Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2022 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Janusz Supiński

Protokolant: Katarzyna Kucharska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18.10.2022 r.

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w W.

przeciwko M. M.

o zapłatę

I.  Powództwo oddala.

II.  Zasądza od powoda (...) Sp. z o.o. w W. na rzecz pozwanego M. M. kwotę 1.817,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt. I C 588/21

UZASADNIENIE

Powód (...) na Malcie domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego M. M. kwoty 5.769,89 zł wraz z maksymalnymi ustawowymi odsetkami za opóźnienie i kosztami postępowania. W uzasadnieniu podniósł, iż w dniu 16.03.2020 r. pozwany zawarł z (...) Sp. z o.o. umowę pożyczki na okres 30 dni, której pozwany nie spłacił. Następnie - w dniu 15.07.2020r. - powód zawarł z wierzycielem pierwotnym umowę cesji szeregu wierzytelności, na mocy której nabył również wierzytelność cedenta w w/w kwocie wobec pozwanego.

Pozwany M. M. nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie na koszt powoda. W uzasadnieniu zakwestionował istnienie po stronie powoda legitymacji procesowej czynnej, istnienie stosunku zobowiązaniowego pomiędzy stronami, a także wskazał na mechanizm fikcyjnych umów refinansujących.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 15.07.2020r. (...) Sp. z o.o. w W. zawarł z (...) na Malcie umowę przelewu szeregu wierzytelności. Załącznikiem do tej umowy był wykaz wierzytelności, w którym wskazano pod pozycją 434 zobowiązanie pozwanego z tytułu pożyczki z 16.03.2019r.

dowód: umowa k.22-32

W dniu 16.12.2021r. (...) na Malcie zawarł z (...) Sp. z o.o. w W. umowę przelewu. Załącznikiem do tej umowy był wykaz wierzytelności, w którym wskazano pod pozycją 107 zobowiązanie pozwanego z tytułu pożyczki z 16.03.2019r.

dowód: umowa k 133-151

W wyniku zawarcia tej ostatniej umowy cesji nastąpiła zmiana strony powodowej z (...) na Malcie na (...) Sp. z o.o. w W..

Sąd ustalił powyższe okoliczności na podstawie dowodów z dokumentów, które nie były kwestionowane przez strony.

Tym niemniej powództwo w niniejszej sprawie i tak należało uznać za nieuzasadnione. W pierwszej kolejności bowiem należało stwierdzić, że umowa pożyczki, na istnienie której powód się powoływał miała zostać zawarta w sposób pośredni, tj. przy użyciu Internetu. Zgodnie z treścią tej umowy kolejność zdarzeń mających doprowadzić do zawarcia rzeczonej umowy przedstawiała się następująco: najpierw przyszły pożyczkobiorca winien był utworzyć profil klienta na stronie internetowej pożyczkodawcy. Następnie przyszły pożyczkobiorca powinien był potwierdzić swoje dane, w tym numer rachunku bankowego, poprzez dokonanie jednorazowej wpłaty poprzez przelew bankowy (przelew potwierdzający). Następnie pożyczkobiorca powinien był skierować wniosek o przyznanie pożyczki za pośrednictwem strony internetowej (formularza internetowego) lub telefonu wraz ze stosownym oświadczeniem iż m.in.. zapoznał się z regulaminem, warunkami umowy itp. W wyniku złożenia takiego wniosku pożyczkodawca zobligowany był do dokonania weryfikacji zdolności kredytowej pożyczkobiorcy i w przypadku pozytywnej konkluzji tej weryfikacji podejmował decyzję o przyznaniu pożyczkobiorcy stosownej pożyczki. Decyzja taka oznaczała, że pożyczkodawca przelewał na konto pożyczkobiorcy określoną kwotę i jednocześnie wysyłał do pożyczkobiorcy umowę wraz z formularzem informacyjnym. Taką procedurę przewidywała umowa pożyczki, na którą powoływał się powód. Prowadzi to do wniosku, że powód w niniejszej sprawie powinien był wykazać, że pozwany utworzył (lub posiadał wcześniej) profil klienta, dokonał przelewu opłaty rejestracyjnej (przy tej umowie lub wcześniej przy zakładaniu profilu klienta), złożył wniosek o przyznanie pożyczki w określonej wysokości i na określonych zasadach, wreszcie otrzymał środki pieniężne na jego rachunek bankowy (tj. ten, z którego przelewał opłatę rejestracyjną) lub inny wskazany we wniosku oraz umowę pożyczki wraz z formularzem informacyjnym. Tymczasem w sprawie powód przedstawił treść umowy pożyczki i potwierdzenia przelewów kwot na rachunek bankowy (...) sp. z o.o. w W. ze wskazaniem wszakże, że odbiorcą miałby być pozwany. Niewątpliwie zatem powód nie zaoferował w toku procesu żadnego dokumentu ani innego środka dowodowego na potwierdzenie, że pozwany utworzył profil klienta na stronie internetowej firmy (...) Sp. z o.o. w W. (lub nawet któregoś z pośredników tej firmy), dokonał przelewu potwierdzającego i złożył wniosek o pożyczkę, będącą przedmiotem sporu. Brak dowodu na utworzenie przez pozwanego profilu klienta i przede wszystkim brak dowodu na uiszczenie przez pozwanego opłaty rejestracyjnej (przelewu potwierdzającego) uniemożliwia weryfikację twierdzeń powoda, w tym choćby tego, że odbiorcą przelewu wykonanego przez (...) Sp. z o.o. w W. na rzecz (...) Sp. z o.o. w W. był pozwany. Wprawdzie bowiem powód przedstawił umowę, jaką pozwany miał zawrzeć z firmą (...), ale nie poparł tego żadnymi dowodami na potwierdzenie, że pozwany uczestniczył w procesie zawierania tej ostatniej umowy. Zważyć bowiem trzeba, że umowa z (...) miałaby być zawierana przez pozwanego w dokładnie taki sam sposób, w jaki miała być zawarta umowa z (...) Sp. z o.o. w W.. Podobnie też jak w przypadku umowy z (...) Sp. z o.o. w W. tak i odnośnie umowy z (...) powód nie wykazał, by pozwany dokonywał przelewu potwierdzającego, składał wniosek o pożyczkę, zawierał umowę itd. I chociaż kwestia umowy, jaką pozwany miał zawierać z (...) nie jest przedmiotem niniejszej sprawy, to jednak odnotować należy, że brak potwierdzenia zawarcia przez pozwanego umowy z (...) podważa wiarygodność powoda w kwestii zasadności traktowania przelewu ze strony (...) Sp. z o.o. w W. na rzecz (...) jako skierowanego na rzecz pozwanego. To zaś podważa twierdzenia powoda co do przekazania pozwanego kwoty pożyczki – sam fakt wpisania pozwanego jako odbiorcy przelewanych środków pieniężnych nie stanowi potwierdzenia, że rachunek bankowy, na który są przelewane te środki należy do tejże wskazanej osoby lub iż pozwany ma cokolwiek wspólnego z rzeczonym rachunkiem bankowym. O ile zatem potwierdzenie przelewu złożone przez powoda rzeczywiście jest dowodem, że środki pieniężne zostały przekazane, o tyle równocześnie nie jest wykazaniem, że końcowo otrzymał je w takiej lub innej formie pozwany. Co oczywiste też w realiach niniejszej sprawy – powód nie przedstawił wniosku pozwanego o przyznanie pożyczki. Zupełnie na marginesie wypada zatem podnieść, że zgodnie z art. 6 kc, to na powodzie ciążył obowiązek wykazania istnienia umowy pożyczki z wierzycielem pierwotnym i faktu przekazania pieniędzy, objętych umową pożyczki, a rygorem niewypełnienia tego obowiązku jest oddalenie powództwa. To powód powinien był zaoferować stosowne dowody, tym bardziej, że pozwany zakwestionował szereg okoliczności. Strona powodowa tymczasem, już po podniesieniu szeregu zarzutów przez pozwaną, poprzestała li tylko na polemice z tymi zarzutami, miast skoncentrować się na udowodnieniu swoich racji. W efekcie Sąd został zmuszony do dokonania negatywnej weryfikacji twierdzeń strony powodowej i oddalenia powództwa, co też zostało uczynione w pkt I wyroku, po myśli zresztą art. 720 § 1 kc.

O kosztach Sąd orzekł po myśli art. 98 § 1 kpc, zgodnie z którym strona przegrywająca obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Na koszty procesu pozwanego składają się w niniejszej sprawie jedynie wynagrodzenie pełnomocnika powoda (1.800 zł) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł). Mając przedstawione racje na uwadze, Sąd orzekł jak w punkcie II wyroku.