Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 313/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 grudnia 2022 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący sędzia Przemysław Chrzanowski

Protokolant protokolant sądowy Beata Ignaczak

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2022 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy M. R.

przeciwko (...)w W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

zmienia zaskarżone orzeczenie (...) w W. z dnia (...) roku, Nr (...) oraz poprzedzające je orzeczenie (...) w W. z dnia (...) roku nr: (...) w ten sposób, że zalicza M. R. do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 02-P, 07-S do 14 kwietnia 2026 roku.

Sygn. akt VI U 313/21

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia (...) roku nr: (...) (...) w W. zaliczył M. R. do lekkiego stopnia niepełnosprawności o symbolu przyczyny 05-P.

Orzeczeniem z dnia (...) roku Nr (...) (...) w W. utrzymał w mocy orzeczenie z dnia (...) roku.

(orzeczenia (...) i (...) akta (...))

Od powyższego orzeczenia (...) w W. z dnia (...) roku M. R. wniósł odwołanie. Wskazał, że wnosi o zmianę stopnia niepełnosprawności na umiarkowany.

(odwołanie – k. 1, stanowisko – k. 79v)

W odpowiedzi na odwołanie (...) wniósł o jego oddalenie.

(odpowiedź na odwołanie – k. 4-5)

Sąd ustalił, co następuje:

M. R. ma ukończone 43 lata, stwierdzono u niego uzależnienie mieszane w tym od opiatów – leczenie metadonem oraz choroby współistniejące: podejrzenie marskości wątroby, przebyta ostra niewydolność nerek, obustronna zakrzepica żył głębokich kk. dolnych z owrzodzeniem kdl., podejrzenie zakażenia HCV. U M. R. rozpoznano uzależnienie mieszane od substancji przychoaktywnych oraz leków uspakajających i z tych względów M. R. jest osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim. Z kolei następny biegły – w zakresie chirurgii naczyniowej – stwierdził, że aktualne zaawansowanie schorzeń pozwala na zaliczenie M. R. do osób z niepełnosprawnością o stopniu umiarkowanym z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 02-P, 07-S do 14 kwietnia 2026 roku.

(dowody: opinia biegłej M. L. k. 15-18, opinia biegłego sądowego dr med. J. P. k. 42-44, uzupełniająca opinia biegłego sądowego dr med. J. P. k. 64-66, zeznania M. R. k. 79v)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie opinii sporządzonej przez biegłą M. L., opinii sporządzonej przez biegłego sądowego dr med. J. P. i opinii uzupełniającej sporządzonej przez biegłego sądowego dr med. J. P., a także na podstawie zeznań M. R..

Zgromadzone w niniejszej sprawie, ww. dowody, Sąd ocenił jako wiarygodne, bowiem są one nie tylko spójne wewnętrznie, ale i korespondują ze sobą, tworząc logiczną całość. Dlatego też stanowiły podstawę ustalonego przez Sąd stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

Zdaniem Sądu brak było podstaw do dopuszczania dowodu z kolejnych opinii. Nie można bowiem skutecznie wnioskować o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego jedynie na tej podstawie, że dotychczasowa opinia jest niekorzystna dla strony. Stanowisko to jest uzasadnione utrwalonym już orzecznictwem sądowym. Przykładowo można wskazać w tym miejscu wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 25 sierpnia 2011r. (I ACa 316/11 LEX nr 1095795) zgodnie z którym, niedopuszczenie dowodu z kolejnej opinii biegłego jest prawidłowe w sytuacji, jeżeli opinia nie odpowiada oczekiwaniom strony i nie zgłasza ona żadnych merytorycznych uwag do opinii. Samo stwierdzenie strony, że się z nią nie zgadza, nie oznacza, że opinia jest wadliwa. Podobnej treści jest również teza 2 wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 25 czerwca 2009r. (V ACa 139/09 LEX nr 551993) zgodnie z którą, o ewentualnym dopuszczeniu dowodu z opinii innego biegłego tej samej specjalności nie może decydować wyłącznie wniosek strony, lecz zawarte w tym wniosku konkretne uwagi i argumenty podważające miarodajność dotychczasowej opinii lub co najmniej miarodajność tę poddające w wątpliwość. W przeciwnym wypadku wniosek taki musi być uznany za zmierzający wyłącznie do nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu, co winno skutkować jego pominięciem.

W takiej sytuacji, mając na względzie całokształt wszystkich wyjaśnionych okoliczności związanych z ustaleniem stanu zdrowia M. R., Sąd nie widział podstaw do rozszerzenia materiału dowodowego z urzędu. Sąd uznał, iż opiniom złożonym w przedmiotowej sprawie nie można niczego zarzucić, dlatego oceniając je jako prawidłowe i wiarygodne, na ich podstawie dokonał ustaleń faktycznych.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Z ustaleń Sądu dokonanych na podstawie sporządzonych opinii wynika, że odwołujący jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. M. R. ma ukończone 43 lata, stwierdzono u niego uzależnienie mieszane we tym od opiatów – leczenie metadonem oraz choroby współistniejące: podejrzenie marskości wątroby, przebyta ostra niewydolność nerek, obustronna zakrzepica żył głębokich kk. dolnych z owrzodzeniem kdl., podejrzenie zakażenia HCV. U M. R. rozpoznano uzależnienie mieszane od substancji przychoaktywnych oraz leków uspakajających, co powoduje lekki stopnień niepełnosprawności. Z kolei biegły – w zakresie chirurgii naczyniowej – stwierdził, że aktualne zaawansowanie schorzeń pozwala na zaliczenie M. R. do osób z niepełnosprawnością o stopniu umiarkowanym z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 02-P, 07-S do 14 kwietnia 2026 roku.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie wskazanych przepisów zmienia zaskarżone orzeczenie (...) w W. z dnia (...) roku Nr (...) oraz poprzedzające je orzeczenie (...) w W. z dnia (...) roku nr: (...) i zalicza M. R. do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 02-P, 07-S do 14 kwietnia 2026 roku.