Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 234/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 grudnia 2022 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Jarosław Walentynowicz

Protokolant: sekr. sądowy Emilia Strzelczyk

Prokurator Prokuratury Rejonowej: Tomasz Niesłuchowski

po rozpoznaniu w dniach 25.08.2022 r., 17.11.2022 r. sprawy

M. S.

s. W. i G. z domu C.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 23 lutego 2019r. w K., pełniąc funkcję publiczną koordynatora Oddziału (...) Ogólnej Szpitala (...) w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przyjął od T. B. (1) korzyść majątkową w kwocie 1000 zł
w zamian za leczenie i opiekę medyczną nad pacjentka K. B. (1)

tj. o przestępstwo z art. 228§1 kk

I.  oskarżonego M. S. uniewinnia od popełnienia zarzucanego czynu;

II.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze, zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. P. B. kwotę 1560 (jeden tysiąc pięćset sześćdziesiąt) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu, w tym kwotę
300 (trzysta) złotych za postępowanie przygotowawcze oraz kwotę 242,88 (dwieście czterdzieści dwa i 88/100) złotych tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia;

III.  na podstawie art. 632 pkt 2 kpk koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 234/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

M. S.

w dniu 23 lutego 2019r. w K., pełniąc funkcję publiczną koordynatora Oddziału (...) Ogólnej Szpitala (...) w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przyjął od T. B. (1) korzyść majątkową w kwocie 1000 zł w zamian za leczenie i opiekę medyczną nad pacjentka K. B. (1)

tj. o przestępstwo z art.228§1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  przyjęcie w dniu 10 lutego 2019 r K. B. (1) - matki T. B. (1) na Oddział (...) Ogólnej Szpitala (...) w K. w celu usunięcia kamieni z pęcherzyka żółciowego i przewodu żółciowego

2.  wykonanie w dniu 11 lutego 2019 r. u wymienianej zabiegu (...) przez oskarżonego,

3.  pogorszenie stanu zdrowia K. B. (1) i przeniesienie wymienionej w dniu 18 lutego 2019 r. na (...) i wykonanie w 19 lutego 2019 r. kolejnego zabiegu,

4.  próba wręczania przez T. B. (1) w dniu 23 lutego 2019 r. koperty ordynatorowi (...) G. D. (1),

5.  śmierć K. B. (1) w dniu 1 marca 2019 r.,

6.  złożenie przez T. B. (1) w dniu 1 marca 2019 r. zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa tzw. błędu medycznego przez dr. M. S. i personel Oddziału (...) Ogólnej Szpitala (...) w K.,

Zeznania T. B. (1) w części dot. przebiegu leczenia K. B. (1) oraz próby wręczenie koperty G. D. w zakresie określonym na k 447-447v

Opinia sądowo – lekarska

Zeznania G. D. (1)

Protokół przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie

326-327v, 6v, 13, 19v-20, 118-119, 123v-124, 446v-448

169-181

313v-314

4-7

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. S.

w dniu 23 lutego 2019r. w K., pełniąc funkcję publiczną koordynatora Oddziału (...) Ogólnej Szpitala (...) w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przyjął od T. B. (1) korzyść majątkową w kwocie 1000 zł w zamian za leczenie i opiekę medyczną nad pacjentka K. B. (1)

tj. o przestępstwo z art.228§1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Przyjęcie przez oskarżonego w dniu 23 lutego 2019r. korzyści majątkowej od T. B. (1)

zeznania T. B. (1)

326-327v, 6v, 13, 19v-20, 118-119, 123v-124, 446v-448

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1-1.1.6

Zeznania T. B. (1) w części dot. przebiegu leczenia K. B. (1) oraz próby wręczenie koperty G. D.

Znajdują potwierdzenie w dokumentacji medycznej wynikającej z opinii sądowo - lekarskiej i zeznaniach G. D. (1)

1.1.1-1.1.3

1.1.5

Opinia sądowo – lekarska

Sporządzona przez osoby kompetentne, posiadające odpowiednią wiedzę i doświadczanie zawodowe, zgodna z wymogami kpk. Sporządzona w oparciu o pełną dokumentację medyczną. Brak podstaw do zakwestionowania.

1.1.4

Zeznania G. D. (1)

Brak podstaw do zakwestionowania. Świadek potwierdził jedynie, iż T. B. (1) na korytarzu szpitala chciał wręczyć mu czekoladki i kopertę, której nie przyjął. Nie wie co było w kopercie i nie wie czy innym lekarzom również wręczał takie koperty. Czekoladki rozdał pielęgniarkom.

1.1.6

Protokół przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie

Sporządzone w przewidzianej przepisami formie, przez osoby kompetentne, nie kwestionowane przez strony w toku postępowania.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

zeznania T. B. (1)

W części, w której zeznał, iż wręczył oskarżonemu w dniu 23 lutego 2019 r. korzyść majątkową w postaci 1000 zł albowiem brak jest dowodów potwierdzających ten fakt, zaś świadek jest negatywnie nastwiony do oskarżonego – obwinia go o smierć matki

1.2.1

Zeznania K. S., S. S., B. A., E. B.

Nic nie wniosły do sprawy. Wymienieni o wręczaniu koperty dowiedzieli się od oskarżyciela posiłkowego po pogrzebie K. B. (2) w dniu 7 marca 2019 r. Wymieniony miał wspomnieć jedynie o tym w sposób bardzo ogólnikowy.

B. A. zeznała, że wymieniony wspominał jedynie, że w dowód wdzięczności wręczył lekarzowi kopertę, nie wie co było w kopercie, ani czy lekarz ją przyjął.

S. S. i K. S. również słyszeli jedynie o wręczaniu koperty lekarzowi w ramach wdzięczności. Zeznali, że T. B. (1) nie mówił jakiemu lekarzowi ją wręczył ani co się w niej znajdowało.

E. B., żona T. B. (1) zeznała, że o ewentualnej łapówce dowiedziała się dopiero po przesłuchaniu w prokuraturze w O.. Nie słyszała, by o tym mąż mówił na stypie.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

W ocenie Sądu materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania jest niewystraczający do przypisania oskarżonemu zarzucanego mu czynu. Wskazać należy, że oskarżony nie przyznał się do jego popełnienia, zaś jedynym dowodem jego winy, na którym oparto oskarżenie, były zeznania T. B. (1). A wiadomo, że są to zeznania chwiejne i zmienne w toku postępowania. Sam świadek podaje na k. 123-124, że zdarzyło mu się skłamać na przesłuchaniu. Według niego w dobrej intencji, ale kłamstwo pozostaje kłamstwem, widać, że jest do niego zdolny nawet przed organem procesowym. Jeśli zaś przed organem, to tym łatwiej przed kim innym, szczególnie w emocjach, na przykład na pogrzebie.

Na niekorzyść oskarżonego nie może przemawiać założenie, że o daniu łapówki generalnie nie wypowiada się na szerokim forum, a skoro T. B. (1) tak zrobił, to, według prokuratora, uwiarygadnia to jego zeznania. A jeśli już to nie uwiarygadnia w decydujący sposób. Nie można podnosić tezy, że człowiek po śmierci osoby najbliższej, będący w emocjach, nie ma zdolności do kłamstwa. Niekiedy może to być prawda, innym razem nie, nie sposób „zmierzyć” jak było w konkretnym przypadku. Tym bardziej, że jednak T. B. (1), na stypie, oprócz emocji, wykazywał przytomność umysłu, skoro opowiedział o tym dyskretnie, pilnując, by nie usłyszała tego jego żona E. – tak zeznał na rozprawie, k. 447. A posługiwanie się w tym przypadku wyimaginowanymi zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego mającymi uprawdopodobnić zaistnienie przestępstwa jasno świadczy, że w sytuacji braku konkretnych dowodów sięga się do podobnych nieostrych i abstrakcyjnych konstrukcji.

Sąd chce się też, w tym miejscu, odnieść do podnoszonej prze prokuratora tezy, że „T. B. jednoznacznie wskazał, że nawet nie wiedział, iż wręczenie korzyści majątkowej to w ogóle przestępstwo. Uważał, że to zwykły dowód wdzięczności. Wielokrotnie słyszał, że ludzie dają lekarzom alkohol, kwiaty i pieniądze, bo tak jest przyjęte”. To ma być jednym z elementów szczerości zeznającego. I to, razem z emocjami na stypie, ma być czynnikiem dającym pewność, że lekarz S. popełnił przestępstwo – przyjął łapówkę. Jednak nie do końca zdaje się tak z T. B. być. Na stypie pilnował się, żeby informacji o wręczeniu lekarzowi koperty nie słyszała żona, a na rozprawie (k. 447) okazało się jednak, wcale nie był tak krystalicznie czysty w swej niewiedzy w zakresie stosowności wręczania „dowodów wdzięczności”, gdyż wiedział, że jego zachowanie było nie do końca prawidłowe i dlatego nie chciał tego mówić żonie. W rzeczywistości stwierdzenie, że „nie do końca prawidłowe” oznacza, że po prostu wiedział, że niedozwolone. W każdym razie żałoba nie przesłoniła mu możliwości logicznego myślenia, bo gdyby tak było spontanicznie mówiłby o wręczonej kopercie bez dbania oto co powie żona.

Dalsza okoliczność mająca potwierdzać fakt łapówki – wybranie pieniędzy z bankomatu. Sąd nie rozumie jak się do tego odnieść, jak przypisać ten fakt do wręczenia łapówki, nawet jeśli miałoby się to odbyć w zbliżonym okresie czasu. Pieniądze są też potrzebne na różne inne cele i niezrozumiałe jest jak wybranie pieniędzy z banku przez T. B. mogłoby obciążać oskarżonego. No, chyba, że dałoby się udowodnić, że te pieniądze, konkretne banknoty, znaleziono na miejscu przestępstwa. Inaczej nie ma sensu o tym wspominać.

Kolejna okoliczność to próba wręczenia korzyści majątkowej lekarzowi G. D. (1). Oskarżyciel zastosował tu swoistą implikację: jeśli T. B. wręczał łapówkę temu lekarzowi, to musiał tak zrobić także w przypadku oskarżonego, co ma potwierdzać wzięcie łapówki.

W ten sposób można wyszukiwać dalszych potwierdzeń wzięcia łapówki przez oskarżonego i rozwijać teorie o zasadach wiedzy i doświadczenia życiowego. Można imputować, że ogólnie lekarze biorą łapówki, zatem i tym potwierdzić relację T. B.. Można usprawiedliwiać jego zmianę wersji zeznań w jakikolwiek sposób, a jedną wersję, tę ostateczną obudowywać różnorakimi potwierdzeniami.

Tymczasem realna sytuacja przedstawia się tak, że dysponujemy w niniejszej sprawie jedynie dwoma dowodami: konsekwentnymi wyjaśnieniami oskarżonego i chwiejnymi, z powodów wyżej wskazanych, w wielu aspektach zeznaniami T. B.. W takiej sytuacji sąd nie ma wyboru i musi obdarzyć wiarygodnością wyjaśnienia oskarżonego. Jego wina musi być pewna. Nie uprawdopodobniona w 90%, 95% ani nawet 99,99%. To musi być 100% pewności. Mogło bowiem być tak, że żadnej łapówki nie było. Nie da się tego wykluczyć. Dlatego sąd musi stanąć na stanowisku, że do przestępstwa nie doszło.

Na marginesie – nie da się nawet wykluczyć i takiej sytuacji, że T. B. rzeczywiście coś na biurku w gabinecie lekarskim położył. Może czekoladki, może kopertę. Może ta koperta zawierała 100 zł, może 800, a może 1200. A może była pusta. Może lekarz ja wziął albo nie wziął pozostawiając tam, gdzie położył ją wręczający, który po tym mógł wyjść z gabinetu. Czy lekarz powinien go ewentualnie gonić? Mógł też zlekceważyć, a kopertę mógł przejąć ktoś inny. Ponadto T. B. mówi, że to był dowód wdzięczności. Równie dobrze mógłby powiedzieć, że lekarz chciał łapówkę wymusić. Znając, z akt, jego skłonność do zmiany zdania nie można i tego wykluczyć. I nic tu nie pomoże posługiwanie się zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego; na ich podstawie, nawet jako czynniku dodatkowym, nie można nikogo skazać.

Jedynie bezwzględna wiara w prawdomówność T. B. mogłaby wskazywać na winę oskarżonego, taką wiarę ma prokurator: sąd jednak nie może opierać winy na wierze, ani nawet niezwiązanych ze sobą poszlakach, a jedynie na twardych dowodach, których w konkretnym przypadku po prostu nie ma. Wszystkie dowody pośrednie w postaci zeznań osób w/w, którym T. B. mówił o dawaniu koperty lekarzowi lub, które dowiedziały się o takim jego twierdzeniu w inny sposób, nie mają siły mogącej w 100% potwierdzić, że do popełniana przestępstwa przez oskarżonego rzeczywiście doszło.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Zasądzając wynagrodzenie za obronę z urzędu sąd miał na względzie nakład pracy oraz ilość terminów pierwszo- i drugoinstancyjnych.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie z art. 632 pkt 2 kpk w sprawach z oskarżenia publicznego w razie uniewinnia oskarżonego koszty procesu ponosi Skarb Państwa

II

Zasądzono na rzecz adw. P. B. wynagrodzenie za obronę wykonywaną z urzędu zgodnie z przepisami art. 29 ust 1 ustawy Prawo o adwokaturze w zw. z § 17 ust. 1 pkt2, ust. 2 pkt 3 i § 20 Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

6.  1Podpis