Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 stycznia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu, Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Ryszard Małecki

po rozpoznaniu w dniu 2 stycznia 2023 r. w Poznaniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. K.

przeciwko M. K.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji wniesionej przez powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Kościanie

z dnia 10 lutego 2022 r.

oraz na skutek zażalenia pozwanej na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie 3. tego wyroku

sygn.. akt III RC 54/21

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punktach 1. i 3. w ten sposób, że:

a.  w punkcie 1. podwyższa zasądzoną rentę alimentacyjną do kwoty 800 zł (osiemset) miesięcznie,

b.  w punkcie 3. koszty procesu rozdziela stosunkowo między stronami, obciążając nimi powoda w 41%, pozwaną w 59% i w związku z tym:

-

zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.291,10 zł,

-

nakazuje ściągnąć od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kościanie kwotę 442,50 zł;

II.  oddala apelację w pozostałym zakresie;

III.  w punkcie 3. koszty procesu w postępowaniu apelacyjnym rozdziela stosunkowo między stronami, obciążając nimi powoda w 76%, pozwaną w 24% i w związku z tym:

-

zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 340,80 zł,

-

nakazuje ściągnąć od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kościanie kwotę 120 zł;

IV.  oddala zażalenie;

V.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 120 zł kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.

Ryszard Małecki

UZASADNIENIE

Apelacja powoda okazała się częściowo zasadna, natomiast zażalenie pozwanej nie zasługiwało na uwzględnienie

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny, który Sąd Okręgowy uznaje za własny. Co do zasady na aprobatę zasługiwały także rozważania tego Sądu poczynione na kanwie ustaleń z uwzględnieniem zastrzeżenia co do możliwości zarobkowych pozwanej

Usprawiedliwione potrzeby dziecka należy każdorazowo ustalać przez pryzmat zasady równej stopy życiowej – są one wypadkową możliwości zarobkowych obojga rodziców. Z natury rzeczy możliwa jest sytuacja, w której z uwagi na ograniczone możliwości zarobkowe rodziców dziecka część jego potrzeb nie będzie zaspokajana. Koszty te ustala się na przeciętnym poziomie, szacując koszt utrzymania dziecka w skali miesiąca.

Ojciec powoda uzyskuje dochody na poziomie 6.600 zł netto, a wskazana przez niego przyczyna zmiany zatrudnienia i uzyskiwania niższych dochodów zasługiwała na usprawiedliwienie – nie budzi wątpliwości Sądu, że ojciec powoda wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe

Natomiast, jak słusznie zauważył Sąd Rejonowy, pozwana z wysokim prawdopodobieństwem uzyskuje dodatkowe dochody, których nie ujawniła. Słusznie Sąd Rejonowy wskazał na niespójność między deklarowanymi przez nią dochodami oficjalnymi a wydatkami. Z kolei informacje uzyskane z powiatowych urzędów pracy wskazują, że pozwana możliwości zarobkowych nie wykorzystuje – z akt sprawy wynika, że na rynku dostępne są oferty pracy dla osób bez kwalifikacji lub dla kucharzy za wynagrodzeniem na poziomie 2.500 – 3.000 zł netto, przy czym za miarodajne Sąd Okręgowy uznał oferty przeznaczone dla kucharzy (2.500 – 2.900 zł netto). Na takim poziomie Sąd Okręgowy ocenia możliwości zarobkowe pozwanej.

Przeciętne usprawiedliwione koszty utrzymania powoda (obecnie pełnoletniego, ale nie mogącego utrzymać się samodzielnie) Sąd Rejonowy ustalił na poziomie ok. 1.400 zł miesięcznie (uwzględniając koszt nauki j. angielskiego – 200 zł), dodatkowo powód ponosi koszty związane z treningiem wspinaczkowym (ok. 300 zł miesięcznie – treningi i zawody, łącznie z wyjazdami w skali roku miesięcznie ok. 1.000 zł). Łączny przeciętny koszt utrzymania powoda to ok. 2.500 zł, należy bowiem zwrócić uwagę, że koszty powoda w danym miesiącu wzrastają drastycznie na skutek jego udziału w wyjazdach, zwłaszcza zagranicznych, związanych z realizowaną przez niego pasją.

Nie podlegają zaliczeniu do kosztów utrzymania powoda: podatek od nieruchomości, ubezpieczenie domu i samochodu – są to wydatki ojca powoda wpływające na ocenę jego możliwości finansowania potrzeb dziecka.

Nie można przyjąć w konsekwencji powyższej zasady równej stopy życiowej, że usprawiedliwiony koszt utrzymania powoda wyniósł 3.000 zł, jak chciałby tego ojciec powoda, koszt ten byłby bowiem wyższy niż ustalone przez Sąd możliwości zarobkowe samej pozwanej. Należy uznać, że część wydatków związanych z hobby powoda winna być pokrywana z dochodów ojca powoda jako mającego wyższe możliwości zarobkowe i uzyskującego wyższe dochody.

Powód jako osoba pełnoletnia nie wymaga takiej bieżącej pieczy jak osoby małoletnie, jednak niewątpliwie wymaga wsparcia i wsparcie to uzyskuje od ojca.

Zważywszy przy tym na w dalszym ciągu widoczne dysproporcje w możliwościach zarobkowych obojga rodziców, pozwana nie może być obciążona kosztami utrzymania powoda w równym stopniu jak ojciec powoda i w znacznej części koszt realizacji pasji powoda musi być pokrywany przez jego ojca jako uzyskującego wyższe dochody

Powyższa korekta ustaleń Sądu Rejonowego związana ze stwierdzeniem, że możliwości zarobkowe pozwanej kształtują się na poziomie ok. 2.700 zł netto miesięcznie, skutkowała uznaniem, że pozwana powinna partycypować w kosztach utrzymania powoda do kwoty 800 zł miesięcznie

W tym stanie rzeczy wyrok w punkcie 1. podlegał zmianie na podstawie art. 386 § 1 kpc. przez podwyższenie kwoty miesięcznej renty alimentacyjnej do 800 zł, w pozostałym zakresie apelacja powoda podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 kpc.

Przy wartości przedmiotu sporu 14.216 zł, powód wygrał sprawę co do 8.400 zł. W konsekwencji w wyniku stosunkowego rozdziału kosztów procesu (art. 100 kpc.) powód wygrał proces w 59% i w takim stopniu pozwana winna partycypować w kosztach procesu (koszty powoda to koszty zastępstwa w postępowaniu głównym 3.600 zł § 2 pkt 5 w zw. z § 4 ust. rozporządzenia oraz 450 zł – zgodnie z żądaniem powoda – koszty zastępstwa w postępowaniu zażaleniowym, a koszty pozwanej to 2x120 zł kosztów zastępstwa za postępowanie główne i zażaleniowe). O kosztach sądowych w postaci nie uiszczonej opłaty od pozwu w kwocie 750 zł. Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, obciążając pozwana stosunkową jej częścią.

Koszty postępowania apelacyjnego podlegały stosunkowemu rozdzieleniu na podstawie art. 100 kpc., przy czym powód wygrał postępowanie apelacyjne w 24% i pozwana powinna w takim stopniu partycypować w kosztach postępowania apelacyjnego. Koszty powoda to 1800 zł wynagrodzenia pełnomocnika, koszty pozwanej to 120 zł. Nieuiszczone koszty Skarbu Państwa to 500 zł (nieuiszczona opłata od apelacji) – w wyniku stosunkowego rozdziału kosztów pozwaną obciążała kwota 120 zł.

Zażalenie pozwanej nie zasługiwało na uwzględnienie, ponieważ postanowienie o kosztach procesu podlegało zmianie na korzyść powoda na skutek wniesionej przez niego apelacji

Pozwaną obciążały koszty zastępstwa powoda w postępowaniu zażaleniowym na podstawie art. 98 § 1 kpc.

Ryszard Małecki