w charakterze strony odwołującej i M. K. (1) k. 147-149, 166-170 i 242-244 a. s.).

Odwołująca w dniu 25 lutego 2019 r. została skierowana na badania lekarskie. Następnie tego samego dnia wobec braku przeciwwskazań zdrowotnych została uznana za zdolną do wykonywania pracy na stanowisku dyrektora ds. finansowych ( skierowanie na badania lekarskie z dnia 22 lutego 2021 r., akta osobowe i orzeczenie lekarskie z dnia 25 lutego 2019 r., k. 21 a. s.).

Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników spółki w dniu 27 lutego 2019 r. na podstawie art. 210 § 1 k.s.h. postanowiło ustanowić pełnomocnikiem spółki (...) i upoważnić ją do zawarcia w imieniu spółki umowy o pracę z odwołującą na stanowisku dyrektora ds. finansowych w wymiarze pół etatu i miesięcznym wynagrodzenie na poziomie kwoty brutto 4.210 złotych z możliwością zwiększenia etatu zatrudnienia w przyszłości i wzrostu miesięcznego wynagrodzenia maksymalnie do kwoty brutto 12.000 złotych według uznania pełnomocnika ( uchwała numer 2 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników M. Sp.
z o.o. z siedzibą w W. z dnia 27 lutego 2018 r. w sprawie ustanowienia pełnomocnika, k. 69 a. s. i akta osobowe).

Spółka reprezentowana przez M. K. (1) w dniu 28 lutego 2019 r. zawarła
z odwołującą umowę o pracę na czas nieokreślony od dnia 1 marca 2019 r. na stanowisku dyrektora ds. finansowych w połowie pełnego wymiaru czasu pracy z wynagrodzeniem
w wysokości 4.210 złotych brutto miesięcznie płatnego do 5-tego dnia następnego miesiąca ( umowa o pracę z dnia 28 lutego 2019 r., k. 12 a. s., akta ZUS i akta osobowe oraz zeznania
w charakterze strony odwołującej i M. K. (1), k. 147-149 i 242-244 a. s.).

Ubezpieczona wyraziła zgodę na przekazywanie jej wynagrodzenia na rachunek bankowy ( zgoda pracownika na przekazywanie wynagrodzenia na konto, k. 16 a. s., akta ZUS i akta osobowe).

Spółka wypłacała odwołującej należne jej wynagrodzenie przelewami na wskazany przez nią numer rachunku bankowego ( historia operacji konta spółki, k. 33 a. s., zeznania świadków P. Z., M. D. i M. M. oraz zeznania
w charakterze strony M. K. (1), k. 142-145, 147-149, 166-170 i 243-244 a. s.).

W dniach 1-4 marca 2019 r. M. M. przeprowadziła instruktaż stanowiskowy, po którym ubezpieczona została dopuszczona do wykonywania pracy na stanowisku dyrektora ds. finansowych ( karta szkolenia wstępnego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, k. 20 a. s. i akta osobowe).

Do zakresu obowiązków odwołującej na stanowisku dyrektora finansowego miało należeć:

- pełnienie nadzoru nad przygotowaniem sprawozdań finansowych oraz raportów;

- pełnienie nadzoru nad przygotowaniem rocznego budżetu i wieloletnich planów oraz kontrolowanie ich realizacji;

- optymalizowanie polityki podatkowej;

- ponoszenie odpowiedzialności za płynność finansową, zabezpieczenia oraz stopy procentowe;

- kontaktowanie się i współpracowanie z bankami, firmami ubezpieczeniowymi oraz organami podatkowymi;

- nadzorowanie dyrektora przedszkola ( zakres obowiązków dyrektora finansowego z dnia 28 lutego 2019 r., k. 12 verte a. s., akta ZUS i akta osobowe).

Ubezpieczona wykonywała wszystkie czynności w siedzibie firmy, do których zobowiązana była na mocy podpisanego zakresu obowiązków, jak i kolejnych z dnia 4 listopada 2019 r., 28 lipca 2020 r. i 30 września 2021 r. Docelowo odwołująca pracowała w godzinach 09:00-17:00 ( zeznania świadków P. Z., M. M. i K. G. (2) oraz zeznania w charakterze strony odwołującej i M. K. (1), k. 142-145, 147-149, 166-170, 198-202 i 242-244 a. s.).

Odwołująca w trakcie realizowania stosunku pracy na bieżąco kontaktowała się
z M. K. (1) w sprawach dotyczących charakteru wykonywanych przez nią obowiązków pracowniczych, z rezultatów których regularnie sporządzała raporty. Przełożonym ubezpieczonej była M. K. (1), która na bieżąco wydawała jej polecenia w przedmiocie konieczności wykonania poszczególnych czynności w ramach zawartej umowy o pracę takich, jak wykonanie analizy kosztów i przychodów, sytuacji ekonomicznej w spółce oraz planów inwestycyjnych, raportowanie o stanie rozrachunków z klientami i dostawcami czy
o osiągniętej dotacji i uczniów ( zeznania świadków M. M. i K. G. (1) oraz zeznania w charakterze strony M. K. (1), k. 147-149, 166-169, 198-202 i 243-244 a. s.).

W trakcie wykonywania obowiązków odwołująca przekazywała dokumenty księgowe P. Z. ( zeznania świadka P. Z., k. 142-145 a. s.).

Odwołująca współpracowała również z M. D., która oferowała spółce usługi w ramach prowadzenia biura rachunkowego. W ramach współpracy przekazywała dokumentację księgową spółki w postaci faktur zakupowych, wyciągów bankowych czy raportów kasowych ( zeznania świadka M. D., k. 154-157 a. s.).

A. K. pełniąc funkcję członka zarządu spółki reprezentowała firmę na zewnątrz poprzez podpisywanie dokumentów, dbanie o formalno-prawną zgodność aspektów działalności z obowiązującymi przepisami, branie udziału w spotkaniach
i negocjacjach z kluczowymi partnerami biznesowymi, współtworzenie i ponoszenie odpowiedzialności za realizację strategii spółki. W związku z tym odwołująca opracowywała
i aktualizowała wieloletnią strategię biznesową firmy, przygotowywała i brała udział
w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych i kierunków rozwoju nowych produktów i usług oraz ponosiła odpowiedzialność za utrzymanie i rozwijanie przewagi konkurencyjnej. Nadto zajmowała się również zarządzaniem operacyjnym i koordynowaniem działań pracy wszystkich obszarów w spółce, na co składało się ponoszenie odpowiedzialności za stworzenie i wdrożenie procesów zarządczych i operacyjnych oraz za rozwój działalności, a także stałą współpracą z dyrektorami i wspomaganiem głównych procesów negocjacyjnych ( zeznania świadków M. M. i K. G. (1) oraz zeznania w charakterze strony odwołującej i M. K. (1), k. 147-149, 166-170, 198-202 i 242-244 a. s.).

Odwołująca w dniu 19 maja 2019 r. zgłosiła się do Poradni chirurgii urazowo-ortopedycznej Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej C. C.. Po wykonaniu badań rozpoznano u niej złamanie kostki boczne prawego podudzia oraz zwichnięcie, skręcenie i naderwanie stawów i więzadeł stawu skokowego i poziomu stopy
w wyniku upadku z roweru. Wskutek powyższego doszło do unieruchomienia kończyny poprzez założenie opatrunku gipsowego podudziowego ( karta informacyjna leczenia

ambulatoryjnego z dnia 19 maja 2019 r. oraz zeznania w charakterze strony odwołującej
i M. K. (1), k. 77 i 242-244 a. s.).

W trakcie nieobecności odwołującej zdarzało się, że P. Z. sporządzał bieżące rozrachunki z dostawcami ( zeznania świadka P. Z., k. 142-145 a. s.).

Obowiązki ubezpieczonej zostały również częściowo przejęte przez dyrektora przedszkola M. M. w zakresie przygotowywania i składania wniosków do urzędu gminy oraz rozliczania klientów firmy i dostawców, a także przez firmę księgowo-kadrową, która zajmowała się windykacją należności oraz analizą kosztów i przychodów spółki ( zeznania świadków M. M. i K. G. (1) oraz zeznania w charakterze strony M. K. (1), k. 147-149, 166-170, 198-202 i 243-244 a. s.).

Aneksem nr (...) do umowy o pracę z dnia 4 listopada 2019 r. nastąpiła zmiana od 1 stycznia 2020 r. wysokości wynagrodzenia na 8.383,43 złotych brutto miesięcznie, wymiaru czasu pracy na ¾ etatu oraz zakresu obowiązków odwołującej, który obejmował nadto ponoszenie odpowiedzialności za funkcjonowanie kontroli wewnętrznej, przygotowywanie informacji i składanie dokumentów do co miesięcznej dotacji oświatowej oraz przygotowywanie informacji i coroczne rozliczenie dotacji oświatowej ( aneks nr (...) do umowy o pracę z dnia 4 listopada 2019 r. oraz zakres obowiązków dyrektora finansowego z dnia 4 listopada 2019 r., k. 13-13 verte a. s., akta ZUS i akta osobowe).

Odwołująca przedstawiła zarządowi spółki sprawozdania z działalności dyrektora ds. finansowych w dniu 31 grudnia 2019 r. i 30 czerwca 2020 r. W dokumentach tych ubezpieczona sporządziła analizę danych finansowych spółki ( sprawozdania dla zarządu i udziałowców firmy (...) Sp. z o.o. z działalności dyrektora d.s. finansowych z dnia 31 grudnia 2019 r. i z dnia 30 czerwca 2020 r., k. 29-32 i 73-76 a. s. oraz zeznania w charakterze strony M. K. (1),
k. 147-149 i 243-244 a. s.).

Aneksem nr (...) do umowy o pracę z dnia 28 lipca 2020 r. nastąpiła kolejna zmiana począwszy od dnia 1 sierpnia 2020 r., zgodnie z którą ustalono wynagrodzenie ubezpieczonej w wysokości 11.219 złotych brutto miesięcznie, pełen wymiar czasu pracy oraz nowy zakres obowiązków, który przewidywał dodatkowo kontrolowanie bieżących wpływów i wydatków, rozliczanie kontrahentów i klientów oraz współpracowanie z podmiotami w celu uzyskania pomocy finansowej ( aneks nr (...) do umowy o pracę z dnia 28 lipca 2020 r. oraz zakres obowiązków dyrektora finansowego z dnia 28 lipca 2020 r., k. 14 a. s., akta ZUS i akta osobowe).

Spółka w dniu 27 sierpnia 2020 r. reprezentowana przez członków zarządu M. K. (1) i odwołującą zawierała umowy na rok szkolny 2020/2021 obowiązujące w okresie od 1 września 2020 r. do 31 sierpnia 2021 r. z rodzicami dzieci, których przedmiotem było świadczenie usług dydaktycznych i opiekuńczo-wychowawczych w przedszkolu M. ( umowy na rok szkolny 2020/2021, k. 48-56 a. s.).

Ubezpieczona składała dokumenty do (...) D. T. związane
z udzieleniem informacji o faktycznej liczbie uczniów w niepublicznym przedszkolu oraz udzieleniem dotacji ( informacje o faktycznej liczbie uczniów, wniosek o udzielenie dotacji na rok 2021, akta ZUS).

Aneksem nr (...) do umowy o pracę z dnia 30 września 2021 r. nastąpiła kolejna zmiana postanowień umownych, gdyż od dnia 1 października 2021 r. wysokość wynagrodzenia wynosiła 8.000 złotych brutto miesięcznie oraz zakresu obowiązków, który obejmował nadto bieżące współpracowanie z biurem księgowym oraz przygotowywanie i przekazywanie dokumentacji finansowej podmiotom zewnętrznym ( aneks nr (...) do umowy o pracę z dnia 30 września 2021 r. oraz zakres obowiązków dyrektora finansowego z dnia 30 września 2021 r., akta osobowe).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. zgodnie z art. 61 § 1 i 4 k.p.a. w związku z art. 123 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych zawiadomił ubezpieczoną i spółkę o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie prawidłowości zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i wysokości podstaw wymiaru składek na te ubezpieczenia odwołującej z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek. Organ rentowy po zakończeniu postępowania wyjaśniającego wydał zaskarżoną decyzję z dnia 10 czerwca 2021 r., nr: (...) na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 i art. 68 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 58 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p. ZUS stwierdził, że odwołująca, jako pracownik
u płatnika składek, nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 1 marca 2019 r. ( decyzja z dnia 10 czerwca 2021 r., akta ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych oraz w oparciu o zeznania świadków P. Z., M. D., M. M. i K. G. (1), a także w charakterze stron odwołującej i zainteresowanej. Dokumenty zawarte w aktach były wiarygodne, a ich treść nie była kwestionowana przez strony procesu a w związku z tym zasługiwały w całości na uwzględnienie. Również za wiarygodne Sąd uznał zeznania wszystkich świadków i stron procesu. W szczególności P. Z., M. M. i K. G. (1) nakreślili zakres obowiązków wykonywanych przez odwołującą zarówno jako członek zarządu, jak i dyrektor ds. finansowych, których zeznania posłużyły Sądowi w całości do poczynienia ustaleń faktycznych. Jedynie M. D. nie posiadała wiedzy dotyczącej zakresu obowiązków odwołującej, w jakich godzinach świadczy pracę, kto był jej bezpośrednim przełożonym i czy wydawał jej polecenia służbowe. Tym niemniej pozostali świadkowi udzielili wiarygodnych odpowiedzi na w/w pytania i w tym zakresie ich zeznania należało uznać za zbieżne i korelujące również z zeznaniami stron procesu.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 10 czerwca 2021 r., nr: (...), jako zasadne, podlega uwzględnieniu.

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2020 r., poz. 226 z późn. zm.) zwanej dalej ,,ustawą’’ obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów. W myśl art. 13 pkt 1 ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne, tj. pracownicy – od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku. Jak stanowi art. 2 k.p. pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. W rozumieniu art. 22 § 1 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę,
a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Zgodnie z art. 58 § 1 k.c., na który powołał się organ rentowy w treści zaskarżonej decyzji, czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Czynność prawna mająca na celu obejście ustawy polega na takim ukształtowaniu jej treści, które z formalnego punktu widzenia nie sprzeciwia się ustawie, ale w rzeczywistości zmierza do zrealizowania celu, którego osiągnięcie jest przez ustawę zakazane.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego podkreśla się, że przy ocenie istnienia tytułu do ubezpieczenia społecznego nacisk kładzie się na ustalenie faktycznego wykonywania umowy czy działalności ( wyroki Sądu Najwyższego: z 26 lutego 2013 r., I UK 472/12, z 24 sierpnia 2010 r. I UK 74/10 i z 13 listopada 2008 r., II UK 94/08). Nie wystarczy zatem zawarcie samej umowy, lecz konieczne jest rozpoczęcie jej wykonywania. Umowa taka powinna mieć, przynajmniej w zamiarze, realne znaczenie gospodarcze, w innym bowiem przypadku można by mówić jedynie o relacji grzecznościowej, a nie stosunku prawnym.

Postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie dało podstawy do stwierdzenia, że nieważność umowy o pracę, na którą organ rentowy powoływał się w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji, nie została dowiedziona. Materiał dowodowy zgromadzony przez organ rentowy w toku postępowania wyjaśniającego, uzupełniony w postępowaniu prowadzonym przez Sąd, dowodzi wprost przeciwnie niż twierdził organ rentowy. Strony umowy wykazały, że przy jej zawieraniu towarzyszył im cel jej rzeczywistego realizowania. Jak wynika z dokonanych w sprawie ustaleń, zatrudnienie ubezpieczonej podyktowane było chęcią rozszerzenia działalności spółki ukierunkowany na jej progresywny rozwój.

Organ rentowy wskazywał na kilka niezależnych względem siebie okoliczności, z których w jego ocenie wynikało, że zawarta przez strony umowa o pracę jest nieważna. Po pierwsze organ rentowy wskazał, że dokument (...) z datą zgłoszenia do ubezpieczeń odwołującej od dnia 1 marca 2019 r. wpłynął do Zakładu po obowiązującym terminie w dniu 28 marca 2019 r., co jednak nie ma żadnego znaczenia w kontekście prawidłowości dokonanego rozstrzygnięcia w zaskarżonej decyzji. Niewątpliwie fakt zgłoszenia pracownika do ubezpieczeń społecznych z przekroczeniem terminu jest naruszeniem obowiązków płatnika składek stanowiącym wykroczenie przeciwko przepisom ustawy. W konsekwencji płatnik ponosi z tego tytułu odpowiedzialność. Natomiast fakt ten w żadnej mierze nie wpływa negatywnie na podleganie z mocy prawa ubezpieczeniom społecznym przez pracownika, który pracę podjął i wykonywał, co zostało też ustalone na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 10 maja 2016 r., sygn. akt III AUa 1467/15).

Organ rentowy zaznaczył, że w toku prowadzonego postępowania wyjaśniającego płatnik składek nie przedłożył zaświadczenia o odbyciu przez ubezpieczoną wstępnych badań lekarskich dopuszczających ją do pracy. W tym kontekście strony uzupełniły materiał dowodowy w toku postępowania sądowego i przedstawiły dokumenty, z których wynikało, że odwołująca została skierowana na badania lekarskie, które kilka dni później zostały wykonane. W wyniku powyższego ubezpieczona została uznana za zdolną do wykonywania pracy na stanowisku dyrektora ds. finansowych.

W ocenie organu rentowego umowa o pracę została zawarta z naruszeniem art. 210 § 1 k.s.h. i jest nieważna, ponieważ w imieniu spółki nie działał pełnomocnik ustanowiony uchwałą zgromadzenia wspólników, zaś członek zarządu nie może reprezentować spółki w umowie
z innym członkiem zarządu. Zgodnie z tym przepisem w umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników. Z analizy stanu faktycznego wynika, że faktycznie umowa została zawarta przez członka zarządu z innym członkiem zarządu, jednakże należy zaznaczyć, że M. K. (1) została powołana pełnomocnikiem spółki w celu zawarcia umowy o pracę
w imieniu płatnika składek z odwołującą. Poglądy judykatury w tym względzie prezentują się jednolicie, bowiem członek zarządu spółki z o.o. może zostać ustanowiony pełnomocnikiem spółki w trybie art. 210 § 1 k.s.h. a podejmowane przez niego czynności są ważne ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 29 marca 2018 r., I AGa 51/18). W świetle art. 210 § 1 k.s.h. nie ma przeciwwskazań do tego, aby pełnomocnikiem do występowania w imieniu spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością w czynnościach dokonywanych z członkiem zarządu ustanowić innego członka zarządu ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 20 marca 2018 r., III AUa 18/18). Przepis art. 210 k.s.h. nie określa kto może być pełnomocnikiem spółki, a tym samym pozostawia swobodę wyboru zgromadzeniu wspólników. Zważywszy zatem, że art. 210 § 1 k.s.h. nie określa kto może być pełnomocnikiem spółki oraz, że na gruncie tego przepisu dopuszczalne jest umocowanie przez zgromadzenie wspólników członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do zawarcia umowy o pracę z innym członkiem zarządu ( postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2010 r. i wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 1 lipca 2015 r., III AUa 1520/14).

Nadto organ rentowy zaznaczył, że w umowie o pracę z dnia 28 lutego 2019 r. w miejscu osób reprezentujących pracodawcę wymieniona została m.in. odwołująca. Jak wyjaśniła to spółka błąd ten stanowił oczywistą omyłkę, gdyż w większości dokumentów odwołująca występowała w imieniu spółki. Tymczasem strony tej umowy w trakcie przesłuchania potwierdziły, że w imieniu spółki podczas zawierania umowy o pracę występowała jedynie M. K. (1). Identycznie wskutek błędu zachodzącego po stronie biura księgowego spółki nastąpiła rozbieżność pomiędzy zgłoszeniem do organu rentowego wymiaru etatu ubezpieczonej a dokumentacją pracowniczą. Występująca kolizja została jednak skorygowana przez spółkę.

ZUS zaakcentował, że w toku postępowania wyjaśniającego pracownik spółki potwierdził świadczenie pracy przez odwołującą na stanowisku dyrektora ds. finansowych, natomiast osoba mająca z nią kontakty służbowe wskazała, że A. K. występowała jako członek zarządu spółki. Powyższa konstatacja nie może jednak przesądzać, że ubezpieczona nie realizowała stosunku pracy. Z analizy materiału dowodowego wynika, że ubezpieczona wykonywała czynności zarówno jako członek zarządu, jak i dyrektor ds. finansowych, które to nie były ze sobą zbieżne.

Jednocześnie ZUS powołując się na poglądy orzecznictwa wskazał, że ogólna kontrola na podstawie składanych raportów dokonywana z punktu widzenia rezultatów podejmowanej przez odwołującą działalności na rzecz zainteresowanych nie świadczy o podporządkowaniu pracowniczym. Organ rentowy uznał, że w spółce nie ma powołanej Rady Nadzorczej,
a pełnomocnik powołany został jedynie do zawarcia umowy o pracę z odwołującą, a zatem
w spółce nie ma organu ani osoby, która mogłaby sprawować bezpośrednio kontrolę nad wykonywaniem pracy przez odwołującą. Pojęcie kierownictwa czy też nadzoru użyte we wskazanym przepisie powinno być interpretowane przy uwzględnieniu ogólnych cech wykonywanego rodzaju pracy oraz konkretnych okoliczności danego stosunku prawnego pomiędzy pracownikiem a jego pracodawcą. Tradycyjnie podporządkowanie pracownicze pojmuje się jako stosunek pomiędzy pracodawcą a pracownikiem cechujący się tym, że pracodawca posiada nad pracownikiem swoistą kontrolę dotyczącą wykonywania przez pracownika powierzonych obowiązków oraz ma możliwość sprawowania nadzoru nad ich realizacją. Co przy tym istotne, pracodawca nie musi sprawować ścisłego nadzoru nad działaniami pracownika, jednakże stosunek między nimi powinien zawierać wyraźne
i faktyczne elementy pozwalające uznać, że pracodawca posiada nad pracownikiem swoistą kontrolę w zakresie wykonywania przez pracownika nałożonych na niego obowiązków. Przejawami podporządkowania pracodawcy w powyższym ujęciu są takie elementy jak: określony czas pracy i miejsce wykonywania czynności, podpisywanie listy obecności, podporządkowanie pracownika regulaminowi i poleceniom kierownictwa co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania prac oraz obowiązek przestrzegania norm pracy, obowiązek wykonywania poleceń przełożonych, wykonywanie pracy zmianowej i stała dyspozycyjność, dokładne określenie miejsca i czasu realizacji powierzonego zadania, jak również ich wykonywanie i realizacja pod nadzorem kierownika ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 maja 2011 r., II UK 20/11).

Jednocześnie w orzecznictwie i doktrynie zwraca się uwagę, że tradycyjne pojmowanie podporządkowania jako obowiązku wykonywania przez pracownika poleceń pracodawcy ewoluuje w miarę rozwoju stosunków społecznych. W miejsce dawnego systemu podporządkowania hierarchicznego i obowiązku stosowania się do dyspozycji pracodawcy, nawet w technicznym zakresie działania, pojawia się nowe podporządkowanie autonomiczne, polegające na wyznaczeniu pracownikowi przez pracodawcę zadań bez ingerowania w sposób ich wykonywania. Ma to miejsce w szczególności w przypadku zatrudnienia w ramach stosunku pracy osób sprawujących funkcje organów zarządzających zakładami pracy, w tym także funkcję członka zarządu spółki. Przy tym wskazuje się, że status pracowniczy tych osób nie wynika z faktu spełniania przez te osoby wszystkich cech stosunku pracy z art. 22 § 1 k.p., lecz z decyzji ustawodawcy o włączeniu tych osób do kategorii pracowników, pomimo braku podporządkowania kierownictwu pracodawcy pojmowanego w tradycyjny sposób ( wyroki Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2005 r., II PK 276/04 oraz z dnia 16 grudnia 2008 r.,
I UK 162/08). Wynika to po części z tego, że zgodnie z treścią art. 203 § 1 k.s.h. pełnienie funkcji w zarządzie spółki może łączyć się z zatrudnieniem w niej na podstawie stosunku pracy. Ta sama osoba może więc być wspólnikiem spółki, pełnić funkcję jej zarządu i być zatrudniona przez tę spółkę jako pracownik. Natomiast inna sytuacja będzie mieć miejsce w jednoosobowej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedyny wspólnik jest jedynym członkiem zarządu. W takich sytuacjach praca takiego wspólnika będzie de facto polegać na obrocie własnym kapitałem, co spowoduje symbiozę pracy i kapitału. Natomiast w spółce wieloosobowej (nawet dwuosobowej) nie ma umowy o pracę „z samym sobą”, jak też nie zachodzi sytuacja wykluczająca podporządkowanie pracownicze z art. 22 k.p. We wskazanym przepisie chodzi o „kierownictwo” pracodawcy, a nie samego zarządu. Wspólnik dwuosobowej sp. z o.o., który w charakterze pracownika osobiście zarządza zakładem pracy w imieniu takiego pracodawcy, jest zatem obowiązkowo objęty pracowniczym tytułem podlegania ubezpieczeniom społecznym ( wyroki Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 1998 r., II UKN 394/98 oraz z dnia 16 grudnia 2008 r., I UK 162/08).

Taka sytuacja jednak nie miała miejsca w rozpatrywanej sprawie. W ocenie Sądu Okręgowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych niezasadnie powoływał się na argument, jakoby ubezpieczona, jako członek Zarządu spółki, sama wyznaczała sobie zadania, które następnie realizowała osobiście jako pracownik. Z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że nawet posiadanie przez spółkę jednego wspólnika nie wyklucza objęcia jego osoby jako pracownika obowiązkowo ubezpieczeniami społecznego. Podkreślić należy, że ubezpieczona posiadała jedynie 25 ze 100 udziałów w spółce. Powyższe oznacza, że pozostałych dwóch wspólników gromadziło w sobie więcej kapitału niż odwołująca. W związku z tym ubezpieczona mogła podlegać bezpośrednio przez drugiego członka zarządu, który jak wynika nie tylko z zeznań stron, ale i świadków na bieżąco kontrolował i nadzorował efekty jej pracy. W związku z tym odwołująca odpowiadała przed Zarządem i Zgromadzeniem Wspólników spółki, ponieważ wszystkie jej działania musiały uzyskać ich akceptację.

Pojęcie kierownictwa pracodawcy, o którym mowa w art. 22 § 1 k.p., nie ma jednowymiarowego kształtu. Tradycyjnie podporządkowanie pracownicze pojmuje się jako stosunek pomiędzy pracodawcą a pracownikiem cechujący się tym, że pracodawca posiada nad pracownikiem swoistą kontrolę dotyczącą wykonywania przez pracownika powierzonych obowiązków oraz ma możliwość sprawowania nadzoru nad ich realizacją. Co przy tym istotne, pracodawca nie musi sprawować ścisłego nadzoru nad działaniami pracownika, jednakże stosunek między nimi powinien zawierać wyraźne i faktyczne elementy pozwalające uznać, że pracodawca posiada nad pracownikiem swoistą kontrolę w zakresie wykonywania przez pracownika nałożonych na niego obowiązków ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 maja
2011 r., II UK 20/11).

Sąd zważył, że praca ubezpieczonej na stanowisku dyrektora ds. finansowych nie była ukierunkowana na zadania powiązane ze sferą organizacyjną, czy też zarządczą spółki. Praca ta miała ewidentnie charakter wykonawczy i podlegała regułom ustalonym przez zarząd spółki, którymi to ubezpieczona musiała się kierować i respektować. Przyjęcie koncepcji pracowniczego zatrudnienia musi graniczyć z pewnością, że w sprawie doszło do świadczenia pracy podporządkowanej, niezależnie od jego nasilenia i rodzaju. Specyfiki tego podporządkowania należy poszukiwać przez pryzmat prawa pracy, a nie prawa spółek, gdyż te ostatnie nie dotyczą nadzoru nad pracownikami spółki. Zatem odtworzenie mechanizmu,
w jakim spółka egzekwowała wykonywanie pracy podporządkowanej, stanowi punkt wyjścia. W ten sposób ujawnia się silny wpływ okoliczności faktycznych, których wynik będzie przesądzający dla oceny, czy doszło do wykonywania pracy podporządkowanej. Niemniej nie chodzi tu tylko o zakres i częstotliwość ingerencji w sposób realizacji zadań pracowniczych, lecz o fakt czy taki podmiot istnieje, który te funkcje władcze sprawuje i jaki ma do tego mandat ( postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 listopada 2020 r., II UK 228/19).

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie praca odwołującej nie polegała na obrocie jej własnym kapitałem w ramach spółki. Wobec tego nie doszło do połączenia jej pracy i kapitału. Nie jest to więc szczególna forma prowadzenia działalności gospodarczej na „własny” rachunek, oddzielona przez konstrukcję fikcji osoby prawnej od osobistego majątku wspólnika. Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy zważył, że należało zmienić zaskarżoną decyzję
w ten sposób, iż odwołującą podlega ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu, jako pracownik z tytułu zawartej umowy o pracę ze spółką, od 1 marca
2019 r. W związku z tym Sąd orzekł na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., jak w punkcie 1 wyroku.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. mając na uwadze zasadę odpowiedzialności za przegranie procesu. W związku z tym Sąd zasądził od organu rentowego na rzecz odwołującej kwotę w wysokości 180,00 złotych na podstawie § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. z 2018 r., poz. 265).