Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

24 listopada 2022 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Kosicka

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie 24 listopada 2022 r. w Warszawie

odwołania B. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o emeryturę pomostową

z 8 kwietnia 2022 r., znak (...)

oddala odwołanie.

VII U 630/22

UZASADNIENIE

B. Z. 12 maja 2022 r. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z 8 kwietnia 2022 r., znak: (...) odmawiającej ubezpieczonemu prawa do emerytury pomostowej za pracę w warunkach szczególnych. Ubezpieczony podkreślił, że decyzja zawiera nieprawdziwe stwierdzenia, że od 1976 r. do 1993 r. B. Z. był zatrudniony jako uczeń w (...) w O.. W dokumentach dostarczonych do ZUS jest wyszczególnione kiedy był uczniem, a kiedy pracownikiem. Świadectwo pracy w warunkach szczególnych potwierdza wykonywanie pracy mechanika samochodowego od 1 września 1976 r. do 27 września 1993 r. w jednym zakładzie pracy nieprzerwanie do czasu rozwiązania umowy o pracę ( odwołanie, k.3 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania na podstawie art. 477 ^{( 14)} § 1 k.p.c. Do stażu pracy w szczególnych warunkach organ rentowy nie uwzględnił całości okresu dokumentowanego zaświadczeniem wykonywania prac w szczególnych warunkach z 26 stycznia 2022 r., którą miał wykonywać
w (...) w O. od 1 września 1976 r. do 27 czerwca 1993 r. Od 1 września 1976 r. do 27 czerwca 1979 r. ww. był uczniem praktycznej nauki zawodu, co wynika jednoznacznie ze świadectwa pracy z 27 września 1993 r. Za okres od 28 czerwca 1979 r. do 28 kwietnia 1981 r. oraz od 15 kwietnia 1983 r. do 27 września 1993 r. (od 29 kwietnia 1981 r. do 14 kwietnia 1983 r. ww. odbywał służbę wojskową) pracodawca nie podał stanowiska pracy zgodnie z wykazem, działem, pozycją i punktem zarządzenia resortowego ministra, pod którego podlegał zakład pracy. Ponadto zaświadczenie nie zawiera pieczęci zakładu pracy. Ww. nie przedłożył innego dokumentu potwierdzającego pracę w szczególnych warunkach lub
o charakterze w myśl art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Ponadto na dzień wydania zaskarżonej decyzji ww. nie spełniał warunku rozwiązania stosunku pracy. Warunek ten został uchylony 20 kwietnia 2022 r. W ocenie organu rentowego ww. nie spełnił warunku, o którym mowa w art. 49 pkt 2 w związku z art. 4 pkt 2, 5 i 7, a ponadto warunku o którym mowa w art. 49 pkt 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Ubezpieczony 1 stycznia 2009 r. nie miał wymaganego w przepisach, o których mowa w pkt 2 (15 lat) okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 (tj. wskazanych w załączniku nr 1 i 2 do ustawy). Ww. nie udowodnił żadnego okresu w myśl art. 51 ustawy o emeryturach pomostowych ( odpowiedź na odwołanie, k. 4 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. Z. urodzony (...) zatrudniony był stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) w O. od 1 września 1976 r. do 27 września 1993 r. na stanowisku ucznia praktycznej nauki zawodu (od 1 września 1976 r. do 27 czerwca 1979 r.), mechanika napraw pojazdów samochodowych (od 28 czerwca 1979 r.), a ostatnio na stanowisku mechanik napraw pojazdów samochodowych ( świadectwo pracy, k.1 akta B. Z. ).

Jako uczeń praktycznej nauki zawodu w okresie od 1 września 1976 r. do 27 czerwca 1979 r. odwołujący się przez 2 dni w tygodniu uczestniczył w zajęciach lekcyjnych, a przez kolejne 3 dni odbywał praktyki w zakładzie (...) trwające od 6.00 przez 8 godzin (zeznania odwołującego się k. 21).

B. Z. 8 lutego 2022 r. złożył wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. o emeryturę pomostową. Wskutek jego rozpoznania organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję 8 kwietnia 2022 r., znak: (...), na mocy której odmówił odwołującemu prawa do emerytury w warunkach szczególnych, ponieważ do stażu pracy organ rentowy nie uwzględnił całości okresu dokumentowanego zaświadczeniem z 26 stycznia 2022 r., którą miał wykonywać w (...) w O. od 1 września 1976 r. do 27 czerwca 1993 r. Od 1 września 1976 r. do 27 czerwca 1979 r. ww. był uczniem praktycznej nauki zawodu, co wynika jednoznacznie ze świadectwa pracy z 27 września 1993 r. Za okres od 28 czerwca 1979 r. do 28 kwietnia 1981 r. oraz od 15 kwietnia 1983 r. do 27 września 1993 r. (od 29 kwietnia 1981 r. do 14 kwietnia 1983 r. ww. odbywał służbę wojskową) pracodawca nie podał stanowiska pracy zgodnie z wykazem, działem, pozycją i punktem zarządzenia resortowego ministra, pod którego podlegał zakład pracy. Ponadto zaświadczenie nie zawierało pieczęci zakładu pracy. Ww. nie przedłożył innego dokumentu potwierdzającego pracę w szczególnych warunkach lub o charakterze w myśl art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Ponadto na dzień wydania zaskarżonej decyzji ww. nie spełnił warunku rozwiązania stosunku pracy. Warunek ten został uchylony 20 kwietnia 2022 r. ( wniosek z 8 lutego 2022 r. i decyzja z 8 kwietnia 2022 r., k. 1 i 14 a. r.).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie dokumentów w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych przedłożonych przez strony niniejszego postępowania, które stanowią obiektywny oraz w pełni wiarygodny materiał dowodowy. Sąd uznał, że zgromadzony materiał dowodowy w postaci dokumentów nie był kwestionowany przez strony postępowania i nie stanowił przedmiotu sporu.

W tym stanie rzeczy, w ocenie sądu, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy stanowił wystarczającą podstawę do wydania orzeczenia.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie B. Z. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z 8 kwietnia 2022 r., znak: (...) było nieuzasadnione.

Spornym w sprawie było ustalenie czy odwołujący udowodnił 25 letni okres składkowy i nieskładkowy oraz 15-letni okres pracy w warunkach szczególnych.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2021 r., poz. 291), zwanej dalej ,,ustawą’’ - ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Warunkiem nabycia uprawnień emerytalnych jest spełnienie przesłanki posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w art. 27 i przesłanki stażu pracy w szczególnych warunkach w dniu wejścia w życie ustawy emerytalnej, tj. 1 stycznia 1999 r., nieprzystąpienie do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenie wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Wykaz prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, o których mowa w powołanym art. 184 ustawy nie podlega wykładni rozszerzającej. Prace te ściśle i jasno zostały określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Jednakże nabycie uprawnień z tytułu wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze podlega dalszym ograniczeniom. Aby daną pracę uznać za wykonywaną w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, pracownik ma obowiązek wykonywać ją stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na danym stanowisku pracy.

Zgodnie z art. 4 ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)  urodził się po 31 grudnia 1948 r.;

2)  ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)  osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)  ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)  przed 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)  po 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)  nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Zgodnie z art. 50 ust. 1 pierwsze zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o którym mowa w art. 38, płatnik składek przekazuje za 2010 r. Zgodnie z ust. 2 tego art. przekazując zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, płatnik składek składa informacje wymienione w art. 38 ust. 1 dotyczące pracowników, którzy w 2009 r. wykonywali prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, także wówczas, gdy w 2010 r. nie wykonywali już tej pracy. Według zaś ust. 3 wskazanego wyżej art. do czasu przekazania zgłoszenia i informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, płatnik składek jest zobowiązany do wystawiania zaświadczeń o okresach pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3, przypadających po 31 grudnia 2008 r. Przepis art. 12 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 49 prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1)  po 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2)  spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3)  w dniu wejścia w życie ustawy (tj. 1 stycznia 2009 r.) miała wymagany w przepisach,
o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Zgodnie z art. 51 ustawy o emeryturach pomostowych płatnik składek jest zobowiązany do wystawiania zaświadczeń o okresach pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3, za okresy przypadające przed 1 stycznia 2009 r. Przepis art. 12 stosuje się odpowiednio.

Bezspornym w sprawie pozostawało, że odwołujący ukończył 60 lat. Należy jednak podkreślić, że nie wykazał on, aby jego staż pracy wyniósł co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Odwołujący jako uczeń praktycznej nauki zawodu w okresie od 1 września 1976 r. do 27 czerwca 1979 r. nie wykonywał pracy w pełnym wymiarze jej czasu - przez 2 dni w tygodniu uczestniczył w zajęciach lekcyjnych, a przez kolejne 3 dni odbywał praktyki. Okresu nauki zawodu nie można zatem uznać za pracę wykonywaną w szczególnych warunkach.

Sąd zważył, że przeprowadzone postępowanie wykazało, że ubezpieczony nie legitymuje się wymaganym okresem zatrudnienia wynoszącym 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Okoliczność tę sąd ustalił na podstawie zalegającej w aktach rentowych dokumentacji o przebiegu zatrudnienia odwołującego. W ocenie sądu, organ rentowy w zaskarżonej decyzji prawidłowo nie przyjął do swoich wyliczeń okresu pracy od 1 września 1976 r. do 27 czerwca 1979 r., jako pracy w warunkach szczególnych.

Odwołujący w toku postępowania nie przedstawił żadnej dodatkowej dokumentacji, która świadczyłaby o jego zatrudnieniu potwierdzającym pracę w szczególnych warunkach lub charakterze w myśl art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W związku z powyższym, sąd zważył, że B. Z. nie spełnił warunku 15-letniego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych.

Mając na względzie podane rozważania sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł, jak w sentencji wyroku.