Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I1 C 131/21 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

zaoczny w stosunku do pozwanej B. D.

Dnia 29 września 2022 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I1 Wydział Cywilny Sekcja d/s Rozpoznawanych w Postępowaniu Uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Małgorzata Żelewska

Protokolant:

sekretarz sądowy Agnieszka Bronk-Marwicz

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2022 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G.

przeciwko J. S. i B. D.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej B. D. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. kwotę 6.438,91 zł (sześć tysięcy czterysta trzydzieści osiem złotych 91/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 22 grudnia 2017r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w stosunku do pozwanego J. S.;

III.  zasądza od pozwanej B. D. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. kwotę 2067 zł (dwa tysiące sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem kosztów procesu;

IV.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego J. S. kwotę 1600 zł (tysiąc sześćset złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

V.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

(wyroku z dnia 29 wrze śnia 2022 roku – w zakresie punktu II. )

Powód (...) S.A. z siedzibą w G. wniósł pozew przeciwko J. S. o zapłatę kwoty 6.438,91 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 22 grudnia 2017 roku do dnia zapłaty, a także zasądzenia na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że dnia 30 listopada 2017 roku podczas kontroli dokonanej przez pracowników powoda w mieszkaniu przy ul. (...) w G. stwierdzono nielegalny pobór energii elektrycznej polegający na poborze energii bez zawartej umowy na dostarczanie i sprzedaż energii elektrycznej, wskutek czego pobierana energia elektryczna nie była fakturowana i nie była rozliczana. Z przeprowadzonej kontroli sporządzono protokół. W oparciu o taryfę powoda dnia 7 grudnia 2017 roku wystawiono notę obciążeniową na kwotę 6.438,91 zł z terminem płatności do dnia 21 grudnia 2017 roku z tytułu nielegalnego pobierania energii elektrycznej instalacją I-fazową w grupie taryfowej G11. Kopia noty obciążeniowej o nr (...) wraz z dowodem nadania przesyłką poleconą. Pismem z dnia 1 lutego 2018 roku powód wezwał pozwanego do dobrowolnej zapłaty dochodzonej pozwem należności, co nie przyniosło zamierzonego skutku. Odsetki ustawowe za opóźnienie naliczane były od dnia 22 grudnia 2017 roku, tj. następnego dnia po terminie płatności wskazanym w nocie obciążeniowej.

(pozew – k. 4-9)

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany podał, że nigdy nie mieszkał w lokalu pod adresem Gospody 18B/3 w G.. Nabył ten lokal w drodze licytacji komorniczej na podstawie postanowienia z dnia 24 stycznia 2014 roku wydanego przez Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku w sprawie XIII 1 Co 416/13, ale nigdy lokalem nie dysponował, albowiem zajmuje go bezumownie B. D. – lokatorka, z którą pozwany nabył lokal. Pozwany nie ma fizycznego dostępu do lokalu, a podpisany przez pozwanego protokół zdjęcia licznika obrazował jedynie pokwitowanie tej czynności przez właściciela mieszkania. B. D. w postępowaniu o zapłatę z tytułu bezumownego korzystania z lokalu w sprawie prowadzonej przed Sądem Rejonowym w Gdyni o sygn. akt I C 1616/16 przez cały okres trwania procesu, tj. od 2016 roku wskazywała adres: Gospody 18B/3 w G.. Podobnie wskazywała ten adres w sprawie przed Sądem Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku o sygn. akt I C 506/17 w dacie 28 sierpnia 2017 roku. Poza tym roszczenie jest przedawnione. W sprawie I C 1616/16 B. D. zeznała, że licznik był wcześniej zarejestrowany na jej matkę a następnie na samą B. D.. Pozwany nie miał zatem nic wspólnego z legalnym lub nielegalnym poborem prądu.

(sprzeciw – k. 71-74)

Pismem z dnia 30 marca 2021 roku powód wniósł o rozpoznanie sprawy z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym i na podstawie art. 194 § 1 k.p.c. wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanej B. D..

(pismo – k. 143-143v.)

Dnia 23 kwietnia 2021 roku na podstawie art. 5051 § 3 k.p.c. postanowiono rozpoznać sprawę z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym, a także na podstawie art. 194 § 1 k.p.c. wezwano B. D. do udziału w sprawie w charakterze pozwanej.

(postanowienie – k. 145)

Stan faktyczny:

Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2014 roku przysądzono spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...), położonego w G. przy ul. (...), na rzecz pozwanego J. S..

(dow ód: postanowienie Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 28.01.2014r. w sprawie XIII 1 Co 416/13– k. 81)

Co najmniej od tego czasu lokal zajmowany był przez pozwaną B. D.. Pozwany J. S. zwrócił się do powoda o odcięcie dopływu energii elektrycznej do lokalu. Dnia 30 listopada 2017 roku pozwany rozwiercił zamki w drzwiach wejściowych w lokalu, a instalatorzy powoda zdemontowali licznik energii elektrycznej i sporządzili protokół kontroli nr (...)2017/3/31. Pozwany J. S. dotychczas nie zajmował przedmiotowego lokalu.

(dow ód: protokół kontroli – k. 30 wraz z załącznikiem – k. 31-35, umowa najmu – k. 75-78, pierwsza strona apelacji w sprawie I C 506/17 – k. 79, wydruki protokołów – k. 82-91, zeznania pozwanego – k. 238, płyta – k. 239)

Powód wystawił pozwanemu notę obciążeniową nr (...) na kwotę 6.438,91 zł z datą zapłaty na dzień 21 grudnia 2017 roku. Pismo skierowano na adres ww. lokalu, pod którym pozwany nie zamieszkiwał.

(dow ód: nota obciążeniowa – k. 45 wraz z niepodjętą przesyłką – k. 46-47)

Na ten sam adres wezwano do pozwanego wezwanie do zapłaty z dnia 1 lutego 2018 roku i nie zostało podjęte przez pozwanego.

(dow ód: wezwanie – k. 49 wraz z wydrukiem z systemu śledzenia przesyłek – k. 50)

S ąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów oraz dowodu z zeznań stron, z ograniczeniem do pozwanego.

Brak było jakichkolwiek podstaw do kwestionowania wiarygodności i autentyczności pozostałych dokumentów przedłożonych przez strony, mimo że zostały złożone w kopii. Podobnie Sąd podszedł do wydruków protokołów rozpraw z Portalu Informacyjnego Sądów Powszechnych. Dowody te podlegały ocenie w ramach swobodnej oceny, a zważywszy, że ich wiarygodność lub zgodność treści zapisu z treścią zawartą w systemie informatycznym nie była podważana, uznano je za wiarygodne i przydatne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd nie dopatrzył się również żadnych podstaw do kwestionowania zeznań pozwanego. W ocenie Sądu zeznania pozwanego są szczere, spójne i niesprzeczne, a także nie budzą wątpliwości w świetle zasad logicznego rozumowania i zasad doświadczenia życiowego. Przede wszystkim korelowały z treścią zeznań pozwanej złożonych w toku innych postepowań między pozwanymi. Co więcej również w toku niniejszego procesu na podstawie potwierdzeń odbioru korespondencji kierowanych do pozwanych wynikało, że również aktualnie to pozwana, a nie pozwany zajmuje przedmiotowy lokal.

W niniejszej sprawie strona powodowa dochodziła od pozwanych opłaty za nielegalnie pobraną energię elektryczną w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348 ze zm.), twierdząc jednocześnie, iż pozwani dopuścili się nielegalnego poboru energii, co uzasadnia przyznanie dochodzonego roszczenia. Zgodnie z art. 57 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy w razie nielegalnego pobierania energii, przedsiębiorstwo energetyczne może pobierać od odbiorcy, a w przypadku gdy pobór paliw lub energii nastąpił bez zawarcia umowy, może pobierać od osoby lub osób nielegalnie pobierających paliwa lub energię, opłatę w wysokości określonej w taryfie, chyba że nielegalne pobieranie paliw lub energii wynikało z wyłącznej winy osoby trzeciej, za którą odbiorca nie ponosi odpowiedzialności. Przez nielegalne pobieranie energii rozumieć należy pobieranie jej bez zawarcia umowy, z całkowitym albo częściowym pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego lub poprzez ingerencję w ten układ, mającą wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez układ pomiarowo rozliczeniowy (art. 3 pkt 18 ustawy). Stosownie do treści art. 3 pkt 12 tej ustawy przedsiębiorstwem energetycznym jest zaś podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji paliw albo energii lub obrotu nimi. Upoważnieni przedstawiciele przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii wykonują kontrole układów pomiarowych, dotrzymania zawartych umów i prawidłowości rozliczeń (art. 6 ust. 1 ustawy).

Z dowodów zgromadzonych w niniejszej sprawie wynikało, że pozwany J. S. o ile od 2014 roku jest właścicielem lokalu, w którym stwierdzono nielegalny pobór energii elektrycznej, o tyle nigdy tego lokalu nie zajmował.

Na marginesie Sąd uznał, że pozwany nie jest osobą, której można przypisać zawinienie w nielegalnym pobieraniu energii elektrycznej przez osobę/osoby zajmujące jego lokal. Przed nabyciem lokalu przez pozwanego w drodze licytacji nieruchomości umowa kompleksowa zawarta była przez osobę zajmują ten lokal, a następnie została wypowiedziana. Zatem brak zawarcia nowej umowy nie obciążał pozwanego, który tego lokalu nigdy nie zajmował. Zresztą pozwany starał się uregulować kwestię rozliczeń z zakładem energetycznym. Podejmował bowiem starania nakierowane na zawarcie umowy z osobą zajmującą należący do niego lokal.

W tym stanie rzeczy, działając na podstawie art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo energetyczne a contrario Sąd orzekł jak w punkcie II. wyroku, oddalając powództwo w stosunku do pozwanego J. S..

O kosztach procesu pomiędzy powodem a pozwanym J. S. orzeczono w IV. wyroku na podstawie art. 98 k.p.c., obciążając nimi powoda jako przegrywającego sprawę w stosunku do pozwanego J. S.. Poniesione przez pozwanego koszty procesu stanowiło wynagrodzenie kwalifikowanego pełnomocnika w osobie adwokata ustalone w oparciu o § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800) – 1.800 zł.

Natomiast o kosztach procesu pomiędzy powodem a pozwaną M. D. orzeczono w punkcie III. wyroku na tej samej podstawie, przy czym kosztami obciążono przegrywającą proces pozwaną. Na poniesione przez powoda koszty procesu składały się: wynagrodzenie kwalifikowanego pełnomocnika w osobie adwokata w stawce minimalnej identycznej jak w przypadku pełnomocnika pozwanego J. S., a także opłata sądowa od pozwu w kwocie 250 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł – łącznie 2.067 zł.