Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 57/21

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Czyn przypisany oskarżonemu P. N.

W dniu 18.12.2020 r. w W. przy ul. (...), prowadził w ruchu lądowym pojazd m-ki T. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości,

tj. czyn z art. 178a §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 18 grudnia 2020 r. P. N. brał udział w spotkaniu towarzyskim na terenie (...) w W. przy ul. (...). W trakcie tego spotkania pił alkohol.

O godzinie 20:40 P. N. postanowił przeparkować samochód marki T. o nr rej. (...). Do samochodu wsiadł z nieustalonym mężczyzną. Jadąc ulicą na terenie kampusu (...) poruszał się zygzakiem, w końcu uderzył w drzewo, uszkadzając przód samochodu. Następnie wraz z pasażerem oddalił się.

Naoczni świadkowie T. Z. i M. T. zawiadomili policję. Pierwszy patrol Policji przybył na miejsce ok. godz. 21:00 (ok. 20:45 otrzymał polecenie operatora (...)). Nie udało mu się odnaleźć kierującego – pojazd był otwarty, nie było w nim dokumentów, ustalono jego właściciela.

Dopiero około godz. 22:00 funkcjonariusze Policji z pomocą psa tropiącego odnaleźli P. N., który zataczał się, mówił bełkotliwie, czuć było od niego silną woń alkoholu. Został zatrzymany o godz. 22:30.

Mężczyzna został poddany badaniu na zawartość alkoholu we krwi, którą pobrano o godz. 00:30, 01:15 i 01:45. Wyniki wykazały: I – 1,31‰, II – 1,15‰, III – 1,11‰ alkoholu etylowego we krwi. W tym czasie P. N. znajdował się już późnej fazie eliminacji alkoholu, po około 4,5 godziny od maksymalnego stężenia we krwi. Około godziny 20:00 zawartość alkoholu we krwi P. N. wynosić mogła około 2,1-2,2‰.

P. N. nie był karany (karta karna k. 80).

zeznania świadka M. T.

20v,

131-132

zeznania świadka T. Z.

131

zeznania świadka K. D.

17v-18, 130

opinia biegłego toksykologa

111-123

protokół oględzin pojazdu, jego zdjęcia, płyta CD

11-15,

39-50

sprawozdanie z badań zawartości alkoholu

23,

26-27

protokoły pobrania krwi

28-30

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

1. P. N. przed kolizją brał udział w imprezie (również na terenie kampusu (...)), na której pił alkohol – wypito wówczas łącznie kilka butelek wina na 20 osób. Potem przestawiał samochód. Po kolizji poszedł do przyjaciela dr (...), u którego spożywał mocny alkohol. Wracając od niego został zatrzymany.

2. Kolizja miała miejsce o godz. 19:40, nie zaś 20:40.

wyjaśnienia P. N.

k. 84-85

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

zeznania świadków:

T. Z.

M. T.

wiarygodne:

- bezpośredni świadkowie kolizji i uprzedniego nietypowego sposobu kierowania pojazdem przez oskarżonego

- obcy i bezstronni, nie wykazano motywacji dla ewentualnych fałszywych zeznań

- przekonanie świadków o tym, iż kierujący był nietrzeźwy potwierdzone w opinii biegłego toksykologa

- godzina zdarzenia potwierdzona przez policjantkę K. D.

zeznania świadka

K. D.

wiarygodne:

- funkcjonariusz Policji wykonujący czynności służbowe

- nie wykazano jej stronniczości

- wskazała w sposób kompatybilny ze świadkami, a sprzeczny z oskarżonym godzinę zgłoszenia zdarzenia na Policję

opinia biegłego toksykologa

wnioski miarodajne:

brak wad w rozumieniu art. 201 k.p.k., strony nie kwestionowały jej treści

dokumentacja, znajdująca się w aktach sprawy

niekwestionowana przez strony:

żadna ze stron nie podnosiła wobec zgromadzonych dokumentów jakichkolwiek zarzutów, w tym w zakresie autentyczności i zawartości

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

wyjaśnienia oskarżonego

przyznał się na etapie postępowania przygotowawczego (k. 34v)

na rozprawie również przyznał się werbalnie, czemu jednakże zaprzeczył w treści wyjaśnień (k. 84-85)

treść wyjaśnień pozostawała w sprzeczności z:

- zeznaniami bezstronnych i przypadkowych świadków zdarzenia, zarówno co do jego przebiegu (sposobu prowadzenia pojazdu wskazującego na pozostawanie pod wpływem alkoholu lub środka odurzającego), jak też co do godziny kolizji z drzewem,

- zeznaniami Policjantki, która potwierdziła, zadeklarowana przez tychże świadków, godzinę odebrania zgłoszenia i przybycia na miejsce,

- wnioskami opinii biegłego toksykologa, wskazującymi, iż w chwili zdarzenia oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd podzielił kwalifikację czynu zaproponowaną przez Prokuratora w akcie oskarżenia. Wyeliminował jedynie z opisu czynu wynik badań alkoholu we krwi oskarżonego, albowiem nie odpowiadają one realnej – wcześniejszej o kilka godzin od pobrania - zawartości alkoholu w jego krwi.

Sąd doszedł do przekonania, iż ujawniony materiał dowodowy w sposób jednoznaczny wskazuje, że oskarżony P. N. popełnił zarzucany mu czyn i pozwala bez żadnych wątpliwości na uznanie jego winy za udowodnioną.

Okoliczność, że w chwili kierowania pojazdem oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości jest niewątpliwa. Wprawdzie krew została pobrana od oskarżonego kilka godzin po zdarzeniu - okoliczność ta została jednak przeanalizowana przez biegłego z zakresu toksykologii w połączeniu z zeznaniami świadków oraz wyjaśnieniami samego oskarżonego. Fakt, iż oskarżony opuścił pojazd po kolizji i „pozwolił się” odnaleźć dopiero po kilku godzinach podczas których „miał” spożywać alkohol stanowi, zdaniem Sądu, typową dla podobnych spraw próbę zapewnienia sobie alibi i uniknięcia odpowiedzialności karnej przy braku wiedzy o możliwości przeprowadzania opinii retrospektywnych. Zgodnie z opinią biegłego około godziny 20:00 u oskarżonego mogło wystąpić maksymalne stężenie około 2,1-2,2‰ alkoholu we krwi. Nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby poddać w wątpliwość poczytalność oskarżonego w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu, wobec tego jego wina nie budzi wątpliwości.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

W punkcie I wyroku:

Sąd skazał oskarżonego na karę 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin miesięcznie.

Przy wymiarze kary sąd wziął pod uwagę:

1.  zagrożenie ustawowe czynu z art. 178a § 1 k.k. na grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2;

2.  znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, na który składa się rodzaj dobra prawnego naruszonego przez oskarżonego, tj. bezpieczeństwa w komunikacji; oskarżony wykazał się dalece lekceważącym stosunkiem do obowiązujących przepisów prawa; stężenie alkoholu w jego krwi w czasie czynu mogło stanowić około 2 ‰, co oznacza czterokrotne przekroczenie ustawowej granicy 0,5 ‰; zachowanie oskarżonego doprowadzić mogło do poważnych, ujemnych skutków dla bezpieczeństwa, zdrowia i życia innych uczestników ruchu lądowego w tym w szczególności przewożonego pasażera, jednocześnie doprowadził do kolizji poprzez uderzenie w drzewo;

3.  znaczny stopień winy oskarżonego, który w chwili czynu był osobą dojrzałą i poczytalną, a więc w pełni zdolnym do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem, działał w normalnej sytuacji motywacyjnej, w której można było oczekiwać od niego zachowania zgodnego z prawem;

4.  okoliczności łagodzące: niekaralność (k. 80), prowadzenie pojazdu w godzinach nocnych, przy odpowiednio mniejszym natężeniu ruchu lądowego, prowadzenie samochodu na terenie zamkniętym kampusu (...), ustabilizowany tryb życia (w tym wyniki wywiadu środowiskowego k. 94).

W przekonaniu Sądu orzeczona wobec oskarżonego kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, zaś jej dolegliwość nie przekracza stopnia jego zawinienia. Jednocześnie kara spełnia swe cele w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej, a także będzie właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

W punkcie II wyroku:

Oskarżony dopuścił się przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. obligatoryjne było zatem - na podstawie art. 39 pkt 7 k.k. w zw. z art. 43a § 2 k.k - nałożenie na niego obowiązku uiszczenia świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Mając na uwadze fakt, że P. N. nie był wcześniej karany, Sąd uznał, że właściwe będzie orzeczenie ww. świadczenia w minimalne kwocie wskazanej w ustawie, tj. w wysokości 5.000 złotych.

W punkcie III wyroku:

Sąd, na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Mając zaś na uwadze, że oskarżony dopuścił się ww. czynu po raz pierwszy, Sąd orzekł środek karny, o którym mowa powyżej na najniższy okres przewidziany w ustawie.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

W punkcie IV wyroku:

na poczet orzeczonej kary Sąd zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania

W punkcie V wyroku:

na poczet orzeczonego zakazu Sąd zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy

W punkcie VI wyroku:

na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. sąd orzekł zwrot dowodów rzeczowych do rąk oskarżonego, jako osoby uprawnionej, bowiem dowody są po zakończeniu postępowania zbędne

1.6. inne zagadnienia

7.  KOszty procesu

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od oskarżonego kwotę 1.143.54 złotych tytułem zwrotu wydatków postępowania i kwotę 300 złotych tytułem opłaty od kary. Sąd uznał, że możliwości zarobkowe oskarżonego są na tyle dobre (k. 34, 83), iż pozwalają na obciążenie go wydatkami sądowymi i opłatą od kary.

6.  Podpis