Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 782/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Ryszard Małecki

Protokolant: p. o. stażysty Julia Starosta

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2023 r. w Poznaniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w P.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu

z dnia 24 lutego 2022 r.

sygn. akt V C 1234/20

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda 450 zł kosztów zastępstwa procesowego
w postępowaniu apelacyjnym.

Ryszard Małecki

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Apelacja pozwanego nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy podziela w całości ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy i uznaje je za własne, aprobuje także poczynione na ich kanwie rozważania.

Apelujący nie kwestionował w apelacji zasadności uwzględnionego roszczenia głównego, jego zarzuty dotyczyły wyłącznie roszczenia odsetkowego, a koncentrowały się na kwestii wymagalności roszczenia o zwrot proporcjonalnej części prowizji.

Zarzut naruszenia art. 235 5 § 1 pkt 2 i 5 kpc. nie został rozwinięty w uzasadnieniu apelacji, stąd nie jest możliwe podniesienie się do niego.

Pozostałe zarzuty naruszenia przepisów prawa materialnego były w całości bezzasadne.

Nie budzi wątpliwości Sądu Okręgowego, że świadczenie o zwrot części prowizji w związku z przedterminową spłatą kredytu jest objęte dyspozycją art. 52 ustawy o kredycie konsumenckim, zwrot części prowizji jest bowiem elementem rozliczenia kredytu.

Okoliczność, że Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/28/WE nie zawiera terminu dokonania takiego rozliczenia jest bez znaczenia, skoro termin ten wynika z przepisu ustawy prawa krajowego. Należy przypomnieć, że zgodnie z art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dyrektywa wiąże każde państwo członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków.

Niezrozumiałym dla Sadu był zarzut odwołujący się do kwestii dokonania przez pozwanego częściowego rozliczenia prowizji przed procesem.

W tym stanie rzeczy apelacja pozwanego podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 kpc.

Koszty procesu obciążały pozwanego na podstawie art. 98 § 1 kpc. Wynagrodzenie pełnomocnika powoda zostało ustalone na podstawie § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r.

Ryszard Małecki