Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2022 r.

Sąd Rejonowy Szczecin–Centrum w Szczecinie Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Kuryłas

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2022 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w S.

przeciwko: (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w S. kwotę 16.158,90 zł (szesnastu tysięcy stu pięćdziesięciu ośmiu złotych dziewięćdziesięciu groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 5 maja 2020 r. do dnia zapłaty ,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2.617 zł (dwóch tysięcy sześciuset siedemnastu złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty,

III.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 2.005,29 zł (dwóch tysięcy pięciu złotych dwudziestu dziewięciu groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sędzia Agnieszka Kuryłas

Sygn. akt I C 574/20

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 5 maja 2020 roku do Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w S. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) z siedzibą w W. kwoty 1.599 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie.

Uzasadniając żądanie pozwu powódka wskazała, iż w dniu 19 maja 2019 roku doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki (...) o nr rej. (...) stanowiący własność H. K.. Sprawcą kolizji był kierowca , który w dacie szkody legitymował się umową obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) towarzystwem ubezpieczeń . Szkoda została zakwalifikowana jako całkowita . Powódka podała , iż z uwagi na uszkodzenia pojazdu marki (...) , który był wykorzystywany przez poszkodowanego w życiu codziennym, wynajął on od niej pojazd zastępczy. Z tytułu najmu pojazdu wynajmująca wystawiła fakturę VAT na kwotę 17.748 zł brutto , przy uwzględnieniu dobowej stawki najmu w wysokości 159,90 zł brutto , jednakże pozwany odmówił zapłaty należności wynikających z powyższego tytułu. Na podstawie zawartej z poszkodowanym umowy cesji wierzytelności z dnia 06 września 2019 r powódka domaga się zapłaty należności, zaś wezwania do zapłaty pozostały bezskuteczne.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu . Pozwany zakwestionował roszczenie powódki zarówno co do zasady, jak i co do wysokości. Wskazał, iż na etapie przedsądowym wypłacono kwotę 1.590 zł tytułem najmu pojazdu zastępczego uznając za zasadne 10 dni najmu i stawkę w wysokości 159 zł brutto. W dalszej części uzasadnienia swojego stanowiska pozwany zaprzeczył, jakoby osoba ubezpieczona w zagranicznym zakładzie ubezpieczeń ponosiła odpowiedzialność za zdarzenie z dnia 15 maja 2019 roku, podnosząc , że postępowanie w sprawie o wykroczenie w związki z kolizją z dnia 15 maja 2019 r zostało umorzone z uwagi na brak przesłanek dostatecznie uzasadniających popełnienie czynu zabronionego. Następnie pozwany zaprzeczył skuteczności zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego, umowy cesji, a także jakoby szkoda w pojeździe została zakwalifikowana jako całkowita. W ocenie pozwanego okres najmu pojazdu zastępczego w wymiarze 111 dni przy stawce dobowej najmu 159 zł brutto należy uznać za rażąco wydłużony i nieadekwatny. Podkreślił , iż w toku postępowania likwidacyjnego korespondent przyznał odszkodowanie odpowiadające kosztom najmu za okres 10 dni . Wskazał na obowiązek minimalizacji skutków szkody ciążący na stronie poszkodowanej, podniósł również , że powódka nie wykazała, że poszkodowany nie miał możliwości przez 111 dni zastąpienia uszkodzonego samochodu innym pojazdem .

Rekapitulując swoje stanowisko strona pozwana wskazała, iż w razie uznania, że pozwany ponosi odpowiedzialność za szkodę co do zasady, nie kwestionuje stawki dobowej najmu na poziomie 159 zł brutto, a samo powództwo winno ulec oddaleniu jako nieudowodnione.

W dalszym piśmie procesowym powódka podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie. W przedmiocie odpowiedzialności pozwanego wskazała, iż korespondent ubezpieczyciela OC uznał swoją odpowiedzialność za szkodę i wypłacił częściowe odszkodowanie, o czym pozwanemu wiadomo , bowiem w treści odpowiedzi na pozew wskazuje na dokonane wypłaty . Następnie, w ocenie powódki szkoda miała charakter całkowity, a koszty naprawy ustalone przez (...) S.A. zostały znacznie zaniżone. Powódka wskazała również na opieszałość podmiotów likwidujących szkodę z uwagi na fakt , iż do przyjęcia odpowiedzialności w sprawie doszło dopiero w maju 2020 r , czyli rok po zaistnieniu szkody .

Pismem z dnia 3 czerwca 2022 roku powódka rozszerzyła żądanie pozwu o kwotę 14.559,90 zł i wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 16.158,90 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania.

W odpowiedzi na powyższe pozwany pismem z dnia 26 lipca 2022 roku podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie i wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 maja 2019 roku w S. przy pl. (...) doszło do zdarzenia drogowego, podczas którego uszkodzeniu uległ pojazd marki (...) o nr rej. (...) stanowiący własność H. K.. Odpowiedzialnym za szkodę był kierowca, który legitymował się umową obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) towarzystwem ubezpieczeń . Z uwagi na powyższe szkoda została zgłoszona korespondentowi ubezpieczyciela sprawcy . Poszkodowany posługiwał się językiem polskim.

Bezsporne , a nadto dowód :

- dowód rejestracyjny i prawo jazdy k. 116-117,

- dokumenty w aktach szkody zapisane na płycie CD k. 144,

- zeznania świadka H. K. k. 250 -252.

Poszkodowany w dniu 19 maja 2019 roku udzielił pełnomocnictwa powódce reprezentowanej przez S. H. i P. H. do reprezentowania przed wszelkimi organami, urzędami, zakładami ubezpieczeń oraz innymi podmiotami prawa z tytułu szkody powstałej dnia 19 maja 2019 roku oraz do odbioru w jego imieniu wszelkich świadczeń i odszkodowań przyznanych z tego tytułu.

Szkodę zgłoszono w dniu 21 maja 2019 roku do Towarzystwa (...) S.A. pełniącego funkcję tzw. agenta (...).

Bezsporne , a nadto dowód :

- zgłoszenie szkody z dnia 21 maja 2019 roku k. 33-34,

- pełnomocnictwo k. 35, k. 114-115

- pismo z dnia 21 maja 2019 roku k. 36

- zeznania świadka H. K. k. 250 - 252

Poszkodowany nie posiadał innego pojazdu, którym mógłby zastąpić uszkodzony w wyniku kolizji pojazd marki (...) o nr rej. (...). Pojazd zastępczy był poszkodowanemu potrzebny w życiu zawodowym, gdyż poszkodowany pracował jako dozorca i musiał udać się do B. w celu wykonywania swojej pracy.

Dowód :

- zeznania świadka H. K. k. 250-252.

W dniu 19 maja 2019 roku poszkodowany zawarł z powódką umowę najmu pojazdu zastępczego marki (...) o nr rej. (...). Strony ustaliły dobową stawkę najmu w wysokości 159,90 zł brutto.

Dowód:

- umowa najmu pojazdu zastępczego z dnia 19 maja 2019 roku k. 9, k. 81-82,

- zeznania świadka H. K. k. 250-252.

Zgodnie z wyceną naprawy pojazdu marki (...) o nr rej. (...) sporządzoną przez Towarzystwo (...) S.A. z dnia 22 maja 2019 roku wartość naprawy pojazdu wynosiła kwotę 3.290,25 zł brutto.

Tego samego dnia została sporządzona opinia Nr (...), zgodnie z którą przybliżona wartość brutto pojazdu określona na dzień wykonania opinii, przy założeniu okresu eksploatacji pojazdu jak do dnia szkody wynosiła 8.800 zł brutto.

Dowód:

- wycena naprawy pojazdu k. 38,

- kalkulacja naprawy Nr (...) k. 38 verte – 42, k. 119-127, k. 131-138,

- opinia Nr (...) k. 43-43 verte, k. 128-129,

- dokumentacja fotograficzna k. 83-113,

- informacja o wysokości szkody częściowej w pojeździe k. 118.

W dniu 25 maja 2019 roku został sporządzony kosztorys naprawy pojazdu marki (...) o nr rej. (...) przez powódkę, zgodnie z którym koszt naprawy pojazdu wynosił kwotę 13.938,14 zł brutto.

Dowód:

- kosztorys (...) k. 68-69, k. 139-142.

Dnia 6 września 2019 roku powódka zawarła z poszkodowanym umowę cesji wierzytelności, na podstawie której powódka nabyła od poszkodowanego wierzytelność (prawo do odszkodowania) w kwocie 17.748,90 zł przysługującą mu w związku z wynajmem pojazdu marki (...) o nr rej. (...) w okresie od 19 maja 2019 roku do 6 września 2019 roku zarejestrowaną w (...) w W. pod numerem (...).

Dowód:

- umowa cesji wierzytelności z dnia 6 września 2019 roku k. 11, k. 77,

- zeznania świadka H. K. k. 250-252.

W dniu 9 października 2019 roku powódka wystawiła poszkodowanemu fakturę VAT Nr (...) na kwotę 18.117,90 zł brutto, na którą złożyła się kwota 17.748,90 zł - tytułem najmu pojazdu zastępczego oraz kwota 369 zł -tytułem holowania pojazdu po kolizji. Termin płatności faktury upływał w dniu 16 października 2019 roku.

Dowód:

- faktura VAT Nr (...) k. 10, k. 79.

Pismem z dnia 9 października 2019 roku powódka wezwała (...) w W. do zapłaty kwoty 17.748,90 zł tytułem najmu pojazdu zastępczego przez okres 111 dni i stawce dobowej 130 zł netto oraz kwoty 369 zł tytułem holowania w terminie 7 dni na wskazany numer rachunku bankowego.

Dowód:

- pismo z dnia 9 października 2019 roku k. 8, k. 75-76.

Pismem z dnia 26 lutego 2020 roku Komisariat Policji S. – Ś. poinformował Towarzystwo (...) S.A., że przeprowadzone czynności wyjaśniające nie dostarczyły podstaw do skierowania wniosku o ukaranie w sprawie zdarzenia z dnia 19 maja 2019 roku z powodu braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu i braku możliwości ustalenia miejsca przebywania sprawcy.

Bezsporne , a nadto dowód :

- pismo z dnia 26 lutego 2020 roku k. 44,

Pismem z dnia 12 maja 2020 roku ( już po wytoczeniu powództwa ) (...) sp. z o.o. poinformowała powódkę, że w związku ze szkodą z dnia 15 maja 2019 r , zostało przyznane odszkodowanie w wysokości 5.249,25 zł tytułem szkody w pojeździe marki (...) o nr rej. (...), w tym 3.290,25 zł tytułem naprawy pojazdu, 369 zł – tytułem holowania pojazdu oraz kwota 1.590 zł tytułem najmu pojazdu zastępczego. Za zasadne uznano 10 dni najmu tj. od dnia najmu 19 maja 2019 roku do dnia przeprowadzenia oględzin przez (...) S.A. w dniu 22 maja 2019 roku i doliczono 7 dni na naprawę pojazdu.

W dniu 14 maja 2020 roku odszkodowanie zostało wypłacone na rachunek bankowy powódki.

Bezsporne , a nadto dowód :

- decyzja z dnia 12 maja 2020 k. 14, k. 72-73,

- potwierdzenie przelewu k. 15,

- korespondencja e-mail k. 37,

- faktura k. 74,

- zeznania świadka H. K. k. 250-252.

Pojazd marki (...) o nr rej. (...) został przez poszkodowanego zezłomowany i wyrejestrowany.

Dowód:

- zeznania świadka H. K. k. 250-252.

Dobowa stawka najmu pojazdu odpowiadającego klasie pojazdu uszkodzonego w dacie szkody tj. w maju 2019 roku wynosiła średnio 134,50 zł netto tj. 165,44 zł brutto.

Niezbędny czas najmu pojazdu zastępczego wynikający z technologicznego czasu naprawy wynosił 8 dni kalendarzowych, przy czym naprawa uszkodzonego pojazdu była ekonomicznie nieuzasadniona. Czas trwania czynności likwidacyjnych oraz czas niezbędny na zakup innego pojazdu odpowiadającego parametrom pojazdu uszkodzonego (przyjmowany jako 14 dni) wynosiły łącznie 21 dni.

Technologiczny czas naprawy pojazdu marki (...) o nr rej. (...) wynosiłyby 6 dni roboczych (8 dni kalendarzowych), jednakże naprawa pojazdu była ekonomicznie nieuzasadniona.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego M. M. k. 211-215,

- pisemna opinia uzupełniająca biegłego sądowego M. M. k. 279-280.

Sąd zważył, co następuję:

W ocenie Sądu Rejonowego , powództwo – po jego rozszerzeniu - okazało się zasadne w całości.

Jego podstawę prawną stanowi przepis art. 822 § 1 i 4 k.c.

Zgodnie z art. 822 §1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony . W myśl paragrafu 4 uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela .

Zgodnie z zasadą pełnego odszkodowania z art. 361 § 2 kc naprawienie szkody ma zapewnić całkowitą kompensatę doznanego przez poszkodowanego uszczerbku. Z tego względu naprawienie szkody obejmuje – w granicach wyznaczonych przez związek przyczynowy – straty, jakie poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby szkody mu nie wyrządzono.

Niniejszym pozwem powódka na podstawie zawartej z poszkodowanym umowy cesji wierzytelności dochodziła od pozwanego zakładu ubezpieczeń zapłaty z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Kwestionując żądanie pozwu pozwany wskazywał na charakter szkody, skuteczność zawartych umów pomiędzy poszkodowanym, a powódką oraz na rażąco wydłużony - w jego ocenie - okres najmu.

Legitymacja powódki wynikała z art. 822 § 4 k.c. oraz umowy przelewu wierzytelności przysługującej poszkodowanemu z tytułu odszkodowania (art. 509 k.c.). Sąd zwraca uwagę, że legitymacja powódki nie była przez pozwanego kwestionowana w toku postępowania likwidacyjnego, jako że korespondent ubezpieczyciela OC uznał swoją odpowiedzialność za szkodę i wypłacił częściowe odszkodowanie, o czym pozwany wiedział. Zarzut nieważności przedmiotowej umowy z uwagi na język poszkodowanego również nie zasługuje na uwzględnienie. Jak wynika z zeznań samego poszkodowanego H. K. posługuje się językiem polskim i zrozumiał treść umowy , zarówno cesji wierzytelności, jak i umowy najmu. W niniejszej sprawie nie zachodzą również podstawy do uznania umowy przelewu za nieważną, w szczególności brak jest naruszenia normy wynikającej z art. 510 § 2 k.c. Powódka była czynnie legitymowana do dochodzenia niniejszym pozwem roszczeń odszkodowawczych z tytułu zdarzenia z dnia 19 maja 2019 roku, w pojeździe stanowiącym własność H. K..

Zaznaczyć należy, że w wypadku rozliczenia szkody w wariancie szkody całkowitej odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego w okresie niezbędnym do nabycia innego pojazdu mechanicznego (por. uchwały Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2013 r., III CZP 76/13, z dnia 17 listopada 2011r.

Dzień wypłaty odszkodowania za szkodę całkowitą w pojeździe może - ale nie musi - kończyć cezurę odpowiedzialności za wydatki poniesione przez poszkodowanego na najem pojazdu zastępczego. Zakres tej odpowiedzialności związany jest bowiem z obiektywnym okresem potrzebnym do odtworzenia możliwości korzystania z rzeczy poprzez zakup innego pojazdu mechanicznego (wyeliminowania negatywnych następstw zniszczenia samochodu).

Sąd nie miał wątpliwości co do konieczności najmu pojazdu zastępczego przez stronę poszkodowaną. Z uszkodzonego pojazdu H. K. korzystał w życiu codziennym , jak i pojazd ten służył mu w celu dojazdu do pracy . W okolicznościach niniejszej sprawy poszkodowany nie miał możliwości zastąpienia pojazdu uszkodzonego innym pojazdem we własnym zakresie. Okoliczności te zostały potwierdzone zeznaniami poszkodowanego .

Sąd dostrzegając jednak konieczność zasięgnięcia wiadomości specjalnych oraz realizując wnioski dowodowe stron postępowania dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego M. M. na okoliczności szczegółowo wskazane w tym postanowieniu.

W złożonej opinii biegły sądowy wskazał, iż dobowa stawka najmu pojazdu odpowiadającego klasie pojazdu uszkodzonego w dacie szkody tj. w maju 2019 roku wynosiła średnio 134,50 zł netto tj. 165,44 zł brutto.

W świetle opinii biegłego sądowego niezbędny czas najmu pojazdu zastępczego wynikający z technologicznego czasu naprawy wynosił 8 dni kalendarzowych, przy czym naprawa była ekonomicznie nieuzasadniona. Czas trwania czynności likwidacyjnych oraz czas niezbędny na zakup innego pojazdu odpowiadającego parametrom pojazdu uszkodzonego (przyjmowany jako 14 dni) wynosiły łącznie 21 dni, natomiast technologiczny czas naprawy pojazdu marki (...) o nr rej. (...) wynosiłyby 6 dni roboczych (8 dni kalendarzowych), jednakże naprawa pojazdu była ekonomicznie nieuzasadniona.

Przedmiotowej opinii w żaden sposób nie zmieniły złożone zarzuty. W dopuszczonej przez Sąd opinii uzupełniającej biegły w całości podtrzymał wydaną w sprawie opinię główną. Biegły wykonując opinię oparł się na całokształcie zebranego w sprawie materiału dowodowego i w sposób precyzyjny uzasadnił jej treść, a przedstawione przez niego wnioski zostały powiązane z opisanym w opinii procesem rozumowania. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, Sąd stwierdził, że biegły wykonał zleconą mu pracę zgodnie z zakreśloną tezą dowodową i uznał złożoną opinię za w pełni przekonującą, a tym samym mogącą stanowić podstawę ustaleń w sprawie.

Tym samym bezsprzecznie w okolicznościach rozpatrywanej sprawy doszło do wystąpienia tzw. szkody całkowitej w pojeździe marki (...) o nr rej. (...).

W wypadku rozliczania szkód w wariancie szkody całkowitej (różnica pomiędzy wartością pojazdu mechanicznego sprzed zdarzenia powodującego szkodę, a wartością pojazdu w stanie uszkodzonym) odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego w okresie niezbędnym do nabycia innego pojazdu mechanicznego, (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2013 r., III CZP 76/13). W uchwale tej Sąd Najwyższy wzorem uchwały z dnia 17 listopada 2011 r. (III CZP 5/11) odszedł więc od stanowiska, że dzień wypłaty odszkodowania za szkodę całkowitą w pojeździe najpóźniej kończy dzień odpowiedzialności za wydatki poniesione przez poszkodowanego na najem pojazdu zastępczego. Co więcej z sentencji tej uchwały wynika także, że zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela został powiązany z obiektywnym okresem potrzebnym do odtworzenia możliwości korzystania z rzeczy poprzez zakup innego pojazdu mechanicznego (wyeliminowania negatywnych następstw zniszczenia samochodu), który choć nie zawsze, to z reguły kończy się w dniu spełnienia świadczenia z tytułu szkody całkowitej lub kilka dni po wypłacie. Ponadto wskazać należy, że zwyczajowo w praktyce ubezpieczeniowej, wspartej poglądami orzecznictwa, przyjmuje się, że uzasadniony czas na zagospodarowanie wraku zawiera się w przedziale 7-14 dni począwszy od dnia wypłaty pełnego odszkodowania.

W niniejszej sprawie korespondent działający w imieniu ubezpieczyciela sprawcy szkody przyznał częściowe odszkodowanie za najem pojazdu zastępczego i za uszkodzony pojazd dopiero w dniu 12 maja 2020 roku, natomiast dokonało wypłaty w dniu 14 maja 2020 roku. Miało to miejsce już po wytoczeniu powództwa w niniejszej sprawie ( pozew został złożony w dniu 05 maja 2020 r) Dopiero wówczas poszkodowany H. K. uzyskał środki finansowe, które pozwoliły mu na zakup innego pojazdu w miejsce uszkodzonego. Zatem rzeczywisty okres wynajmu pojazdu zastępczego przypadający w czasie trwania postępowania likwidacyjnego , w okresie od 19 maja 2019 roku do dnia 6 września 2019 roku (111 dni) , należy uznać za w pełni uzasadniony.

W przedmiocie wysokości stawki najmu pojazdu zastępczego , Sąd wskazuje, iż pozwany w odpowiedzi na pozew wskazał, iż w razie uznania, że ponosi odpowiedzialność za szkodę co do zasady, nie kwestionuje stawki dobowej najmu na poziomie 159 zł brutto. Niemniej jednak , jak wynika z opinii biegłego, stawkę zastosowaną przez powódkę należy uznać w pełni za rynkową, co potwierdza przedłożona do sprawy opinia biegłego.

Z uwagi na powyższe , wywiedzione powództwo podlegało uwzględnieniu w całości, o czym orzeczono, jak w pkt. I sentencji wyroku.

Podstawą prawną orzeczenia o odsetkach od kwoty zasądzonej w pkt I stanowią normy zawarte w art. 481 § 1 k.c. . Zgodnie z normą zawartą w art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Odsetki od zasądzonego roszczenia zasądzono zgodnie z żądaniem pozwu tj. od dnia złożenia pozwu w niniejszej sprawie .

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu zawarte w pkt II wyroku, znajduje podstawę prawną w art. 98 § 1 i 1 ¹ k.p.c. i 100 k.p.c. Powódka wygrała sprawę w całości. Na koszty poniesione przez powódkę złożyły się: kwota 200 zł – tytułem opłaty od pozwu, kwota 1000 zł – tytułem opłaty od rozszerzonego powództwa, kwota 17 zł – tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, kwota 900 zł – tytułem wynagrodzenia pełnomocnika zawodowego w osobie adwokata oraz kwota 500 zł - - tytułem wykorzystanej zaliczki na poczet biegłego sądowego , łącznie 2.617 zł i taką też kwotę Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki.

W punkcie III. Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 2.005,29 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, na które złożyło się wynagrodzenie biegłego sądowego i tłumacza przysięgłego , wobec braku wystarczającej zaliczki na ten cel .

Kierując się powyższymi motywami orzeczono jak w sentencji wyroku z dnia 24.10.2022 r .

Sędzia Agnieszka Kuryłas