Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 lutego 2021 r. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wniósł przeciwko P. C. (1) o zapłatę kwoty 2455,66 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty:

- 2092,30 zł od dnia 17 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty

oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty:

- 363,36 zł od dnia 17 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty

a także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Powód jako nabywca wierzytelności przysługującej pierwotnemu wierzycielowi (operatorowi telekomunikacyjnemu) dochodzi od pozwanego zapłaty łącznej kwoty 2092,30 zł, z czego ogółem 439,67 zł tytułem zaległych faktur w związku ze świadczonymi usługami telekomunikacyjnymi i ogółem 1652,63 zł tytułem zwrotu części udzielonej ulgi z tytułu wypowiedzianej umowy telekomunikacyjnej z operatorem oraz skapitalizowanych odsetek w kwocie 363,36 zł.

Nakazem zapłaty z dnia 12 kwietnia 2021 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Kurator pozwanego wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz zapłaty w części, to jest ponad kwotę 301,33 zł, co do której uznał roszczenie powoda, a w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa, przyznanie wynagrodzenia wraz z podatkiem VAT oraz obciążenie strony powodowej kosztami procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 17 grudnia 2010 r. P. C. (1) zawarł z P4 spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) dotycząca przeniesienia numeru nr (...), umowa została zawarta na okres 24 miesięcy.

Dnia 27 stycznia 2013 r. P. C. (1) zawarł z P4 spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) dla nr (...) na czas 12 miesięcy, w ofercie promocyjnej „Nowy P. O. dla firm”. Opłata abonamentowa została określona na kwotę 12,30 zł.

Tego samego dnia P. C. (2) zawarł z P4 spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) dla nr (...) na na okres 12 miesięcy w ofercie promocyjnej „Nowy P. O. Dla firm”. Opłata abonamentowa została określona na kwotę 12,30 zł.

Dnia 14 lipca 2014 r. P. C. (1) zawarł z P4 spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) dla nr (...) na czas 24 miesięcy, w ofercie promocyjnej „Formuła iPhone z Internetem dla Firm (...)”. Opłata abonamentowa została określona na kwotę 43,44 zł przez 18 miesięcy, a począwszy od 19 miesiąca 115,62 zł.

Tego samego dnia P. C. (1) zawarł z P4 spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. umowę sprzedaży na raty nr (...) urządzenia A. iPhone SS 16GB Silver. Opłata początkowa wynosiła 736,77 zł, zaś każda kolejna rata (18 rat) wynosiła 72,18 zł.

Dnia 2 września 2014 r. pozwany zawarł z operatorem 2 aneksy, na mocy których zmieniono stawki ofert podstawowych.

Dnia 15 lutego 2015 r. pozwany zawarł z operatorem aneks do umowy o świadczenie usług, na mocy którego zmodyfikowano stawki oferty podstawowej.

Dnia 16 lutego 2015 r. pozwany zawarł z operatorem kolejną umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) dla nr (...) na czas 24 miesięcy, w ofercie promocyjnej „Specjalna Formuła (...) dla Firm (...)”. Opłata abonamentowa została określona na kwotę 104,54 zł.

Tego samego dnia pozwany zawarł z operatorem kolejną umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) dla nr (...) na czas 24 miesięcy, w ofercie promocyjnej „Specjalna Formuła (...) dla Firm (...)”. Opłata abonamentowa została określona na kwotę 61,49 zł.

Dnia 25 marca 2015 r. pozwany zawarł z operatorem kolejne 2 umowy nr (...), dla numeru (...), na okres 24 miesięcy oraz nr (...) dla numeru (...) , na okres 24 miesięcy.

Dnia 24 września 2015 r. pozwany zawarł z operatorem kolejną umowę nr (...) na okres 24 miesięcy.

Dnia 10 listopada 2015 r., pozwany zawarł z operatorem aneks nr (...), do umowy (...), modyfikując wysokość abonamentu dla nr (...).

Dnia 10 listopada 2015 r., pozwany zawarł z operatorem umowę sprzedaży na raty urządzenia A. iPhone 6S 15GB, przy wysokości raty 98,70 zł (24 raty) i opłacie początkowej 244,77 zł.

Dnia 26 listopada 2015 r. pozwany zawarł z operatorem umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) na okres 24 miesięcy dla numeru (...) oraz umowę sprzedaży na raty urządzenia Samsung G. E., 24 traty po 86,10 zł, opłata początkowa 195,57 zł.

Dnia 16 maja 2016 r. pozwany zawarł z operatorem kolejną umowę nr (...), dla numeru (...) na okres 24 miesięcy, opłata abonamentowa 49,19 zł.

Bezsporne, nadto dowód:

- umowy i aneksy wraz z załącznikami k. 23-85;

Zgodnie z § 13 ust. 1 regulaminu świadczenia usług telekomunikacyjnych przez P4 spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. abonent zobowiązuje się do uiszczania należności wynikającej z rachunku telekomunikacyjnego na wskazany przez operatora rachunek bankowy w terminie 14 dni od daty jego wystawienia, przy czym operator może określić w rachunku dłuższy termin płatności.

Na podstawie § 13 ust. 3 w razie opóźnienie którejkolwiek płatności operatorowi przysługuje prawo do naliczania abonentowi odsetek od zaległej płatności w wysokości ustawowej za każdy dzień opóźnienia, poczynając od dnia następującego pod dniu, w którym upłynął termin płatności.

Dowód:

- regulaminy k. 86-86-116;

Pismem z dnia 23 czerwca 2014 r. P4 spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. złożyła P. C. (1) oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr dla numerów (...) i (...), ze skutkiem na dzień 31 lipca 2014 r. z uwagi na nieuregulowane należności za usługi telekomunikacyjne. Jednocześnie wezwała do zapłaty kwoty 126,73 zł.

Dowód:

- wypowiedzenie umowy k. 129v.-130;

Z tytułu świadczonych usług P4 spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wystawiła na rzecz pozwanego (nr klienta (...)) szereg faktur VAT:

- dnia 3 kwietnia 2018 r., nr (...), na kwotę 197,76 zł, z terminem płatności do dnia 17 kwietnia 2018 r.;

- dnia 3 marca 2018 r., nr (...), na kwotę 184,48 zł, z terminem płatności do dnia 19 marca 2018 r.;

- dnia 3 maja 2018 r., nr (...), na kwotę 58,41 zł, z terminem płatności do dnia 17 maja 2018 .;

Dowód:

- faktury VAT k. 117-122;

Operator wystawił również na rzecz pozwanego noty obciążeniowe:

- nr (...) na kwoce 1260,46 zł, z terminem płatności do dnia 18 lutego 2017 r.;

- nr (...) na kwotę 888,12 zł, z terminem płatności do dnia 18 lutego 2017 r.;

- nr (...) na kwotę 1163,88 zł, z terminem płatności do dnia 18 lutego 2017 r.;

- nr (...), na kwotę 493,19 zł, z terminem płatności do dnia 18 czerwca 2017 r.;

- nr (...), na kwotę 772,44 zł, z terminem płatności do dnia 18 czerwca 2017 r.;

- nr (...), na kwotę 387 zł, z terminem płatności do dnia 18 maja 2018 r.;

Dowód:

- noty obciążeniowe k. 123-129, 271;

W dniu 31 maja 2019 r. P4 spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (zbywca) zawarła z (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W. (nabywcą) umowę sprzedaży wierzytelności pieniężnych przysługujących zbywcy wobec jego dłużnika. Na wierzytelności będące przedmiotem umowy składały się należności wynikające z faktur VAT i not obciążeniowych wystawionych na pozwanego o nr:

- (...);

- (...);

- (...)

- (...);

- (...);

- (...);

- (...);

- (...);

- (...);

- (...).

Dowód:

- wyciąg z umowy cesji k. 7;

- pełnomocnictwo k. 9;

- umowa cesji k. 268-270;

Pismem z dnia 5 czerwca 2019 r. powód zawiadomił pozwanego o dokonanym przelewie wierzytelności, wskazując kwotę zadłużenia 6000,93 zł, wzywając do jej zapłaty.

Dowód:

- pismo z dnia 5 czerwca 2019 r. k. 14;

Pismem z dnia 17 czerwca 2019 r. wezwał pozwanego do spłaty zadłużenia z tytułu umowy o świadczenia usług telekomunikacyjnych w kwocie 6112,66 zł, na którą składała się kwota 5342,61 zł tytułem należności głównej i kwota 770,05 zł tytułem skapitalizowanych odsetek na dzień 16 czerwca 2019 r., w terminie do dnia 1 lipca 2019 r.

Dowód:

- pismo z dnia 17 czerwca 2019 r. k. 10;

Pismem z dnia 8 sierpnia 2019 r. wezwał pozwanego do spłaty zadłużenia z tytułu umowy o świadczenia usług telekomunikacyjnych w kwocie 6165,98 zł, na którą składała się kwota 5342,61 zł tytułem należności głównej i kwota 823,33 zł tytułem skapitalizowanych odsetek na dzień 7 sierpnia 2019 r., w terminie do dnia 22 sierpnia 2019 r.

Dowód:

- pismo z dnia 8 sierpnia 2019 r. k. 11;

Pismem z dnia 18 września 2019 r. wezwał pozwanego do spłaty zadłużenia z tytułu umowy o świadczenia usług telekomunikacyjnych w kwocie 6207,95 zł, na którą składała się kwota 5342,61 zł tytułem należności głównej i kwota 865,34 zł tytułem skapitalizowanych odsetek na dzień 17 września 2019 r., w terminie do dnia 2 października 2019 r.

Dowód:

- pismo z dnia 18 września 2019 r. k. 12, 13;

W spornym zakresie Sąd dokonał ustaleń faktycznych na podstawie dowodów z dokumentów prywatnych przedłożonych w sprawie przez powoda, których autentyczności nie kwestionowano, częściowo wyprowadzając odmienne wnioski. Dla porządku wskazać należy, co podniósł w sprzeciwie kurator pozwanego (k. 225), że powód nie złożył w sprawie umowy pozwanego z operatorem o świadczenie usług telekomunikacyjnych dotyczącą numeru (...). Natomiast w aktach sprawy znajdowała się, złożona przy pozwie (k. 128) nota obciążeniowa na kwotę 387 zł. Z uwagi na to, że powód nie wykazał, iż zwracał się do P4 sp. z o.o. o zawnioskowane jak w odpowiedzi na sprzeciw dokumenty (k. 267), a spółka ta odmówiła mu ich wydania, zaś w piśmie z dnia 21 września 2022 r. pełnomocnik powoda wprost przyznał, że w ogóle o nie występował do ww. operatora z uwagi na upływ okresu obsługi posprzedażowej, to Sąd na rozprawie dnia 25 stycznia 2023 r. oddalił wniosek powoda w tym przedmiocie. Gdyż zażądanie dokumentów od operatora przez sąd byłoby możliwe gdyby strona sama nie mogła ich uzyskać (art. 248 k.p.c.), i to przed wytoczeniem powództwa. Nic nie stało na przeszkodzie, aby powód taką dokumentację zgromadził nie tylko przed niniejszym procesem, ale również w toku okresu obsługi posprzedażowej, czy wprost zażądał wydania takich dokumentów od operatora po upływie tego okresu powołując się na zobowiązanie tut. sądu w tym przedmiocie.

Sąd zważył, co następuje:

Przy tak ustalonym stanie faktycznym powództwo o zapłatę należności głównej i odsetek, w zaskarżonym sprzeciwie zakresie, a więc ponad kwotę 301,33 zł, co do której nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym utracił moc, okazało się bezzasadne i jako takie podlegało oddaleniu.

Nie była kwestionowana legitymacja czynna powoda, który jest nabywcą wierzytelności od P4 sp. z o.o. z tytułu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Umowa ta uregulowana jest w ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171 poz. 1800 ze zm.). Z kolei w myśl art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Natomiast art. 509 § 2 k.c. stanowi, iż wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Sprzeciwiając żądaniu pozwu, kurator pozwanego zakwestionował - w zaskarżonym zakresie - powództwo co do zasady i wysokości, podnosząc zarzut niewykazania roszczenia poprzez nieprzedłożenie wszystkich dokumentów, na podstawie których powód dochodzi roszczenia oraz niewykazania sposobu naliczenia wszystkich należności, w tym kar umownych (sposobu wyliczenia wysokości udzielonej ulgi).

Powód - w spornym zakresie - nie wykazał w niniejszej sprawie dokumentami wystawionych na pozwanego faktur, not, umów oraz wypowiedzeń umowy wysokości roszczenia z tytułu nieopłaconego abonamentu, w szczególności co do faktury odnoszącej się do numeru (...). Zważywszy że nie złożył umowy dotyczącej ostatnio wymienionego numeru telefonu. Powód nie wykazał także wysokości roszczenia operatora z tytułu zwrotu części ulgi, wynikającego z tytułu wypowiedzianej przez operatora, a to na powodzie, który jest inicjatorem żądań w niniejszym procesie spoczywał ciężar dowodu w tym przedmiocie (art. 6 k.c.). Powód w szczególności nie wykazał zasadności wypowiedzenia umowy przez operatora z winy pozwanego i naliczonej w związku z powyższym opłaty (nazwanej w nocie obciążeniowej karą umowną) w kwocie dochodzonej pozwem (art. 6 k.c.). Podstawą prawną roszczenia z tego tytułu jest art. 57 ust. 6 Prawa telekomunikacyjnego. Zgodnie z nim w przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, związanego z ulgą przyznaną abonentowi, wysokość roszczenia z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub przez dostawcę usług z winy abonenta przed upływem terminu, na jaki umowa została zawarta, nie może przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Roszczenie nie przysługuje w przypadku rozwiązania przez konsumenta umowy przed rozpoczęciem świadczenia usług, chyba że przedmiotem ulgi jest telekomunikacyjne urządzenie końcowe.

Sąd w całości podziela wyliczenia i dalsze wywody kuratora pozwanego wyłuszczone w sprzeciwie z dnia 15 lipca 2022 r. (k. 223 i nast. akt sprawy), wynikające z faktur i not objętych niniejszym sporem, iż roszczenie powoda zostało wykazane jedynie co do zaległych faktur w łącznej kwocie 301,33 zł. Sąd przyjmuje powyższe wyliczenia kuratora pozwanego, w powiązaniu z zaoferowanym materiałem dowodowym, jako własne bez potrzeby ich powielania w tym miejscu. Powód nie wykazał w pozostałym zakresie wysokości częściowo nieopłaconych faktur tytułem opłat abonamentowych oraz naliczonych od nich odsetek, jak również opłaty wyrównawczej, o której mowa w cyt. art. 57 ust. 6 Prawa telekomunikacyjnego. Bowiem nie koresponduje to z zaoferowanym materiałem dokumentarnym. Nie sposób zwłaszcza na jego podstawie ustalić, jaka była wysokość i na jakiej podstawie pozwany został obciążony karą umowną. Podkreślenia wymaga ogólna zasada rozkładu ciężaru dowodu wynikająca z art. 6 k.c. Zwrócić uwagę należy na okoliczność, że powód jest podmiotem, który masowo dochodzi nabywanych wierzytelności. To jego zadaniem, zgodnie z ogólnie przyjętymi dla podmiotów zawodowo prowadzących działalność gospodarczą wymogami, było zadbanie o to, aby w ślad za wierzytelnościami, które nabywa, szły adekwatne środki dowodowe pozwalające na wykazanie zasadności roszczeń. Powyższym wymogom powód nie sprostał.

Tym samym powód nie wykazał podstawy naliczenia skumulowanych odsetek (art. 482 § 1 k.c.). Gdyż powód nie udowodnił wysokości powstałych zaległości, ani ich zasadności.

Stąd powództwo w całości oddalono, o czym orzeczono jak w pkt I sentencji, oddalając również roszczenie o zasądzenie dalszych odsetek z art. 481 § 1 k.c.

Marginalnie wskazać należy, że nie zasługiwał podniesiony przez pozwanego w sprzeciwie zarzut przedawnienia, przy czym mając na uwadze treść art. 118 k.c. w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej z dniem 9 lipca 2018 r. i przepisów przejściowych noweli (art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z dnia 8 czerwca 2018 r., poz. 1104), termin przedawnienia roszczeń powoda o świadczenia okresowe, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, który rozpoczął swój bieg przed wejściem w życie przywołanej ustawy, wynosi 3 lata. Wytaczając powództwo w elektronicznym postępowaniu upominawczym dnia 17 kwietnia 2020 r. powód skutecznie przerwał bieg przedawnienia (art. 123 k.c.), mając na uwadze, że najdawniej wymagalne wierzytelności operatora były wymagalne 18 czerwca 2017 r.

Mając na uwadze, że co do niezaskarżonej sprzeciwem kwoty powód wygrał proces w 12%, w związku z czym zasądzono zwrot powodowi 12% poniesionych kosztów procesu, zgodnie z art. 100 k.p.c. Na koszty procesu po stronie powodowej składają się kwota 200 zł tytułem opłaty od pozwu, 1500 zł tytułem wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika będącego radcą prawnym (900 zł + 600 zł w (...)), opłata skarbowa za pełnomocnictwo 17 zł, koszty doręczenia komorniczego 112,20 zł oraz wydatek na kuratora 1107 zł. Łącznie 2936,20 zł, a 12% tej sumy daje kwotę 352 zł, którą zasądzono od pozwanego wraz z odsetkami (pkt II sentencji).

Z tych względów orzeczono, jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2. (...)

3. (...)

(...)