Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 894/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 20.06.2022r. , sygnatura akt II K 507/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

A. D. (2)

oskarżony jest osoba karaną

informacja z KRK

202--207

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

informacja z KRK

Sąd obdarzył wiarą informację z KRK albowiem została wystawiona przez uprawniony podmiot, w zakresie jego kompetencji a wiarygodność danych nie była kwestionowana przez strony.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku i mogący mieć wpływ ma jego treść, polegający na zaniechaniu przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu technik audiowizualnych celem ustalenia czy na wideogramie znajdują się butelki alkoholu wraz zabezpieczeniem antykradzieżowym oraz zaniechaniu przeprowadzenia dowodu z przesłuchania świadka L. K. na okoliczność sposobu zabezpieczenia butelek z alkoholem podczas gdy przeprowadzenie tych dowodów ma istotne znaczenie dla rozpoznania przedmiotowej sprawy w szczególności w kontekście weryfikacji treści wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadka Z. K.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonego jest niezasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w opinii Sądu Okręgowego, Sąd I instancji prawidłowo przeprowadził przewód sądowy, zgodnie z wymogami procedury karnej i nie dopuścił się żadnych podlegających uwzględnieniu z urzędu uchybień, które skutkowałyby koniecznością uchylenia zaskarżonego wyroku niezależnie od granic zaskarżenia, podniesionych zarzutów, stosownie do wymogów art. 439 k.p.k. Podobnie Sąd Rejonowy nie dopuścił się również innych uchybień, które skutkowałyby koniecznością uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. Nie zaszły również warunki do jego zmiany poprzez przyjęcie, iż czyn oskarżonego stanowił wykroczenie z art. 119§1 kw i wymierzenia mu za ten czyn kary grzywny.

Analiza akt sprawy, pisemnych motywów zaskarżonego orzeczenia doprowadzić musiała jednakże do uznania, iż w przedmiotowej sprawie, konieczne było dokonanie w pewnym zakresie zmiany zaskarżonego orzeczenia o czym w dalszej części uzasadnienia.

Sąd Okręgowy po dokonaniu wszechstronnej analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego, zajął stanowisko, iż Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy oraz dokładny przeprowadził postępowanie dowodowe, wnikliwie i wszechstronnie rozważył wszystkie dowody i okoliczności ujawnione w toku rozprawy, dokonując następnie na ich podstawie właściwych ustaleń faktycznych, tak co do samego przebiegu mających miejsce zdarzeń, jak i rozstrzygając kwestie sprawstwa i winy oskarżonego. Postępowanie dowodowe w niniejszej sprawie zostało przeprowadzone z należytą starannością i poszanowaniem proceduralnych zasad obowiązujących w polskim procesie karnym, dlatego nie było w sprawie żadnych podstaw ani do skutecznego kwestionowania dokonanej przez Sąd Rejonowy oceny zebranego materiału dowodowego, ani też poczynionych na podstawie tego materiału ustaleń faktycznych w sprawie.

Rozpoczynając analizę zarzutów i wniosków apelacyjnych sformułowanych przez obrońcę oskarżonego w złożonym środku odwoławczym Sąd Okręgowy dostrzega, iż w istocie sprowadzają się do dokonania przez sąd błędu w ustaleniach faktycznych poprzez bezzasadne przyjęcie wartości przedmiotów zaboru na kwotę przekraczająca 500 zł i naruszenia przepisów postępowania poprzez nieuwzględnienie wniosków dowodowych i nieprzeprowadzenie dowodów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy

Na wstępie rozważań należy zaznaczyć, iż zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów o której mowa w treści art. 7 kpk, organ procesowy ocenia dowody i wyciąga z nich wnioski według wewnętrznego przekonania, nieskrępowanego regułami prawnymi. Zasada swobodnej oceny dowodów nie oznacza jednak, iż ocena ta ma charakter dowolny, albowiem sąd powinien wyjaśnić, w jaki sposób dowody ocenił i dlaczego wyciągnął z nich takie, a nie inne wnioski dotyczące konkretnych ustaleń faktycznych. Przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niemożności przypisania tej cechy innym dowodom, pozostaje pod ochroną art. 7 kpk wówczas, gdy jest ono poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, z uwzględnieniem zasady prawdy materialnej, zasady obiektywizmu, a także, gdy jednocześnie jest wyczerpująco oraz logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku ( zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20.09.2007r., sygn. akt SNO 57/07).

Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd I instancji, procedując w niniejszej sprawie, spełnił wszystkie wskazane wyżej wymogi i nie popełnił błędu w ustaleniach faktycznych o jakich wspomina apelacja . Dyrektywy swobodnej oceny zostały przez Sąd I instancji prawidłowo uwzględnione i dano temu wyraz w uzasadnieniu orzeczenia. Oceny tej nie sposób skutecznie kwestionować, zaś polemika uzasadnienia obu apelacji pozbawiona jest w tym zakresie rzeczowych argumentów. Choć istotnie odmienna ocena dowodów korzystna dla oskarżonego jest naturalnie prawem obrońcy i samego oskarżonego , to nie wynika z niej jednak samo przez się, by ocena dokonana w sprawie przez Sąd orzekający charakteryzowała się dowolnością. Przeciwstawne stanowisku Sądu I instancji zarzuty są, zdaniem Sądu Okręgowego, przedstawione wybiórczo i nie odnoszą się do całości faktów wykazanych w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, których ocena w całokształcie doprowadziła do wydania wyroku. Skarżący nie wykazał skutecznie, aby rozumowanie Sądu Rejonowego, przy ocenie zgromadzonych w sprawie dowodów było wadliwe, bądź nielogiczne.

Sąd Rejonowy nie naruszył także przepisów postępowania, w szczególności art. 167 kpk, art. 170 kpk i słusznie oddalił wnioski dowodowe obrońcy albowiem w sposób oczywisty, zmierzały do nieuzasadnionego przedłużenia postępowania, nie będąc jednocześnie przydatnymi do dowiedzenia okoliczności istotnych w punktu widzenia rozstrzygnięcia co do trafności zarzutu. Nie sposób przyjąć, w świetle zasad doświadczenia życiowego, by wnioskowany świadek miał wiedzę po ponad 3 latach, co do sposobu zabezpieczenia antykradzieżowego tych konkretnych przedmiotów w określonej dacie, sama hipotetyczna wiedza co do praktyk, w danej placówce handlowej nie może być podstawą stanu faktycznego a nadto w tej kwestii uzyskano od pokrzywdzonego stosowną informację. Analiza zawartego zapisu obrazu, pozwala obiektywnie stwierdzić, iż z uwagi na jakość nagrania nie będzie możliwe dokonanie z wykorzystaniem biegłego jakichkolwiek pewnych ustaleń, w przedmiocie wskazanym we wniosku dowodowym. Dowód z wiadomości specjalnych powinien być wykorzystywany jedynie w warunkach celowości jego przeprowadzenia, przez co należy rozumieć uzyskanie danych pewnych, jednoznacznych z wykluczeniem spekulacji i przypuszczeń.

Ponieważ apelacja skierowana została do całości rozstrzygnięcia, Sąd Okręgowy zobowiązany był także odnieść się do wymiaru kary orzeczonej wobec oskarżonego, uznając, iż Sąd Rejonowy orzekający w kwestii wymiaru kary wypowiedział się szczegółowo i właściwie ocenił okoliczności podmiotowe i przedmiotowe czynów. Orzeczona wobec oskarżonego kara nie może zostać uznana za naruszającą dyrektywy z art. 53kk, nie przekracza bowiem stopnia winy oskarżonego, jak i stopnia szkodliwości społecznej popełnionych przez niego występków. Zarówno okoliczności łagodzące i obciążające zostały prawidłowo rozważone przez Sąd I instancji. Mając zatem na uwadze powyższe Sąd Okręgowy uznał, iż ukształtowany wobec skazanego przez Sąd I instancji wymiar kary jest zgodny z zasadami obowiązującymi przy jej wymiarze i nie razi swoją surowością, zaś apelacja nie dostarczyła tego typu argumentów, które władne byłyby podważyć ocenę poczynioną przez Sąd Rejonowy. Orzeczona kara nie razi surowością , orzeczona została z uwzględnieniem dotychczasowej wielokrotnej karalności oskarżonego i działania w warunkach art. 64§1 kk. Należy podkreślić, że kara została wymierzona bliżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia.

Wniosek

o zmianę wyroku poprzez przyjęcie, iż czyn oskarżonego stanowił wykroczenie z art. 119§1 kw i wymierzenie mu za ten czyn kary grzywny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na wyżej wskazane rozważania wniosek nie mógł zyskać akceptacji sądu odwoławczego

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 20.06.2022r. sygnatura akt II K 507/21 w zasadniczej części , poza zmianą opisaną w pkt 5.2.1.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Podniesiona we wniesionej apelacji argumentacja obrońcy nie mogła podważyć prawidłowości i zasadności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego. Wobec tego, wnioski skarżących nie zostały uwzględnione, a zaskarżony wyrok utrzymano w mocy poza zmianą opisaną w pkt 5.2.1.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, iż wartość przedmiotów kradzieży przypisanej oskarżonemu decyduje, iż nie może być mowy o realizacji znamion wykroczenia z art. 119§ 1kw. Ustalenia co do rodzaju skradzionych przedmiotów (butelki z alkoholem opatrzone zabezpieczeniem antykradzieżowym ) oparte na zeznaniach świadka - przedstawiciela pokrzywdzonego i złożonych dokumentach było prawidłowe, oparte na logicznym rozumowaniu. Wycena przedstawiona przez pokrzywdzonego nie odbiegała od typowych wartości przedmiotów tego rodzaju i w żaden sposób nie można mówić , iż była nierzeczywista.

Niemniej Sąd dokonał błędnych ustaleń w przedmiocie wartości zabezpieczenia antykradzieżowego w oparciu o niewłaściwe odczytanie informacji z k. 159, dokonując nieuprawnionego zsumowania wartości dwóch różnych rodzajów zabezpieczeń. Należało przyjąć na korzyść oskarżonego wartość niższą jednego zabezpieczenia tj. klipsu z linką w cenie 1,07 zł i konsekwentnie wartość szkody na 505, 30 zł i co skutkowało zamianą wyroku jak orzekł Sąd Okręgowy.

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 20.06.2022r. , sygnatura akt II K 507/21

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana