Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 stycznia 2023 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Rafał Doros

Protokolant: Damian Skril

przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej w Katowicach Marty Irzyńskiej

po rozpoznaniu w sprawie T. K.

skazanego za przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. i inne

zażalenia złożonego przez obrońcę skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 5 grudnia 2022 roku, sygn. akt III Kow 2006/22,

w przedmiocie odmowy udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia

na postawie art. 437 § 1 k.p.k., art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z § 19 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu w zw. z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku – Prawo o adwokaturze i art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia

1.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2.  zasądzić od Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Częstochowie) na rzecz
adw. P. K., Kancelaria Adwokacka w C., kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy), w tym 23% podatku VAT, tytułem kosztów obrony z urzędu udzielonej skazanemu T. K. w postępowaniu odwoławczym;

3.  zwolnić skazanego T. K. od ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADMNIENIE

Zażalenie obrońcy skazanego nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy dokonując trafnych ustaleń faktyczno-prawnych, doszedł do słusznego wniosku, że obecnie skazany T. K. nie zasługuje na warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Rybniku z dnia 26 lutego 2021 roku, sygn. akt III K 161/20.

Przypomnieć należy, że zawsze jako zasadę powinno się postrzegać odbywanie prawomocnie orzekanej kary w całości, a więc w takim rozmiarze w jakim została ona wymierzona przez sąd skazujący, gdyż obowiązkiem każdego skazanego jest odbycie kary w całości, a warunkowe zwolnienie udzielane jest tylko osobie, która swoją postawą udowodniła, że daje gwarancję przestrzegania porządku prawnego.

Bez wątpienia prognozę kryminologiczno-społeczną formułuje się w głównej mierze oceniając zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności. Oczekuje się, że zachowanie osoby ubiegającej się o udzielenie warunkowego zwolnienia nie będzie budzić żadnych zastrzeżeń, a wręcz wyróżniać się na tle innych osadzonych. Taka postawa stanowi jeden z prognostyków, na podstawie którego można wnioskować o istnieniu niezbędnej przesłanki warunkującej udzielenie warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary. W przypadku skazanego T. K. mamy jednak do czynienia ze zmiennym zachowanie w jednostce penitencjarnej. Jak wskazała dyrekcja Zakładu Karnego w H. był on nagradzany regulaminowo, ale otrzymał także jedną karę dyscyplinarną za użycie środków odurzających lub substancji psychotropowych, której konsekwencją było wycofanie go z zatrudnienia oraz zmiana podgrupy klasyfikacyjnej (zdegradowano go z typu zakładu karnego półotwartego do typu zamkniętego). W ocenie sądu odwoławczego brak jest zatem jednoznacznej gwarancji co do dodatniej prognozy kryminologiczno - społecznej, koniecznej do stwierdzenia, że cele kary zostały już osiągnięte, a po zwolnieniu skazany nie będzie więcej popadał w konflikty z prawem. Ponadto, na gruncie niniejszej sprawy należało również zwrócić uwagę na charakter popełnionych przez skazanego czynów. W związku z tym, że skazany nie korzystał z systemu przepustkowego nie zdołano do tej pory także zweryfikować jego zachowania na wolności. W tych okolicznościach należało uznać, że okres readaptacji społecznej winien być kontynuowany w warunkach izolacji penitencjarnej.

Wbrew twierdzeniu skarżącego, że sąd I instancji dokonał swobodnej, a nie dowolnej oceny całości zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, przy analizie którego uwzględnił zarówno okoliczności korzystne, jak i niekorzystne dla skazanego, co czyni zarzut obrazy art. 7 k.p.k. chybionym.

Zatem, przy uwzględnieniu wskazanych okoliczności stanowisko Sądu Okręgowego o braku podstaw do udzielenia skazanemu warunkowego zwolnienia w odbywaniu kary pozbawienia wolności należało w pełni zaaprobować.

Mając powyższe na uwadze i nie znajdując powodów do zmiany zaskarżonego postanowienia Sąd Apelacyjny utrzymał je w mocy.

Jednocześnie mając na uwadze udział w postępowaniu odwoławczym obrońcy z urzędu i nieopłacenie kosztów obrony zasądzono na rzecz adw. P. K. stosowne wynagrodzenie na podstawie powołanych w części wstępnej niniejszego orzeczenia przepisów.

Z uwagi na fakt, że skazany przebywa w jednostce penitencjarnej, sąd odwoławczy uznał, że uiszczenie przez niego wydatków związanych z postępowaniem odwoławczym byłoby zbyt uciążliwe, a wręcz niemożliwe. Dlatego zwolniono go w całości od ich zapłaty, określając jednocześnie, że ponosi je Skarb Państwa.

ZARZĄDZENIE

1.  O treści postanowienia poinformować:

a)  skazanego z pouczeniem o prawomocności,

2.  Akta sprawy odesłać.

Katowice, dnia 4 stycznia 2023 roku.