Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XII C 50/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2022 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy XII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Karolina Bieńkowska

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2022 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. I.

przeciwko (...)

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

oddala powództwo.

sędzia Karolina Bieńkowska

UZASADNIENIE

Powódka A. I. wniosła o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 29 września 2021r. wydanego w sprawie VIII GNc 3198/21, a zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 30 marca 2022r., zwolnienia jej z kosztów sądowych, ustanowienie pełnomocnika z urzędu oraz zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy Adama Szymańskiego pod sygnaturą GKm 33/22. Swoje żądanie powódka uzasadniła spełnieniem świadczenia objętego tytułem egzekucyjnym, na potwierdzenie czego przedłożyła potwierdzenia przelewów. Zdaniem powódki, złożenie przez pozwanego wniosku do komornika o wszczęcie egzekucji, narusza zasady współżycia społecznego w rozumieniu art. 5 kc. A. I. powołała się na brak środków finansowych oraz potrzebę pomocy w prowadzeniu sprawy, co uzasadniać miało wnioski o zwolnienie z kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Wniosek o zabezpieczenie, powódka motywowała ryzykiem wyegzekwowania na rzecz pozwanej świadczeń nienależnych, co naraża ją na niepowetowaną szkodę.

W ocenie Sądu, okoliczności, na które powołuje się powódka, nie stanowią przesłanek powództwa przeciwegzekucyjnego opisanych w art. 840 § 1 kpc, co czyni jej powództwo oczywiście bezzasadnym.

Stosownie bowiem do przepisu art. 840 § 1 pkt 1 i 2 kpc dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli: przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście, jak również gdy po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia.

W istocie rzeczy, argumentacja powódki sprowadzała się do wykazania, iż spełniła świadczenie dochodzone przez pozwanego w drodze egzekucji w sprawie Gkm 33/22. Przedłożone przez powódkę potwierdzenia przelewu faktycznie wskazują na płatności na rzecz (...), jednak wszystkie przelewy miały miejsce przed wydaniem przez Sąd Rejonowy w Bydgoszczy nakazu zapłaty w sprawie VIII GNc 3198/21.

Powództwo przeciwegzekucyjne nie może natomiast zmierzać do wzruszenia prawomocnego orzeczenia Sądu. Kwestionując zasadność powództwa w sprawie VIII GNc 3198/21 oraz słuszność wydanego przez Sąd nakazu zapłaty, A. I. winna wnieść w terminie sprzeciw od nakazu zapłaty, o czym została pouczona. Zgodnie z ugruntowanym poglądem doktryny prawa, „dłużnik nie może kwestionować treści tytułu egzekucyjnego w postaci prawomocnego orzeczenia sądowego, albowiem orzeczenie to wiąże sąd w sposób wyłączający ponowne badanie stwierdzonego w nim obowiązku” (Art. 840 KPC T. IV red. Marciniak 2020, wyd. 1/Kulski). Jednolite jest w tej mierze także stanowisko judykatury, wskazujące, iż dłużnik nie może w drodze powództwa przeciwegzekucyjnego zmierzać do wzruszenia prawomocnego rozstrzygnięcia sądu stanowiącego tytuł egzekucyjny (tak np. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie w sprawie o sygn. akt I AGa 26/18 z dnia 12-01-2018). Powództwo opozycyjne oparte na podstawie art. 840 § 1 pkt 1 KPC jest dopuszczalne, o ile nie występują przeszkody między innymi w postaci powagi rzeczy osądzonej a taka sytuacja ma miejsce w rozpoznawanej sprawie.

Zgodnie z treścią art. 191 1 kpc, jeżeli z treści pozwu i załączników oraz okoliczności dotyczących sprawy, a także faktów, o których mowa w art. 228 ( fakty powszechnie znane nie wymagające dowodu) wynika oczywista bezzasadność powództwa, sąd może oddalić powództwo na posiedzeniu niejawnym, nie doręczając pozwu osobie wskazanej jako pozwany ani nie rozpoznając wniosków złożonych wraz z pozwem. Uzasadnienie tak wydanego wyroku sąd sporządza na piśmie z urzędu i doręcza tylko powodowi z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia środka zaskarżenia. Uzasadnienie powinno zawierać jedynie wyjaśnienie, dlaczego powództwo zostało uznane za oczywiście bezzasadne.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art.191 1 kpc i art. 840 § 1 kpc a contrario powództwo jako oczywiście bezzasadne oddalił.

sędzia Karolina Bieńkowska

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć powódce z pouczeniem 5A,

2.  zakreślić nr sprawy w rep. C;

3.  akta z wpływem lub za 21 z zpo.