Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 stycznia 2023r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Maciej Flinik

po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2023 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy B. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Ł.

w związku z odwołaniem B. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Ł.

z dnia 4 lipca 2022r. Nr (...)

o umorzenie składek

oddala odwołanie

Sędzia Maciej Flinik

Sygn akt VI U 2243/22

UZASADNIENIE

Odwołujący się B. K. wniósł odwołanie od decyzji (...) Oddział w Ł. z dnia 4 lipca 2022r., którą organ rentowy odmówił wszczęcia postępowania w przedmiocie rozpatrzenia jego wniosku z dnia 22 czerwca 2022r. o umorzenie należności na podstawie ustawy z 9 listopada 2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność . W uzasadnieniu w/w- ny kwestionował faktyczne prowadzenie przez siebie działalności gospodarczej oraz możliwość spłaty istniejących zaległości w sytuacji materialnej, w jakiej się znajduje.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu opisując sekwencję kolejno wydawanych w stosunku do ubezpieczonego decyzji argumentował, że w ciągu ostatnich 12 miesięcy nie została wydana decyzja określająca wysokość zadłużenia z tytułu składek bądź decyzja o obowiązkowym podleganiu ubezpieczeniom społecznym za okres obejmujący umorzenie z tytułu abolicji. W związku z powyższym, w świetle treści art. 2 ust. 3 ustawy abolicyjnej z dnia 9 listopada 2012 r. pozwany nie może wydać decyzji o umorzeniu należności na podstawie tego aktu prawnego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje :

Stan faktyczny w zakresie niezbędnym dla rozstrzygnięcia sprawy pozostawał w istocie bezsporny. Odwołujący B. K. w oparciu o ustawę abolicyjną składał do (...) Oddział w Ł. wnioski o umorzenie zaległości z dnia 13 maja 2013 r. i 14 stycznia 2015 r. W odpowiedzi na przedmiotowe wnioski organ rentowy wyraził zgodę na umorzenie należności pod warunkiem spłaty należności niepodlegających umorzeniu w ciągu 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji . Odwołujący nie spłacił należności niepodlegających umorzeniu. W dniu 29 czerwca 2020 r. odwołujący się złożył kolejny wniosek o umorzenie należności na podstawie przedmiotowej ustawy . Decyzją z 1 września 2020 r. pozwany określił , jakie należności będą podlegać umorzeniu ( na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i FP za okres od 05/2003 do 02/2009 ) pod warunkiem spłaty należności takiemu umorzeniu niepodlegających za okres 03/2009 do 09/2011r. Wcześniej decyzją z 10 marca 2020 r. organ rentowy określił wysokość zadłużenia odwołującego , które na dzień wydania decyzji sięgało 159 471, 16 zł. Decyzja ta uprawomocniła się 26 czerwca 2020 r. Decyzją z dnia 12 marca 2019 r. orzeczono o podleganiu B. K. ubezpieczeniom społecznym w okresie od 1 stycznia 2002 r. do 30 września 2011r. Odwołanie wyżej wymienionego od tej decyzji zostało prawomocnie oddalone przez Sąd Okręgowy w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 1 października 2019 r. sygn. akt VI U 1182/19 .

W powyższym stanie sprawy ( nie wymagającym dokonywania jakichkolwiek dodatkowych ustaleń faktycznych ) odwołanie ubezpieczonego nie mogło zostać uwzględnione. Stosownie do treści art. 2 ust 3 ustawy z dnia z dnia 9 listopada 2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność / Dz.U. 2012 poz. 1551 / jeżeli decyzję, o której mowa w ust. 1, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyda po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wniosek o umorzenie spadkobierca lub osoba trzecia może złożyć w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się tej decyzji, chyba że termin określony w ust. 2 jest dłuższy. W myśl ust. 4 tego przepisu do postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 1 i 3 stosuje się odpowiednio. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy , należy podzielić stanowisko organu rentowego , że z uwagi na upływ ponad 12 miesięcy od uprawomocnienia się decyzji z dnia 10 marca 2020 r. określającej wysokość zaległości w/w- nego z tytułu składek oraz nie wydania w ciągu ostatnich 12 miesięcy decyzji określającej wysokość zadłużenia z tytułu składek bądź decyzji o obowiązkowym podleganiu ubezpieczeniom społecznym za okres obejmujący umorzenie z tytułu abolicji obecnie brak jest możliwości skutecznego złożenia przez odwołującego się ponownego wniosku o abolicję. Wszelkie wywody odwołującego się podważające prowadzenie przezeń działalności gospodarczej, abstrahując od tego, ze pozostają bezprzedmiotowe w kontekście niniejszej sprawy ( jej przedmiot wyznacza bowiem zaskarżona decyzja dotycząca odmowy wszczęcia postępowania o umorzenie składek ) , pozostają w sprzeczności z ustaleniami , jakie legły u podstaw prawomocnego wyroku, którym oddalono odwołanie B. K. od decyzji stwierdzającej podleganie przezeń ubezpieczeniom społecznym w latach 2002 – 2011 . W tym zakresie sąd rozpoznający niniejszą sprawę pozostaje związany nie tylko decyzją ZUS z dnia 12 marca 2019 r., ale z mocy art. 365 kodeksu postępowania cywilnego ( który stanowi, że orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd , który je wydał, lecz również inne sądu ) i prawomocnym orzeczeniem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 1 października 2019 r. sygn. akt VI U 1182/19. Powyższe czyni nie tyle bezcelowym, co niedopuszczalnym prowadzenie postępowania dowodowego na okoliczność prowadzenia przez ubezpieczonego działalności gospodarczej latach 2003 - 2004.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy uznając odwołanie za bezzasadne na podstawie art 477 ¹⁴ § 1 k.p.c, orzekł, jak w sentencji wyroku . Orzeczenie w oparciu o art. 148 ¹§ 1 k.p.c. wydane zostało na posiedzeniu niejawnym ( przeprowadzenie rozprawy w świetle całokształtu zebranego materiału nie było konieczne , strony nie wnosiły o przeprowadzenie rozprawy ).