Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 67/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. N.

Czyn przypisany w punkcie I. części dyspozytywnej wyroku tj. przestępstwo kwalifikowane z art. 158 § 3 k.k. i art. 159 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. T. N. (1) zamieszkiwał w mieszkaniu przy ulicy (...) we W., często przychodzili do niego znajomi w celu wspólnego spożywania alkoholu. Zamieszkiwał u niego S. N..

W dniu 30 września 2011 r. w mieszkaniu tym przebywał oprócz pokrzywdzonego, S. N. wraz ze swoim kolegą, P. C.. Od rana trwała tam libacja alkoholowa.

zeznania M. T.

94-95,

102-103,

1014-1015

zeznania A. J.

25-27

(odpowiadające na k. 625-627),

30-31,

1012-1013,

1266-1268,

115-117 (akta zastępcze)

2. W dniu 30 września 2011 roku we W., w godzinach popołudniowych S. N., wspólnie i w porozumieniu z P. C., pobili T. N. (1).

Najpierw przewrócili go na podłogę, po czym zaczęli zadawać mu ciosy pięściami w głowę, a S. N. pchnął go również narzędziem o ostrym zakończeniu w pachwinę. Następnie kopali go po całym ciele, a także wskakiwali ciężarem własnego ciała na klatkę piersiową i tułów.

T. N. (1), po pobiciu, został ubrany przez S. N. i P. C. w majtki i spodnie, a następnie przeniesiony na klatkę schodową. Ułożony został na plecach z nogami skierowanymi w kierunku otwartego mieszkania i rękami położonymi wzdłuż ciała. Mieszkanie zostało po tym przez nich zamknięte.

Sąsiadki T. N. (1), A. J. i A. K., które usłyszały odgłosy dobiegające z jego mieszkania, wezwały Policję i czekały na jej przyjazd. Stały w tym czasie przy śmietnikach, przed budynkiem. Zaobserwowały one P. C., który wracał od strony bramy budynku i usiadł na ławce przed blokiem - z klatki schodowej nie ma innego wyjścia niż przez bramę.

częściowe wyjaśnienia S. N.

48-51

(633-636),

72-74,

554-559 (686-691),

815,

1241-1244,

90-93 (akta zastępcze)

częściowe wyjaśnienia i zeznania

P. C.

53-56

(637-640),

79-81,

176-177

(648-649),

219-223,

323-325 (653-657),

867-868,

1009-1010,

1010-1011,

1272-1274,

121-123 (akta zastępcze)

zeznania A. J.

25-27

(625-627),

30-31,

1012-1013,

1266-1268,

115-117 (akta zastępcze)

zeznania A. N.

28-29 (i odpowiadające im na k. 628-629),

32-33,

628-629,

1013-1014,

1268-1269,

117-118 (akta zastępcze)

zeznania A. C.

34, 630,

1014,

1269-1270,

118-119 (akta zastępcze)

zeznania A. K.

35-36,

631,

1036-1037,

1270,

119 (akta zastępcze)

zeznania M. T.

94-95,

102-103,

1014-1015

zeznania M. M. (2)

159-161 (i odpowiadające im na k. 643-645),

1036,

1270-1271,

119-120 (akta zastępcze)

zeznania M. B.

163-165,

646-647,

1015,

1271,

120 (akta zastępcze)

zeznania R. P.

194-196,

650-652,

1015,

1271-1272,

120-121 (akta zastępcze)

zeznania A. S.

245-246,

1080-1081,

236-237 (akta zastępcze)

zeznania M. K. (1) (poprzednio K.)

247-248,

1037

zeznania P. S.

315-316

opinia ustna biegłego R. Ł.

1057-1058,

239 (akta zastępcze)

opinia ustna biegłego A. M.

1079-1080,

239 (akta zastępcze)

opinia ustna biegłych J. Ś. i W. Ł.

1079-1081,

237-238 (akta zastępcze)

opinia z zakresu badań traseologicznych

181-187,

168-175 (akta zastępcze)

opinia z zakresu badań traseologicznych

531-545,

139-153 (akta zastępcze)

opinia z zakresu badań biologicznych

353-375,

187-209 (akta zastępcze)

opinia psychologiczna dot. P. S.

333-334

pismo z KP W.

1055,

1056

oświadczenie

343

oświadczenie

561

opinia z zakresu badań sprzętu komputerowego i cyfrowego nośników danych wraz z płytą CD

389-407

pismo z KP W. z dnia 25 maja 2021 r. (data wpływu)

1047, 1056

3. A. C., która wychodziła ze swojego mieszkania, zobaczyła leżącego na klatce schodowej T. N. (1). Szukając osób, które mogłyby jej pomóc, spotkała S. N., który szedł w kierunkuu T. N. (1). Oskarżony zaczął klepać pokrzywdzonego po twarzy, a A. C. w tym czasie wezwała pogotowie ratunkowe. Do wymienionych dołączyły A. J. i A. K., która przeprowadzała reanimację T. N. (1) do czasu przyjazdu Policji. Następnie na miejsce dotarło pogotowie ratunkowe. Pomimo udzielenia pomocy medycznej, T. N. (1) zmarł.

Na miejscu zdarzenia sporządzono akt zgonu, zgodnie z którym śmierć nastąpiła w dniu 30 września 2011 roku o godzinie 19:25.

częściowe wyjaśnienia S. N.

48-51

(633-637),

72-74,

554-559 (686-691),

815,

1241-1244,

90-93 (akta zastępcze)

częściowe wyjaśnienia i zeznania P. C.

53-56

(637-640),

79-81,

176-177

(648-649),

219-223,

323-325 (653-657),

867-868,

1009-1010,

1010-1011,

1272-1274,

121-123 (akta zastępcze)

zeznania A. C.

34

(odpowiadające na k. 630)

1014,

1269-1270,

118-119 (akta zastępcze)

zeznania A. K.

35-36,

631,

1036-1037

1270,

119 (akta zastępcze)

protokół oględzin miejsca ujawnienia zwłok

11-13

(odpis

14-18)

protokół zewnętrznych oględzin zwłok w miejscu ich znalezienia

20-22

protokół zgonu

3

dokumentacja fotograficzna z oględzin miejsca zdarzenia i zwłok w miejscu ich znalezienia wraz z płytą CD

124-137

pismo z Pogotowia (...) we W. wraz z płytą CD z nagraniem zgłoszenia

140-141

protokół oględzin płyty CD z nagraniem zgłoszenia na pogotowiu

143-144

protokół oględzin rzeczy denata T. N. (1)

151-153,

306-308

4. Przyczyną nagłej śmierci były obrażenia klatki piersiowej oraz jej narządów z następowym zachłyśnięciem się krwią.

W wyniku pobicia T. N. (1) doznał obrażeń ciała w postaci:

- licznych podbiegnięć krwawych i otarć naskórka na głowie, twarzy, szyi, klatce piersiowej, na plecach w okolicy lędźwiowej, kończynach górnych i częściowo dolnych,

- skąpych podbiegnięć krwawych spojówki oka lewego,

- pojedynczej rany kłutej prawej okolicy pachwinowej,

- podbiegnięć krwawych w powłokach miękkich czaszki i mięśniach skroniowych,

- obfitych podbiegnięć krwawych tkanki podskórnej i mięśni klatki piersiowej,

- obustronnych wielomiejscowych złamań żeber od I-XII z wielomiejscowym rozerwaniem opłucnej ściennej i opłucnej płucnej z obustronną odmą opłucnową i odmą podskórną klatki piersiowej i brzucha,

- niedodmy obu płuc i krwiaka miąższu płuca lewego,

- złamania mostka,

- pęknięcia torebki i miąższu prawego płata wątroby, ze skąpym krwawieniem do jamy brzusznej z następowym zachłyśnięciem krwią.

W następstwie wskazanych obrażeń doszło do nagłej i gwałtownej śmierci T. N. (1).

opinia ustna biegłych J. K. i R. K.

1093-1094,

238-239 (akta zastępcze)

opinia z zakresu medycyny sądowej

418-425,

131-138 (akta zastępcze)

opinia uzupełniająca z zakresu medycyny sądowej

572-585,

154-167 (akta zastępcze)

protokół zewnętrznych oględzin zwłok

20-22

materiał poglądowy z sekcji zwłok T. N. (1)

107-114

opinia z sądowo- lekarskich oględzin ciała i sekcji zwłok

249-259,

176-186 (akta zastępcze)

5. S. N. w dniu pobicia T. N. (1) znajdował się w stanie nietrzeźwości. Badanie przeprowadzone o godz. 21:05 30 września 2011 roku wykazało, że miał on 1,11 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. T. N. (1) także znajdował się w stanie nietrzeźwości - miał 1,8‰ alkoholu etylowego we krwi i 2,6‰ alkoholu etylowego w moczu.

częściowe wyjaśnienia S. N.

48-51

(633-637),

72-74,

554-559 (686-691),

815,

1241-1244,

90-93 (akta zastępcze)

częściowe wyjaśnienia i zeznania P. C.

53-56

(637-640),

79-81,

176-177

(648-649),

219-223,

323-325 (653-657),

867-868,

1009-1010,

1010-1011,

1272-1274,

121-123 (akta zastępcze)

protokół doprowadzenia do Izby Wytrzeźwień

8

karta pobytu S. N. w Izbie Wytrzeźwień

172-173

opinia z sądowo- lekarskich oględzin ciała i sekcji zwłok

249-259,

176-186 (akta zastępcze)

6. S. N. posiada wykształcenie zawodowe. Jest stanu wolnego, ma dwoje pełnoletnich dzieci. Uprzednio był wielokrotnie karany, zarówno przed przedmiotowym zdarzeniem, jak też i po.

częściowe wyjaśnienia S. N.

48-51

(633-636),

72-74,

554-559 (686-691),

815,

1241-1244,

90-93 (akta zastępcze)

dane o karalności dot. S. N.

63-66,

233-235,

348-350,

520-522,

696-698,

818-820,

974-976,

1030-1032

odpis wyroku o sygn. II K 1328/04 dot. S. N.

446-447,

779-780

odpis wyroku o sygn. II K 1814/02 dot. S. N.

448-449

odpis wyroku o sygn. II K 331/98 dot. S. N.

453

odpis wyroku o sygn. II K 1054/09 dot. S. N.

456-458,

759-760

odpis wyroku o sygn. II K 827/10 dot. S. N.

461-466,

761-763

odpis wyroku o sygn. II K 686/04 dot. S. N.

467-468,

773-774

odpis wyroku o sygn. II K 902/02 dot. S. N.

469-470,

770-771

odpis wyroku o sygn. II K 764/99 dot. S. N.

471-472

odpis wyroku o sygn. II K 1743/07 dot. S. N.

598-599, 776-777

informacje co do odbycia kar pozbawienia wolności przez S. N.

601-610

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

(2,3,5)

częściowe wyjaśnienia S. N.

Wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarę w zakresie, w którym oskarżony przyznał, że był wraz z P. C. w sklepie spożywczym, jak również w zakresie spożywania alkoholu w mieszkaniu T. N. (1) w dniu jego pobicia już od rana, gdyż znajdują one odzwierciedlenie w zeznaniach pracownicy sklepu spożywczego, A. S. oraz sąsiadek T. N. (1). Bezsporny jest również fakt zatrzymania przez Policję po stwierdzeniu zgonu T. N. (1). Jako wiarygodne Sąd uznał też wyjaśnienia oskarżonego w zakresie przebywania cały czas razem z P. C..

1.1.1.

(2,3,5)

częściowe wyjaśnienia i zeznania P. C.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom i zeznaniom P. C. w tej części, w której nie są sprzeczne z dowodami, które zostały uznane przez Sąd za wiarygodne. Sąd uznał za wiarygodne twierdzenia, że 30 września 2011 r. przebywał w mieszkaniu T. N. (1), a także jego wyjaśnienia odnośnie uderzania pięściami w twarz pokrzywdzonego przez S. N.. Sąd uznał za wiarygodne również wskazanie, że S. N. zamieszkiwał u T. N. (1), ponieważ zostało to potwierdzone zeznaniami M. T..

1.1.1.  (1)

zeznania M. T.

Świadek nie posiadała wiedzy o zdarzeniu, ale potwierdziła zamieszkiwanie S. N. u jej brata, T. N. (1), co zostało uznane przez Sąd za wiarygodne.

(1 i 2)

zeznania A. J.

Świadek potwierdziła libację alkoholową, która odbywała się 30 września 2011 r. i odgłosy, które usłyszała około godz. 18, przy czym wskazała, że nie było słychać głosów ludzkich i dewastacji przedmiotów, jak miało to miejsce dotychczas. Świadek zeznała, że musiało to być coś ciężkiego, ponieważ zaczął jej się trząść żyrandol i wywołało taki niepokój, że wezwała policję. Dalej świadek zeznała, że wyszła wtedy wraz z A. K. na zewnątrz i zobaczyła jak z budynku wychodzi mężczyzna, który następnie usiadł na ławce. Ponadto zeznała, że gdy weszła do budynku, zawołała ją A. C. i zobaczyła wtedy T. N. (1) leżącego na podłodze przed drzwiami. Sąsiadki pokrzywdzonego również zgodnie zeznały, że gdy wyszły przed budynek z uwagi na hałasy i wzywanie policji, zauważyły S. N. wychodzącego z budynku. Zeznania te w pełni zasługują na wiarę, znajdują oparcie w pozostałym materiale dowodowym, brak powodów dla których, świadek miałaby przekazywać nieprawdziwy obraz zdarzeń.

(2 i 3)

zeznania A. C.

Świadek nie miała wiedzy o przebiegu samego zdarzeniu, jednakże przedstawiła relację, jakiej była świadkiem już po nim. Zeznania świadka znajdują odzwierciedlenie w zeznaniach A. J., piśmie z Pogotowia (...) we W. wraz z płytą CD z nagraniem zgłoszenia oraz w protokole oględzin płyty CD z nagraniem zgłoszenia na pogotowiu.

zeznania A. K.

Zeznania świadka zasługują na danie im wiary. Świadek nie widziała samego zdarzenia, to jednak przedstawiła relację A. J., która opowiedziała jej o dziwnych odgłosach dobiegających z mieszkania T. N. (1) oraz S. N., który utrudniał jej udzielanie pomocy.

1.1.1.

(2)

zeznania M. M. (2),

zeznania M. B.,

zeznania R. P.

Zeznania świadków będących funkcjonariuszami Policji zasługują na uznanie za wiarygodne. Opisali oni przebieg zdarzenia, relację sąsiadów i oskarżonych, w tym to, że ujawnili klucze do zamkniętego mieszkania T. N. (1) w kieszeni koszuli S. N.. Zeznania świadków są ze sobą spójne i zasługują na wiarę.

zeznania A. N.

Świadek mieszkająca w lokalu znajdującym się bezpośrednio przy mieszkaniu, w którym doszło do krytycznego zdarzenia, nie była wprawdzie naocznym świadkiem zdarzenia, lecz słyszała jego przebieg. Potwierdziła usłyszane hałasy, wykluczając żeńskie głosy i wskazując, że nie były to głosy kłótni a pobicia, i przewracanych mebli. Świadek zrelacjonowała bardzo szczegółowo, co słyszała z mieszkania zajmowanego przez T. N. (1) wraz z wypowiedziami osób się w nim znajdujących. Z relacji świadka wprost wynika, że oprócz T. N. (1), byli tam dwaj mężczyźni. Ponadto opisała ich wygląd zewnętrzny i strój, który odpowiada protokołowi oględzin osoby i dokumentacji fotograficznej oskarżonych. Zeznania te w pełni zasługują na wiarę, znajdują oparcie w pozostałym materiale dowodowym, brak powodów dla których, świadek miałaby przekazywać nieprawdziwy obraz zdarzeń.

zeznania A. S.

Świadek pracująca w sklepie spożywczym przy ul. (...) w dniu zdarzenia około godziny 16 sprzedawała P. C. i drugiemu mężczyźnie, który często bywał u T. N. (1), alkohol, papierosy i jedzenie. Wskazała także, że zazwyczaj razem chodzili do T. N. (1). Około godziny osiemnastej, wracając z pracy, widziała w oknie mieszkania T. N. (1), P. C.. Ponadto potwierdziła relację M. K. (2). Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania tych zeznań, uznając je za wiarygodne.

zeznania M. K. (1) (poprzednio K.)

Świadek zeznała, że w dniu krytycznego zdarzenia około godziny 15 widziała w oknie przy ul. (...), który się z nią przywitał.

zeznania P. S.

Świadek nie potrafił umiejscowić zdarzeń w czasie, niemniej jednak potwierdził, że został uderzony przez kolegę S. N.. Ponadto wskazał, że jak był u T. N. (1), to przebywał u niego S. N.. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, biorąc także pod uwagę opinię psychologiczną dot. świadka, w której stwierdzono, że nie zaobserwowano u niego skłonności do zmyślania, konfabulowania.

1.1.1.  (2)

opinia ustna biegłego R. Ł.

Biegły podtrzymał na rozprawie wydane opinie pisemne, wskazując że ślady mogły powstać od takich samych butów, użytkowanych przez inne osoby, z uwagi na brak śladów indywidualnych użytkowania, które pozwoliły to stwierdzić kategorycznie. Sąd ma jednak na względzie pozostały materiał dowodowy zebrany w sprawie, któremu przypisano walor wiarygodności w związku z czym opinia ustna i pisemne biegłego potwierdzają sprawstwo oskarżonego.

1.1.1.  (2)

opinia ustna biegłego A. M.

Biegły podtrzymał opinię przed Sądem, wskazując, że badał jedynie jeden ślad obuwia i w kategoryczny sposób uznał, że pochodzi on od obuwia zabezpieczonego od S. N..

1.1.1.  (2)

opinia ustna biegłych J. Ś. i W. Ł.

Biegli w wydanej opinii podnieśli, że we wnioskach opinii ujawniono pełny profil genetyczny i prawdopodobieństwo pochodzenia śladów wymienionych w opinii osób w danym śladzie dowodowym jest bardzo wysokie.

1.1.1.

(4)

opinia ustna biegłych J. K. i R. K.

Biegli sądowi podtrzymali w całości pisemną opinię z zakresu medycyny sądowej. Biegli wskazali, że śmierć T. N. (1) była nagła i szybka, z uwagi na objawy ostrej niewydolności krążenia. Biorąc pod uwagę rozległy charakter i rodzaje obrażeń, zgon mógł nastąpić w przedziale kilku, kilkunastu lub kilkudziesięciu minut. Przyczyną nagłej śmierci były obrażenia klatki piersiowej oraz jej narządów z następowym zachłyśnięcia się krwią. Charakter i rodzaj obrażeń wewnętrznych świadczy o dużej sile i ilości zadawanych ciosów. Biegli wskazali, że obrażenia powstały w sposób czynny i absolutnie wykluczyli upadek. Ślady klatki piersiowej powstały w mechanizmie czynnym od narzędzi tępych lub narzędzia tępego. Ich rozmieszczenie i charakter świadczą o tym, że powstały od wielokrotnego pokopania, pobicia i możliwe, że ze wskakiwaniem całym ciężarem ciała na klatkę piersiową przez osobę lub osoby. Ponadto biegli opiniując wyjaśnili, że obecność niewykazujących cech przyżyciowych, otarć naskórka na plecach oraz okolicach krzyżowych pozwoliła na uzasadnione podejrzenie, że zgon denata nastąpił w mieszkaniu, a po jakimś czasie jego ciało zostało przeciągnięte na korytarz. Odnosząc się do rany kłutej biegły J. K. wskazał, że mogła ona powstać na krótki czas przed zgonem lub w trakcie tego zdarzenia. Biegli wskazali również, że pokrzywdzony mógł zostać ubrany w spodnie i bieliznę dopiero po pobiciu.

1.1.1.  (2)

Opinia z zakresu badań traseologicznych

Na podstawie opinii sporządzonej na podstawie śladów obuwia zabezpieczonych w miejscu ujawnienia zwłok i butów zabezpieczonych od S. N. i P. C., biegły sądowy stwierdził, że ślad dowodowy pochodzi od lewego buta należącego do S. N..

opinia z zakresu badań traseologicznych

Zgodnie ze specjalistyczną opinią nie można wykluczyć, że obrażenia T. N. (1) pochodzą od butów z lewej i prawej nogi P. C. i S. N..

Opinia z zakresu badań biologicznych

Zgodnie z przeprowadzonymi badaniami stwierdzono, że:

1) na fragmencie koszulki zabezpieczonej od P. C. ujawniono mieszaninę DNA pochodzącą od T. N. (1), P. C. i S. N.;

2) na fragmencie buta zabezpieczonego od P. C. ujawniono mieszaninę DNA pochodzącą od T. N. (1), P. C.;

3) na fragmencie spodenek zabezpieczonych od P. C., ujawniono krew ludzką a w niej DNA pochodzące od T. N. (1);

4) na fragmencie spodni dżinsowych T. N. (1) ujawniono krew ludzką i DNA P. C..

Ponadto w opinii wskazano, że prawdopodobieństwo powtórzenia się w populacji takiego samego profilu DNA jak u P. C. występuje u jednej osoby na około dziesięć miliardów osób.

Opinia psychologiczna dot. P. S.

Nie zaobserwowano u P. S. skłonności do zmyślania, konfabulowania. W sytuacjach trudnych stosuje proste mechanizmy obronne wycofania, unikania, zaprzeczania.

1.1.1.  (3)

protokół oględzin miejsca ujawnienia zwłok

Opis miejsca zdarzenia, pobranie linii papilarnych z klamek drzwi wejściowych, zabezpieczono substancje koloru brunatno- czerwonego na wyjałowioną wymazówkę, zabezpieczono ślady odwzorowania spodu obuwia.

Protokół zewnętrznych oględzin zwłok w miejscu ich znalezienia

Protokół sporządzony przez lekarza medycyny sądowej, kilka godzin po zgonie T. N. (1) w miejscu ujawnienia zwłok. Biegły stwierdził o godzinie 23:10 w dniu krytycznego zdarzenia, że zwłoki zostały przeniesione i ubrane. Wskazał na liczne obrażenia, w tym zasinienia w okolicach dolnej części klatki piersiowe, połamane żebra, uraz barku lewego oraz ranę kłutą w prawej pachwinie.

protokół zgonu

Zgodnie z treścią protokołu zgonu, śmierć nastąpiła w dniu 30 września 2011 roku o godz. 19:25.

Dokumentacja fotograficzna z oględzin miejsca zdarzenia i zwłok w miejscu ich znalezienia wraz z płytą CD

W mieszkaniu należącym do T. N. (1) znajdowały się rozrzucone i połamane meble oraz inne przedmioty, w tym naczynia, sprzęty AGD. Na podłodze ujawniono nożyczki, siekierę, młotek a przed budynkiem mieszkalnym na trawniku butelkę plastikową po alkoholu.

Pismo z Pogotowia (...) we W. wraz z płytą CD z nagraniem zgłoszenia

Nagranie zgłoszenia dokonanego przez A. C..

Protokół oględzin płyty CD z nagraniem zgłoszenia na pogotowiu

Spisany przebieg zgłoszenia wezwania pogotowia do T. N. (1).

1.1.1.  (4)

opinia z zakresu medycyny sądowej

Zgodnie z opinią z dnia 7 października 2013 r. stwierdzono m.in.:

1) Charakter i rozmieszczenie śmiertelnych obrażeń klatki piersiowej i jej narządów u T. N. (1) całkowicie wykluczają możliwość powstania ich wskutek przewrócenia się. Powstały one - jak to już stwierdzono w opinii do protokołu oględzin i sekcji zwłok - od działania z różną siłą narzędzia lub narzędzi tępych i tępokrawędzistych. Rana kłuta w pachwinie prawej powstała od działania narzędzia kończystego, ostrego, prawdopodobnie jednosiecznego, spiczastego noża. Charakter i rozmieszczenie obrażeń jednoznacznie świadczą o tym, że powstały one w następstwie pobicia - wielokrotnego pokopania i być może ze wskakiwaniem całym ciężarem ciała przez osobę lub osoby drugie na tułów pokrzywdzonego, leżącego na wznak na twardym podłożu. Twardym podłożem była najprawdopodobniej podłoga pokryta brązowym chodnikiem, za czym przemawia obecność zabrudzeń na tym chodniku, najprawdopodobniej pochodzące od krwi, która wydobywała się z nosa i z ust leżącego. Prawdopodobnie przed pokopaniem i ewentualnym tratowaniem został on pobity pięściami po twarzy i głowie oraz pchnięty nożem w prawą pachwinę. Kształty podbiegnięć krwawych widocznych na fot. nr 4, 19 - k. 131, 134 akt - z oględzin miejsca zdarzenia, prowadzą do wniosku, że narzędziem tępym, które je spowodowały, mógł być but np. sportowy o charakterystycznym wzorze powierzchni protektora. Pozycja w jakiej leżał denat na klatce schodowej opisana przez świadków i obecność nie podbiegniętych krwią - a więc nie wykazujących cech przyżyciowości - otarć naskórka na plecach i w okolicy krzyżowej, nasuwa uzasadnione podejrzenie, że zgon T. N. nastąpił w mieszkaniu a po jakimś czasie jego ciało zostało przeciągnięte z mieszkania na podłogę na korytarzu przez jedną albo przez dwie osoby. 

2) Zasadnicza grupa śmiertelnych obrażeń klatki piersiowej jakich doznał T. N. (1), jak już powiedziano, nie mogła powstać przy upadku i przewróceniu, cuceniu ani przy prowadzeniu akcji reanimacyjnej, opisywanych przez S. N., powstała ona natomiast wskutek ciężkiego pobicia.

3) Pobicia tego mogła dokonać jedna osoba lub dwie osoby.

opinia uzupełniająca z zakresu medycyny sądowej

Zgodnie z opinią z dnia 27 lipca 2018 r., po przeprowadzonych badaniach stwierdzono m.in.:

1) Rana kłuta pachwiny (prawej) stwierdzona u denata T. N. (1), mogła ona powstać w tym samym dniu, w którym doszło do pobicia, tj. 30 września 2011 r., o czym świadczy brak cech gojenia się w obrębie rany kłutej w prawej pachwinie, ślady świeżego krwawienia. Mogła ona powstać na krótki czas przed zgonem denata, posiadającego już ciężkie, śmiertelne obrażenia klatki piersiowej. Za tymi hipotezami przemawia także brak na miejscu zdarzenia jakichkolwiek materiałów, które - gdyby rana powstała wcześniej - byłyby zapewne użyte do zaopatrzenia rany i w związku z tym byłyby zaplamione krwią. Również przemawia za nimi brak zaplamień krwią na ręce lub na rękach denata, co zazwyczaj spotyka się u osób rannych przytomnych, które odruchowo gołą ręką lub rękami mogą próbować tamować krwawienie. Charakter zaplamień krwią na spodenkach i na spodniach denata w rzucie rany kłutej w pachwinie, przy braku przekłuć tkaniny spodenek i spodni świadczą, że rana ta mogła powstać wówczas, gdy np. miał na sobie same spodenki, które się mogły obsunąć w trakcie zdarzenia, a potem - po zranieniu - zostały z powrotem założone. Później założono spodnie. Reasumując, przed przeciągnięciem denata z mieszkania na korytarz, spodenki i spodnie mogły mu być założone w celu ukrycia rany przez osobę lub osoby drugie.

3) Rana kłuta w pachwinie drążąca w mięśnie na głębokość 4 cm zazwyczaj znacząco krwawi. W opiniowanym przypadku brak dużych śladów krwawienia wskazuje na to, że powstała ona najprawdopodobniej w okresie schyłkowym- na krótki czas przed śmiercią denata.

5) Nie można wykluczyć, że rana pachwiny mogła powstać od ciosu lub pchnięcia nożyczkami. Obecność na nożyczkach nr 2 świeżych nalotów rdzy na brzegach ramion, może wskazywać na ich niedawne umycie np. z zabrudzeń krwią i że to one mogły być użyte do zranienia denata.

protokół zewnętrznych oględzin zwłok

Protokół sporządzony w dniu krytycznego zdarzenia przy udziale biegłego sądowego. Zgodnie z zapisami protokołu zwłoki T. N. (1) zostały uprzednio przemieszczone i ubrane.

materiał poglądowy z sekcji zwłok T. N. (1)

Dokumentacja fotograficzna dotycząca sekcji zwłok T. N. (1).

Opinia z sądowo- lekarskich oględzin ciała i sekcji zwłok

Stwierdzono m.in. „spadnięte” płuca, wielomiejscowe złamania żeber, złamanie trzonu mostka w ½ jego długości. Przyczyną nagłej i gwałtownej śmierci były obrażenia klatki piersiowej i jej narządów z następowym zachłyśnięciem krwią.

Zgodnie z opinią doktora nauk medycznych i lekarza patomorfologa rana kłuta powstała od działania narzędzia ostrego, kończystego- najprawdopodobniej jednosiecznego spiczastego noża. Charakter i rozmieszczenie obrażeń jednoznacznie świadczą o tym, że powstały one w następstwie pobicia – wielokrotnego pokopania i być może wskakiwania całym ciężarem ciała przez osobę lub osoby drugie na tułów denata leżącego na wznak na twardym podłożu. Prawdopodobnie przed pokopaniem i ewentualnym tratowaniem został pobity pięściami po twarzy i głowie oraz pchnięty nożem w prawą pachwinę (lokalizacja rany świadczy o leworęczności napastnika).

1.1.1.  (5)

protokół doprowadzenia do Izby Wytrzeźwień

Zgodnie z protokołem doprowadzenie S. N. do Izby Wytrzeźwień miało miejsce w dniu 30 września 2011 r. o godz. 20:20. Dowód nie budzi wątpliwości co do jego autentyczności i wiarygodności.

Karta pobytu S. N. w Izbie Wytrzeźwień

Zgodnie z kartą pobytu P. C. miał przekazane do depozyty klucze oraz telefon komórkowy, zaś S. N. jedynie telefon komórkowy. Dowód nie budzi wątpliwości, co do jego autentyczności i wiarygodności.

Opinia z sądowo-lekarskich oględzin ciała i sekcji zwłok

Jak w 1.1.1. (4).

(1-6)

Ustne opinie biegłych i pisemne opinie biegłych tj.

opinia sądowo- psychiatryczna,

opinie z zakresu badań traseologicznych,

opinia z zakresu badań biologicznych,

opinia z zakresu medycyny sądowej

Sąd uznał opinie ustne i pisemne, sporządzone przez biegłych, za odpowiadające wymogom prawa oraz oparte na specjalistycznej wiedzy. Są one pełne, jasne, klarowne i niezawierające sprzeczności. Zostały one również potwierdzone przez biegłych przed Sądem. Powyższe spowodowało, że Sąd nie znalazł podstaw do podważenia tych opinii i stanowiły one materiał dowodowy.

Dane o karalności

Ustalając wcześniejszą karalność oskarżonego, Sąd oparł się na odpowiedzi z Krajowego Rejestru Karnego, której przypisuje walor wiarygodności. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, aby zakwestionować wiarygodność przedstawionych danych, które nie budzą najmniejszych wątpliwości co do ich autentyczności i wiarygodności.

Protokół doprowadzenia do Izby Wytrzeźwień,

Protokół oględzin miejsca ujawnienia zwłok,

Protokół zewnętrznych oględzin zwłok w miejsca ich znalezienia,

Protokół oględzin osoby S. N.,

Protokół pobrania materiału porównawczego od P. C.,

Protokół pobrania materiału porównawczego od S. N.,

Protokół pobrania materiału porównawczego od T. N. (1),

Protokół zatrzymania rzeczy P. C.,

Protokół oględzin płyty CD,

Protokół oględzin odzieży denata

Czynności procesowe podjęte w sprawie odbyły się prawidłowo, z każdej z nich sporządzono stosowne protokoły, a ich wyniki nie budziły żadnych wątpliwości. Sposób przeprowadzenia tych czynności nie był jakkolwiek kwestionowany.

Odpisy wyroków

Wyroki sądowe nie budzą wątpliwości, co do ich autentyczności i wiarygodności, znajdując odzwierciedlenie w danych z rejestru karnego.

Wywiady środowiskowe

Wywiady środowiskowe zostały sporządzone przez uprawnione podmioty i zawierają wszystkie niezbędne elementy, nie mogły więc budzić wątpliwości.

Informacje co do odbycia kar pozbawienia wolności przez S. N.

Dowód nie budzi wątpliwości, co do jego autentyczności i wiarygodności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowe wyjaśnienia S. N.

Wyjaśnienia S. N. w przeważającej większości nie zasługują na wiarę i w ocenie Sądu stanowią jedynie przyjętą przez niego linię obrony. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których wskazuje, że jedynie P. C. uderzał T. N. (1), a on był jedynie biernym obserwatorem. Także jako niewiarygodne uznał Sąd wyjaśnienia, że dokonywał masażu serca wraz z A. K., gdyż stoi to w sprzeczności z zeznaniami A. C. i A. K., którym Sąd dał wiarę. Nie sposób także uznać za wiarygodne, że S. N. wygłupiał się z P. C. łapiąc za nogi i przewracając. Przeczą temu uzyskane specjalistyczne opinie biegłych, które świadczą o dużej sile zadawanych ciosów. Również podnoszone przez oskarżonego wskazanie, że to T. N. (1) chciał, by S. N. miał z nim zamieszkać, nie może się ostać, gdyż co innego wynika z zeznań siostry pokrzywdzonego. Nie można uznać za wiarygodne również wyjaśnień, że oskarżony próbował uspokajać P. C., skoro ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że ugodził go ostrym, kończystym narzędziem w prawą pachwinę i wskakiwał na niego swoim ciałem, gdy ten leżał na podłodze. Nie sposób uznać za prawdziwe także wyjaśnień, że wracając ze sklepu z P. C., zastali przed drzwiami leżącego T. N. (1) i nie posiada wiedzy w jakich okolicznościach się tam znalazł. Tezy, że to ktoś inny musiał pobić pokrzywdzonego, gdy byli w sklepie i pili alkohol poza mieszkaniem, są niewiarygodne, biorąc pod uwagę ciąg przyczynowo-skutkowy oraz zeznania pracowników sklepu spożywczego, jedynego w okolicy. Także wyjaśnienia z przebiegu zdarzenia po pobiciu pokrzywdzonego są sprzeczne z wyjaśnieniami wszystkich sąsiadów, będących świadkami w niniejszej sprawie. Sąd nie daje wiary także wersji przedstawionej przez oskarżonego, jakoby ślady jego buta na ciele pokrzywdzonego były spowodowane próbą dokonywania „reanimacji" za pomocą nóg po tym jak zabrakło mu sił w rękach. Wyjaśnienia cechuje ogromna niekonsekwencja - wskazać należy, że S. N. zmiennie wyjaśnia najpierw, że to P. C. uderzał T. N. (1) z uwagi na kłótnie o dysk, innym razem wskazuje, że P. C. nie mógł tego zrobić ponieważ cały czas przebywał z nim i zapewne musiały to zrobić osoby trzecie.

częściowe wyjaśnienia i zeznania P. C.

Wyjaśnienia i zeznania P. C. w części w jakiej kwestionował swój udział w zdarzeniu nie zasługują na wiarę, jako sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, któremu Sąd przyznał walor wiarygodności. W stosunku do obecnie prowadzonej sprawy zauważyć należy, że P. C. już podczas pierwszych wyjaśnień wskazywał, że poszedł do sklepu sam, gdyż miał się wstydzić iść ze S. N., a z zeznań pracownika sklepu (...) wynika, że z całą pewnością był on z kolegą a z przedstawionego opisu stwierdzić można, że jest nim S. N..

zeznania B. K.

Zeznania świadka okazały się nieprzydatne, bowiem świadek nie pamiętał, czy P. C. robił zakupy w sklepie w dniu 30 września 2011 roku.

zeznania M. J.

Zeznania świadka nie stanowiły podstawy ustaleń faktycznych, gdyż nie miała żadnej wiedzy o zdarzeniu.

Opinia z zakresu badań daktyloskopijnych

Na powierzchni siekiery i młotka nie ujawniono śladów linii papilarnych.

Kuratorski wywiad środowiskowy dot. S. N.

Nie dokonano zleconych ustaleń, bowiem pod wskazanym adresem S. N. ma nie przebywać.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

S. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo S. N. nie budzi wątpliwości Sądu. Świadczy o tym całokształt wiarygodnego materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, z odrzuceniem niekonsekwentnych i nielogicznych w znacznej mierze wyjaśnień i zeznań sprawców, którzy próbowali wzajemnie przerzucić na siebie odpowiedzialność karną, a treść ich wyjaśnień pozostaje w sprzecznośći z zeznaniami świadków, a także z uzyskanymi opiniami biegłych. W konsekwencji Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony S. N. wypełnił swoim zachowaniem znamiona przestępstwa kwalifikowanego z art. 158 § 3 k.k. i art. 159 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Pobicie to takie zdarzenie, w którym biorą udział także co najmniej trzy osoby, ale można wyodrębnić stronę atakującą i atakowaną. Ustawodawca kryminalizuje tylko udział w pobiciu, w których następuje bezpośrednie narażenie na niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężki uszczerbek na zdrowiu. Skoro już samo narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo jego spowodowania stanowi znamię występku z art. 158 § 1 k.k., to tym bardziej przepis ten ma zastosowanie, jeżeli skutek taki został rzeczywiście spowodowany (wyrok SN z 6.05.2010 r., II KK 278/09, LEX nr 583783). Sąd poddał wnikliwej analizie sposób działania sprawców, rodzaj użytych narzędzi, siłę i liczbę zadawanych uderzeń, wskakiwanie na pokrzywdzonego, gdy ten leżał na podłodze, i nie ma najmniejszych wątpliwości, że miało miejsce pobicie, a stronami atakującymi byli oskarżony S. N. oraz współsprawca P. C., zaś osobą atakowaną był T. N. (1). Podział ten był nadzwyczaj wyraźny. Pobicie natomiast było bardzo brutalne, do czego przyczynił się stan nietrzeźwości, w który wprowadzili się oni z całą świadomością swojego agresywnego zachowania .

Przestępstwo z art. 158 § 3 k.k. jest przestępstwem skutkowym, a zatem następstwem pobicia jest śmierć osoby atakowanej. Na gruncie powołanego przepisu skutek śmiertelny jest wynikiem ocenianego całościowo zdarzenia, jakim jest pobicie, i nie musi być łączony z działaniem konkretnego uczestnika tego pobicia. W konsekwencji przyjmuje się, że przypisanie następstwa pobicia, o jakim mowa w art. 158 § 3 k.k. nie wymaga ustalenia, który z uczestników następstwa takie spowodował. Odpowiedzialność za udział w pobiciu ma charakter quasi – zbiorowej, co wynika z samej istoty tego typu czynu. Oznacza to wspólną odpowiedzialność za następstwa działania, co stanowi odstępstwo od zasady indywidualizacji odpowiedzialności karnej. Sprawcy odpowiadają niezależnie od tego, czy można ustalić, który z nich spowodował konkretne następstwa, jednakże pod warunkiem, że każdy z nich możliwość nastąpienia ich przewidywał albo mógł i powinien przewidzieć. Ponadto dla bytu przestępstwa pobicia, o jakim mowa w art. 158 § 1 i 3 k.k. nie jest niezbędne, aby każdy z uczestników pobicia zadał pokrzywdzonemu choć jeden cios, wystarczy świadome połączenie działania jednego ze sprawców z działaniem drugiego napastnika przeciwko innemu człowiekowi. Odpowiedzialność karną z art.158 k.k. ponosi każdy kto umyślnie bierze udział w pobiciu (albo bójce). Udział w pobiciu wiąże się z odpowiedzialnością zbiorową jej uczestników. W przedmiotowym postępowaniu zachodzi sytuacja, w której nie możemy indywidualnie wskazać, który z ciosów oskarżonych spowodował skutek w postaci śmierci pokrzywdzonego. Mając jednak na względzie, że i oskarżony i współsprawca, wskakiwali ciężarem własnego ciała na klatkę piersiową i tułów T. N. (1), co zostało potwierdzone opinią z zakresu badań traseologicznych oraz biorąc pod uwagę obecność krwi P. C. na ubraniach pokrzywdzonego oraz obecność krwi na koszulce P. C., zarówno samego oskarżonego, jak i pokrzywdzonego i S. N., a także pchnięcie kończystym narzędziem przez S. N., a także wyniki opinii z zakresu medycyny sądowej, prowadzą do wniosku, że przestępcze zachowanie oskarżonego i współsprawcy doprowadziło do tak tragicznego skutku, jakim jest gwałtowna i nagła śmierć pokrzywdzonego.

Wskazać należy, że to nie pchnięcie ostrym narzędziem spowodowało śmierć, a ciężkie pobicie, którego dopuścili się oskarżony i współsprawca.

Oceny takiej bynajmniej nie może zmieniać fakt, iż na ubraniach oskarżonego nie stwierdzono śladów pochodzących od pokrzywdzonego, biorąc pod uwagę, iż oskarżony zamieszkiwał u pokrzywdzonego, miał możliwość przebrania się, a fakt, iż pokrzywdzony po pobiciu został przez sprawców ubrany, a następnie wyniesiony na klatkę schodową świadczą jednoznacznie o tym, iż sprawcy próbowali zatrzeć ślady swego przestępczego działania.

Przestępstwo określone w art. 158 § 3 k.k. jest przestępstwem umyślnym kwalifikowanym przez następstwo. Podkreślić należy, że przepis art. 158 § 3 k.k. wymaga winy kombinowanej. Zatem sprawca biorący udział w pobiciu z natury działa umyślnie, a następstw pobicia w postaci śmierci nie ogarnia swym zamiarem. Te następstwa objęte są winą nieumyślną ze strony sprawcy. Za czyny o narastających następstwach uczestnik pobicia odpowiada wówczas, gdy przewidywał lub co najmniej powinien był i mógł przewidzieć aż tak daleko idące następstwa. Strona podmiotowa polega zatem na świadomości, że bierze się udział w pobiciu o takim natężeniu oraz na przewidywaniu i godzeniu się na następstwa w postaci śmierci. W konsekwencji, przestępstwo to cechuje się winą kombinowaną, mieszaną - udział w pobiciu jest umyślny, a następstwa objęte są nieumyślnością. Mając w polu widzenia przebieg krytycznego zdarzenia, siłę i ilość ciosów, które spowodowały tragiczne w skutkach obrażenia, działający wspólnie i w porozumieniu sprawcy z całą pewnością przewidywali skutek pobicia.

Strona podmiotowa przestępstwa udziału w pobiciu w typie kwalifikowanym (art. 158 § i 3 k.k.) ma charakter mieszany (kombinowany) w rozumieniu art. 9 § 3 k.k. Sprawca bierze bowiem umyślnie udział w bójce lub pobiciu, nie obejmując jednak swoim zamiarem kwalifikującym następstw, czyli śmierci lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Następstwa te muszą być natomiast przewidywane lub możliwe do przewidzenia, tak jak ma to miejsce przy nieumyślnie popełnianym czynie zabronionym. Kwalifikowany przez następstwo udział w bójce lub pobiciu ma zatem charakter przestępstwa umyślno-nieumyślnego.

Oskarżony wraz z P. C., mając na uwagę siłę zadawanych ciosów, i sposób pobicia pokrzywdzonego, z całą pewnością mogli przewidywać następstwo w postaci śmierci (art. 9 § 3 k.k.). Oskarżony jest doświadczonym życiowo i w pełni poczytalnym człowiekiem. Doskonale zdawał sobie sprawę, z dużej siły oraz mnogości uderzeń zadawanych swojej ofierze w newralgiczne dla życia części ciała.

Nie budzi wątpliwości, że następstwa skutkujące zgonem sprawcy mogli przewidzieć.

Sąd przyjął, że oskarżony działał wspólnie i w porozumieniu z prawomocnie skazanym P. C.. Każda z tych osób obejmowała swoim zamiarem realizację wszystkich znamion czynu przestępczego, obaj napastnicy akceptowali wzajemnie swoje przestępne zachowanie, obaj zadawali ciosy w newralgiczne dla zdrowia i życia organy, a także obaj wskakiwali ciężarem swojego ciała na bezbronnego T. N. (1).

Jednocześnie, biorąc pod uwagę, iż to oskarżony S. N. spowodował u T. N. (1) obrażenia na skutek pchnięcia ostrym kończystym narzędziem w pachwinę, dlatego też w kumulatywnym zbiegu przepisów przypisano mu także popełnienie przestępstwa z art. 159 k.k. Tylko tak opisany i zakwalifikowany czyn, na kanwie tej sprawy oddaje w sposób prawidłowy i wierny przebieg zdarzenia. Okoliczności popełnienia przypisanego oskarżonemu czynu uzasadniają potraktowanie jego zachowania w kategoriach jednego czynu w rozumieniu art. 11 § 1 k.k. Wyraz temu daje kumulatywna kwalifikacja czynu wyrażona poprzez ujęcie w przyjętej kwalifikacji art. 11 § 2 k.k.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. N.

I.

I.

W chwili popełnienia zarzucanego czynu oskarżony nie miał zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej poczytalności i w pełni zdawał sobie sprawę z bezprawności przedsiębranego działania.

W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara 10 lat pozbawienia wolności czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadanie w zakresie prewencji generalnej, polegającej na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa, wypełniając przy tym dyrektywy wymienione w art. 53 k.k. Wymierzona kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego przestępstwa.

Ustalając wymiar kary Sąd miał na względzie:

- znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego czynu, przejawiający się w godzeniu w najwyższe dobra człowieka jak zdrowie i życie,

- wielokrotną karalność, zarówno przed jak i po zaistnieniu przedmiotowego zdarzenia, co świadczy o głębokiej demoralizacji oskarżonego, braku skruchy, a także jakiejkolwiek refleksji w związku z popełnianiem przez niego przestępstw,

- brutalne działanie na bezbronnym człowieku, który użyczył mu dachu nad głową,

- działanie pod wpływem alkoholu,

- działanie z użyciem ostrego narzędzia,

- rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, jakiego dopuścił się oskarżony w postaci nagłej i gwałtownej śmierci pokrzywdzonego.

Sąd przy tym nie znalazł takich okoliczności łagodzących, które w istotny sposób wpłynęłyby na wymiar kary.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. N.

II.

I.

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu S. N. na poczet wymierzonej kary pozbawienia wolności, okres rzeczywistego pozbawienia wolności tj. od 30 września 2011r. od godz. 19:15 do 3 października 2011r. godz. 10:30.

S. N.

III.

I.

Uznając za zbędne dowody zabezpieczone w sprawie, Sąd na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwrócił oskarżonemu części jego garderoby

S. N.

IV.

I.

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy oskarżonego nieopłacone koszty obrony z urzędu. Koszty te zostały przyznane w oparciu o wysokość stawki ustalonej według obowiązujących przepisów, powiększonych o wartość podatku od towarów i usług. Jej wysokość wynika wprost z treści przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, biorąc pod uwagę dwukrotny udział obrońcy w postępowaniu przed Sądem Okręgowym.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów postępowania w całości, biorąc pod uwagę jego sytuację rodzinną, majątkową, w tym pozbawienie go wolności i brak dochodów.

7.  Podpis

Sędzia Tomasz Kaszyca