Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 395/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2022 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2022 r. w G. sprawy z powództwa (...) S.A. w G. przeciwko K. R.

o zapłatę

I.  utrzymuje w mocy w stosunku do pozwanej K. R. nakaz zapłaty Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 27 listopada 2020 r. (sygn. I Nc 212/20);

I.  zasądza od pozwanej K. R. na rzecz powoda (...) S.A. w G. kwotę 960 zł (dziewięćset sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu obejmujących uiszczoną i wykorzystaną zaliczkę na poczet wynagrodzenia kuratora;

II.  nakazuje ściągnąć od pozwanej K. R. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 1.040 zł (jeden tysiąc czterdzieści złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

K. R. (jako przedsiębiorca działający pod nazwą (...) w G.) zawarła w dniu 18 kwietnia 2016 r. umowę leasingu („F. (...) NR (...)) z (...) S.A. w G.. Przedmiotem był samochód H. (...). Integralną częścią umowy był harmonogram oraz Ogólne Warunki Umowy. Pojazd został odebrany przez K. I.-R. 18 kwietnia 2016 r.

D. ód: umowa z harmonogramem, k. 93-97

ogólne warunki, k. 98-101

pełnomocnictwo, k. 102

W trakcie obowiązywania umowy K. I.-R. zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej, jednak w aneksie do umowy pozostawiono postanowienia wzorców umownych w dotychczasowym kształcie. K. I. otrzymała informację o odmiennych wzorcach obowiązujących w umowach konsumenckich.

D. ód: aneks, k. 105

W dniu 13 listopada 2018 r. powód wezwał pozwaną do zwrotu przedmiotu leasingu i zapłaty zaległych opłat w kwocie 4.893,50 zł. Wezwanie okazało się bezskuteczne.

Dowód: wezwanie, k. 121

Najprawdopodobniej w 2018 r. K. I.-R. wyjechała do Ameryki Południowej, czy też na K. (wg informacji jej ojca) i zaprzestała regulowania należności wynikających z umowy leasingu. Pojazd będący przedmiotem leasingu został odebrany i zabezpieczony na parkingu strzeżonym.

D. ód: notatka z interwencji, k. 116

W dniu 4 stycznia 2019 r. powód wypowiedział pozwanej umowę leasingu, wzywając do uiszczenie zaległych opłat w kwocie 6.262,14 zł. Doręczenie nastąpiło 9 stycznia 2019 r.

D. ód: wypowiedzenie z zpo, k. 124-125

Powód zlecił profesjonalnemu rzeczoznawcy oszacowanie wartości odzyskanego pojazdu. Wynik szacowania: 73.700 zł (netto).

D. ód: ekspertyza, k. 127-129

Następnie powód przedstawił pozwanej rozliczenie umowy leasingu, po pozostałych do zapłaty rat (po dyskoncie) oraz wartości netto pojazdu po zwrocie: do zapłaty 14.728,52 zł. Do tego dodano zaległe raty (6.343,32 zł). Łącznie do zapłaty pozostawało 21.071,84 zł.

D. ód: rozliczenie, k. 130

Powyższą sumę, powiększoną o skapitalizowane odsetki za zwłokę do 25 listopada 2019 r. (878,27 zł) umieścił powód w posiadanym wekslu własnym in blanco podpisanym przez pozwaną na zabezpieczenie należności wynikającej z umowy leasingu. Weksel został opatrzony datą płatności 5 grudnia 2019 r.

D. ód: weksel. k. 7

deklaracja wekslowa, k. 7

Ocena dowod ów

Dokumenty prywatne w postaci umowy leasingu z załącznikami (Ogólne Warunki, harmonogram), aneks do tej umowy oraz korespondencja powoda wynikająca z obsługi tej umowy (wezwania, wypowiedzenie, notatka z czynności terenowej, ekspertyza szacująca wartość pojazdu) – nie były kwestionowane przez stronę przeciwną i obrazują oraz potwierdzają w całości stan faktyczny prezentowany w pozwie. Treść weksla nie budzi wątpliwości, to samo dotyczy deklaracji wekslowej.

Kwalifikacja prawna

Na skutek zarzutów analizie podlegała treść tzw. stosunku podstawowego. Umowa leasingu była zawarta pomiędzy przedsiębiorcami i nie mają do niej zastosowania przepisy art. 3851-3 k.c. W trakcie obowiązywania umowy pozwana zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej, ale nie doszło do zmiany warunków umowy leasingu.

Zaległości z tytułu opłat udowodniła należycie strona powodowa; pozwana nie udowodniła ( vide art. 6 k.c.), że zapłaciła więcej niż to przyznał i potwierdził powód. Doręczenia korespondencji pozwanej były zgodne z treścią umowy i skuteczne w świetle § 10 ust. 5 Ogólnych Warunków Umowy. Pozwana nie zawiadomiła w żaden sposób powoda o zmianie miejsca zamieszkania (pobytu).

Wypowiedzenie umowy leasingu było skuteczne w świetle art. 70911 k.c.

Naliczenie należności do zapłaty w wekslu było zgodne z umową leasingu i obowiązującymi przepisami prawa (art. 70916 k.c.), doliczono zgodnie z umową opłaty serwisowe i niezbędne wydatki Finansującego, które zgodnie z umową winny obciążać Korzystającego (koszt odzyskania i zabezpieczenia pojazdu, k. 118, por. § 9 pkt 10 OWU). Pozwana nie zakwestionowała wartości dowodowej oszacowania wartości pojazdu po zwrocie i nie wnosiła o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego w tym zakresie.

Reasumując, suma wekslowa na będącym przedmiotem postępowania wekslu gwarancyjnym odpowiada rzeczywistej wysokości długu pozwanej wynikającej z tzw. stosunku podstawowego, stąd jej umieszczenie na posiadanym przez powoda wekslu in blanco podpisanym przez pozwaną było zgodne z deklaracją wekslową.

W tym stanie rzeczy – po rozpoznaniu zarzutów i przeprowadzeniu rozprawy – utrzymano w mocy w całości nakaz zapłaty wydany w sprawie I Nc 212/20 w całości – na mocy art. 493 § 4 zdanie drugie k.p.c. w zw. z art. 101 Prawa wekslowego i art. 481 § 1 i § 2 k.c. ( punkt I. sentencji).

Koszty

Po wniesieniu zarzutów powód poniósł dodatkowe koszty w postaci wykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia kuratora, stąd koszty te – poza kosztami, o których już orzeczono w nakazie zapłaty – dodatkowo obciążają pozwaną zgodnie z art. 98 k.p.c. (960 zł, pkt II. sentencji).

W punkcie III. nakazano ściągnąć od przegrywającej proces pozwanej wydatek Skarbu Państwa (1040 zł) na pozostałą część wynagrodzenia kuratora (art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 k.p.c.).