Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1095/22

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu

G. B.

22 kwietnia 2022 roku w J., woj. (...) na ul. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) będąc w stanie nietrzeźwości wynoszącym 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

21 kwietnia 2022 roku wieczorem G. B. pił alkohol. Około 4:00 22 kwietnia 2022 roku zaczął kierować samochodem marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) i poruszał się nim po ulicy (...) w J.. Miał wówczas 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

wyjaśnienia oskarżonego z k. 11-13

notatka urzędowa z k. 1

protokoły badania trzeźwości z k. 2-3

protokół zatrzymania z k. 5

zeznania P. N. z k. 21

G. B. nie był dotąd karany za przestępstwa, ani za wykroczenia w ruchu drogowym.

informacja z k. 22

dane o karalności z k. 23

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ustalenia faktyczne oparto na wszystkich dowodach zebranych w sprawie. Podają one zgodnie przebieg zdarzenia oraz inne okoliczności. Brak było powodów do podważania ich rzetelności.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

G. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ustalono, że oskarżony podczas zdarzenia kierował samochodem marki F. (...) po ulicy (...) w J.. Stanowi to prowadzenie pojazdu mechanicznego po drodze publicznej. Miał wówczas 0,52 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, a więc znajdował się, zgodnie z art. 115 § 16 pkt 2 k.k., w stanie nietrzeźwości. Miał świadomość wszystkich tych okoliczności. Umyślnie wypełnił zatem znamiona z art. 178a § 1 k.k.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Przytoczyć okoliczności

Okoliczności łagodzące:

- dotychczasowa niekaralność oskarżonego zarówno za przestępstwa jak i wykroczenia drogowe. Jest więc osobą generalnie stosującą się do obowiązujących zasad, dla której obecnie oceniane zachowanie stanowi negatywny wyjątek w trybie życia,

- postawa oskarżonego podczas procesu, gdy przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu, opisał okoliczności jego dokonania i zgodził się na wymierzenie zaproponowanej kary. Przekonuje to, że jest osobą rozumiejącą niewłaściwość swojego zachowania i gotową ponieść jego konsekwencje. Nie jest konieczne w tej sytuacji karanie go nadmiernie surowo, gdy część oddziaływania wychowawczego została osiągnięta przez samo prowadzenie postępowania,

- kierowanie samochodem w porze, kiedy ruch drogowy nie jest zbyt nasilony, choć trzeba było mieć na uwadze, że oskarżony poruszał się autem po jednej z głównych ulic J.. Uznać jednak należy, że niebezpieczeństwo, jakie stworzył, nie było wysokie.

Okolicznością obciążającą jest natężenie nietrzeźwości oskarżonego, która przekraczała ponaddwukrotnie dolny próg stanu nietrzeźwości ustanowiony w art. 115 § 16 pkt 2 k.k.

Z podanych powodów uznano, że oskarżonemu należy wymierzyć karę znacznie przewyższającą dolny próg ustawowego zagrożenia, aby oddać wagę jego czynu, wynikającą głównie z intensywnego upojenia alkoholem. Nie było natomiast konieczności orzekania jej w nadmiernie surowym rozmiarze, albo rodzaju. Dlatego sięgnięto po karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych. Oskarżony zarabia miesięcznie około 1.200 złotych, jest właścicielem samochodu, ma na utrzymaniu syna. Dlatego wysokość stawki dziennej grzywny określono na 10 złotych.

Z uwagi na przeciętne zagrożenie spowodowane dla innych użytkowników ruchu przez oskarżonego, za wystarczające uznano orzeczenie wobec niego obligatoryjnego zakazu prowadzenia pojazdów w najniższym wymiarze 3 lat. Jego zakresem objęto prowadzenie pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, gdyż tego rodzaju wehikułem poruszał się sprawca podczas zdarzenia.

Sytuacja majątkowa oskarżonego, opisana powyżej sprawiła, że obowiązkowe świadczenie pieniężne w najniższej wysokości przewidzianej w art. 43a § 2 k.k. będzie znaczną dolegliwością i przez to osiągnie cel, jaki wyznacza dla niego ustawodawca. Dlatego jego kwotę określono na 5.000 złotych.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt IV

Na poczet orzeczonego wobec oskarżonego zakazu prowadzenia pojazdów zaliczono okres zatrzymania jego prawa jazdy od 22 IV do 13 X 2022 roku.

punkt V

Na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary zaliczono okres jego zatrzymania w sprawie od 4:05 do 5:40 22 IV 2022 roku, jako równoważny 2 stawkom dziennym grzywny.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt VI

Sąd uznał, że oskarżony obciążony obowiązkiem zapłaty grzywny i świadczenia pieniężnego, dysponując szczupłymi dochodami, nie będzie w stanie uiścić kosztów sądowych. Dlatego zwolnił go od ich ponoszenia na podstawie art. 624 § 1 k.p.k.

6.  Podpis