Sygn. akt II Ka 766/22
Dnia 12 grudnia 2022r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Agata Kowalska |
|
Protokolant: |
st. sekr. sąd. Anna Sieczkiewicz |
przy udziale prokuratora Artura Trębickiego
po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2022 r.
sprawy M. C.
oskarżonego z art. 178a § 1 kk, art. 226 §1 kk w zw. z art. 57a §1 kk
na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach
z dnia 17 sierpnia 2022 r. sygn. akt II K 520/21
I. zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że:
1. oskarżonego M. C. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt I aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 178a§1 kk i za ten czyn skazuje go na podstawie art. 178a§1 kk na karę grzywny w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;
2. na podstawie art. 42§2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;
3. na podstawie art. 43a§2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 5000 (pięciu tysięcy) złotych;
4. oskarżonego M. C. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt II aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 226§1 kk w zw. z art. 57a§1 kk i za ten czyn skazuje go, wymierzając mu na podstawie art. 226§1 kk w zw. z art. 57a§1 kk karę grzywny w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;
5. na podstawie art. 57a§2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych K. R. i B. M. nawiązki w wysokości po 1000 (tysiąc) złotych;
6. na podstawie art. 85§1 kk i art. 86§1 kk łączy jednostkowe kary grzywny i wymierza oskarżonemu karę łączną grzywny w wysokości 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;
7. na podstawie art. 63§4 kk na poczet orzeczonego wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zalicza mu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 7 stycznia 2021 roku do dnia 12 grudnia 2022 roku;
II. zasądza od oskarżonego M. C. na rzecz Skarbu Państwa 500 zł tytułem opłaty za obie instancje oraz 20 zł wydatków postępowania odwoławczego.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 766/22 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 17 sierpnia 2022 r. w sprawie II K 520/21 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☐ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
---- |
---------------------- |
-------------------------------------------------------------- |
-------------- |
-------------- |
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
--------- |
---------------------- |
-------------------------------------------------------------- |
-------------- |
-------------- |
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
------------------ |
------------------------------------- |
--------------------------------------------------------------------------- |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
------------------ |
------------------------------------- |
--------------------------------------------------------------------------- |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
1. |
- obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 4 kpk, art. 7 kpk i art. 410 kpk, poprzez dokonanie oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w sposób dowolny, z przekroczeniem zasady prawidłowego rozumowania oraz wskazań doświadczenia życiowego polegającą na: a) ustaleniu, że oskarżony w dniu 7 stycznia 2022 roku kierował w pojazdem osobowym znajdując się w stanie nietrzeźwości ze stężeniem 0,3 promila alkoholu etylowego we krwi, b) bezkrytycznym przyznaniu waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, w szczególności pozbawionym logiki twierdzeniom o spożyciu przez niego alkoholu po zdarzeniu, co w konsekwencji doprowadziło do uznania, że oskarżony nie dopuścił się czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 kk. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na niezasadnym przyjęciu, że zachowanie oskarżonego w zakresie czynu z art. 226 § 1 kk nie nosiło znamion występku o charakterze chuligańskim i w konsekwencji wyeliminowanie z opisu tego czynu słów „działając publicznie i bez powodu okazując rażące lekceważenie do obowiązującego porządku prawnego” i zakwalifikowaniu czynu z art. 226 § 1 kk, - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na niezasadnym przyjęciu, że w realiach niniejszej sprawy zachodzą przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania karnego. |
☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
- po przeprowadzeniu kontroli odwoławczej, w wyniku analizy akt sprawy, - oskarżony w toku całego postępowania zmieniał swe wyjaśnienia. Podczas pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego, przeprowadzonego w dniu 12.02.2021 r. nie przyznał się do prowadzenia pojazdu pod wpływem nieokreślonego środka (k. 73-74v), by następnie w dniu 01.04.2021 r. przyznać się do obu stawianych mu postanowieniem, znajdującym się na k. 94 akt sprawy, zarzutów (k. 95-96). - za wiarygodnością relacji, jaką przedstawił oskarżony nie przemawiały zeznania - w ocenie Sądu Okręgowego opinia toksykologiczna w żaden sposób nie potwierdza wersji oskarżonego. Przeciwnie, wyklucza ją. Biegły bowiem stwierdził, że wyniki badań stanu trzeźwości oskarżonego wskazują, że mógł on spożywać alkohol ok. godz. 21:00, ale w mniejszych ilościach niż podał to w swoich wyjaśnieniach (ok. 0,4 l alkoholu przy stężeniu 40 %). Było to pewne założenie, a nie dobitne stwierdzenie. Nie było możliwe dokładne określenie przez biegłego stanu nietrzeźwości oskarżonego, chociażby z racji niewiedzy w zakresie stężenia alkoholu nalewki, którą rzekomo spożywał po prowadzeniu pojazdu. W tej sytuacji należało szukać potwierdzenia okoliczności, jakie przedstawiał oskarżony w innych dowodach sprawy. Te jednak przeczyły ustaleniu, iż zawartość alkoholu we krwi w momencie prowadzenia ww. pojazdu wynosiła 0,3 promila. W związku z tym nie było podstaw, ażeby uznawać ową opinię toksykologiczną za dowód przemawiający na korzyść oskarżonego. - zgromadzony materiał dowodowy pozwalał na przypisanie oskarżonemu czynu z - Sąd Rejonowy w zakresie czynu z pkt II aktu oskarżenia ocenił materiał dowodowy właściwie, natomiast ustalenie, iż czyn ten nie był chuligańskim w myśl art. 115 § 21 kk jest nieuzasadnione w świetle zgromadzonego materiału i występujących w sprawie okoliczności. Należy zauważyć, że istotą znieważenia jest okazanie pogardy, która głębiej wyraża ujemny stosunek do wartości jaką reprezentuje człowiek niż lekceważenie (W. Kulesza, Zniesławienie, s. 174). Analiza zachowania oskarżonego rozciągniętego w czasie, miejsc tego zachowania, powodów jego reakcji wskazują na to, że warunki określone w art. 115 § 21 kk zostały spełnione. Można przy tym podkreślić, że działanie oskarżonego świadczyło wręcz o rażącym, demonstracyjnym lekceważeniu porządku prawnego. - zastosowanie warunkowego umorzenia postępowania wobec oskarżonego, choćby z racji znacznej społecznej szkodliwości czynów jakich się dopuścił było nieuprawnionym. Określenie "nie jest znaczny" nie ma tego samego znaczenia, co termin "nieznaczny", obejmując swoim zakresem także wypadki o "średnim" stopniu społecznej szkodliwości (wyrok SA w Krakowie z dnia 30 marca 2005 r., II AKa 50/05, KZS 2005, z. 5, poz. 33). Ta znaczna społeczna szkodliwość czynów przypisanych oskarżonemu wynika m.in. z rodzaju i charakteru dóbr jakie naruszył, sposobu i okoliczności popełnienia czynów, rodzaju naruszonych reguł ostrożności i stopnia ich naruszenia, jak i okoliczności związanych ze sferą podmiotową, choćby z motywacją oskarżonego. Dalsze rozważania w tym zakresie są zbędne, gdyż aby warunkowo umorzyć postępowania karne, powinny być spełnione wszystkie przesłanki przewidziane w art. 66 kk. W niniejszej sprawie taka sytuacja nie miała miejsca. |
||
Wniosek |
||
o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez: 1. uznanie M. C. winnym zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów; 2. wymierzenie mu za czyn I aktu oskarżenia na podstawie 3. wymierzenie mu za czyn II aktu oskarżenia na podstawie art. 226 § 1 kk kary grzywny w rozmiarze 200 stawek dziennych ustalając na podstawie art. 33 §3 kk wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł, orzeczenie na podstawie art.57a § 2 kk nawiązek na rzecz pokrzywdzonych K. R. i B. M. w wysokości po 1.000 zł, 4. połączenie jednostkowych kar grzywny wymierzonych oskarżonemu za czyny wyczerpujące dyspozycję art. 178 a § 1 kk i art. 226 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk i wymierzenie kary łącznej w rozmiarze 300 stawek dziennych ustalając na podstawie art. 33 § 3 kk wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł, 5. zasądzenie od oskarżonego na podstawie art. 627 kpk kosztów sądowych. |
☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
zasadność zarzutów implikowała zasadność wniosku z jakim wystąpił skarżący, natomiast częściowo, gdyż postulowany wymiar stawek dziennych kar grzywien, tych jednostkowych, tj. 200 stawek, jak i łącznej kary grzywny, tj. 300 stawek byłby rażąco niewspółmierny. |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że: 1. oskarżonego M. C. uznał za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt I aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 kk i za ten czyn skazał go na podstawie art. 178a § 1 kk na karę grzywny w wysokości 2. na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat; 3. na podstawie art. 43a § 2 kk orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 5000 (pięciu tysięcy) złotych; 4. oskarżonego M. C. uznał za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt II aktu oskarżenia wyczerpującego dyspozycję art. 226 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk i za ten czyn skazał go, wymierzając mu na podstawie art. 226 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk karę grzywny w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych; 5. na podstawie art. 57a § 2 kk orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych K. R. i B. M. nawiązki w wysokości po 1000 (tysiąc) złotych; 6. na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk połączył jednostkowe kary grzywny i wymierzył oskarżonemu karę łączną grzywny w wysokości 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych; 7. na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczył mu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 7 stycznia 2021 roku do dnia 12 grudnia 2022 roku. |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
Z uwagi na zasadność zarzutów prokuratora dokonano powyżej wskazanych zmian zaskarżonego wyroku. Wymierzona kara grzywny oraz związane z nią rozstrzygnięcia będą stanowić należycie zważony bilans i kompilację okoliczności łagodzących i obciążających oskarżonego. Tak ukształtowana sankcja karna pozostanie adekwatna do stopnia winy oskarżonego, stopnia społecznej szkodliwości jego czynu oraz właściwości i warunków osobistych. Uwzględnia rodzaj i charakter naruszonych dóbr, okoliczności popełnienia czynów i motywację sprawcy. Zrealizuje ustawowe cele, zakładane przez ustawę i jest dostosowana do możliwości finansowych oskarżonego. Utwierdzi oskarżonego w przekonaniu o nieopłacalności popełniania takich czynów w przyszłości, zadziała na niego wychowawczo, a także zrealizuje potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Z kolei kwota nawiązek po 1000 zł na rzecz K. R. i B. M. jest w ocenie Sądu Okręgowego adekwatna do dolegliwości doznanych przez każdego z funkcjonariuszy wskutek ataku na ich dobra ze strony oskarżonego. Szerzej o powodach zmiany, w rubryce 3.1. Nadto Sąd Okręgowy nie dostrzegł przy tym podstaw wskazanych w art. 439, 440 i 455 kpk, uwzględnianych z urzędu. |
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
----------------------------------------------------------------------------------- |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
4.1. |
----------------------------------------------------------------------------------- |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
I. podpunkt 7 |
Sąd Okręgowy na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczył mu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 7 stycznia 2021 r. do dnia 12 grudnia 2022 r., a więc do dnia wyrokowania przez Sąd II instancji. |
||
6. Koszty Procesu |
P unkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
II. |
- zasadą jest obciążenie skazanych kosztami sądowymi, zaś odstępstwo od niej winno mieć wyjątkowy charakter, uwarunkowany istnieniem przesłanek z art. 624 § 1 kk. W stosunku do osoby oskarżonego takich przesłanek Sąd Okręgowy nie dostrzegł. - w związku z tym na podstawie art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) i § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 663) zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 520 zł (opłata w kwocie 500 zł i kwota 20 zł za ryczałt za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu odwoławczym). |
7. PODPIS |
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
prokurator |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
cały wyrok |
|||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
1.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |