Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II S 30/22

POSTANOWIENIE

Dnia 27 października 2022 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Andrzej Kot (spr.)

Sędziowie: SSA Agata Regulska

SSO (del.do SA) Łukasz Franckiewicz

po rozpoznaniu w sprawie skargi wniesionej przez Skarżącego R. M.

na przewlekłość postępowania sądowego - na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

p o s t a n o w i ł

odrzucić skargę

UZASADNIENIE

Pismem datowanym na 13 października 2022 r. R. M. wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie Sądu Okręgowego w Opolu o sygnaturze VII Ka 1080/21 oraz o zasądzenie na jego rzecz kwoty 20.000 zł tytułem zadośćuczynienia za przewlekłość. Skarżący wniósł nadto o "wyłączenie sędziego i ustanowienie pełnomocnika"

Skarga nie zawiera żadnego uzasadnienia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 75 z późn. zm., dalej: ustawa o skardze na przewlekłość postępowania) skarga powinna zawierać: (1) żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy; (2) przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie.

Jak wskazuje się w orzecznictwie Sądu Najwyższego, skarga spełnia wymagania formalne przewidziane w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania, o ile Skarżący w jej uzasadnieniu szczegółowo wskaże, w czym dopatruje się nieuzasadnionej zwłoki w rozpoznaniu jego sprawy, tj. w sposób precyzyjny przedstawi konkretne działania bądź zaniechania sądu rozpoznającego sprawę, które w konsekwencji doprowadziły do zwłoki (postanowienia Sądu Najwyższego: z 7 czerwca 2005 r., (...) 103/05; z 21 lutego 2007 r., (...) 5/07). Wskazanie powyższych okoliczności jest niezbędne dla merytorycznej oceny skargi. Sąd musi wiedzieć, na jakim etapie postępowania doszło według strony do przewlekłości, na czym ona polegała (jakie konkretnie czynności procesowe zostały podjęte przez sąd wadliwie lub nie zostały podjęte w ogóle) i czym została spowodowana (postanowienie Sądu Najwyższego z 21 lipca 2020 r., I (...) 93/20). Bez wskazania powyższych okoliczności sąd rozpoznający skargę nie jest w stanie dokonać oceny czynności sądu na podstawie kryteriów wskazanych w art. 2 ust. 2 ustawą o skardze na przewlekłość postępowania (postanowienie Sądu Najwyższego z 16 grudnia 2020 r., I (...) 162/20).

Skargę niespełniającą tych wymagań sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania.

W treści skargi brak jest uzasadnienia, w którym Skarżący wskazałby jakiekolwiek okoliczności mające świadczyć o zwłoce w podejmowaniu czynności procesowych przez Sąd I I II instancji, które uzasadniałyby stwierdzenie przewlekłości postępowania. Zamiast tego przedstawia nieuporządkowane twierdzenia na tematy (zagadnienia) nie mające żadnego związku z przedmiotem skargi o przewlekłość.

Wobec niespełnienia wymogu określonego w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania, skarga R. M. musiała zostać odrzucona na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania.

Agata Regulska Andrzej Kot Łukasz Franckiewicz