Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XIV C 1000/22

POSTANOWIENIE

Dnia 19 grudnia 2022 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XIV Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą Pile

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Jolanta Czajka-Bałon

po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2022 r. w Pile

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko H. D.-D.

o rozwód

postanawia:

na podst. art. 1099 k.p.c. odrzucić pozew.

Sędzia Jolanta Czajka-Bałon

Zasadnicze motywy rozstrzygnięcia”

W świetle art. 1103 1 k.p.c. sprawy małżeńskie oraz sprawy dotyczące stosunków majątkowych należą do jurysdykcji krajowej gdy: oboje małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania lub ostatnie miejsce zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli jedno z nich nadal ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej.

W niniejszej sprawie, jak sam powód podaje strony miały ostatni adres wspólnego zamieszkania w Polsce ale żadna ze stron w Polsce już nie mieszka, oboje mieszkają w Niemczech. Powód na terenie Niemiec zameldowany jest na pobyt stały, a pozwana w związku z zawarciem małżeństwa z powodem uzyskała w Niemczech kartę pobytu tymczasowego.

Sygn. akt XIV C 1000/22

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 19 grudnia 2022 r.

W dniu 21 października 2022 r. ( data wpływu do Sądu), powód M. K. wniósł do Sądu Okręgowego w Poznaniu XIV Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Pile pozew o rozwiązane jego małżeństwa z pozwaną H. D.-D. przez rozwód bez orzekania o winie. W jego uzasadnieniu podał, że w dniu 8 lipca 2016 roku strony zawarły związek małżeński w Urzędzie Stanu Cywilnego w Z.. Ostatni wspólny adres zamieszkania stron w Polsce był w miejscowości S., gdzie pozwana była zameldowana na pobyt tymczasowy. W dalszych pismach procesowych podał że pozwana jest obywatelką Ukrainy. Powód zaś ma obywatelstwo polskie ale zamieszkuje na stałe i jest na stałe zameldowanay na terenie Niemiec. Na terenie Niemiec zamieszkuje też pozwana, która w związku z zawarciem z powodem małzeństwa uzyskała kartę pobytu tymczasowego w Niemczech.

Sąd zważył co następuje:

Niniejsze postępowanie ma charakter transgraniczny, ponieważ jego stronami są obywatel Polski i obywatelka Ukrainy. W związku z tym, zadaniem Sądu była kwestia ustalenia jurysdykcji krajowej w procesie tj. ustalenie czy sąd polski jest właściwy do rozpoznania niniejszej sprawy.

Z poczynionych ustaleń wynika, że w dniu 24 maja 1993 r. w Kijowie podpisana została umowa między Rzeczpospolitą Polską a Ukrainą o pomocy prawnej w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. U. z 1994 r. nr 96, poz. 465), która w art. 26 zawiera uregulowania związane z postępowaniami w sprawach rozwodów, zarówno proceduralne, jak i materialne. Zgodnie z treścią ww artykułu, ,jeżeli w chwili wszczęcia postępowania jeden z małżonków jest obywatelem jednej Umawiającej się Strony, drugi zaś - obywatelem drugiej Umawiającej się Strony, rozwód podlega prawu tej Umawiającej się Strony, na której terytorium mają oni miejsce zamieszkania. Jeżeli jeden z małżonków ma miejsce zamieszkania na terytorium jednej Umawiającej się Strony, a drugi na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, właściwe jest prawo tej Umawiającej się Strony, przed której organem toczy się postępowanie. Przepisy dwustronnej umowy nie przewidują zatem sytuacji gdy jedna ze stron mieszka poza terytorium umawiających się stron czyli poza Polską i poza Ukrainą. Tak jest w niniejszej sprawie albowiem zarówno powód mieszka na stałe w Niemczech jak również na terenie Niemiec zamieszkuje pozwana.

W związku z tym, jeśli chodzi o jurysdykcję krajową należy wziąć pod uwagę treść art. 1103 1 § 1 kpc, w myśl którego sprawy małżeńskie oraz sprawy dotyczące małżeńskich stosunków majątkowych należą do jurysdykcji krajowej także wtedy, gdy:

1. oboje małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania lub ostatnie miejsce zwykłego pobytu w Rzeczpospolitej Polskiej, jeżeli jedno z nich nadal ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczpospolitej Polskiej, lub

2. małżonek będący powodem ma co najmniej od roku bezpośrednio przed wszczęciem postępowania miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczpospolitej Polskiej, lub

3. małżonek będący powodem jest obywatelem polskim i ma co najmniej od sześciu miesięcy bezpośrednio przed wszczęciem postępowania miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczpospolitej Polskiej, lub

4.oboje małżonkowie mają obywatelstwo polskie.

W związku z powyższym, aby przyjąć, że jurysdykcja w przedmiotowej sprawie należy do sądu polskiego konieczne jest spełnienie jednej z przesłanek wymienionych ww art. 1103 1 § 1 kpc.

Z uzasadnienie pozwu oraz dalszych pism uzupełniających powoda wynika, że żadna ze stron nie mieszka na terenie Polski. Powód na stałe zamieszkuje w Niemczech – tam też jest zameldowany na pobyt stały. Pozwana też ma miejsce zamieszkania w Nimczech.

Z powyższego wynika, że jurysdykcja w przedmiotowej sprawie nie należy do sądu polskiego.

Zgodnie z art. 1099 k.p.c. brak jurysdykcji krajowej stanowi przyczynę nieważności, którą sąd bierze pod uwagę z urzędu w każdym stanie sprawy. W razie stwierdzenia braku jurysdykcji krajowej sąd odrzuca pozew lub wniosek.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie wyżej powołanych przepisów prawa, pozew należało odrzucić.

Sędzia Jolanta Czajka-Bałon