Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 1073/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

3

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 12 września 2022 roku, sygnatura III K 147/22

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

J. P.

Tryb i kolejność odbywania kar przez skazanego. Zachowanie skazanego i prognoza kryminologiczna

Opinia o skazanym AŚ w Ś. z 22 grudnia 2022 roku

106-110

2.1.1.2.

J. P.

Karalność skazanego

Informacja z KRK

113-114

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Do dowodów przeprowadzonych w toku postepowania odwoławczego odniesiono się w części 3 niniejszego uzasadnienia.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Prokurator zarzucił:

obrazę przepisu prawa materialnego, innego niż w zakresie przyjętej kwalifikacji prawnej czynu, a to art. 4 § 1 kk poprzez jego niesłuszne niezastosowanie, a w konsekwencji zastosowanie przepisów art. 85 § 1 kk, art, 90 § 2 kk w brzmieniu obowiązującym po wejściu w życie ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętych skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19, podczas gdy w przypadku kar orzeczonych wobec skazanego przed dniem wejścia w życie cytowanej ustawy, tj. przed 24 czerwca 2020 r, i po tym dniu winna być stosowana reguła z art. 4 § 1 kk, nakazująca stosować ustawę względniejszą dla sprawcy, a więc w tym wypadku winny mieć zastosowanie przepisy art. 85 § 1 kk i 90 § 2 kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 24 czerwca 2020 r., które obligowały sąd do połączenia wskazanych w pkt 1-4 części wstępnej wyroku orzeczeń w ramach jednej kary, zważając iż nie zaktualizowała się negatywna przesłanka wskazana w art. 85 § 3 kk dotycząca wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 01.03.2019 r., sygn. akt III K 1428/18 z uwagi na nieodbywanie przez skazanego kary w czasie popełnienia kolejnych przestępstw, ponieważ J. P. został warunkowo zwolniony z odbycia reszty kary pozbawienia wolności na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 11.09.2020 r., sygn. V Kow 1246/20/wrz.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja prokuratora okazała się trafna.

W uzasadnieniu apelacji prokurator wykazał, że zaistniały podstawy do zastosowania art.4§1 kk w wypadku skazanego i połączenia kar które nie zostały odbyte zgodnie z regulacją obowiązującą do 23 czerwca 2020 roku. Słusznie argumentuje apelujący w uzasadnieniu apelacji, iż „niezasadnym jest twierdzenie, Sądu I instancji, że gdyby Sąd zastosował regułę z art. 4 § 1 kk i uznał, że przepisy o karze łącznej obowiązujące poprzednio są dla skazanego bardziej korzystne i zastosował je w brzmieniu obowiązującym przed 24 czerwca 2020 r. to w tym przypadku brak jest podstaw do połączenia kar z tych wyroków. W myśl art. 85 § 3 kk w poprzednio obowiązującym brzmieniu, jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu”. Twierdzenie to bowiem oparte jest o wadliwe założenie.

Otóż, jak słusznie podkreśla skarżący, w wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu III Wydział Karny z dnia 1.03.2019 r., sygn. III K 1428/18 sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy jego rzeczywistego pozbawienia wolności zaliczone uprzednio na poczet kary łącznej orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu w wyroku łącznym z dnia 28.05.2015 r., sygn. III K 51/15 oraz okresy kary pozbawienia wolności dotychczas w tej sprawie odbytej, a także okres jego tymczasowego aresztowania od 01.07.2017 r. do 08.11.2017 r. w sprawie zakończonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu III Wydział Karny z dnia 08.11.2017 r., sygn. III K 646/17.Jak wynika natomiast z opinii AŚ Ś. o skazanym z dnia 22.12.2022 r (k.107), a w szczególności wykazu kolejności wykonywanych kar i środków przymusu - kara orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu III Wydział Karny z dnia 1.03.2019 r., sygn. III K 1428/18 w wymiarze 3 lat pozbawienia wolności ma zostać odbyta od 11.02.2026 r. do 18.03.2026 r., a na jej poczet zaliczono okresy - 17.10.2011 r. - 11.01.2012, 01.07.2017-08.11.2017, 23.05.2018 r. -11.09.2020 r. Ponadto w istocie Sąd Okręgowy w Świdnicy V Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych postanowieniem z dnia 11 września 2020 r., sygn. V Kow 1246/20/wz na zasadzie art. 77 § 1 kk, art. 78 § 1 kk oraz art. 161 § 1 kkw warunkowo zwolnił J. P. skazanego prawomocnym wyrokiem łącznym wydanym przez Sąd Rejonowy w Wałbrzychu z dnia 1 marca 2019 r., sygn. III K 1428/18 z odbycia reszty kary pozbawienia wolności, której koniec przypadał na dzień 17 października 2020 r. Na zasadzie art. 80 § 1 kk wyznaczono warunkowo zwolnionemu okres próby dwa lata od daty wykonalności. Postanowieniem Sądu Okręgowego w Świdnicy V Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych z dnia 14 marca 2022 r., sygn. V Kow 400/22/owz odwołano warunkowe przedterminowe zwolnienie skazanemu J. P. udzielone postanowieniem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 11 września 2020 r., sygn, akt V Kow 1246/20/wz oraz zarządzono wykonanie reszty nieobytej kary orzeczonej wyrokiem wydanym przez Sąd Rejonowy w Wałbrzychu z dnia 1 marca 2019 r., sygn. III K 1428/18 na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności.

W świetle powyższego nie jest trafna argumentacja uzasadnienia zaskarżonego wyroku (k.72) o braku podstaw do zastosowania art.4§1 kk w wypadku skazanego. Słusznie wskazuje i w tym wypadku skarżący, iż „popełnienie przez sprawcę przestępstwa w okresie próby wyznaczonym postanowieniem o warunkowym zwolnieniu z odbycia reszty kary pozbawienia wolności nie stanowi przewidzianej w art. 85 § 3 kk negatywnej przesłanki do orzeczenia kary łącznej obejmującej karę (kary łączne), z odbycia reszty której sprawca został warunkowo zwolniony na karę (kary łączne) za przestępstwo w okresie próby (tak: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25.01.2018 r., sygn. I KZP 11/17 oraz orzeczenia podzielające pogląd prawny wyrażony w cytowanej uchwale - m.in. wyrok SN z dnia. 27.03.2018 r. sygn. III KK 353/17, wyrok SN z dnia 10.04.2018 r., sygn. III KK 80/18). Mając na względzie powyższe uznać należy, że nie zaktualizowała się przesłanka z art. 85 § 3 kk, ponieważ w czasie kiedy skazany popełniał kolejne przestępstwa, za które został skazany wyrokami wskazanymi w pkt 2-4 zaskarżonego wyroku - przebywał na warunkowym przedterminowym zwolnieniu z wyznaczonym okresem próby dwóch lat.

Istniały zatem podstawy przy zastosowaniu art.4§1 kk do połączenia skazanemu kar (w tym kar łącznych) podlegających wykonaniu.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez:

-połączenie kar orzeczonych i opisanych w pkt 1-4 części wstępnej wyroku i wymierzenie

kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 8 (osiem) lat,

-orzeczenie środka karnego w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów

mechanicznych,

-zaliczenie na poczet orzeczonej kary łącznej okresów kar do tej pory odbytych oraz

zaliczenie zawarte w wyrokach jednostkowych,

-umorzenie postępowania w sprawie wydania wyroku łącznego w części wyroku opisanego w pkt 5 części wstępnej wyroku łącznego.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest zasadny w zakresie podstaw do zastosowania art.4§1 kk i zakresu łączenia kar. Zbyt surowa natomiast pozostaje postulowana kara łączna pozbawienia wolności przy zastosowaniu zasady kumulacji.

3.2.

Obrońca skazanego zarzucił:

1) rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, a tj. art. 85 § 1 i 2 KK i art. 86 § 1 KK poprzez wymierzenie skazanemu kary łącznej na zasadzie asperacji, nie zaś absorpcji, podczas gdy bliskość przedmiotowa, jak również zbieżność czasowa między zbiegającymi się przestępstwami oraz okoliczności zaistniałe po wydaniu poszczególnych wyroków, a dotyczące zachowania skazanego w zakładzie karnym opisane w opinii o skazanym przemawiają za zastosowaniem zasady absorpcji przy wydaniu wyroku łącznego

2) rażące naruszenie prawa materialnego, a tj. art.85a KK w zw. z art. 53 KK przez
błędne zastosowanie i niedostateczne rozważenie celów zapobiegawczych,
wychowawczych oraz potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej
społeczeństwa, jak również pominięcie obecnych warunków osobistych skazanego
przy ustaleniu wymiaru kary łącznej orzeczonej względem skazanego,

3) rażącą niewspółmierność kary poprzez zastosowanie zasady asperacji,
w sytuacji, gdy wobec skazanego istnieją przesłanki do orzeczenie kary łącznej
w oparciu o zasadę absorpcji.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja jest w części zasadna z przyczyn wskazanych w części 3.1. niniejszego uzasadnienia jak też odnośnie zasad orzekania kary łącznej, co obrońca skazanego słusznie wskazuje odwołując się do istnienia podstaw do zastosowania zasady asperacji (nie zaś absorpcji), jednakże nie dostrzega tego, co dostrzegł skazany i prokurator, a mianowicie możliwości – przy zastosowaniu art.4§1 kk - połączenia jeszcze kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 1 marca 2019 roku, sygn. akt III K 1428/18 opisanym w punkcie 1 dyspozycji zaskarżonego wyroku.

Słusznie podnosi skarżący obrońca, iż „opinia z zakładu karnego jest dobra. Wynika z niej, iż proces resocjalizacji skazanego przebiega pomyślnie - skazany był nagradzany oraz nie był karany dyscyplinarnie. Bardzo dobra opinia o skazanym z zakładu karnego sama w sobie nie może skutkować uznaniem, że karę łączną wobec skazanego należy wymierzyć na zasadzie absorbcji, jednakże inne okoliczności, w tym cele zapobiegawcze i wychowawcze o jakich mowa w art. 85a KK, rodzaj przypisanych skazanemu przestępstw oraz związek czasowy między nimi również przychylają się -w ocenie obrońcy - do orzeczenia kary łącznej na zasadzie absorbcji”. Nie ma jednak podstaw do zastosowania zasady absorpcji, bowiem oznaczałoby to orzeczenie kary pozbawienia wolności w wymiarze lat trzech, do czego nie ma podstaw. Bliższy w tym zakresie we wniosku apelacyjnym pozostawał skazany wnosząc o wymierzenie kary łącznej w wymiarze pięciu lat pozbawienia wolności. Zasada absorpcji może znaleźć zastosowanie jedynie w tych wypadkach, gdy zachodzi ścisły związek podmiotowy i przedmiotowy między pozostającymi w zbiegu przestępstwami. Przez związek ten rozumie się przede wszystkim podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację oraz czas popełnienia każdego z nich. Z taką sytuacją w wypadku skazanego nie mamy do czynienia, bo i przypisane mu przestępstwa są różnorodzajowe choć i powtarzalne w zakresie kwalifikacji prawnej ale także rozpięte czasowo. Użyte w przepisie art.85a kk wyrażenie "przede wszystkim" wyklucza możliwość przyjęcia, że dyrektywy prewencji indywidualnej i generalnej są jedynymi, które należy brać pod uwagę przy orzekaniu kary łącznej. W szczególności, przy wymiarze kary łącznej sąd musi kierować się także związkiem przedmiotowo-podmiotowym między zbiegającymi się przestępstwami, który może mieć zasadnicze znaczenie dla określenia zasady łączenia kar. Im ściślejszy jest ten związek, tym bardziej rozważyć należy możliwość zastosowania absorpcji czy asperacji, przy założeniu, że pełna absorpcja bądź kumulacja winny mieć - co do zasady - charakter wyjątkowy. Tym samy przy uwzględnieniu powyższego sąd odwoławczy uznał, iż kara łączna w wymiarze sześciu lat i sześciu miesięcy pozbawienia wolności będzie karą adekwatną mając na względzie również i to, iż przedmiotem łączenia pozostają już kary łączne orzekane przy zastosowaniu zasady asperacji redukującej ich dolegliwość i dalekiej od kumulacji kar.

Wniosek

- zmiana zaskarżonego orzeczenia i wydanie wyroku łącznego z uwzględnieniem zasady absorpcji, bądź ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku
i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

- zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu za obie instancje
i oświadczam, że koszty te nie zostały uiszczone w całości ani w części

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest zasadny w zakresie zaistnienia podstaw do zastosowania przy kształtowaniu kary zasady asperacji, jak też w zakresie żądania kosztów o których mowa w części 6 niniejszego uzasadnienia.

3.3.

Skazany J. P. zarzucił:

- sąd I instancji dopuścił się obrazy prawa materialnego i błędnie nie zastosował art.4§1 kk ponieważ jego zastosowanie dawałoby podstawy do połączenia wyroków z punktów 1-4,

- rażącą surowość orzeczonej kary łącznej poprzez niewzięcie pod uwagę dobrej opinii o skazanym z zakładu karnego, z której wynika znaczny postęp resocjalizacyjny

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z przyczyn wskazanych w części 3.1. i 3.2. niniejszego uzasadnienia.

Wniosek

połączenie kar orzeczonych wyrokami opisanymi w punktach 1,2,3 i 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku i wymierzenie kary łącznej 5 lat pozbawienia wolności

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn wskazanych w części 3.1. i 3.2. niniejszego uzasadnienia. Wniosek co do zasady znajduje uzasadnienie, z wyjątkiem postulowanej kary, która jawi się jako zbyt łagodna.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

W zakresie nie zmienionym opisanym w części 5.2.1

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W zakresie niezmienionym zaskarżony wyrok jest trafny.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

1. Nastąpiła zmiana zaskarżonego wyroku w ten sposób, że :

5)  uchylono orzeczenie z punktu II dyspozycji,

6)  w punkcie IV dyspozycji z podstawy umorzenia wyeliminowano skazanie opisane w punkcie 1 części wstępnej wyroku,

7)  w punkcie I dyspozycji połączono nadto karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 1 marca 2019 roku, sygn. akt III K 1428/18 opisanym w punkcie 1 dyspozycji i przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. i art. 85 § 1 k.k. i art. 90 § 2 k.k. i art. 91 § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do 23 czerwca 2020 roku ustalając, iż przedmiotem łączenia w zakresie skazania opisanego w punkcie 2 części wstępnej pozostaje kara łączna 4 (czterech) lat pozbawienia wolności i dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i wymierzono skazanemu karę łączną 6 (sześciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych,

8)  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej powyżej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i odbytej kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 15 września 2021 roku sygn. akt III K 1598/21 od 17 czerwca 2021 roku do 20 grudnia 2021 roku, od 28 marca 2021 roku do 29 marca 2021 roku, od 12 kwietnia 2021 roku do 14 kwietnia 2021 roku, od 1 maja 2021 roku do 2 maja 2021 roku, oraz w sprawie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu o sygnaturze III K 1428/18 od 17 października 2011 roku do 1 stycznia 2012 roku, od 1 lipca 2017 roku do 8 listopada 2017 roku, od 23 maja 2018 roku do 11 września 2020 roku, przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

Zwięźle o powodach zmiany

Podstawą łączenia pozostawała również kara łączna 3 lat pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 1 marca 2019 roku, sygn. akt III K 1428/18 opisanym w punkcie 1 dyspozycji zaskarżonego wyroku, co spowodowało usunięcie tegoż skazania z podstawy umorzenia. Karę łączną pozbawienia wolności wymierzono przy zastosowaniu zasady asperacji o czym mowa w części 3.2. niniejszego uzasadnienia. Konsekwencją łączenia zakazów było orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów. Na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

IV

Na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm.) oraz §17 ust.5 oraz §4 ust.1 i 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. M. 147,60 złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sytuacja majątkowa skazanego uzasadnia odstąpienie od obciążenia go kosztami postępowania odwoławczego (art.624§1 kpk)

7.  PODPIS

SSO Agnieszka Połyniak SSO Waldemar Majka SSO Tomasz Uszpulewicz

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 12 września 2022 roku, sygnatura akt III K 147/22

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 12 września 2022 roku, sygnatura akt III K 147/22

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

Zmiana

1.13.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

3

Podmiot wnoszący apelację

Skazany

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 12 września 2022 roku, sygnatura akt III K 147/22

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana