Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 500/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w dniu 30 maja 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1012/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

W. Z.

W. Z. poza wyrokami opisanymi w punktach I i II części wstępnej wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Radomsku o sygn. akt II K 1012/21 został ponadto skazany prawomocnymi wyrokami:

a) wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 19 kwietnia 2017 roku w sprawie o sygn. akt VI K 109/17 za przestępstwo z art. 209§ 1 kk popełnione w okresie od 26 września 2016 roku do 25 stycznia 2017 roku na karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, która została wykonana 26 lutego 2021 roku ;

b) Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 12 marca 2019 roku w sprawie o sygn. akt II K 355/18 za przestępstwo z art. 209§ 1kk popełnione od 31 maja 2017 roku do 24 września 2017 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat,

- na podstawie art. 72§ 1pkt 3 kk sąd zobowiązał skazanego W. Z. do bieżącego łożenia alimentów na rzecz dzieci A. Z. i M. Z.;

c) Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 25 marca 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1172/20 za przestępstwo z art. 209§ 1a kk popełnione od 7 września 2020 roku do 16 listopada 2020 roku na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, która nie została wykonana,

- na podstawie 34 § 3 kk w zw. z art. 72§ 1pkt 3 kk sąd zobowiązał skazanego W. Z. do bieżącego łożenia alimentów na rzecz syna M. Z.;

d) Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 16 maja 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 25/22 za przestępstwo z art. 209§ 1a kk popełnione w okresie od 21 kwietnia 2021 roku do 14 października 2021 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, która nie została wykonana;

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w sprawie o sygn.

akt II K 355/18

k-8-9

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w sprawie o sygn.

akt II K 1172/20

k- 31-32

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w sprawie o sygn.

akt II K 25/22

k-33

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w sprawie o sygn.

akt VI K 109/17

k-42-43 akt VI K 109/17

dane o karalności z KRK

k-62-65

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Dane o karalności z KRK.

Dokument nie budzący wątpliwości, którego żadna ze stron nie kwestionowała. Potwierdza dotychczasowe skazania W. Z., które nie uległy zatarciu.

Odpis wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w sprawie o sygn. akt VI K 109/17.

Dokument nie budzący wątpliwości, którego żadna ze stron nie kwestionowała.

Odpis wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w sprawie o sygn. akt II K 1172/20.

Dokument nie budzący wątpliwości, którego żadna ze stron nie kwestionowała.

Odpis wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w sprawie o sygn. akt II K 25/22.

Dokument nie budzący wątpliwości, którego żadna ze stron nie kwestionowała.

Odpis wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w sprawie o sygn. akt II K 355/18.

Dokument nie budzący wątpliwości, którego żadna ze stron nie kwestionowała.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut zawarty w pisemnej apelacji obrońcy skazanego dotyczył rażącej niewspółmierności wymierzonej kary wyrażającej się w wymierzeniu wobec skazanego W. Z. w pkt 1 z wyroków podlegających łączeniu opisanych w punktach I i II skarżonego wyroku kary łącznej w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności, podczas gdy mając na uwadze dyrektywy wymiaru kary, w tym cele, jakie ma ona spełnić zarówno w zakresie prewencji generalnej, jak i szczególnej, wymierzona skazanemu kara łączna pozbawienia wolności jawi się jako nieadekwatnie surowa a prawidłowa ocena wszystkich okoliczności sprawy przemawia za zastosowaniem wobec skazanego zasady pełnej absorpcji przy wymierzeniu kary łącznej, a zatem wymierzenie kary w wymiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut zawarty w apelacji pisemnej obrońcy skazanego nie jest zasadny. Odnosząc się do zarzutu rażącej niewspółmierności orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, zawartego w apelacji obrońcy skazanego, zważyć należy, iż o rażącej niewspółmierności kary można mówić jedynie wtedy, gdy owa niewspółmierność ma charakter oczywistej, wyjątkowej, widocznej „na pierwszy rzut oka”, kłującej swoją niesprawiedliwością. Zgodnie z treścią art. 85 a kk, orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Przepis ten wskazuje dyrektywy priorytetowe. Poza nimi dalej aktualne, jako pomocnicze są wzajemne relacje między przestępstwami, za które orzeczono kary podlegające łączeniu, gdzie kara łączna powinna być tym bliższa systemowi absorpcji, im większe jest podobieństwo realnego zbiegu tych przestępstw, gdy między zbiegającymi się przestępstwami zachodzi ścisły związek przedmiotowy, przejawiający się w ich bliskości czasowej, bądź tożsamości pokrzywdzonego, tożsamości lub podobieństwie naruszonych dóbr prawnych i podmiotowy, obejmujący tożsamość lub podobieństwo formy winy i motywacji sprawcy. W kontekście osiągnięcia celów zapobiegawczych i wychowawczych, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, uwzględnić na korzyść skazanego należało, iż zaskarżony wyrok łączny jest pochodną popełnienia przez W. Z. dwóch przestępstw wypełniających dyspozycję art. 209 §1 a kk w bliskiej odległości czasowej, stąd nie jest zasadne zastosowanie przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności zasady kumulacji. Jednocześnie z opinii o skazanym podczas pobytu w Areszcie Śledczym w P. wynika, że jego zachowanie jest przeciętne - nie był nagradzany, ani karany dyscyplinarnie. Podnieść należy, że nie uczestniczył w programach resocjalizacji, ma bezkrytyczny stosunek do popełnionych przestępstw, a do odbycia orzeczonej kary pozbawienia wolności został doprowadzony za pośrednictwem funkcjonariuszy Policji w dniu 16 października 2021 roku. Brak jest zatem przesłanek do zastosowania wobec skazanego przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności zasady absorpcji. Sąd I instancji wymierzając karę łączną pozbawienia wolności skazanemu obejmującą dwie kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone w wymiarach 6 miesięcy i 9 miesięcy zastosował zasadę mieszaną orzekając karę łączną 1 roku pozbawienia wolności. Uwzględniwszy powyższe uprawnionym jest wniosek, iż kara łączna orzeczona przez sąd rejonowy w oparciu o zasadę mieszaną, jest właściwa, a apelacja nie wykazała w żaden sposób, aby rozumowanie sądu meriti, przy ocenie okoliczności rzutujących na jej wymiar było wadliwe, bądź nielogiczne.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku łącznego w części dotyczącej orzeczenia o karze łącznej pozbawienia wolności poprzez wymierzenie skazanemu W. Z. w miejsce kar pozbawienia wolności orzeczonych za czyny opisane w punktach I i II wyroku kary łącznej 10 miesięcy pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro argumentacja zawarta w pisemnej skardze apelacyjnej wniesionej przez obrońcę skazanego W. Z. okazała się niezasadna, to brak było podstaw prawnych do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez apelanta.

3.2.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

W oparciu o przepis art. 440 kpk stwierdzono:

- konieczność uwzględnienia do procedowania o wydanie wyroku łącznego następujących skazań W. Z.:

a) wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 19 kwietnia 2017 roku w sprawie o sygn. akt VI K 109/17 za przestępstwo z art. 209§ 1 kk popełnione w okresie od 26 września 2016 roku do 25 stycznia 2017 roku roku na karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, która została wykonana 26 lutego 2021 roku ;

b) Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 12 marca 2019 roku w sprawie o sygn. akt II K 355/18 za przestępstwo z art. 209§ 1kk popełnione od 31 maja 2017 roku do 24 września 2017 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat,

- na podstawie art. 72§ 1pkt 3 kk sąd zobowiązał skazanego W. Z. do bieżącego łożenia alimentów na rzecz dzieci A. Z. i M. Z.;

c) Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 25 marca 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1172/20 za przestępstwo z art. 209§ 1a kk popełnione od 7 września 2020 roku do 16 listopada 2020 roku na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, która nie została wykonana,

- na podstawie 34 § 3 kk w zw. z art. 72§ 1pkt 3 kk sąd zobowiązał skazanego W. Z. do bieżącego łożenia alimentów na rzecz syna M. Z.;

d) Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 16 maja 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 25/22 za przestępstwo z art. 209§ 1a kk popełnione w okresie od 21 kwietnia 2021 roku do 14 października 2021 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, która nie została wykonana.

4.2.

W realiach przedmiotowej sprawy zachodziły przesłanki do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności obejmującej kary: ograniczenia wolności i pozbawienia wolności orzeczone prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 25 marca 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1172/20 i Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 16 maja 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 25/22 ( punkty c i d - art. 87 §1 kk) . Sąd okręgowy rozważał celowość orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności w oparciu o ww. skazania. Obie kary zostały wymierzone prawomocnymi wyrokami sądu wydanymi po dniu 24 czerwca 2020 roku, a zatem stosuje się do nich zasady dotyczące orzekania kary łącznej obowiązujące po tej dacie. Sąd okręgowy doszedł do wniosku, że w realiach przedmiotowej sprawy nie jest zasadne objęcie węzłem kary łącznej kar jednostkowych z ww. wymienionych wyroków. Konsekwencją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 czerwca 2019 r. sygn. akt P 20/17 jest brak obligatoryjności w łączeniu w karę łączną pozbawienia wolności zbiegających się kar pozbawienia i ograniczenia wolności. Kary te mogą podlegać połączeniu w karę łączną pozbawienia wolności (wówczas na tę karę przelicza się karę ograniczenia wolności według wskazań określonych w tym przepisie), ale także - uwzględniając okoliczności konkretnej sprawy - sąd może też od takiego zabiegu odstąpić. Sąd nie jest już zobligowany z mocy prawa dokonać automatycznej zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności i wymierzyć karę łączną pozbawienia wolności. Innymi słowy, od daty wejścia w życie wskazanego wyroku (11 czerwca 2019 r.) dopuszczalne jest łączenie kary pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności, ale na zasadzie fakultatywności ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21.10.2021 r., VKK 322/20). W realiach przedmiotowej sprawy brak jest przesłanek wynikających z treści art. 85 §1 kk do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności, która pochłonęłaby wymierzoną karę ograniczenia wolności prawomocnym wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 19 kwietnia 2017 roku w sprawie o sygn. akt VI K 109/17 i karę pozbawienia wolności wymierzoną prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 12 marca 2019 roku w sprawie o sygn. akt II K 355/18. Czyn, za który sąd skazał W. Z. w sprawie o sygn. akt II K 355/18 został popełniony od 31 maja 2017 roku do 24 września 2017 roku, a więc po wydaniu wyroku w sprawie o sygn. akt VI K 109/17 (19.04.2017 r.). Podobnie nie można objąć wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności wymierzonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 16 maja 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 25/22 za przestępstwo z art. 209§ 1a kk popełnione w okresie od 21 kwietnia 2021 roku do 14 października 2021 roku z karami wymierzonymi wyrokami opisanymi w części wstępnej zaskarżonego wyroku łącznego, gdyż wyroki te zostały wydane odpowiednio w dniach 26 czerwca 2020 roku ( w sprawie II K 264/19) i 12 lutego 2021 roku ( w sprawie II K 71/20). Z tych względów zachodziła konieczność umorzenia postępowania odnośnie objęcia wyrokiem łącznym kar wymierzonych W. Z. wyrokami opisanymi w punkcie I 1a do 1 d wyroku sądu okręgowego ( art. 572kpk).

.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie I. 1. ustalił, iż W. Z. został ponadto skazany prawomocnymi wyrokami:

a) wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 19 kwietnia 2017 roku w sprawie o sygn. akt VI K 109/17 za przestępstwo z art. 209§ 1 kk popełnione w okresie od 26 września 2016 roku do 25 stycznia 2017 roku na karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, która została wykonana 26 lutego 2021 roku ;

b) Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 12 marca 2019 roku w sprawie o sygn. akt II K 355/18 za przestępstwo z art. 209§ 1kk popełnione od 31 maja 2017 roku do 24 września 2017 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat,

- na podstawie art. 72§ 1pkt 3 kk sąd zobowiązał skazanego W. Z. do bieżącego łożenia alimentów na rzecz dzieci A. Z. i M. Z.;

c) Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 25 marca 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1172/20 za przestępstwo z art. 209§ 1a kk popełnione od 7 września 2020 roku do 16 listopada 2020 roku na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, która nie została wykonana,

- na podstawie 34 § 3 kk w zw. z art. 72§ 1pkt 3 kk sąd zobowiązał skazanego W. Z. do bieżącego łożenia alimentów na rzecz syna M. Z.;

d) Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 16 maja 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 25/22 za przestępstwo z art. 209§ 1a kk popełnione w okresie od 21 kwietnia 2021 roku do 14 października 2021 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, która nie została wykonana.

Sąd okręgowy na podstawie art. 572 kpk umorzył postępowanie odnośnie objęcia karą łączną wyroków opisanych w punktach od 1a do 1 d.

Zwięźle o powodach zmiany

W realiach przedmiotowej sprawy zachodziły przesłanki do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności obejmującej kary: ograniczenia wolności i pozbawienia wolności orzeczone prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 25 marca 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 1172/20 i Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 16 maja 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 25/22. Zasadne było zatem procesowe zajęcie stanowiska przez sąd II instancji odnośnie celowości objęcia karą łączną orzeczonych kar jednostkowych ww. wyrokami. Aktualne są rozważania sądu II instancji zawarte w części 4.1 i 4.2 dotyczące umorzenia postępowania odnośnie objęcia karą łączną kar jednostkowych wymierzonych prawomocnymi wyrokami opisanymi w punktach od 1 a do 1d.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt I. 3 wyroku sądu okręgowego

Sąd okręgowy na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w punkcie 1 zaskarżonego wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu W. Z. okres wykonania kary pozbawienia wolności od dnia 15 października 2021 roku, godzina 19:40 do dnia 13 kwietnia 2022 roku godzina 19:40 w sprawie Sądu Rejonowego w Radomsku o sygn. akt II K 264/19 oraz okres wykonywania kary pozbawienia wolności od dnia 13 kwietnia 2022 roku, godzina 19:40 orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku wydanym w dniu 12 lutego 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 71/20. Tego rodzaju zaliczenie wynika z dokumentów obliczenia kary dołączonych do akt sprawy II K 264/19 oraz II K 71/20, a także z obliczenia zawartego w opinii o skazanym nadesłanej z Aresztu Śledczego w P. ( k- 18).

Punkt II wyroku sądu okręgowego.

Sąd okręgowy w pozostałej części zaskarżony wyrok łączny utrzymał w mocy. Brak było podstaw prawnych do weryfikacji orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności w punkcie 1 zaskarżonego wyroku łącznego w kierunku postulowanym w pisemnej apelacji przez obrońcę skazanego W. Z.. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.1. uzasadnienia dotyczące orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności wobec skazanego W. Z. w zaskarżonym wyroku łącznym.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt III wyroku sądu okręgowego.

Na podstawie § 4 ust. 1, 2 pkt 1 , 3 w zw. z § 17 ust. 5 oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 roku ( DZ. U . z 2016 r poz. 1715), zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu koszty zastępstwa procesowego podwyższone o 50% mając na uwadze nakład pracy obrońcy, a w szczególności czas poświęcony na przygotowanie się do sprawy.

Punkt IV wyroku sądu okręgowego.

Sąd okręgowy zwolnił skazanego od ponoszenia wydatków w sprawie uznając, że ich ponoszenie byłoby zbyt uciążliwe dla skazanego ( art. 624 §1 kpk).

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca skazanego W. Z.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 1 dotyczące wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana