Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 620/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu, XII Wydział Karny z dna 8 marca 2022 r. wobec M. P. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia, który mógł mieć wpływ na jego treść, polegający na przejęciu że oskarżony w dniach 7 i 13 marca przebywał na terenie sklepu (...) przy ul.(...) we W., działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, z góry powziętym zamiarem przywłaszczenia mienia w postaci odkurzaczy, artykułów dziecięcych, spożywczych i drogeryjnych o łącznej wartości 5.562,89 zł pomimo, że nie miał on świadomości, iż towarzyszący mu T. W. oraz M. L. (1) nie mają zamiaru zapłacić za towary, które pakował do wózka , co znajduje potwierdzenie nie tylko w zeznaniach pierwszego z nich, jak również w wyjaśnieniach samego oskarżonego, ale również w nagraniach z monitoringu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut należy uznać za bezzasadny.

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wyroku, jest tylko wówczas słuszny, gdy zasadność ocen i wniosków, wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego nie odpowiada prawidłowości logicznego rozumowania. Zarzut ten nie może jednak sprowadzać się do samej polemiki z ustaleniami sądu, wyrażonymi w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, lecz musi wykazywać konkretne uchybienia w zakresie zasad logicznego rozumowania, jakich dopuścił się sąd w ocenie materiału dowodowego. Sama możliwość przeciwstawienia ustaleniom sądu orzekającego odmiennego poglądu w kwestii ustaleń faktycznych, opartego na innych dowodach od tych, na których oparł się Sąd I instancji nie może prowadzić do wniosku o popełnieniu przez sąd błędu w ustaleniach faktycznych (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 24.03.1975r. II KR 355/74 OSNPG 1975/9/84 i z dnia 22.01.1975r. I KR 197/74 OSNKW 1975/5/58, wyroki Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 6.02.1992r. II Akr 1/92 OSA 1992/6/41 i z dnia 28.05. (...). II Akr 134/92 OSA 1992/11/55, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 6.10.2000r. II AKa 138/00 Prok. i Pr. 2002/1/28).

W świetle powyższego w ocenie Sądu Odwoławczego, Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń stanu faktycznego.

Stanowisko prezentowane przez skarżącego opierające się na błędnym przyjęciu przez Sąd Rejonowy działania oskarżonego wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami jest niesłuszne, oparte jest bowiem na przesłance, że w każdym wypadku koniecznym komponentem współsprawstwa jest osobiste wykonanie czynności należącej do znamion czasownikowych przestępstwa.

Sąd Rejonowy prawidłowo uznał w kontekście przyjęcia współsprawstwa, iż nie jest konieczne, aby każda z osób działających w porozumieniu realizowała własnoręcznie znamiona czynu zabronionego, czy nawet część tych znamion, zwanych w teorii prawa karnego czynnością czasownikową, wystarczy natomiast, że osoba taka działa w ramach uzgodnionego podziału ról, ułatwiając co najmniej bezpośredniemu sprawcy realizację wspólnie zamierzonego celu.

Przenosząc te uwagi na grunt niniejszej sprawy, że oskarżony M. P. jak sam wyjaśnił niczego nie wyniósł ze sklepu nie oznacza, że nie współdziałał w popełnieniu przypisanego mu czynu. Ja wynika z wyjaśnień współoskarżonego M. L. (1) „ Do A. za każdym razem przyjeżdżaliśmy już z zamiarem tej kradzieży. To była wspólna decyzja”. Ponadto jak wynika z zeznań świadka T. W. „ przystałem na propozycję Chudego, by ustawić się na kradzież w A. na K.… On ma taki sposób działania, że rekrutuje osoby w tym statystów, którzy robią tłum w sklepie”

Powyższe relacje korelują z pozostałym materiałem dowodowym w szczególności z nagraniem z monitoringu gdzie widać, że oskarżony M. P. przybył do sklepu w towarzystwie pozostałych mężczyzn, po czym rozdzielili się. Ponadto z wyjaśnień M. L. wynika, iż „ w jednym wózku wywoziliśmy towar, każdy coś tam wrzucał i potem z tym towarem wyjeżdżaliśmy”.

Z powyższego nie sposób wywieść innych wniosków jak działanie oskarżanego wspólnie i w porozumieniu z pozostałymi osobami. Podejmowana przez skarżącego próba przestawienia odmiennego działania jest jedynie dowolną interpretacją zdarzeń stanowiącą linię obrony nakierowana na kwestionowanie sprawstwa oskarżonego.

Trudno bowiem uznać, by trzej obcy sobie mężczyźni przyjechali do sklepu w celu zrobienia zakupów, korzystali z jednego wózka, a tylko jeden z nich podjął decyzje o kradzieży rzeczy, które zostały zapakowane do wózka, bez wiedzy pozostałych mężczyzn. A taki stan faktyczny próbuje forsować skarżący w apelacji. Ponadto zauważyć należy, iż gdyby rzeczywiście oskarżony był nastawiony na zrobienie zakupów w sklepie, nawet z wykorzystaniem jednego wózka, bez problemu wskazałby artykuły, które zamierzał kupić, a po zatrzymaniu przez ochronę sklepu (...), który minął linię kas z wózkiem pełnym skradzionych artykułów nie uciekłby z miejsca zdarzenia.

W związku z powyższym w ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, które potwierdzają sprawstwo i winę oskarżonego .

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie od zarzucanego czyny względnie o uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec nieuwzględnienia zarzutów wniosek uznać należało za niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu, XII Wydział Karny z dnia 8 mara 2022 r. wobec M. P. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego należało utrzymać w mocy. Analiza poszczególnych dowodów i ich prawidłowa ocena prowadzi bowiem do wniosku o sprawstwie i winie oskarżonego.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd Okręgowy w oparciu o art. 624 § 1 k.p.k. uznał z słuszne zwolnienie oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

SSO Marcin Sosiński

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu, XII Wydział Karny z dnia 8 mara 2022 r.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana