Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z 7.03.2022 r. o ponownym ustaleniu wysokości emerytury, Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 723 z późn. zm. dalej jako ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy) z urzędu oraz na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi sygn. VIII U 1721/21 z dnia 27.10.2021 r. od dnia 1.10.2017 r., tj. od dnia wskazanego w w/w wyroku Sądu, ponownie ustalił wysokość policyjnej emerytury T. R.. Świadczenie przeliczono z uwzględnieniem wszystkich przysługujących waloryzacji.

Od 1.04.2022 r. wysokość miesięcznego świadczenia wraz z przysługującymi wzrostami i dodatkami wynosi kwotę 4 295,56 zł.

Wyrównanie za okres od 1.10.2017 r. do 31.03.2022 r. wynosi kwotę 115 416,42 zł.

Wysokość świadczenia została ustalona w następujący sposób:

Podstawę wymiaru świadczenia stanowi kwota 7 647,76 zł

Przy ustalaniu wysokości emerytury uwzględniono wysługę określoną w zestawieniu dołączonym do decyzji, w której wskazano m.in., że przyjęto:

a) okresy składkowe liczone po 2,6% od 6.11.1980 r. do 29.01.1981 r. okresy składkowe przed służbą,

b) okresy określone w art. 13 ust. 1 pkt 1 b ustawy liczone po 0,7% od 1.10.1982 r. do 30.09.1983 r. oraz od 30.06.1986 r. do 31.07.1990 r.

Okres 1.10.1983 – 29.06.1986 został zaliczony jako okres służby Policji (MO).

Emerytura wynosi 59,89% podstawy wymiaru

Emeryturę podwyższa się o 15% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy

Łączna wysokość emerytury stanowi 74,89% podstawy wymiaru i wynosi kwotę 5 727,41 zł

Po waloryzacjach emerytura wynosi:

Od 1.03.2022 r. wskaźnik waloryzacji 107% 5 727,41 zł

Od 1.02.2021 r. wskaźnik waloryzacji 104,24% 5 352,72 zł

Emeryturę zmniejszono z powodu osiągnięcia przychodów w kwocie przekraczającej 130% przeciętnego wynagrodzenia o kwotę 1431,85 zł.

(decyzja k. 13 akt emerytalnych)

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przeliczenie emerytury policyjnej za cały okres pozostawania w służbie, tj. w okresie od 1.10.1982 r. do 15.09.1998 r. z pominięciem nieobowiązującego art. 15b, tj. na podstawie art. 15 ustawy zaopatrzeniowej, czyli 40% podstawy wymiaru za 15 lat służby ze wzrostem po 2,6% podstawy wymiaru za każdy dalszy rok tej służby, a nadto o zasądzenie na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje roszczenie odwołujący wyjaśnił, że na mocy decyzji z 13.06.2017 r. Dyrektor ZER na nowo ustalił prawo do policyjnej emerytury z uwzględnieniem art. 15b ustawy zaopatrzeniowej. Podał, że prawomocnym wyrokiem z 27.10.2021 r. Sąd Okręgowy w Łodzi w sprawie VIII U 1721/21 zmienił zaskarżone decyzje i przyznał wnioskodawcy prawo do przeliczenia emerytury policyjnej z pominięciem art. 15c i art. 22a ustawy zaopatrzeniowej. W wyniku w/w wyroku Dyrektor ZER wydał zaskarżoną decyzję o ponownym ustaleniu wysokości emerytury, w której okresy służby od 1.10.1982 r. do 30.09.1983 r. oraz od 30.06.1986 r. do 31.07.1990 r. przeliczył na podstawie uchylonego, nieobowiązującego art. 15b ustawy zaopatrzeniowej czyli po 0,7% podstawy wymiaru. Argumentował, że w/w decyzja jest wadliwa, ponieważ jej podstawą jest przepis nieobowiązujący, a więc nienależący do systemu prawa powszechnie obowiązującego i niemogący znaleźć zastosowania. Wskazał, że po wejściu w życie nowelizacji z 2009 r. a przed 1.10.2017 r. funkcjonariuszom, którzy odpowiadali warunkom wymienionym w dyspozycji uchwalonego wówczas art. 15b ustawy zaopatrzeniowej przysługiwała emerytura w następującej wysokości:

-za każdy rok służby w Policji i za każdy rok służby wojskowej po 2,6%

- za okres służby określonej w art. 13 ust. 1 pkt 1 b – po 0,7% za każdy rok.

Zaznaczył, że art. 15 b ustawy zaopatrzeniowej, który ustanawiał w/w sposób obliczania emerytury został uchylony ustawą nowelizującą z 16.12.2016 r. Wywodził, że organ administracyjny nie ma kompetencji do przywrócenia mocą decyzji obowiązywania czy stosowania art. 15b, gdyż przepis ten jako uchylony jest niestosowalny, konkludując, że stosowanie uchylonego przepisu jest niedopuszczalne a prawomocny wyrok nakazujący pominięcie art. 15 c w/w ustawy nie przywraca obowiązywania, ani stosowania uchylonego art. 15 b tej ustawy.

(odwołanie k. 3-4)

W odpowiedzi na odwołanie pozwany, profesjonalnie zastępowany, wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie kosztów zastępstwa radcowskiego według norm przepisanych. Pozwany argumentował, że zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w przypadku uwzględnienia odwołania sąd zmienia w całości lub w części zaskarżoną decyzję organu rentowego lub zaskarżone orzeczenie wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności i orzeka co do istoty sprawy. Zaznaczył, że orzeczenie co do istoty sprawy, o którym mowa w art. 477 § 2 KPC polega na sformułowaniu sentencji wyroku w taki sposób, aby zastępowała decyzję organu rentowego. Pozwany podniósł, że odwołujący w rzeczywistości domaga się korekty wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z 27.10.2021 r. czego dowodzi zarzut zastosowania art. 15b nieobowiązującej ustawy z wnioskiem o zmianę zaskarżonej decyzji organu rentowego i zobowiązanie organu rentowego do przeliczenia emerytury policyjnej za cały okres pozostawania w służbie, tj. w okresie od 1.10.1982 r. do 15.09.1998 r. z pominięciem nieobowiązującego art. 15b, tj. na podstawie art. 15 ustawy zaopatrzeniowej, czyli 40% podstawy wymiaru za 15 lat służby ze wzrostem po 2,6% podstawy wymiaru za każdy dalszy rok tej służby.

(odpowiedź na odwołanie k. 13-14)

Postanowieniem z 12.08.2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie na podstawie art. 461 par. 3 k.p.c. postanowił przekazać sprawę do rozpoznania i rozstrzygnięcia Sądowi Okręgowemu w Łodzi. (k. 18)

W piśmie procesowym z 23.09.2022 r. wnioskodawca poparł odwołanie. (k. 32)

Na rozprawie z 22.11.2022 r. wnioskodawca poparł odwołanie i wyjaśnił, że do 30.09.2017 r. pobierał świadczenie wyliczone przy uwzględnieniu art. 15b ustawy zaopatrzeniowej, a kwestia ta była rozstrzygana przez sąd. Argumentował, że pozwany w zaskarżonej decyzji nie powinien stosować ani art. 15b, ani art. 15c w/w ustawy, ponieważ art. 15b tej ustawy został uchylony. (e-prot. z 22.11.2022 r.: 00:00:42, 00:00:53, 00:03:57)

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca – T. R., urodzony (...), ma przyznane od 15.09.1998 r. prawo do emerytury policyjnej na mocy decyzji z 29.09.1998 r. Do 30.09.2017 r. wnioskodawca pobierał policyjną emeryturę w wysokości wyliczonej zgodnie z art. 15b ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. Decyzją z dnia 21.10.2009 r organ emerytalny dokonał ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 15 b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy (…). W wyniku odwołania wnioskodawcy został wydany prawomocny wyrok przez SO w Warszawie w dniu 22.10.2012 r w sprawie XIII U 8485/10, zgodnie z którym decyzja ta została zmieniona w ten sposób, że stwierdzono, że okres służby T. R. w okresie 1.10.1983 – 29.06.1986 nie był okresem służby w organach bezpieczeństwa państwa i okres ten zalicza się do wysługi emerytalnej wg współczynnika 2,6 % podstawy wymiaru za rok służby oraz oddalił odwołanie w pozostałym zakresie.

(okoliczności niesporna, a także okoliczność przyznana przez wnioskodawcę - e-prot. z 22.11.2022 r.: 00:00:53, a nadto decyzja z 29.09.1998 r. k. 3, decyzja z dnia 21.10.2009 r – k. 170 akt emerytalnych, odpis wyroku – k. 284, k. 293 akt ZUS)

W decyzji z dnia 13 czerwca 2017 r. o ponownym ustaleniu wysokości policyjnej emerytury Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji ponownie ustalił wysokość świadczenia emerytalnego T. R. od 1 października 2017 r. Wskazano, że podstawę wymiaru świadczenia stanowi kwota 6250,65 zł. Emerytura wynosi 49,18% podstawy wymiaru, a jej łączna wysokość wynosi 3074,07 zł. Jednocześnie ogranicza się jej wysokość do 2.069,02 zł, to jest do przeciętnej emerytury ogłoszonej przez Prezesa ZUS. Jako podstawę prawną decyzji wskazano przepisy - art. 15c w związku z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016 r. poz. 708, z późn. zm. dalej jako ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy) oraz otrzymaną z IPN Informację z dnia 2 marca 2017 r.

(decyzja k.7 akt rentowych)

Od powyższej decyzji odwołał się wnioskodawca T. R., podnosząc iż przepis art. 15 c ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy jest niezgodny z art. 2, 10 ust. 1 i 2, 30, 31 ust. 3, 32 ust. 1, 42 ust. 1, 64 ust. 1 i 2, 67 ust. 1 Konstytucji RP, a także art. 6,8 i 14 EKPC, zarzucając naruszenie art. 11, art. 32 i 33 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016 r. poz. 708, z późn. zm). Jednocześnie wskazał, iż przepis ten jest niezgodny z art. 2,10,30,32 ust.1 i 2,42,45, 67 ust. 1 Konstytucji RP, a także art. 6 i 14 EKPC.

Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie świadczenia w dotychczasowej wysokości.

(okoliczność bezsporna, uzasadnienie w sprawie VIII U 1721/21 k. 43-52 załączone z Systemu Sędzia -2)

Prawomocnym wyrokiem z dnia 27.10.2021 r., sygn. akt VIII U 1721/21, Sąd Okręgowy w Łodzi zmienił w/w zaskarżoną decyzję i zobowiązał Dyrektora Zakładu Emerytalno – Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji do przeliczenia policyjnej emerytury T. R. z pominięciem art. 15c ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin - od 1 października 2017 roku.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że zmienił zaskarżoną decyzję i nakazał pominięcie art. 15c ust 1, 2, 3 i art. 22 a ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2020 roku pozycja 723), w brzmieniu z 2016 roku co, oznacza konieczność przeliczenia emerytury policyjnej wnioskodawcy według zasad uprzednio obowiązujących od daty wskazanej w zaskarżonej decyzji , tj. od 1 października 2017 roku.

( okoliczność bezsporna, wyrok k. 9 akt emerytalnych, uzasadnienie wyroku w sprawie VIII U 1721/21 k. 43-53 załączone z Systemu Sędzia 2)

Zaskarżoną decyzją z 7.03.2022 r. o ponownym ustaleniu wysokości emerytury, Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 723 z późn. zm. dalej jako ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy) z urzędu oraz na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi sygn. VIII U 1721/21 z dnia 27.10.2021 r. od dnia 1.10.2017 r., tj. od dnia wskazanego w w/w wyroku Sądu, ponownie ustalił wysokość policyjnej emerytury T. R.. Świadczenie przeliczono z uwzględnieniem wszystkich przysługujących waloryzacji.

Od 1.04.2022 r. wysokość miesięcznego świadczenia wraz z przysługującymi wzrostami i dodatkami wynosi kwotę 4 295,56 zł.

Wyrównanie za okres od 1.10.2017 r. do 31.03.2022 r. wynosi kwotę 115 416,42 zł.

Wysokość świadczenia została ustalona w następujący sposób:

Podstawę wymiaru świadczenia stanowi kwota 7 647,76 zł

Przy ustalaniu wysokości emerytury uwzględniono wysługę określoną w zestawieniu dołączonym do decyzji, w której wskazano m.in., że przyjęto:

a) okresy składkowe liczone po 2,6% od 6.11.1980 r. do 29.01.1981 r. okresy składkowe przed służbą,

b) okresy określone w art. 13 ust. 1 pkt 1 b ustawy liczone po 0,7% od 1.10.1982 r. do 30.09.1983 r. oraz od 30.06.1986 r. do 31.07.1990 r.

Okres 1.10.1983 – 29.06.1986 został zaliczony jako okres służby Policji (MO).

Emerytura wynosi 59,89% podstawy wymiaru

Emeryturę podwyższa się o 15% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy

Łączna wysokość emerytury stanowi 74,89% podstawy wymiaru i wynosi kwotę 5 727,41 zł

Po waloryzacjach emerytura wynosi:

Od 1.03.2022 r. wskaźnik waloryzacji 107% 5 727,41 zł

Od 1.02.2021 r. wskaźnik waloryzacji 104,24% 5 352,72 zł

Emeryturę zmniejszono z powodu osiągnięcia przychodów w kwocie przekraczającej 130% przeciętnego wynagrodzenia o kwotę 1431,85 zł.

(decyzja z zestawieniem k. 11- 13 akt emerytalnych)

Powyższy stan faktyczny był w całości niesporny i został odtworzony na podstawie powołanych dokumentów, których autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron, a Sąd z urzędu również nie znalazł powodów aby to czynić.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlega oddaleniu.

Na wstępie gwoli przypomnienia należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, co do zasady emerytura dla funkcjonariusza, który pozostawał w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., wynosi 40% podstawy jej wymiaru za 15 lat służby i wzrasta min. o 2,6% podstawy wymiaru - za każdy dalszy rok tej służby.

Jednakże obowiązujący do 30.09.2017 r. art. 15b w/w ustawy przewidywał, że w przypadku osoby, która pełniła służbę w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów, i która pozostawała w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., emerytura wynosi 0,7% podstawy wymiaru - za każdy rok służby w organach bezpieczeństwa państwa w latach 1944-1990, przy czym ust. 2 nakazuje stosować odpowiednio art. 15.

Przepis art. 15b ustawy zaopatrzeniowej został uchylony z dniem 1 października 2017 r. przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin(Dz.U. poz. 2270 dalej: ustawa zmieniająca).

Jednocześnie ustawa zmieniająca wprowadziła do ustawy zaopatrzeniowej art. 15c.

Adresatem norm prawnych wynikających z treści art. 15 b oraz art. 15 c ustawy zaopatrzeniowej jest organ emerytalno-rentowy, który ustala świadczenie.

W n/n sprawie zasadnicze znaczenie ma treść prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z 27.10.2021 r. w sprawie VIII U 1721/21, albowiem zaskarżona decyzja została wydana w wyniku wykonania tego wyroku.

Wskazać zatem należy, że wyrok ten jest prawomocny i wiąże nie tylko strony i sąd, który go wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej (art. 365 § 1 K.P.C.).

Wyrok ten nie może być zatem ignorowany przez sąd rozpoznający sprawę o wysokość świadczenia w niniejszej sprawie.

Treść tego wyroku i jego pisemnego uzasadnienia jednoznacznie wskazuje, że Sąd zmienił zaskarżoną decyzję z 13.06.2017 r. i nakazał pominięcie art. 15c ust 1, 2, 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2020 roku pozycja 723), w brzmieniu z 2016 roku zaznaczając, że oznacza to konieczność przeliczenia emerytury policyjnej wnioskodawcy według zasad uprzednio obowiązujących od daty wskazanej w zaskarżonej decyzji, tj. od 1 października 2017 r.

Co więcej, z odwołania wnioskodawcy od decyzji z 13.06.2017 r. wynika, że skarżący także wnosił wprost o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie świadczenia w dotychczasowej wysokości.

Dodać należy, że z ugruntowanego orzecznictwa sądów, jak i doktryny wynika, że w sprawach z odwołania od decyzji organu rentowego, jej treść wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. W postępowaniu wywołanym odwołaniem do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, zgodnie z systemem orzekania w sprawach z tego zakresu, rozstrzyga o prawidłowości zaskarżonej decyzji. W sprawie, w której wniesiono odwołanie od decyzji organu rentowego, przedmiot sporu nie może więc wykraczać poza treść tej decyzji. Zgodnie z treścią art. 477 ¹⁴ § 2 K.P.C. w przypadku uwzględnienia odwołania sąd zmienia w całości lub w części zaskarżoną decyzję organu rentowego lub zaskarżone orzeczenie wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności i orzeka co do istoty sprawy. Orzeczenie co do istoty sprawy, o którym mowa w art. 477 § 2 K.P.C. polega na sformułowaniu sentencji wyroku w taki sposób, aby zastępowała decyzję organu rentowego. (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 25 kwietnia 2018 r., III AUa 199/17, Legalis nr 2242317).

W niniejszej sprawie w/w prawomocny wyrok Sądu Okręgowego nakazał ponowne przeliczenie emerytury policyjnej wnioskodawcy według zasad uprzednio obowiązujących od daty wskazanej w zaskarżonej decyzji, tj. od 1 października 2017 r., przy czym nie było sporne, a odwołujący przyznał to wprost, że do 30.09.2017 r. pobierał policyjną emeryturę do wyliczenia, której organ emerytalny zastosowała art. 15 b ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Innymi słowy - powyższy prawomocny wyrok zmienił o tyle zaskarżoną decyzję z 13.06.2017 r., że nakazał przeliczenie policyjnej emerytury odwołującego nie według zasad obowiązujących od 1.10.2017 r., gdy art. 15 b został uchylony, ale według stanu prawnego obowiązującego do tej daty – czyli według stanu prawnego obowiązującego do 30.09.2017 r., kiedy to art. 15 b w/w ustawy obowiązywał - tak by przywrócić skarżącemu na dzień 1.10.2017 r. świadczenie w jego dotychczasowej wysokości, tzn. sprzed jej obniżenia od dnia 1.10.2017 r. na podstawie art. 15 c, decyzją z 13.06.2017 r., o co zresztą w postępowaniu VIII U 1721/21 sam wnioskodawca wprost wnosił, żądając zmiany tejże decyzji w taki sposób by od 1.10.2017 r. pobierał w dotychczasowej kwocie emeryturę policyjną. Należy w tym miejscu przypomnieć, że decyzja z dnia 21.10.2009 r , na mocy której organ emerytalny dokonał ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 15 b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy policji (…), była przedmiotem rozpoznania przez Sąd. W wyniku odwołania wnioskodawcy został wydany prawomocny wyrok przez SO w Warszawie w dniu 22.10.2012 r w sprawie XIII U 8485/10, zgodnie z którym decyzja ta została zmieniona w ten sposób, że stwierdzono, że okres służby T. R. w okresie 1.10.1983 – 29.06.1986 nie był okresem służby w organach bezpieczeństwa państwa i okres ten zalicza się do wysługi emerytalnej wg współczynnika 2,6 % podstawy wymiaru za rok służby oraz oddalił odwołanie w pozostałym zakresie. W zaskarżonej decyzji (...).10.1983 – 29.06.1986 został zaliczony jako okres służby w Policji (MO), a jako okresy liczone po 0,7 % zostały przyjęte : okres 1.10.1982 – 30.09.1983 i 30.06.1986 – 31.07.1990.

Skoro zatem Sąd prawomocnym wyrokiem nakazał przeliczyć emeryturę odwołującego według zasad obowiązujących do 30.09.2017 r. na dzień 1.10.2017 r. – przeto należy uznać, że pozwany w sposób prawidłowy wykonał ten wyrok zaskarżoną w n/n postępowaniu decyzją.

Przy interpretacji przestawionej przez wnioskodawcę doszłoby do nieuprawnionej zmiany wysokości świadczenia ustalonego prawomocną decyzją i wyrokiem Sądu.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 K.P.C., oddalił odwołanie.

O kosztach Sąd Okręgowy orzekł, jak w pkt. 2 sentencji wyroku, na podstawie art. 98 K.P.C. w związku z § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 1800).

A.P.