Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 20/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lipca 2022r.

Sąd Rejonowy w Rybniku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący

sędzia Sylwia Rehlis

Protokolant

Joanna Walecki

po rozpoznaniu w dniach 26 kwietnia 2022r., 19 maja 2022r. i 7 lipca 2022r. sprawy

S. Z. (Z.) s. H. i H. ur. (...) w R.

oskarżonego o to, że

w dniu 25 czerwca 2021 roku w R., w stanie nietrzeźwości (1.06 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny, a to motorower m-ki (...) nr rej. (...)

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

1)  uznaje oskarżonego S. Z. (Z.) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to na mocy art. 178a § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2)  na mocy art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat;

3)  na mocy art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 7.000,00 (siedmiu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

4)  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach
w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe obejmujące opłatę w wysokości 120,00 (stu dwudziestu) złotych oraz wydatki postępowania w wysokości 468,49 (czterystu sześćdziesięciu ośmiu złotych i czterdziestu dziewięciu groszy) złotych.

Sędzia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 20/22

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

S. Z.

w dniu 25 czerwca 2021 roku w R., w stanie nietrzeźwości (1.06 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny, a to motorower m-ki (...) nr rej. (...)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

S. Z. w dniu 25 czerwca 2021 r. w R. na ul. (...) w R., na drodze publicznej, kierował motorowerem marki B. o numerze rejestracyjnym (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości. Mężczyzna około godziny 19:55 dojechał do skrzyżowania ul. (...) z ul. (...). Nie zastosował się on do znaku A-7 „ustąp pierwszeństwa” wobec czego doprowadził on do zderzenia z rowerem kierowanym przez M. J. (1). Pomiędzy ww. wywiązała się dyskusja. Zachowanie S. Z. świadczyło o wcześniejszym spożyciu alkoholu przez mężczyznę. Mężczyzna miał bełkotliwą mowę oraz problemy z utrzymaniem równowagi , wyczuwalna była od niego woń alkoholu.

zeznania świadków M. J. i D. S.

k. 27v, 105v-106

k. 23v, 106

zeznania świadka M. A.

k. 106

opinia biegłego z zakresu chemii sądowej i toksykologii

k. 113-119

S. Z. udał się następnie do miejsca swojego zamieszkania przy ul (...), a świadkowie zdarzenia wezwali na miejsce funkcjonariuszy policji. Około godz. 20:20 przeprowadzono interwencję, udano się do miejsca zmieszania S. Z. i przebadano go na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. S. Z. miał w wydychanym powietrzu odpowiednio o godzinie 20:46 – 1,06 mg/l, 21:11 - 1,10 mg/l. W kolejnych badaniach przeprowadzonych o godzinie 21:38 -1,10 mg/l oraz o 21:44 - 1,06 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

zeznania świadka T. K.

k. 105v

zeznania świadków M. J. i D. S.

k. 27v, 105v-106

k. 23v, 106

protokoły badania stanu trzeźwości wraz ze świadectwami wzorowania

k. 5, 8, 46, 75

opinia biegłego z zakresu chemii sądowej i toksykologii

k. 113-119

Oskarżony był wcześniej karany, w tym za tożsamy czyn.

karta karna

k. 19-20, 77

wyrok SR R.z dnia 4 listopada 2021r. sygn. akt III K 1698/21

k. 81

informacja w trybie art. 213 § 1 b kpk

k. 11, 17

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania świadków M. J. i D. S.

Logiczne, spójne, konsekwentne, szczegółowe i korespondujące z zeznaniami funkcjonariusz policji oraz protokołami badania stanu trzeźwości. W sposób pełny i szczegółowy opisują rzeczywisty przebieg zdarzenia. Co istotne, świadkowie widzieli stan w jakim oskarżony prowadził motorower, a nadto opisali jego zachowanie. Z relacji świadków wynikało, że wyczuwalna była od niego woń alkoholu, miał bełkotliwą mowę i problemy z utrzymaniem równowagi. Brak podstaw do kwestionowania zeznań świadka.

zeznania świadka T. K.

Odniósł się on do interwencji, jaką przeprowadził
w związku ze zgłoszeniem, które dotyczyło nietrzeźwej osoby w rejonie skrzyżowania ul. (...) z ul. (...). Nakreślił on przebieg oraz dalsze czynności podjęte z oskarżonym, w tym przeprowadzone badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, które dało wynik pozytywny. Jednocześnie zwrócił uwagę na wskazania M. J. (2) i D. S. dotyczące kierowania w stanie nietrzeźwości skutera przez S. Z.. Jego zeznania były logiczne, a tym samym dano im wiarę w całości.

protokoły badania stanu trzeźwości wraz ze świadectwami wzorowania

Dokument sporządzony w prawidłowej, przewidzianej przepisami formie, przez osobę uprawnioną do jego wydania w zakresie przysługujących jej kompetencji. Brak podstaw do kwestionowania. Dokument niekwestionowany przez strony postępowania.

informacja w trybie art. 213 § 1 b kpk

Dokument urzędowy. Brak podstaw do kwestionowania. Niekwestionowany przez strony postępowania.

opinia biegłego z zakresu chemii sądowej i toksykologii

Opinia jest jasna, wewnętrznie spójna, a sformułowane wnioski solidnie uargumentowane. Na jej podstawie Sąd wykluczył podawaną przez oskarżonego na rozprawie wersję spożywania przez niego alkoholu w deklarowanej przez siebie ilości po przybyciu do domu. Otóż biegły wskazywał, iż najbardziej prawdopodobne jest bowiem przyjęcie, że oskarżony spożywał alkohol w godzinach od 12:30 do 20:15 przedmiotowego dnia, konsumując przy tym około 500 ml wódki (tak jak podawał na etapie dochodzenia). Powyższe znajduje potwierdzenie w wynikach z badań na obecność w jego organizmie alkoholu, a także wersję tę jednoznacznie wspierają także zeznania świadka M. J. (1), przytaczającego symptomy działania alkoholu takie jak bełkotliwa mowa oraz problemy z utrzymaniem równowagi ze strony oskarżonego, które najczęściej przypisuje się działaniu alkoholu w organizmie na poziomie 2-3 promili. Co jednak najistotniejsze, kolejne wyjaśnienia oskarżonego złożone na rozprawie nie znajdują zaś potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym, gdyż spożycie 300-350 ml wódki w zadeklarowanym czasookresie nie doprowadziłoby do wystąpienia takiego stężenia. Poziom alkoholu w wydychanym powietrzu winien wtedy oscylować w granicy 0,14 mg/l. Zatem, wersja prezentowana przez oskarżonego o spożyciu alkoholu po przyjeździe do domu nie polega na prawdzie, co wyklucza biegły w oparciu o wyniku badań jakie uzyskał oskarżony.

karta karna

Dokument urzędowy

wyrok Sądu Rejonowego w. R. z dnia 4 listopada 2021r. sygn. akt III K 1698/21

Dokument urzędowy. Brak podstaw do kwestionowania. Potwierdza kierowanie pojazdem - motorowerem - w dniu 15 maja 2021 roku w stanie nietrzeźwości.

2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego S. Z.

O ile sam fakt, że oskarżony poruszał się motorowerem nie budzi większych wątpliwości, o tyle jego stan trzeźwości, w jakim się znajdywał S. Z. w momencie prowadzenia pojazdu, oskarżony próbował przedstawić w odmienny sposób na rozprawie sądowej. Przede wszystkim nie przekonuje Sądu wersja oskarżonego zaprezentowana podczas rozprawy o tym, że spożywał alkohol po przyjeździe do domu. W tej części wyjaśnienia oskarżonego wykluczają wnioski z opinii biegłego z zakresu chemii i toksykologii. Otóż zdaniem biegłego wersja spożywania alkoholu przedstawiona przez oskarżonego nie koresponduje z wynikami badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, o czym była już mowa poprzednio. Ponadto okoliczność, iż oskarżony prowadził pojazd w stanie nietrzeźwości potwierdzają zeznania świadków M. J. i D. S., którzy widzieli nietrzeźwego oskarżonego prowadzącego motorower, przytaczających symptomy działania alkoholu takie jak bełkotliwa mowa oraz problemy z utrzymaniem równowagi ze strony oskarżonego i wyczuwalną woń alkoholu. Jednocześnie fakt prowadzenia przez oskarżonego motoroweru w stanie nietrzeźwości znajduje potwierdzenie w protokole badania stanu jego trzeźwości. Co więcej, Sądu nie przekonuje wersja oskarżonego o dopiciu 300 ml wódki, gdyż sytuacja przebiegała w sposób bardzo dynamiczny, wobec tego nie było możliwości, aby oskarżony zdołał spożyć alkohol po przyjeździe. Istotnym w sprawie jest krótki okres czasu pomiędzy zgłoszeniem, dojazdem do domu, przyjazdem policji, a badaniem stanu trzeźwości oskarżonego. Pomiędzy podjętymi czynnościami przez funkcjonariuszy a poddaniu oskarżonego pierwszemu badaniu na obecność alkoholu w organizmie minęło nie więcej niż 45 minut. Zauważyć przy tym należy, iż kolejne wyniki badań wykazały, że poziom alkoholu w wydychanym powietrzu u S. Z. utrzymywał się na tym samym poziomie.

Reasumując, w ocenie Sądu tylko te początkowe wyjaśnienia oskarżonego zasługują na walor wiarygodności, natomiast te które zaprezentował na rozprawie, stanowią wyłącznie przyjętą przez niego linię obrony, ukierunkowaną na uniknięcie odpowiedzialności karnej.

zeznania świadka M. A.

W zeznaniach świadek wskazał, że nie zna osoby oskarżonego. Nie miał przy tym żadnej wiedzy co do samego zdarzenia. Zeznania świadka nie wniosły w zasadzie niczego istotnego do sprawy.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

2.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

S. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Nie ulega wątpliwości, iż S. Z. swoim postępowaniem zrealizował znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 178a § 1 k.k. Oskarżony w dniu 25 czerwca 2021 roku w R., w stanie nietrzeźwości (1.06 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny, a to motorower m-ki (...) nr rej. (...).

Materiał dowodowy jednoznacznie przesądził o tym, że oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości. Tym samym zeznania wiarygodnych świadków, protokołu z przeprowadzonych badań przez policjantów, w połączeniu z opinią biegłego z zakresu toksykologii potwierdziły, że oskarżony miał w organizmie stężenie alkoholu przekraczające dopuszczalne normy.

Oskarżony wiedział, że po spożyciu alkoholu zabronione jest prowadzenie pojazdów, a mimo to zlekceważył obowiązujący porządek prawny, tym samym działał umyślnie. Nadto, miesiąc wczesnej, bo 15 maja 2021 roku został zatrzymany i jak się okazało prowadził on ten sam motorower w stanie nietrzeźwości mając 1,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, za co został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w. R.z dnia 4 listopada 2021r. sygn. akt III K 1698/21.

Przypisany oskarżonemu czyn jest karygodny, a jego stopień społecznej szkodliwości jest znaczny, o czym świadczy przede wszystkim rodzaj naruszonych przez oskarżonego dóbr chronionych prawem, jakimi są bezpieczeństwo w komunikacji oraz życie i zdrowie uczestników ruchu drogowego, a także rodzaj naruszonych przez oskarżonego reguł ostrożności, których celem jest zminimalizowanie zagrożenia związanego z ruchem pojazdów mechanicznych do stopnia społecznie akceptowalnego i stopień ich naruszenia. Prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie zagrażającym bezpieczeństwu innych osób, jakim bez wątpienia jest stan nietrzeźwości w stopniu znacznym narusza zasady bezpieczeństwa, w szczególności, że stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego w sposób znaczący przekraczało dozwolone normy.

Świadczy to nie tylko o wielkim braku roztropności oskarżonego, ale także o lekceważącym stosunku do porządku prawnego i dużego wpływu alkoholu na organizm, motorykę oskarżonego i zdolność do postrzegania w chwili czynu.

Oskarżonemu można przypisać także winę w chwili czynu, albowiem uzasadnionym było wymagać od niego zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie jakiekolwiek przesłanki uniemożliwiające jej przypisania. S. Z. jest osobą pełnoletnią, posiadającą w pełni rozeznanie, posiada prawo jazdy, a zatem zna doskonale przepisy drogowe oraz obowiązki kierowców, a także nie znajdował się w żadnej atypowej sytuacji, uzasadniającej dopuszczenie się przez niego przypisanego mu czynu zabronionego.

2.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

2.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

2.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

2.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. Z.

1

1

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się przede wszystkim ogólną dyrektywą wymiaru kary określoną w art. 53 k.k. mając na uwadze, że porządek i bezpieczeństwo na drogach w poważnym stopniu zależą od stosowania właściwej represji, która – przy uwzględnieniu rodzaju i wagi naruszonych zasad bezpieczeństwa ruchu i stopnia winy – powinna stanowić jeden z istotnych elementów zwalczania oraz zapobiegania tej kategorii przestępstw. Jako uczestnik ruchu drogowego naruszył podstawowy ciążący na nim obowiązek jakim jest prowadzenie pojazdów w stanie bezwzględnej trzeźwości, zagrażając bezpieczeństwu innych osób. W ocenie Sądu orzeczona kara 6 miesięcy pozbawienia wolności uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego, jest adekwatna również do stopnia jego zawinienia, zwłaszcza wobec faktu, iż oskarżony prowadząc pojazd mechaniczny, działał w sposób umyślny. Ustalając wymiar kary Sąd kierował się przekonaniem, że w niniejszej sprawie brak było jakichkolwiek okoliczności uzasadniających skorzystanie z instytucji warunkowego zawieszenia orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności, i to niezależnie od braku przesłanek do zastosowania tej instytucji. Instytucja ta powinna być stosowana jedynie w stosunku do sprawców, wobec których istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna, pozwalająca przypuszczać, iż oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego i nie popełni nowego przestępstwa. Tymczasem oskarżony dopuścił się czynu zabronionego w okresie próby będąc uprzednio karany na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania (sygn. akt III K 1060/18). Co więcej, miesiąc wczesnej, bo 15 maja 2021 roku został zatrzymany i jak się okazało prowadził on ten sam motorower w stanie nietrzeźwości mając 1,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, za co został skazany kolejnym wyrokiem, a to Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 4 listopada 2021r. sygn. akt III K 1698/21. Powyższe uprawnia do oceny, iż kary o charterze wolnościowym nie przyniosły spodziewanego rezultatu. Przytoczone powyżej okoliczności świadczą, iż jedynie kara o charakterze izolacyjnym spełni swoje funkcje wychowawcze wobec sprawcy przestępstwa. Jednocześnie kara ta ma również uświadomić społeczeństwu konieczność respektowania podstawowych zasad współżycia społecznego, a także ustalonych zwyczajów oraz wskazuje na to, że brak poszanowania obowiązującego prawa, jego lekceważenie powoduje szereg niekorzystnych i dotkliwych konsekwencji.

S. Z.

2

1

Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 5 lat. Przy wymiarze ww. środka karnego Sąd miał z kolei na względzie przede wszystkim jego prewencyjne oddziaływanie wobec społeczeństwa oraz stopień nietrzeźwości oskarżonego, co w konsekwencji w istotny sposób zagrażało bezpieczeństwu nie tylko oskarżonego, ale przede wszystkim innych uczestników ruchu. Tym samym oskarżony dał wyraz temu, iż kierowanie przez niego pojazdem mechanicznym stwarza realne niebezpieczeństwo dla innych uczestników ruchu drogowego poprzez rażące naruszenie obowiązujących norm mających na celu zmniejszenie ryzyka związanego z uczestnictwem w ruchu drogowym. W świetle powyższych okoliczności orzeczony, zatem wobec oskarżonego wymiar zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych jest w pełni uzasadniony dla wyeliminowania takiego zachowania ze strony oskarżonego na przyszłość i prewencyjnego oddziaływania wobec innych uczestników ruchu drogowego. Okres obowiązywania środka odpowiada też wynikowi nietrzeźwości oskarżonego.

S. Z.

3

1

Sąd, na mocy art. 43a § 2 k.k., orzekł wobec niego obowiązkowy środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 7.000,00 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Świadczenie pieniężne pełni, bowiem funkcję związaną z potrzebą kształtowania świadomości prawnej i ma stanowić dla sprawcy odczuwalną w sferze finansowej dolegliwość, będąc jednocześnie moralnym potępieniem jego czynu.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Sąd po przeanalizowaniu sytuacji osobistej i materialnej oskarżonego (otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 3.000,00 złotych netto miesięcznie, ma na utrzymaniu córkę) zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, obejmujące opłatę w wysokości 120,00 złotych oraz wydatki postępownania w wysokości 468,49 złotych. W ocenie Sądu uiszczenie zasądzonych kosztów nie będzie wiązało się z nadmiernym uszczerbkiem dla oskarżonego. Zdaniem Sądu nie ujawniły się żadne okoliczności uzasadniające zwolnienie oskarżonego z ponoszenia kosztów sądowych. Nadto należy pamiętać, że nie ma żadnych wątpliwości, że to właśnie na skutek penalizowanego zachowania oskarżonego zainicjowane zostało postępowanie karne w niniejszej sprawie, a w konsekwencji koszty z nim związane winien ponieść oskarżony.

1.1Podpis

R., dnia 13 lipca 2022 roku