Postanowienie

V U 375/13

Podstawa prawna:

art. 355 § 1 k.p.c.

Powołane przepisy:

  1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 - art. 136; art. 136 ust. 3; art. 32; art. 32 ust. 1; art. 47) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  2. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 - art. 174; art. 174 § 1; art. 174 § 1 pkt. 1; art. 182; art. 182 § 1; art. 355; art. 355 § 1) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  3. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 - art. 922; art. 922 § 2) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  4. Ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1991 r. Nr 7, poz. 24 - art. 52) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  5. Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 - art. 136; art. 136 ust. 1) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
Zmiana rodzaju orzeczenia z "Postanowienie, Uzasadnienie" na "Postanowienie".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 375/13

POSTANOWIENIE

Dnia 13 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Beata Łapińska

Protokolant asyst. sędz. Sławomir Fert

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2014 roku w Piotrkowie Tryb.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy S. R.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

Oddział w Ł. Placówce Terenowej w T.

o potrącenia z renty rolniczej

postanawia:

umorzyć postępowanie w sprawie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 stycznia 2013 roku Prezes KRUS podjął potrącenia z przyznanej S. R. renty rolniczej począwszy od dnia 1 stycznia 2013 roku.

Od powyższej decyzji wniósł odwołanie w dniu 26 lutego 2013 roku S. R. wnosząc o umorzenie należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne rolników.

Wnioskodawca zmarł w dniu 28 lutego 2013 roku. Fakt ten stanowił podstawę zawieszenia postępowania w sprawie na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c.

W terminie roku od dnia śmierci wnioskodawcy osoby uprawnione nie złożyły
wniosku o dalsze prowadzenie postępowania z ich udziałem.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Postępowanie podlega umorzeniu.

Zgodnie z treścią art. 182 § l k.p.c. postępowanie w razie śmierci strony może być
umorzone po upływie pięciu lat od daty postanowienia o zawieszeniu postępowania
z tej przyczyny.

Należy jednakże wskazać, iż w niniejszej sprawie wnioskodawca wystąpił
z żądaniem umorzenia należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne. Stosownie do ogólnych zasad żądanie takie – jako prawo ściśle związane z jego osobą – nie podlega dziedziczeniu (art. 922 § 2 k.c.).

Wyjątek od zasady niedziedziczenia uprawnień osobistych wprowadza regulacja
zawarta w art. 136 ust. l ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2013r., poz. 1440 ze zm.) znajdująca zastosowanie w przedmiotowej sprawie z mocy art. 52 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jedn. Dz. U. 2013r., poz..), w myśl której świadczenie należne za okres od złożenia wniosku przez ubezpieczonego do dnia jego śmierci wypłaca się jego małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadził wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku – małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku – innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba. Członkowie najbliższej rodziny mają prawo do udziału w dalszym prowadzeniu postępowania pod warunkiem złożenia stosownego wniosku w tym zakresie.

W ustępie 3 powołanego powyżej przepisu wprowadzono roczny termin
dochodzenia roszczeń o wypłatę świadczeń przez członków rodziny zmarłego,
który za życia złożył wniosek o przyznanie świadczeń, po upływie którego to terminu
następuje ich wygaśnięcie ex lege. Przepis art. 136 ust. 3 był przedmiotem badania
Trybunału Konstytucyjnego, który stwierdził, iż nie narusza on określonych w art. 32 ust.
l i art. 47 Konstytucji RP zasad równości wobec prawa i gwarancji prawnej ochrony życia
prywatnego, rodzinnego, czci, dobrego imienia i decydowania o życiu osobistym
(por. TK w wyroku z dnia 12 listopada 2001 roku, P 2/01, OTK 2001/8/249).

W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostaje, że w terminie roku od śmierci
wnioskodawcy osoby uprawnione nie wniosły o kontynuowanie postępowania w sprawie, co oznacza, że ich uprawnienia wygasły w sposób definitywny.

W tej sytuacji prowadzenie dalszego postępowania stało się bezprzedmiotowe,
wobec czego na podstawie art. 355 § 1 k.p.c., należało orzec jak w dyspozytywnej części
postanowienia.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13